คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

ตอนที่ 8 หึงไม่หึง ?

แก้วที่เห็นภาพนั้นก็ถึงกับตาโต
สักพักก็ถึงบ้าน
“กลับมาแล้วหรอค่ะ อ้าวน้องแก้วทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะค่ะ”พี่สวยถามเมื่อเห็นว่าแก้วหน้ามุ่ย
“แก้วเขาคงหึงผมมั้งครับ”โทโมะตอบแทนแก้ว
“ป่าวซะหน่อย นายจะจุ๊บปากใคร หรือใครหอมแก้มนายมันก็เรื่องของนาย”แก้วพูดพร้อมกับเดินหนีไปนั่งที่โซฟา
“แสดงว่าหึงฉันจริงๆอ่าดิ”โทโมะพูด
“ก็บอกว่าไม่ไง”แก้วพูดพร้อมกับทำตาโตใส่
“ใครดูไม่ออกก็โง่แล้ว”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆแก้ว
“หลงตัวเอง”แก้วพูดพร้อมกับกำลังจะเดินหนีไปแต่ โทโมะฉุดมือไว้
แก้วที่ยังไม่ทันตั้งตัวก็ล้มมาทับโทโมะ ตอนนี้หน้าของแก้วกับโทโมะห่างกันไม่ถึง 5 มิล
หรือง่ายๆคือถ้าขยับปากไปก็โดนแก้มโทโมะเลยล่ะ
“chub”
“นี้นายยยยย!”แก้วโวยวายเมื่อรู้ว่าตัวเองโดนโทโมะหอมแก้ม
“อะไรกัน ? แค่สามีหอมแก้มจะร้องอะไรนักหนา ถ้ามากกว่านั้นก็ว่าไปอย่าง”โทโมะพูด
“มากกว่านั้นอะไรของนาย ?”โทโมะถาม
“ก็เรื่องบนเตียง”โทโมะกระซิบ คำๆนั้นทำให้แก้วถึงกับหน้าแดง
“ไอ้บ้า”แก้วพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้น
“ฮะๆ”โทโมะแอบขำ
“นี้นายขำบ้าอะไรกัน ?”แก้วถาม
“ใครขำ ?”โทโมะพูดพร้อมตีหน้าเข้ม
“เห๊อะ! ทำมาเป็นตีหน้าเข้ม อย่ามาตีหน้าเข้มเลยฉันรู้หรอกน่าว่านายอยากขำ”แก้วพูด
“ว่าแต่ฉัน เธอเองก็เหมือนกันแหละที่อยากขำ”โทโมะพูด
“..............”แก้วเงียบ
“เงียบทำไม?”โทโมะถาม
“ฉันกำลังคิดว่า ในเมื่อต่างต่างอยากขำ ทำไมเราไม่ขำกันอ่ะ ?”แก้วพูด
“จริงด้วย”
“ฉันมีความคิดว่า เราเลิกตีหน้านิ่งกันเถอะ อยากขำก็ขำ อยากหัวเราะก็หัวเราะ
อยากยิ้มก็ยิ้มกัน ดีมั้ย ?”แก้วถาม
“ฉันก็อยากทำนะ แต่กลัวเสียฟอร์ม”โทโมะพูด
“ฉันก็ด้วย แต่ช่างเถอะ ฉันจะทำเพื่อพี่เฟย์และครอบครัว
ฉันต้องกลับมาเป็นแก้วคนเดิม”แก้วพูด
“ก็ได้ ฉันเอาด้วย เลิกสักทีฉันเองก็ไม่อยากจะทำให้ที่บ้านไม่สบายใจ”โทโมะพูด
“งั้นต่อไปนี้เราห้ามมีอะไรปิดบังกันนะ อยากจะหัวเราะก็ห้ามแซว เคมั้ย ?”แก้วพูด
“โอเค”โทโมะตอบ
“ดีมากกกก”แก้วพูดพร้อมกับอมยิ้ม
รอยยิ้มนี้ทำให้โทโมะถึงกับตะลึง ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะมีรอยยิ้มสะกดใจชายหนุ่มได้ถึงขนาดนี้
ทำไมเขาถึงไม่เคยสังเกตนะ (จะสังเกตได้ไง ก็แก้วไม่ชอบยิ้ม)
“ว่าแต่ว่าตกลงเธอหึงหรือป่าว ?”โทโมะถาม
“ยังไม่เลิก ตอบก็ได้”แก้วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“ว่า ?”โทโมะถามอย่างมีความหวัง
“ไม่รู้ แบร่ๆ”แก้วพูดพร้อมกับแลบลิ้นออกมาเป็นเชิงว่า นายถูกหลอกแล้ว
“เธอไม่บอกฉันจะคิดว่าเธอหึงนะ”โทโมะพูด
“ตามใจ นายจะคิดยังไงก็เรื่องของนาย”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“ฮะๆ”โทโมะพูดแล้วเดินตามแก้วไป
ณ ห้องอาหาร
“พี่สวยมีอะไรกินบ้างค่ะ ?”แก้วถาม
“มีผัดผักรวมมิตร ไข่ตุ๋น กุ้งแช่มะนาว แล้วก็แกงจืดค่ะ”พี่สวยพูด
“อ๋อค่ะ จัดมาไวไวนะค่ะ แก้วหิว”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นไปบนห้อง
บนห้อง
“อาบน้ำดีกว่า”แก้วพูดพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันกายไว้เพื่อที่จะถอดเสื้อผ้าออก
ในห้องน้ำ
ตอนนี้ทั้งตัวแก้วมีเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
“เฮ้ยยยย!/เฮ้ยยยย!”
