คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

ตอนที่ 8 หึงไม่หึง ? แก้วที่เห็นภาพนั้นก็ถึงกับตาโต สักพักก็ถึงบ้าน “กลับมาแล้วหรอค่ะ อ้าวน้องแก้วทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะค่ะ”พี่สวยถามเมื่อเห็นว่าแก้วหน้ามุ่ย “แก้วเขาคงหึงผมมั้งครับ”โทโมะตอบแทนแก้ว “ป่าวซะหน่อย นายจะจุ๊บปากใคร หรือใครหอมแก้มนายมันก็เรื่องของนาย”แก้วพูดพร้อมกับเดินหนีไปนั่งที่โซฟา “แสดงว่าหึงฉันจริงๆอ่าดิ”โทโมะพูด “ก็บอกว่าไม่ไง”แก้วพูดพร้อมกับทำตาโตใส่ “ใครดูไม่ออกก็โง่แล้ว”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆแก้ว “หลงตัวเอง”แก้วพูดพร้อมกับกำลังจะเดินหนีไปแต่ โทโมะฉุดมือไว้ แก้วที่ยังไม่ทันตั้งตัวก็ล้มมาทับโทโมะ ตอนนี้หน้าของแก้วกับโทโมะห่างกันไม่ถึง 5 มิล หรือง่ายๆคือถ้าขยับปากไปก็โดนแก้มโทโมะเลยล่ะ “chub” “นี้นายยยยย!”แก้วโวยวายเมื่อรู้ว่าตัวเองโดนโทโมะหอมแก้ม “อะไรกัน ? แค่สามีหอมแก้มจะร้องอะไรนักหนา ถ้ามากกว่านั้นก็ว่าไปอย่าง”โทโมะพูด “มากกว่านั้นอะไรของนาย ?”โทโมะถาม “ก็เรื่องบนเตียง”โทโมะกระซิบ คำๆนั้นทำให้แก้วถึงกับหน้าแดง “ไอ้บ้า”แก้วพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้น “ฮะๆ”โทโมะแอบขำ “นี้นายขำบ้าอะไรกัน ?”แก้วถาม “ใครขำ ?”โทโมะพูดพร้อมตีหน้าเข้ม “เห๊อะ! ทำมาเป็นตีหน้าเข้ม อย่ามาตีหน้าเข้มเลยฉันรู้หรอกน่าว่านายอยากขำ”แก้วพูด “ว่าแต่ฉัน เธอเองก็เหมือนกันแหละที่อยากขำ”โทโมะพูด “..............”แก้วเงียบ “เงียบทำไม?”โทโมะถาม “ฉันกำลังคิดว่า ในเมื่อต่างต่างอยากขำ ทำไมเราไม่ขำกันอ่ะ ?”แก้วพูด “จริงด้วย” “ฉันมีความคิดว่า เราเลิกตีหน้านิ่งกันเถอะ อยากขำก็ขำ อยากหัวเราะก็หัวเราะ อยากยิ้มก็ยิ้มกัน ดีมั้ย ?”แก้วถาม “ฉันก็อยากทำนะ แต่กลัวเสียฟอร์ม”โทโมะพูด “ฉันก็ด้วย แต่ช่างเถอะ ฉันจะทำเพื่อพี่เฟย์และครอบครัว ฉันต้องกลับมาเป็นแก้วคนเดิม”แก้วพูด “ก็ได้ ฉันเอาด้วย เลิกสักทีฉันเองก็ไม่อยากจะทำให้ที่บ้านไม่สบายใจ”โทโมะพูด “งั้นต่อไปนี้เราห้ามมีอะไรปิดบังกันนะ อยากจะหัวเราะก็ห้ามแซว เคมั้ย ?”แก้วพูด “โอเค”โทโมะตอบ “ดีมากกกก”แก้วพูดพร้อมกับอมยิ้ม รอยยิ้มนี้ทำให้โทโมะถึงกับตะลึง ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะมีรอยยิ้มสะกดใจชายหนุ่มได้ถึงขนาดนี้ ทำไมเขาถึงไม่เคยสังเกตนะ (จะสังเกตได้ไง ก็แก้วไม่ชอบยิ้ม) “ว่าแต่ว่าตกลงเธอหึงหรือป่าว ?”โทโมะถาม “ยังไม่เลิก ตอบก็ได้”แก้วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ว่า ?”