คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

ตอนที่ 6 คนที่ไม่อยากเจอ “ทีเจ”แก้วเรียกด้วยน้ำเสียงตกใจ “ดีใจจังที่ได้เจอแก้วที่นี้”ทีเจพูด “แต่ฉันไม่ดีใจที่ได้เจอนาย”แก้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แก้วยังโกรธผมอยู่หรอ ?”ทีเจถาม “ฉันไม่จำเป็นต้องโกรธนาย”แก้วพูด “งั้นแก้วก็ไม่โกรธผมแล้วน่ะสิ ดีใจจัง”ทีเจพูดพร้อมกับยิ้มออกมา “หึ! แต่ฉันเกลียดนายยยยย!”แก้วตะคอกใส่ทำให้คนแถวนั้นมองกันเป็นแถว “เกิดอะไรขึ้น”โทโมะถาม “ไม่มีอะไร”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป “เดี๋ยวก่อน รอด้วยดิ”โทโมะตะโกนแต่แก้วกลับไม่ฟังยิ่งเดินเร็วขึ้น ณ มุมหนึ่งของตลาด “ฮึกๆ นายกลับมาทำไม ?”แก้วพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น “ทำไม ? ทำไมฉันต้องเจอนายด้วย ทำไมต้องเจอนายที่นี้ด้วย”แก้วพูดทั้งน้ำตาที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหลง่ายๆ “ทั้งๆที่ฉันพยายามลืมนายแล้ว ทำไมนายต้องกลับมา” “เธอเป็นอะไรไป”โทโมะที่เห็นแก้วร้องไห้อยู่ก็ถามขึ้น “ไม่ได้เป็นอะไร”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆยืนขึ้น “ไม่ได้เป็นอะไรที่ไหนล่ะ ก็เห็นๆอยู่ว่าเธอร้องไห้”โทโมะพูด “ฉันไม่ได้ร้องไห้”แก้วตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉยเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ปากแข็ง”โทโมะพูด “นี้!” “เออ ไม่ได้ร้องไห้ก็ไม่ได้ร้องไห้ ไปเถอะ เราออกจากบ้านมานานแล้ว”โทโมะพูดแล้วเดินไป ระหว่างทางที่กำลังจะเดินทางกลับบ้านพักนั้น “พี่โทโมะ”เสียงสาวปริศนาพูดขึ้น “เกล!” “บังเอิญจังที่มาเจอพี่ที่นี้”เกลพูด “อืม”โทโมะตอบแต่ไม่มองหน้า “คนนี้ใครค่ะ ?”เกลถาม “คนนี้หรอ ? แก้วภรรยาพี่เอง ส่วนแก้ว นี้เกลรุ่นน้องที่คณะตอนฉันเรียนมหาลัย”โทโมะพูด “สวัสดีค่ะ”แก้วพูด “แหม แต่งงานแล้วก็ไม่บอกเลยนะ”เกลไม่สนใจที่แก้วพูด กลับไปสนใจโทโมะแทน “มันกระทันหันน่ะ”โทโมะตอบ “ที่บริษัทพี่มีตำแหน่งว่างมั้ยค่ะ ? เกลจบแล้วกะว่าจะหางานทำซะหน่อย”เกลพูด “ก็ลองไปสมัครดูสิ”โทโมะพูด “งั้นก็แสดงว่ามีตำแหน่งว่างใช่มั้ยค่ะ ? งั้นเดี๋ยวเกลจะไปสมัครนะ”เกลพูด “อืม พี่ขอตัวก่อนนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป “ต่อให้แต่งงานแล้วฉันก็จะแย่งมา คอยดูนังแก้ว”เกลพูดด้วยสีหน้าอำมหิต ทางด้านโทโมะแก้ว “ทานอาหารเลยมั้ยค่ะ ?”แม่บ้านถาม “แก้วไม่ทานนะค่ะ”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นห้องไป เมื่อถึงวันที่ต้องเดินทางกลับกรุงเทพ “อ้าว พี่โทโมะพี่แก้ว บังเอิญจังนะค่ะ” “ครับ เกลก็จะกลับหรอ ?”โทโมะถาม “ค่ะ เครื่องจะออกแล้วไปกันดีกว่าค่ะ”เกลพูดพร้อมกับควงแขนโทโมะไป ที่บ้านโทโมะแก้ว “พี่สวยค่ะๆ”แก้วเรียก “มีอะไรค่ะ ?”