“นายทำไม ทำไม ?”แก้วถามพร้อมชี้หน้าโทโมะที่ตอนนี้มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปกปิดข้างล่างอยู่
“ก็มาอาบน้ำน่ะสิ”โทโมะพูด
“แล้วเธอล่ะ ?”โทโมะถาม
“อาบน้ำดิ เห็นว่ามากินข้าวหรอ ?”แก้วถาม
“ต่างคนต่างมาอาบน้ำ เรามาอาบด้วยกันเลยดีกว่า”โทโมะพูดพร้อมค่อยๆเดินมาหาแก้ว
“อย่าเข้ามานะ ไอ้หื่น!”แก้วพูดแล้ววิ่งออกมาจากห้องน้ำ
สักพัก
“นี้ ยัยห้อยศรีไปอาบได้แล้ว”โทโมะพูด
“ว่าใครห้อยศรี ?”แก้วถาม
“ห้องนี้มีแค่เธอกับฉัน ฉันว่าโต๊ะมั้ง”โทโมะตอบ
“ปากฉันไม่ได้ห้อยนะ แค่...”
“แค่อะไร ?”โทโมะถาม
“แค่ปากล่างใหญ่กว่าปากบนแค่นั้นเอง ไอ้อาแปะหน้าหวานนน ฮ่าๆๆๆ”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งหนีเข้าห้องน้ำไป
สักพัก
“เฮ้ยยยย!”แก้วตกใจเพราะอยู่ดีดีโทโมะก็โผล่มาที่หน้าเธอ
“ผู้หญิงบ้าอะไรร้องเฮ้ยยย!”โทโมะพูด
“เรื่องของฉัน”แก้วพูดพร้อมกับไปนั่งหน้าโต๊ะกระจก
“มานี้ทำให้”โทโมะพูดพร้อมกับเอาหวีกับไดร์เป่าผมมาทำผมให้แก้ว
“ไม่ต้อง ทำเองได้”แก้วพูด
“รู้ว่าเก่ง ทำได้ แต่อยากทำให้”โทโมะพูดพร้อมกับค่อยๆทำผมแก้ว
“นายจะแกล้งฉันหรือป่าวเนี้ย ?”แก้วถาม
“เห็นฉันเป็นคนยังไงเนี้ย ?”โทโมะถาม
“ก็ฉันเห็นนายเป็นคนนิสัยไม่ดี ชอบแกล้งคนอื่น
ชอบทำร้ายจิตใจคนอื่น แถมยังไร้หัวใจอีก”แก้วตอบ
“หลอกด่าฉันหรอ ?”โทโมะถามพร้อมกับหยุดเป่าผมให้แก้ว
“ก็นายถามฉันเองนิ”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นแล้วหยิบไดร์มาจากโทโมะ
“ไปไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวทำเอง”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆเป่าผมตัวเอง
สักพัก
“กำลังขึ้นมาตามเลยค่ะ”พี่สวยพูด
“ตามทำไมค่ะ ?”แก้วถาม
“มาทานข้าวไงค่ะ แล้วก็คุณโทโมะค่ะ มีแขกมาค่ะ”พี่สวยพูด
“ใครครับ ?”โทโมะถาม
“คุณเกลค่ะ”พี่สวยตอบ
“เห๊อะ!”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“สงสัยน้องแก้วคงหึง”พี่สวยพูด
“ฝากพี่สวยไปบอกเกลด้วยนะครับว่า ผมไม่ค่อยสบาย”โทโมะพูดแล้วกำลังจะเดินไปในทางที่แก้วเดินไป
“แล้วก็เอาอาหารทั้งหมดไปที่ห้องอาหารชั้นบนด้วยนะครับ”โทโมะพูดแล้วเดินไปที่ห้องอาหารชั้นบน
“ค่ะๆ”
สักพัก
“คุณเกลค่ะ เข้าไม่ได้นะ”พี่สวยพูด
“ฉันจะมาดูพี่โทโมะ”เกลพูด
“ไม่ได้ค่ะ คุณโทโมะต้องการพักผ่อนนะค่ะ”พี่สวยพูด
“มีอะไรค่ะพี่สวย”แก้วถาม
“ก็คุณ....”