โทโมะถามอย่างมีความหวัง “ไม่รู้ แบร่ๆ”แก้วพูดพร้อมกับแลบลิ้นออกมาเป็นเชิงว่า นายถูกหลอกแล้ว “เธอไม่บอกฉันจะคิดว่าเธอหึงนะ”โทโมะพูด “ตามใจ นายจะคิดยังไงก็เรื่องของนาย”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป “ฮะๆ”โทโมะพูดแล้วเดินตามแก้วไป ณ ห้องอาหาร “พี่สวยมีอะไรกินบ้างค่ะ ?”แก้วถาม “มีผัดผักรวมมิตร ไข่ตุ๋น กุ้งแช่มะนาว แล้วก็แกงจืดค่ะ”พี่สวยพูด “อ๋อค่ะ จัดมาไวไวนะค่ะ แก้วหิว”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นไปบนห้อง บนห้อง “อาบน้ำดีกว่า”แก้วพูดพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันกายไว้เพื่อที่จะถอดเสื้อผ้าออก ในห้องน้ำ ตอนนี้ทั้งตัวแก้วมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว “เฮ้ยยยย!/เฮ้ยยยย!” “นายทำไม ทำไม ?”แก้วถามพร้อมชี้หน้าโทโมะที่ตอนนี้มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปกปิดข้างล่างอยู่ “ก็มาอาบน้ำน่ะสิ”โทโมะพูด “แล้วเธอล่ะ ?”โทโมะถาม “อาบน้ำดิ เห็นว่ามากินข้าวหรอ ?”แก้วถาม “ต่างคนต่างมาอาบน้ำ เรามาอาบด้วยกันเลยดีกว่า”โทโมะพูดพร้อมค่อยๆเดินมาหาแก้ว “อย่าเข้ามานะ ไอ้หื่น!”แก้วพูดแล้ววิ่งออกมาจากห้องน้ำ สักพัก “นี้ ยัยห้อยศรีไปอาบได้แล้ว”โทโมะพูด “ว่าใครห้อยศรี ?”แก้วถาม “ห้องนี้มีแค่เธอกับฉัน ฉันว่าโต๊ะมั้ง”โทโมะตอบ “ปากฉันไม่ได้ห้อยนะ แค่...” “แค่อะไร ?”โทโมะถาม “แค่ปากล่างใหญ่กว่าปากบนแค่นั้นเอง ไอ้อาแปะหน้าหวานนน ฮ่าๆๆๆ”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป สักพัก “เฮ้ยยยย!”แก้วตกใจเพราะอยู่ดีดีโทโมะก็โผล่มาที่หน้าเธอ “ผู้หญิงบ้าอะไรร้องเฮ้ยยย!”โทโมะพูด “เรื่องของฉัน”แก้วพูดพร้อมกับไปนั่งหน้าโต๊ะกระจก “มานี้ทำให้”โทโมะพูดพร้อมกับเอาหวีกับไดร์เป่าผมมาทำผมให้แก้ว “ไม่ต้อง ทำเองได้”แก้วพูด “รู้ว่าเก่ง ทำได้ แต่อยากทำให้”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยๆทำผมแก้ว “นายจะแกล้งฉันหรือป่าวเนี้ย ?”แก้วถาม “เห็นฉันเป็นคนยังไงเนี้ย ?”โทโมะถาม “ก็ฉันเห็นนายเป็นคนนิสัยไม่ดี ชอบแกล้งคนอื่น ชอบทำร้ายจิตใจคนอื่น แถมยังไร้หัวใจอีก”แก้วตอบ “หลอกด่าฉันหรอ ?”โทโมะถามพร้อมกับหยุดเป่าผมให้แก้ว “ก็นายถามฉันเองนิ”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นแล้วหยิบไดร์มาจากโทโมะ “ไปไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวทำเอง”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆเป่าผมตัวเอง สักพัก “กำลังขึ้นมาตามเลยค่ะ”พี่สวยพูด “ตามทำไมค่ะ ?”แก้วถาม “มาทานข้าวไงค่ะ แล้วก็คุณโทโมะค่ะ มีแขกมาค่ะ”พี่สวยพูด “ใครครับ ?”โทโมะถาม “คุณเกลค่ะ”พี่สวยตอบ “เห๊อะ!”