สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

“นายหยุดชีกอเดียวนี้นะไม่งั้นนายได้เจอดีนะ” หญิงสาวค้อนตาเขียวใส่ชายหนุ่ม
“โธ่นัทผมแค่ล้อคุณเล่นนะคับอย่าโกรธเลยนะคนดีนะคับทดรีมเกริล์”
ชายหนุ่มได้ทีออดอ้อนหญิงสาวซะนั้น
หญิงสาวจึงเดินนำไปด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“ผู้หญิงอะไรยิ่งโกรธก็ยิ่งสวยน่ารัก” พานัจกำลังเดินไปหาโจ๊กที่ยืนรออยู่
“โธ่ลูกพี่หายไปไหนมาปล่อยให้ผมนั่งรออยู่ได้นี่”
“พุดให้มันดีๆนะไอ้โจ๊กฉันเป็นใคร”  โจ๊กได้แต่ทำหน้าจ๋อยทันที
“นัทรีบเดินไปไหนรอผมด้วยซิคับ”
“คุณชลกรคับกรุณาอยุ่ห่างจากลูกพี่ผมหน่อยนะคับ” โจ๊กทำหน้าที่แทนพี่ชายของลูกพี่สาว
“นายจะตามฉันมาทำไมผมกะจะชวนคุณไปเลี้ยงอาหารสักมื้อจะได้มั้ย”
“ฉันไม่ว่างเข้าใจมั้ยฉันรีบฉันมีอย่างอื่นต้องทำไม่ได้มีเวลาหรอกยะนายชลกร”
“ไม่มีเวลาหรือคุณกลัวอะไรกันแน่”
“กลัวอะไรไม่ทราบ”
“ก็คุณคงกลัวใจตัวเองมั้งคับ”
“ฉันไม่ได้กลัวอะไรสักหน่อยอย่ามาพูดมั่วนะนายชลกร”
“ถ้าคุณไม่กลัวก็เชิญขึ้นรถซิคับ”
“ได้อยู่แล้วผู้หญิงอย่างฉันจะทำให้นายได้รู้ว่าฆ่าได้แต่หยามไม่ได้”
“ไอ้โจ๊กขึ้นรถ”
“คับลูกพี่”
ชายหนุ่มได้แต่อมยิ้มอยู่ คนตัวโตรู้อยู่แล้วว่าผู้หญิงอย่างพานัจไม่ยอมให้ใครมาดูถูกง่ายๆอีกอย่างหญิงสาวร่างระหงมีเลือดนักสู้อย่างเต็มตัว
ทั้งสามคนก็ขับรถมาทานผัดไทยข้างตามถนน
หญิงสาวร่างระหงแปลกใจที่คนอย่างชลกรจะกล้ามานั่งทานอาหารข้างทานทำให้นางในฝันอดที่จะแขวะไม่ได้
“มองหน้าผมทำไมเหรอคับหรือมีอะไรติดหน้าผมคับหรือว่าผมหล่อจนเกินห้ามใจ”
“อี๋หลงตัวแองซะไม่มีเลยนะนาย”
“เอาถ้าไม่ใช่คุรมองหน้าผมทำไม”
“ฉันก้แค่สงสัยว่าลูกเศรษฐีอย่างนายจะกล้ามานั่งทานร้านแบบนี้ได้ด้วย”
“ทำไมละคับการที่ผมจะทำตัวติดดินนี้ไม่ได้เหรอคับ”
“เปล่านี้ฉันก็แค่คิดว่านายไม่น่าจะเป็นคนติดดินแบบนี้นะ”
“ลูกพี่คับเดี่ยวผมสั่งอาหารให้นะคับและก็คุณด้วย” พูดจบโจ๊กก็ไปบอกแม่ค้าทันที
“ผมหวังว่าคุณคงไม่คิดที่จะแกล้งผมอีกนะคับ”
“อะไรทำไมฉันต้องแกล้งนายด้วยนายนะมีอะไรให้ฉันน่าแกล้งนะเหรอ”  หญิงสาวรู้สึกไม่พอใจที่ชายหนุ่มรู้ตัวซะก่อน
ทั้งสามต่างรับประทานอาหารกันอย่างล้นล้า ชายหนุ่มเห็นทั้งสองอิ่มแล้วชายหนุ่มถือโอกาสพูดกับนางในฝันซะเลย
“นัทผมมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณหน่อยได้มั้ย” โจ๊กรู้หน้าที่จึงเดินออกไปซื้อของที่ร้านเซเว่น
