สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

สองหนุ่มสาวเดินเข้าไปในโรงหนังซึ่งหนังที่กำลังฉายอยู่เป็นเรื่องราวของพระเอกที่แอบชอบนางเอกมานาน
ทางด้านชลกรและพานัจ
“นัทคุณจะรีบเดินไปไหนคับไม่ไปดูหนังด้วยกันเหรอคับ”
“ไม่ฉันไม่อยากดู”
“นั้นคุณจะไปไหน”
“ไปไหนก็ได้ที่ไม่มีนายอยู่”
หญิงสาวร่างระหงเดินเข้ามาที่ร้านและก็หยิบหนังสือตกแต่งเกี่ยวกับบ้าน”
“ผมไม่ยักรู้ว่าคุณก็สนใจหนังสือพวกนี้ผมนึกว่าคุณจะสนใจอะไร”
“สนใจอะไรนายพูดให้มันดีๆนะ”
“ก็สนใจแบบนี้ไงตามผมมาซิ”  คนตัวโตลากหญิงสาวมาที่ร้านแห่งหนึ่ง
บริกรหันมาถามทั้งสองจึงตอบว่า
“ขอเป็นเลมอนแล้วกันนะกับช็อคโกแล็ต”
“เพ่นัทฮะใจร้ายไม่ชวนผมมาด้วย”
“เอาจุก” พูดจบหญิงสาวเรียกบริกรมาสั่งเพิ่มและจุดธูปเชิญกุมารทอง
“นี้อย่าบอกนะคับว่ากุมารทองที่ปู่คุณเลี้ยงไว้มาที่นี้”
“ทำไมเหรอหรือนายกลัวนี่นายไม่ต้องกลัวหรอกกุมารนะเป็นคนขี้เล่นซุกซนแค่ซื้อของเล่นของซ่นไหว้เท่านี้เอง”
“ใช่พี่จะกลัวอะไรผมผมนะน่ารักจะตายขนาดป้าลำไยยังว่าพวกเราน่ารักเลย”
“พอเถอะจุก”
“เอ่อนายชลกรนายว่าแผนนี้จะได้ผลหรือเปล่า”
“ได้ผลไม่หรือเปล่าผมไม่รู้รุ้แต่ว่ายังไงมันต้องสำเร็จ”
“พวกเพ่สองคนจะวางแผนให้เปลืองสมองทำไมยังไงพเพื่อนของพวกเพ่เขาก็เป็นเนื้อคู่กันเหมือนยัง”  แล้วคำพูดของกุมารทองก็หายไป
“เหมือนยังกิ่งทองใบหยกไงคับเพ่นัท”
“เอ้ยเกือบไปแล้วมั้ยละเราดีนะที่เราไม่พูดไปว่าเพ่นัทกับเพ่ผู้ชายคนนั้นเป็นเนื้อคู่กันแต่ชาติก่อนที่สร้างบุญร่วมกันมาเพื่อเกิดมาคู่กันอีกครั้ง”
“ถ้ามันเป็นยังที่เราพุดจริงเพ่จะซื้อของเล่นและขนมนมเนยให้เราแน่”
“จริงเหรอคับเพ่นัท”
“จริงซิพี่นะเคยโกหกเราเหรอ”
ณ     โรงหนัง
“น้องมีนาร้องไห้ทำไมละคับ”
“ก็มีนาเศร้านี้คะนางเอกทำไมซื่อบื้อจังไม่รู้ว่าพระเอกแอบรักมาตั้งนานปล่อยให้พระเอกเสียใจอยุ่ได้”
“โธ่มาร้องนะคนดีมันเป็นหนังนะอย่าร้องไห้เลยนะเดี่ยวพี่จะพาไปเลี้ยงไอศรีม”
“แม้พี่นะก็พูดเกินไปมีนาไม่ใช่เด็กนะคะที่จะเอาของกินมาล่อ”
“ไปเถอะคับหนังจบแล้วเดี่ยวพวกนั้นก็จะรออยู่ละ”
