คดีลับ....คดีหัวใจ

แม่ฟางไล่ต้อนทุกคนออกจากห้องหอ ก่อนจะปิดประตูลง
 
ออกมาจากห้องหอ คนเป็นพ่อก็ทักลูกชายที่หน้าตายู่ยี้ อย่างสงสัย
 
“เป็นอะไรไปเจ้าโมะ”
 
“อิจฉาไอ้ป็อปมันอ่ะพอ”
 
“อยากมีเมียบ้างว่างั้น”  คนเป็นลูกชายพนักหน้ารับจนคอเกือบหัก
 
”ว่าไงล่ะหนูแก้ว สนใจจะมาเป็นสะใภ้ลุงมั้ย”
 
“คุณลุง >///<”   โทดมะเดินมากระแซะใก้ลๆเอ แต่เจ้าตัวกลับเขยิบออกห่าง
 
“ฮ่าๆ ถ้าเอาจริง ลุกจะช่วยพูดกับพ่อยัยแก้วให้”  พ่อป็อปปี้พูดอารมณ์ดี ยินดีหากจะมาเป็นทองแผ่นเดียวกันเพิ่มอีกคู่
 
“แก้วไม่พูดด้วยแล้ว” เดินหนีออกไปย่างแสนอาย
 
“ตามไปซิว่ะ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก”
 
“ขอบคุณครับพ่อ ขอบคุณครับคุณลุง”
 
“แก้ว”วิ่งตามหญิงสาวออกมา
 
“หยุด ไม่ต้องถามด้วย”  พูดดักคอโทโมะออกมาก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมาให้เธอได้อายไปมากกว่านี้
 
“แก้วอ่ะ”
 
“ชิส์ คิดจะมาทำมึนๆมัดมือชกแบบยัยฟาง ไม่ต้องเลยนะ พี่ยังไม่เคยจีบแก้วซักครั้ง จะมาขอแก้วแต่งงานเนี้ยนะ
 
ฝันไปเหอะ”   แก้วพูดออกมายาวเหยีด ให้โทโมะ ที่ยังทำหน้าเอ๋อฟัง
 
“แต่พี่จริงจังนะครับ”
 
“ถ้าพี่บอกว่าพี่จริงจัง”  พูดพลางจ้องหน้าชายหนุ่ม
 
“จับแก้วให้ติดก่อนนะค่ะ ท่านศาล-วัด”  ฑุโจบก็วิ่งกนีออกไปปทันที
 
“เฮ้ยแก้ว  ฮึ่ยอย่าคิดว่าจะหนีพี่รอดนะ”  ตะโกนตามหลังแก้วไป
.
.
.
[กลับมาที่ห้องหอ  ♥]
หลังจากที่โดนทิ้งไว้ในห้องหอกันตามลำพัง ได้แต่มองกันตาปริบๆ ก่อนที่ฟางจะเป็นฝ่ายขยับตัวขึ้นก่อน
 
“เอ่อ  ฟางว่าพี่ป็อป เข้าไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ ของฟางอีกนาน”
 
ชี้ไปที่หัวตัวเองเพื่อบอกเป็นนัยๆ ว่าเอยังต้องจัดการกับทรงผมสุดอลังการนี่อีกนาน
 
“ได้”  ป็อปปี้เดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้ว
 
“หยุดตื้นเต้นซะทีซิยัยฟาง”  พูดเหมือนสะกดจิตตัวเอง ก่อนจะลงมือแกะกิ๊ฟที่อยู่บนหัวนับร้อยตัว
 
“ฮึ่ย!  เดี๋ยวแม่ก็กระชากทิ้งทั้งหัวซะหรอก”
 
หลังจากแกะได้เกือบหมดก็เริ่มที่จะโมโห เพราะนอกจากจะเยอะแล้ว เธอยังเจ็บหนังหัวไปหมดแล้วด้วย
 
“ให้พี่ช่วยดีกว่ามั้ย”
 
“เฮือก....”  สะดุ่งเพราะป็อปปี้เดินมายืนอยู่ข้างหลังเธอเงียบ  มัวแต่ก้มหน้าก้มตาแกะกิ๊ฟบนหัวจนลืม
 