“ไอ้โจ๊กไปแล้วนายมีอะไรจะพูดกับฉันก็รีบพูดมาฉันมีเวลาไม่มาก”
“ไอ้เรื่องที่ผมจะพูดนี้มันเป็นเรื่องของเพื่อนคุณและเพื่อนผม”  พูดจบคนตัวโตก็เริ่มเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นจนจบ หญิงสาวร่างระหงฟังมาทั้งหมดถึงกับอึ้งกิมจิ
“นี่ที่นายเล่ามาให้ฉันฟังทั้งหมดแสดงว่าไอ้พี่นะแอบชอบยัยมีนามาตั้งนานแปดปีแล้วเหรอเหลือเชื่อฉันไม่เคยเจอใครแบบนี้มาก่อนเลย แล้วที่นายเล่ามันเกี่ยวอะไรกับฉันฮะ”
“ที่ผมเล่ามานี้ผมอยากให้เราช่วยกันทำให้ทั้งสองได้ใกล้ชิดกัน”
“ฉันกับนายนี้ฮะนะไม่เอาหรอเรื่องแม่ส่งแม่สื่ออะไรไม่ถนัดทำไมนายถึงไม่ไปปรึกษากับยัยตาหรือไอ้พลอยละ”
“ไม่ผมอยากให้คุณช่วยนะนัทคุณลองคิดดูซิว่าไอ้นะน่มันแอบรักน้องมีนามานานแค่ไหนแล้วอีกอย่างผมก็สงสารมันอยากให้เพื่อนเราสองสองคนสมหวังหรือว่าคุณไม่อยากจะช่วยเหรอคับนัท”  คนตัวโตถือโอกาสพูดจาเกลี้ยกล่อมหญิงสาวชายหนุ่มพยายามพูดจาโน้มน้าวนางในฝัน
“นะคับนัท” หญิงสาวร่างระหงเห็นน้ำเสียงท่าทางของชายหนุ่มจริงจังมาก
“ก็ได้ฉันจะร่วมมือกับนายแค่เรื่องยัยมีนาเท่านั้นนะเรื่องอื่นไม่ใช่”
“คับว่าแต่คุณบอกเบอณร์ผมมาซิ”
“36”  หญิงสาวพูดจากวนใส่ชายหนุ่ม
“ไม่ใช่เบอร์รองเท้า”
“แล้วเบอร์อะไรละ”
“เบอร์มือถือคุณไง”
“นายจะเอาเบอร์มือถือฉันทำไม” หญิงสาวพูดจาจับผิดคนตัวโต
“ก็เอาไว้ติดต่อโทรหาคุณเรื่องไอ้นะกับน้องมีนาไงและโทรมาจีบคุณด้วย”  คำพูดสุดท้ายได้แต่กลืนน้ำลายลงคอไป
“แน่ใจนะ” หญิงสาวหรี่ตาจับผิดคนตัวโต
“แน่ใจซิคับ”   พูดจบทั้งสองก็แลกเบอร์กัน
“ไอ้โจ๊กไปขึ้นรถซิ”
“นัทคับ”
“มีอะไร”  หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงห้วน
“คืนนี้ผมจะโทรไปหานะคับที่รัก” ชายหนุ่มพูดจบทำท่าทางส่งหัวใจมาให้หญิงสาว หญิงสาวทำท่ารับมาและก็เหยีบบหัวใจที่ชายหนุ่มส่งมา ชายหนุ่มเห็นจึงทำท่าเหมือนคนใจสลาย
หญิงสาวร่างระหงก็กลับมาถึงบ้านแยกย้ายกับโจ๊กและเตรียมตัวอาบน้ำอาบท่า
หลังจากที่หญิงสาวอาบน้ำเสร็จ
เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา
ถ้าหากไม่รัก จะทำอย่างนั้นทำไม จะคอยทุ่มเทอย่างนั้นไปเพื่อใคร   ไม่ใช่เธอหรอกเหรอ ถ้าหากไม่รัก จะมาทำไมให้เจอเหตุผลข้อเดียวสำหรับฉันคือรักเธอ อยากให้เธอรู้ อยากให้เธอเข้าใจ
(ริงโทนเพลงถ้าหากไม่รัก  ศิลปิน  โรส ศิรินทิพย์)
หญิงสาวเห็นเป็นเบอร์แปลกก็กดรับและพูดกรอกสาย