ทั้งสองเดินจูงมือออกจากโรงหนังมาเพื่อซื้อไอศรีมกัน  พานัจสั่งให้จุกปรากฏตัวให้เห็นทำตัวเป็นพ่อค้าขายดอกไม้
“พี่ชายคับช่วยซื้อดอกไม้ให้หน่อยเหลือแค่ช่อเดียวแล้วคับ”
“พี่ไม่รู้จะซื้อไปให้ใคร”
“พี่ชายก็ซื้อไปให้พี่สาวคนนี้ซิคับ”
“ก็ได้”  พูดจบชายหนึ่งก็ยืนธนบัตรใบสีเขียวให้กับเด็กชาย
“น้องมีนาคับพี่ให้”
“พี่นะให้มีนาเหรอคะมีนาไม่กล้ารับหรอกคะ”
“รับไปเถอะคับพี่ไม่เคยซื้อดอกไม้ให้กับใครเลยนะคับ”
“ก็ได้คะมีนาเองเพิ่งได้รับดอกไม้เป็นครั้งแรกเหมือนกัน”
พานัจกับชลกรแอบดูกันอยู่ทั้งสองดีใจที่แผนแรกสำเร็จดีใจจนทั้งสองเผยเข้าไปกอดกัน แต่แล้วกุมารทองแกล้งทำหนังสือตกทำให้ทั้งสองได้สติ
“นายชลกรนายมากอดฉันทำไม”
“คุณดูให้ดีใครกันแน่ที่กอดใครก่อนกันแน่”  หญิงสาวร่างระหงหันไปดูปรากฏว่าตเป็นเธอเองที่เข้าไปกอดชายหนุ่มไม่รู้ตัวจึงทำเป็นค้อน
“ทำไมนายไม่ถอยละ”
“ใครจะถอยละคับโอกาสดีแบบนี้มันมีที่ไหนกันละคับ”
“โอกาสดีบ้าดีบออะไร”
“ก็คุณอยากกอดผมทำไมไม่บอกะคับเดี่ยวผมว่าเราสองคนไปหาที่เงียบๆกอดกันดีกว่ามั้ย”
“บ้าคนกวนประสาท” พูดจบหญิงสาวร่างระหงเดินไปหากฤษณะและมีนารัตน์และชลกรเดินยิ้มออกอย่างมีความสุข
พีระวัฒน์กับแพรพลอยกำลังเดินออกจากโรงหนังพอดี
“เฮ้ยไอ้นัทยัยน้องหนูพี่กรพี่นะมาด้วยกันหรือไง”
“นั้นนะซิ”
“เปล่าสหรอกไอ้พี่พีบังเอิญว่าฉันกับยัยน้องหนูมาดูหนังรอบเดียวกับสองคนนี้”
“ไอ้กรแก่กับไอ้นะคิดที่จะทำอะไรกัน”
“ทำไมเหรอไอ้พีอย่าว่าแต่พวกฉันแก่เองก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ”
“นัทกับพลอยเราไปดูดวงกันดีมั้ย”
“ไม่เอาละเขาว่าหมอดูกับหมอเดาอ่ะ”
“ช่างเถอะไปดูดวงกันดีกว่า”
สามสาวหยิบไพ่มา5ใบ
ดวงของสามสามตามคำทำนายทายทักทั้งสามจะได้เพื่อนที่ดีและงานที่ดีและทั้งคู่กำลังได้พบเนื้อคู่ของตน
“ฉันเนี่ยฮะนะอยากจะชกหน้าหมอดูคนนั้นจริงๆเลยมีอย่างที่ไหนบอกกดับฉันว่าเกลียดอะไรได้อย่างนั้นฉันไม่เชื่อหรอว่าฉันจะมีเนื้องอกกับใคร”
“พูดบ้าอะไรของแก่เนื้อคู่นะไอ้นัท”
“รุ้แล้วนะไอ้พลอย”
“ว่าแต่ใครให้ดอกไม้แก่ละยัยน้องหนู”
“ใครก็ช่างเถอะไอ้พลอยแนอยากกลับบ้านอะ” พูดจบทั้งสองแยกย้ายกันกลับบ้าน