พี่สวยถาม “แก้วซื้อของมาฝากค่ะ”แก้วพูดพร้อมชะเง้อมอง “มองอะไรค่ะ ?”พี่สวยถามพร้อมรับถุงของฝากมา “พี่สวยเอาเสื้อผ้าแก้วไปซักหรือยังค่ะ ?”แก้วถาม “กำลังจะซักเลยค่ะ ทำไมค่ะ ?”พี่สวยถาม “มันอยู่ไหนค่ะ ? แก้วลืมของไว้ในกระเป๋ากางเกงน่ะค่ะ”แก้วพูด “อ๋ออ อยู่ท้ายห้องครัวน่ะค่ะ เดี๋ยวพี่พาไป”พี่สวยพูดพร้อมกับเดินนำแก้วไป “พี่สวยไปทำอะไรก่อนก็ได้ค่ะ แก้วหาของก่อน”แก้วพูด “ค่ะๆ”พี่สวยพูดแล้วเดินไป จากนั้นแก้วก็เริ่มหากางเกงตัวที่แก้วใส่ไปทำงานวันที่ทะเลาะกับโทโมะ “อยู่ไหนเนี้ย ?” “อ๊ะ!เจอแล้ว”แก้วพูดพร้อมกับล้วงกระดาษแผ่นนึงออกมาจากกางเกง “ดีนะเนี้ยที่พี่สวยยังไม่ซัก”แก้วพูดพร้อมกับเก็บกระดาษเข้ากระเป๋าตัวเองไป “พี่สวยค่ะ แก้วหาของเจอแล้วค่ะ”แก้วพูด “ค่ะๆ พี่สวยไปทำงานต่อก่อนนะค่ะ”พี่สวยพูดแล้วเดินไป ห้องนอนโทโมะแก้ว “เก็บไว้ไหนดีล่ะเนี้ย”แก้วพูดพร้อมกับมองกระดาษในมือตัวเอง “นายนั้นคงไม่เป็นคนไม่มีมารยาทมาอ่านไดอารี่คนอื่นเข้าหรอกเนอะ”แก้วพูดไปพลางทำท่าคิดไปพลาง “เอาไว้ในนี้ก็ได้”แก้วพูดพร้อมกับติดกระดาษที่เอามาไว้ตรงหน้าที่เป็นวันที่ของวันนั้น ‘ขอโทษนะ ที่ด่ากับสาดน้ำใส่เธอ :P From:Tomo’ “หึ!”แก้วอ่านข้อความพร้อมกับอมยิ้มอีกครั้ง ‘ยิ้มอีกแล้วหรอ’แก้วคิดในใจ “ทำอะไร ?”โทโมะถามเมื่อเห็นว่าแก้วนั่งเหม่ออยู่ “ป่าวซะหน่อย”แก้วคอบพร้อมกับเก็บไดอารี่ไว้ในลิ้นชักพร้อมกับล็อคมันไว้ “แล้วนั้นอะไร ?”โทโมะถามพร้อมมองไปที่ลิ้นชัก “ป่าว ไม่มีอะไร ว่าแต่นายเถอะไปไหนมา ?”แก้วถาม “ไปส่งเกลที่บ้านมา”โทโมะคอบพร้อมกับนอนลงที่เตียง “หึ! ไม่นอนที่นั้นเลยล่ะ”แก้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทำไม ? หึงหรอ ?”โทโมะถาม “ใครหึง ฝันไปเถอะ”แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องไป “นี้ฉันหึงอีตาบ้านั้นหรอ ?”แก้วถามตัวเอง ตกเย็น “เป็นไงมั้งยัยแก้วหายไปเลยนะ” “พี่เฟย์ มาไงเนี้ย”แก้วถาม “เหาะมามั้ง เอ้า!ม๊าฝากของมาให้”เฟย์พูดพร้อมกับยื่นถุงให้ “อะไรอ่ะ ?”แก้วถาม “ผลไม้”เฟย์ตอบพร้อมนั่งลง “กว่าฉันจะหาบ้านแกเจอ แทบตาย”เฟย์พูด “มันหายากขนาดนั้นเลยหรอ ?”แก้วถาม “มากกก”เฟย์ตอบ “พี่เฟย์ ตอนที่แก้วไปปายอ่ะ แก้วเจอเขาด้วยล่ะ”แก้วพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย “ทีเจหรอ ?”เฟย์ถาม “อืม”แก้วตอบ “แล้วแกโอเคนะ”เฟย์ถามน้องสาวตัวเอง “โอเค แต่ไม่มากเท่าไหร่”แก้วพูด “สู้ๆนะ แกต้องลืมไอ้เลวนั้นให้ได้”เฟย์พูด “พี่ไปก่อนนะ นัดเขื่อนไว้”เฟย์พูด “เขื่อน ?” “แฟนพี่เอง”เฟย์พูด “มีแฟนไม่บอกน้องนะ”แก้วพูด “พึ่งคบกันเอง พี่บอกแกคนแรกเลยนะเนี้ย”เฟย์พูด “จ้าๆ คบกันนานๆนะ”แก้วพูด “พี่สวยค่ะ โทโมะไปไหนอ่ะ ?”แก้วถามเพราะแก้วไม่เห็นโทโมะตั้งแต่เธอออกจากห้อง “เห็นออกไปข้างนอกน่ะค่ะ”พี่สวยพูด “โห บ้านพี่สวยจังนะค่ะ” “ขอบคุณครับ” “พี่แก้ว สวัสดีค่ะ”เกลยกมือไหว้แก้ว “ค่ะ”แก้วพูดแล้วเดินไป