“ฮัลโหลไม่ทราบว่าจะโทรมาหาใครคะ”
“ถ้างั้นขอสายคนสวยหน่อยคับ”
“ขอโทษนะที่นี้ไม่มีคนที่ชื่อคนสวยโทรผิดแล้วละแค่นี้นะ”
เดี่ยวซิคุณอย่าเพิ่งวางสายซิคับถ้างั้นของสายพานัจแล้วกัน”
“อืมแบบนี้แหละค่อยยังน่าคุยสักหน่อยตกลงที่นายโทรมาหาฉันนี้นายมีอะไร”
จะให้เขาบอกยังไงดีล่ะที่โทรมานี้เพราะว่าคิดถึงขืนพูดแบบนี้มีหวังเขาโดนด่าจนหูชาแน่
“คือที่ผมโทรมาเรื่องของไอ้นะผมรู้แล้วว่าผมมีวิธียังไง” 
หลังจากที่หญิงสาวฟังแผนที่ชายหนุ่มพูดมาแบบลอยๆ
“เป็นไงละแผนของผม”
“ถ้าแผนของนายไม่ได้ผลละ”
“โธ่พูดแบบนี้เหมือนตัดกำลังใจชัดๆเลยนะถ้าแผนเอไม่สำเร็จก็มีแผนบีอีกและนะคุณไม่ต้องห่วง”
“เท่านี้ใช่มั้ยที่นายจะพูดถ้านั้นวางสายแล้ว”
“เดี่ยวซิอย่าเพิ่งวางราตรีสวัสดิ์นะคับรักนะจุ๊บจุ๊บจุ๊บๆอย่าลืมฝันถึงผมด้วยนะคับดรีมเกริล์” ชลรพูดจบก็กดสายทิ้ง  ทำให้หญิงสาวร่างระหงที่กำลังยืนอึ้งอยู่
“ชิใครจะบ้าไปฝันถึงนายละนายชลกรเชิญนายบ้าไปคนเดียวเถอะ” พูดจบหญิงสาวทิ้งตัวลงนอนพร้อมปิดสวิตช์ไฟเข้านอน
ส่วนคนตัวโตก็ทิ้งตัวนอนคืนนี้เขาต้องนอนหลับฝันดีแน่ๆเลยละพูดจบชายหนุ่มก็ปิดเปลือกตาทันที
ณ  มหาวิทยาลัย
ฐิตามามหาวิทยาลัยแต่เช้าก็เลยมานั่งรอสามสาวที่เหลือ และแล้วสามสาวที่เหลือก็เดินมาพร้อมกัน
“มาแล้วเหรอฮะพวกแก่”
“เออก็มาแล้วนี่อย่ามั่วแต่พูดอยู่เลยนะไปเข้าเรียนกันเถอะ”
“คับ”
“เอ๋อมีนาจ๊ะเย็นนี้เธอว่างไหม” พานัจถามแม่สาวตุ๊กตากระเบื้อง
“ว่างซินัทมีอะไรเหรอจ๊ะ”
“มีซิจ๊ะฉันนะกะจะชวนเธอไปดูหนังเป็นเพื่อนซะหน่อยจะได้มั้ยจ้ายัยน้องหนู”
“ได้จ๊ะ”
“เฮ้ยได้ไงไอ้นัทแก่ชวนแต่ยัยมีนาทำไมถึงไม่ชวยฉันไปด้วย” แพรพลอยเป็นคนพูดแทรก
“นั้นนะซิคับลูกพี่ร้อยวันพันปีผมไม่เคยเห็นลูกพี่จะเข้าโรงหนังกับเขาว่าแต่วันนี้มาแปลกนะลูกพี่กินอไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า”
“ใช่ข้อนี้ฉันเห็นด้วยกับโจ๊ก” ฐิตาพูดแสดงความเห็นอีกคน
“แม้พวกแก่จะมาจ้องจับผิดอะไรฉันฮะอุตส่าห์คบกันมาตั้งหลายปีพวกแก่ไม่เชื่อใจกันเลยนะ”
“ก็พวกคบกันมานานนะซิฉันถึงได้รู้ไส้รู้พุงแก่ดี”
“พอเถอะจ๊ะรีบไปเรียนกันเถอะจ้า” พูดจบสี่สาวกับหนึ่งหนุ่มก็เดินเข้าไปในอาคารเรียน
ทางด้านพวกหนุ่มๆ
หลังจากที่งียบกันมานานชลกรจึงตัดบทพูดกับกฤษณะว่า
“ไอ้นะวันนี้แก่ว่างมั้ยฉันกะว่าจะชวนไปดูหนังซะหน่อย”