สังเกตุไปว่าเขาออกจากห้องน้ำมาตั้งแต่เมื่อไหร่
 
“เอ่อ  ขอบคุณค่ะ”
 
นั่งนิ่งๆให้ป็อปปี้เป็นฝ่ายปลดกิ๊ฟที่เหลือออกให้แทน ไม่นานชายหนุ่มก็ปลดมันออกได้หมด 
 
ก่อนไล่นิ้วเรียวลากลงไปสัมผัสตามแนวกระดูกสันหลัง
 
“พี่ป็อป  พี่จะทำอะไร”
 
พูดอย่างตกใจกับสัมผัสของเขาที่มันกำลังทำให้สติเธอกระเจิดกระเจิง ซึ่งดูเขาจะชอบใจกับท่าทาง
 
แตกตื่นของเธอซะด้วย
 
“ก็พี่จะปลดกระดุมไง หรือฟางคิดว่าปลดเองได้
 
‘เวรเธอไม่น่าเลือกไอ้ชุดที่เป้นกระดุมด้านหลังเลย แถมยังเยอีกตั้งหาก ให้ตายซิ’
 
“เอ่อ ให้พี่ป็อปปลดนั้นแหละ”
 
ป็อปปี้แอบกระตุกยิ้มก่อนจะแกล้งปลดกระดุมออกทีละเม็ดอย่างช้าๆ
 
‘ตึกๆ’
 
เสียงหัวใจเธอมันจะดังไปไหนล่ะเนี้ย ป่านนี้เขาได้ยินกันทั้งหมู่บ้านแล้วมั้งเนี้ย  เยอะไปมั้ยไอ้กระดุมบ้า
 
ป็อปปี้ถึงกับหลุดยิ้มออกมากับอาการเกร็งแผ่นหลังหนีสัมผัสจากปลายนิ้วที่เขาจงใจสัมผัสเธออยู่
 
“อ๊ะ”  ร้องออกมาเพราะความหวังดีของป็อปปี้ที่ช่วยปลดตะขอบราไร้สายให้เธอด้วยการสอดนิ้วเขา
 
ไปปลดเพียงครั้งเดียว  เจ้าตะขอก็ดีดตัวออกจากกันทันที เท่านั้นยังไม่พอเขายังทำให้เธอสั่นสะท้านไปกับลม
 
หายใจของเขาที่เป่ารดอยู่ที่ต้นคอเธอ
 
“อือ  พี่ป็อป”
 
“ว่าไงครับ”  พูดงึมงัมอยู่หลังคอของหญองสาว
 
“ฟะ  ฟางจะไปอาบน้ำแล้วปล่อยฟางก่อน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งสั้นมากขึ้น
 
“พี่ว่าพี่อาบให้ดีกว่า”
 
 
ไม่พูดเปล่ายังช้อนอุ้มร่างบางก้าวเข้าไปในห้องน้ำทันที  วางเธอลงที่ขอบอ่างอาบน้ำที่เขาเปิดน้ำอุ่นไว้รอแล้ว
 
จัดการปลดชุดที่เหลิอออกจาตัวเธอจนหมดก่อนที่เจ้าตัวจะทันรู้ตัวด้วยซ้ำ  ก่อนที่เขาจะสลัดเสื้อคลุมที่ตัวเอง
 
สวมอยู่ออก ก้าวนำลงไปในอ่างอาบน้ำ ฉุดมือฟางให้ก้าวตามลงมานั่ง โดยจับเธอนั้งซ้อนอยู่ด้านหน้าเขา
 
แผ่นหลังเรียบเนียนแนบไปกับอกแกร่งของป็อปปี้เต็มที่
 
“พะ พี่ป็อปฟางว่า”
 
“หืม ว่าไงครับ”  วักน้ำขึ้นมาลูบตามแขนกลมกลึงของอีกฝ่าย
 
“วะ  ว่า” 
 
สติที่มีอยู่น้อยนิดยิ่งหดหายไปกันใหญ่ เมื่อมือใหญของป็อปปี้ลูบไล้ไปตามหน้าอกเต่งตึงของเธอ บีบเคล้นเล่น
 