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป “สงสัยน้องแก้วคงหึง”พี่สวยพูด “ฝากพี่สวยไปบอกเกลด้วยนะครับว่า ผมไม่ค่อยสบาย”โทโมะพูดแล้วกำลังจะเดินไปในทางที่แก้วเดินไป “แล้วก็เอาอาหารทั้งหมดไปที่ห้องอาหารชั้นบนด้วยนะครับ”โทโมะพูดแล้วเดินไปที่ห้องอาหารชั้นบน “ค่ะๆ” สักพัก “คุณเกลค่ะ เข้าไม่ได้นะ”พี่สวยพูด “ฉันจะมาดูพี่โทโมะ”เกลพูด “ไม่ได้ค่ะ คุณโทโมะต้องการพักผ่อนนะค่ะ”พี่สวยพูด “มีอะไรค่ะพี่สวย”แก้วถาม “ก็คุณ....” “เธอมาทำไม ? นี้มันห้องส่วนตัวของฉัน”แก้วพูด “จะมาดูแลพี่โทโมะ เพราะเมียพี่เขาไม่ยอมดูแล”เกลพูด “สามีฉัน ฉันดูแลได้ ไม่จำเป็นต้องให้คนนอกอย่างเธอมาดูแลแทน”แก้วพูด “แล้วที่สำคัญนะ เขาเองก็มีภรรยาแล้ว ยังตามมารังควานอีก ทำตัวอย่างนี้ระวังไม่มีใครเอา”แก้วพูด “คริๆ”พี่สวยขำ “ขำไร นังคนใช้”เกลแว้ดใส่พี่สวย “อย่ามาว่าคนของฉันนะ”แก้วพูด “ทำไมจะว่าไม่ได้ ก็แค่คนใช้ นังขี้ข้า”เกลพูด “เขาไม่ใช่คนใช้”แก้วพูด “แล้วเป็นอะไร ?”เกลถาม “เขาเป็นคนดูแลบ้านหลังนี้ทั้งหมด”แก้วพูด “มันต่างจากคนใช้ยังไง ?”เกลถาม “หึ!ต่างกันยังไงไม่รู้ แต่ที่ฉันรู้คือเขาต่างจากเธอมาก เขาทำงานหาเงินด้วยตัวเอง ดูแลบ้านหลังนี้ทั้งหมดด้วยตัวเอง ผิดกับเธอที่เป็นลูกคุณหนู ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง กวาดบ้านเป็นหรือป่าว ? ก็ไม่รู้ ดีแต่จิกหัวใช้คนอื่นอย่างเดียว”แก้วพูด “แกว่าฉันหรอ ?”เกลถาม “ก็ใช่น่ะสิ แค่นี้ยังไม่มีสมองคิดเลย”แก้วพูด “นังแก้วววว!”เกลพูดพร้อมกับเงื้อมือจะตบแก้ว เพลี๊ยะ “สำหรับที่แกด่าฉัน”เกลพูดแล้วเดินหนีไป “คุณหนูค่ะ เจ็บมั้ยค่ะ ?”พี่สวยพูดพร้อมกับประคองให้แก้วลุกขึ้น “เกิดอะไรขึ้น ?”โทโมะถาม “คุณเกลกับน้องแก้วทะเลาะกันค่ะ”พี่สวยพูด “แล้วเธอเป็นอะไรมากมั้ย ?”โทโมะพร้อมกับเดินเข้าไปหาแก้วเพื่อที่จะช่วยประคอง “ไม่เป็นไร”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป “เป็นอะไรของเขา ?”โทโมะงง “สงสัยคงโมโหอยู่น่ะค่ะ”พี่สวยพูด “จะให้จัดอาหารมั้ยค่ะ ?”พี่สวยถาม “ครับ”โทโมะพูดแล้วเดินหนีไป เวลา 19.00 “น้องแก้วค่ะ คุณโทโมะให้มาตามไปทานข้าวค่ะ”พี่สวยพูด “ค่ะ”แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องมา เมื่อทั้งสองทานอาหารเสร็จ “นายนอนไปก่อนเลย ฉันทำงานต่อก่อน”แก้วพูดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน “อย่าหักโหมแล้วกัน”โทโมะพูด “อะไรนะ ?”แก้วถามเพราะแก้วได้ยินไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ “ป่าว ไม่มีอะไร”โทโมะพูดแล้วเดินไปนอนที่เตียง............................................................มาอัพซะดึกเลยยย หวังว่าจะมีคนอ่านอยู่นะพรุ่งนี้จะมาอัพให้อีกนะค่ะฝากเม้น + โหวตด้วยนะ ^^