“ว่างซิทำไมถึงไม่ชวนไอ้พีละจะไปชวนมันทำไมเดี่ยวนี้มันไม่สนใจเพื่อนอย่างฉันหรอกเพราะมันมั่วแต่สนใจแต่แฟนของมัน”
“พูดให้มันดีนะโว้ยไอ้กรใครบอกถึงแม้ฉันจะมีแฟนแต่ฉันก็ไม่ลืมพวกแก่”
“ใช่เลยว่ะไอ้กรข้อนี้ฉันเห็นด้วยกับแก่” โตมรเดินเข้ามา
“จริงซิว่าแต่ทำไมแก่ไม่ชวยฉันไปด้วยวะช่วงนี้กำลังเหงาๆอยู่”
ไอย่างแก่นี้นะจะเหงาไอ้โตทำไมแก่ไม่ชวนคู่ควงของแก่ไปเที่ยววะ”
“นั้นนะซิ”
“ก็ฉันเบื่อนี้”
“อะนี่หูฉันฝาดไปหรือเปล่าไอ้กรที่คาสโนวาอย่างนายนี้นะจะเบื่อเที่ยวกับเบื่อผู้หญิง” กฤษณะพูด
พีระวัฒน์หันไปถามด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ว่า
“แก่พูดเหมือนกับว่าแก่เจอผู้หญิงที่แก่รักจริงแล้วใช่มั้ยไอ้โต”
“พูดบ้าอะไรของแก่” 
“บอกมาเถอะนะไอ้เสือไม่ต้องเขินหรอกนะ”
“พอๆไปเรียนกันได้แล้ว”  ระหว่างนั้นชลกรได้แอบส่งข้อความหาพานัจซึ่งพานัจก็ส่งข้อความหาชลกรไปเหมือนกัน
ช่วงเวลาเย็นพานัจกับมีนารัตน์ก็ได้เดินทางมาถึงในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งเรียบร้อยแล้ว   ส่วนโจ๊กก็มีหน้าที่เอารถไปล้างหวังว่ารถจะล้างเสร็จทันทีระหว่างที่หนังจบ
ณ  ห้างสรรพสินค้า
สองสาวก็เดินมาที่เคาน์เตอร์และดูรายชื่อหนังทันทีสองหนุ่มก็เดินเข้ามาทัก
“สวัสดีคับสาวๆไม่ทราบว่ามาดูหนังเหมือนกันหรือคับ”  ชลกรทำทีแปลกใจที่เจอพวกสาวๆ
“นั้นนะซินะยัยมีนาบังเอิญจริงๆ”  หญิงสาวแกล้งพูดลากเสียงยาว
“มีนาดีใจจังคะที่ได้เจอพี่นะที่นี้สงสัยจะบังเอิญจริงอย่างที่ยัยนัทว่าแล้วละคะ”
“พี่เองก็ไม่อยากจะมาเท่าไรพี่สงสรไอ้กรมันบ่นว่าไม่มีเพื่อนไปดูหนัง”
“เหมือนกับมีนาเลยคะมีนามาดูหนังเป็นเพื่อนยัยนัทคะ”
“เหรอคับ”
“คะ”
พานัจจึงพูดตัดบทว่า
“ยัยน้องหนูมาเลือกซิว่าแก่จะดูเรื่องอะไร”
“นัทฉันจะดุเรื่องนี้”
“อี๋น้ำเน่าจะตายยัยน้องหนูฉันว่าแก่มาดูหนังสยองขวัญเรื่องนี้ดีกว่านะยัยน้องหนู”
“ไม่เอาฉันกลัว”
“แต่ฉันจะดู”
“แต่ฉันไม่ดู”  สองสาวทะเลาะกันทำให้ชลกรถึงกับยิ้มออกด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์
“เอาแบบนี้นะคับน้องมีนาไอ้นะมันอยากดูเรื่องนี้พอดีเลยใช่มั้ยไอ้นะ”  ชายหนุ่มหันไปหยิกแขนเพื่อนส่งซิกให้ทำให้กฤษณะสะดุ้งและตอบรับปาก
“ส่วนคุณนะผมอยากจะดูเรื่องเดียวกับคุณมานี้เลยคับ”
ทำให้ทั้งสองยืนอึ้งกันอยู่ ไม่รู้ตัวพานัจกับชลกรแอบโทรมาจองตั๋วหนังกันเรียบร้อย
“รีบเข้าไปเถอะคับน้องมีนาใกล้เวลาหนังจะเข้าฉายแล้ว”