ปากหนาก็ทำหน้าที่พรมจูบไปตามหลังคอ เม้มติ่งหูเล่นจนทำเอาเธอเสี่ยวซะท้านไปกับสัมผัสที่เขาสร้างขึ้น
 
มิอหนาก็ไม่หยุดนิ่งยังคงเคล้งคลึงอกสวย เร้าอารมณ์ร่างบางไม่หยุดหน่อน จนอกอวบเริ่มจะมรปฎิกิริยา
 
ชูชันสู้มือของป็อปปี้เอง ยิ่งทำให้เขาเพิ่มน้ำหนักมือขึ้นไปอีก  ฟางได้แต่บิดร่างด้วนความเสี่ยวซ่าน
 
“อะ...อือ”
 
ถึงจะกัดปากกลั้นเสียงร้องแล้วก็ตาม แต่เธอก็ไม่อาจจะสะกดกั้นเอาไว้ได้
 
“ว๊าย” 
 
หลุดเสยงร้องออกมาเพราะป็อปปี้ยกร่างเธอให้หันกลับมานั่งคล่อมเผชิญหน้ากับเขา
 
“ว่าไงครับ ฟางจะบอกอะไรพี่”
 
“ฟาง...อ๊ะ...พี่ป็อป...ตรงนั้น...มะ”
 
เสียงหวานขาดเป็นห้วงๆ เมื่อป็อปปี้ล่ะมือจากอกอวบลงไปสัมผัสจุดอ่อนไหวของหญิงสาวแทน
 
นิ้วเรียวสวยราวกับผู้หญิงสอดเข้ามาสำรวจด้านในที่เพียงแค่นี้เขาก็รู้ได้แล้วว่าภายในของเธอคับแน่นแค่ไหน
 
“อือ..”
 
ฟางโอบต้นคอหนาไว้แน่น  เล็บสวยจิกลงไปที่ไหล่หน้าอย่างต้องการที่จะระบายความเสี่ยซ่ายที่เขาเป้นคนก่อ
 
ออกไปบ้างป็อปปี้สอดนิ้วเข้ามาได้ทั้งนิ้วเพิ่มจาก หนึ่งเป็นสอง ก่อนจะค่อยๆเริ่งขยับเป็นจังหวะเบาๆ
 
“อ๊ะ..อือ..”  ยิงเธอหลุดเสียงครางออกมามากเท่าใดเขาก็ยิ่งขยับนิ้วเร็วเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น แรงตอดรัดภายในช่อง
 
ทางหวาน ทำให้ป็อปปี้ขยับนิ้วได้ลำบากเต็มที แต่ถถึงอย่างนั้น ความเร็วและแรงในการทรมานเธอ
ก็ไม่ลดลงเลยซักนิด
 
"อือ...อ่าห์..."  เสียงหวานครางไม่ได้ศัพท์ 
 
 "ฮึก...พี่ป็อป..ฟางทรมาน.." เริ่มร้องขอให้เขาสนองตอบฌธอมากกว่านี้ ป็อปปี้ยิ้มกริ่ม ก่อนจะกระแทกนิ้วเป็น
 
จังหวะที่ร้อนแรงกว่าเดิม ยิ่งทำให้ฟางเสี่ยวสะท้านมากกว่าเดิม ไม่นานฟางเริ่มเกร็งกระตุกเบาๆเป็น
 
สัญาณบ่งบอกว่าเธอไปถึงฝั่งฝันจากการทรมานของชายหนุ่มเรียบร้อยแล้ว
 
“แฮ่กๆๆ”  ซบหน้าลงกับต้นคอป็อปปี้อย่างหมดแรง
 
“ขี้โกงนี่ พี่ยังไม่ถึงไหนเลย”  กระซิบชิดหูเล็กเบาๆ
 
^_____________________________________________________________^
เอ่อ เพิ่มมาสำนึกได้ว่าไม่ครวเรียกมัน ว่า NCซักนิดเพราะมันไม่มีอะไรเลย เค้าขอโตด T^T
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^