“เธอมาทำไม ? นี้มันห้องส่วนตัวของฉัน”แก้วพูด
“จะมาดูแลพี่โทโมะ เพราะเมียพี่เขาไม่ยอมดูแล”เกลพูด
“สามีฉัน ฉันดูแลได้ ไม่จำเป็นต้องให้คนนอกอย่างเธอมาดูแลแทน”แก้วพูด
“แล้วที่สำคัญนะ เขาเองก็มีภรรยาแล้ว ยังตามมารังควานอีก
ทำตัวอย่างนี้ระวังไม่มีใครเอา”แก้วพูด
“คริๆ”พี่สวยขำ
“ขำไร นังคนใช้”เกลแว้ดใส่พี่สวย
“อย่ามาว่าคนของฉันนะ”แก้วพูด
“ทำไมจะว่าไม่ได้ ก็แค่คนใช้ นังขี้ข้า”เกลพูด
“เขาไม่ใช่คนใช้”แก้วพูด
“แล้วเป็นอะไร ?”เกลถาม
“เขาเป็นคนดูแลบ้านหลังนี้ทั้งหมด”แก้วพูด
“มันต่างจากคนใช้ยังไง ?”เกลถาม
“หึ!ต่างกันยังไงไม่รู้ แต่ที่ฉันรู้คือเขาต่างจากเธอมาก
เขาทำงานหาเงินด้วยตัวเอง ดูแลบ้านหลังนี้ทั้งหมดด้วยตัวเอง
ผิดกับเธอที่เป็นลูกคุณหนู ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง
กวาดบ้านเป็นหรือป่าว ? ก็ไม่รู้ ดีแต่จิกหัวใช้คนอื่นอย่างเดียว”แก้วพูด
“แกว่าฉันหรอ ?”เกลถาม
“ก็ใช่น่ะสิ แค่นี้ยังไม่มีสมองคิดเลย”แก้วพูด
“นังแก้วววว!”เกลพูดพร้อมกับเงื้อมือจะตบแก้ว
เพลี๊ยะ
“สำหรับที่แกด่าฉัน”เกลพูดแล้วเดินหนีไป
“คุณหนูค่ะ เจ็บมั้ยค่ะ ?”พี่สวยพูดพร้อมกับประคองให้แก้วลุกขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น ?”โทโมะถาม
“คุณเกลกับน้องแก้วทะเลาะกันค่ะ”พี่สวยพูด
“แล้วเธอเป็นอะไรมากมั้ย ?”โทโมะพร้อมกับเดินเข้าไปหาแก้วเพื่อที่จะช่วยประคอง
“ไม่เป็นไร”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
“เป็นอะไรของเขา ?”โทโมะงง
“สงสัยคงโมโหอยู่น่ะค่ะ”พี่สวยพูด
“จะให้จัดอาหารมั้ยค่ะ ?”พี่สวยถาม
“ครับ”โทโมะพูดแล้วเดินหนีไป
เวลา 19.00
“น้องแก้วค่ะ คุณโทโมะให้มาตามไปทานข้าวค่ะ”พี่สวยพูด
“ค่ะ”แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องมา

เมื่อทั้งสองทานอาหารเสร็จ
“นายนอนไปก่อนเลย ฉันทำงานต่อก่อน”แก้วพูดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน
“อย่าหักโหมแล้วกัน”โทโมะพูด
“อะไรนะ ?”แก้วถามเพราะแก้วได้ยินไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่
“ป่าว ไม่มีอะไร”โทโมะพูดแล้วเดินไปนอนที่เตียง

............................................................
มาอัพซะดึกเลยยย หวังว่าจะมีคนอ่านอยู่นะ
พรุ่งนี้จะมาอัพให้อีกนะค่ะ
ฝากเม้น + โหวตด้วยนะ ^^