“พี่สวยครับ เพิ่มอีกหนึ่งที่นะครับ”โทโมะบอกพี่สวยที่กำลังตั้งโต๊ะอาหาร “ค่ะ”พี่สวยพูด สักพัก “พี่สวยแก้วไม่ทานนะค่ะ”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นห้องไป “หน๋อยแหนะ พามาบ้านเลยนะ”แก้วบ่นคนเดียว พี่สวยครับ เพิ่มอีกหนึ่งที่นะครับ แหวะ”แก้วพูดเลียนเสียงโทโมะ “เธอเป็นอะไรของเธอ บ่นอยู่คนเดียวแถมจะอ้วกอีกต่างหาก”โทโมะพูดพร้อมกับเดินออกมาจากห้องน้ำ “เฮ้ย!นี่นายอยู่ด้วยหรอ ?”แก้วตกใจแต่หน้ายังคงเฉยๆอยู่ “นี้ตกใจแล้วหรอ ?”โทดมะถามเพราะแก้วหน้านิ่งมาก “อืม”แก้วตอบ “ตายด้านจริงๆด้วย ฉันอาบน้ำอยู่ ว่าแต่เธอบ่นอะไร ?”โทโมะถาม “ไม่ได้บ่น”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป ‘เขาจะได้ยินที่ฉันพูดหรือป่าวนะ ?’แก้วคิดในใจ ‘ปากแข็ง หึงก็บอกมาดิ ยัยนี่น่ารักชะมัด’โทโมะคิดในใจพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย จริงๆแล้วเขาได้ยินตั้งแต่แรกแล้วล่ะ แค่อยากถามเฉยๆ “ไม่ไปกินข้าวหรอ ?”โทโมะถามแก้ว “ไม่ไป ไม่หิว”แก้วตอบ “ไม่หิวหรือไม่อยากมองภาพบาดตาบาดใจกันแน่ ?”โทโมะถาม “เห๊อะ!”แก้วพูดพร้อมหันหน้าหนี “ตามใจ”โทโมะพูดแล้วเดินออกจากห้องไป “เชอะ! ไปสวีทกันเลยไป”แก้วพูดพร้อมกับเอนตัวลงไปกับเตียง ทางด้านโทโมะ “อร่อยจังเลยคะ”เกลพูด “ครับ” สักพัก “น้องแก้วไม่ทานหรอค่ะ ?”พี่สวยถาม “ไม่ค่ะ แก้วขอนมแก้วเดียวก็พอ แก้วกลัวอ้วน”แก้วพูด “ค่ะๆ เดี๋ยวพี่สวยเอาขึ้นไปให้นะค่ะ”พี่สวยพูดแล้วเดินไป ก๊อกๆ “น้องแก้วนมได้แล้วค่ะ”พี่สวยพูด “ค่ะๆ”แก้วพูดพร้อมกับค่อยๆเปิดประตู “นี่คะ พี่เห็นว่าน้องแก้วไม่ทานอาหารเลยทำแซนด์วิชมาฝาก”พี่สวยพูดพร้อมยื่นแซนด์วิชไปให้แก้ว “ขอบคุณนะค่ะ เหลือไว้ให้หน่อยก็ดีค่ะ เผื่อดึกๆแก้วหิว”แก้วพูด “แล้วทำไมตอนนี้ไม่ทานล่ะค่ะ ?”พี่สวยถาม “แก้วไม่อยากทานตอนนี้น่ะค่ะ”แก้วพูด “ค่ะๆ พี่ไม่รบกวนแล้วนะค่ะ”พี่สวยพูดแล้วเดินไป ผ่านไป 2 ชั่วโมง ตอนนี้เป็นเวลา 21.00 “ยังไม่หลับหรอ ?”โทโมะถามเมื่อเห็นว่าแก้วกำลังนอนเล่นโน้ตบุ๊คอยู่ “ยัง แล้วไปไหนมา ?”แก้วถาม “ไปส่งเกลมา หึงฉันอีกแล้วหรอ ?”โทโมะแซว “หึ! ใครจะไปหึงนายกัน หลงตัวเองไปหน่อยมั้ง”แก้วพูดแต่สายตายังไม่ละจากหน้าจอโน้ตบุ๊ค “ไม่หึงก็ไม่หึง ไม่อาบน้ำหรือไง ?”โทโมะถาม “อาบแล้ว”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป “จะไปไหน ?”โทโมะถามพร้อมกับรั้งมือแก้วไว้ “ไปไหนก็ได้ เรื่องของฉัน”แก้วพูดพร้อมสะบัดมือออก “ไม่ให้ไป”โทโมะพูด “ก็บอกว่าไม่ให้ไปไง จะไปหาผู้ชายหรือไง”โทโมะถาม “ใช่!ฉันจะไป ปล่อยสิ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย”แก้วพูด “คิดว่าอยากจับนักหรอ ? ยัยตายด้าน จะไปไหนก็ไปเลยไป ไม่ต้องมาให้ฉันเห็นหน้าอีกยิ่งดี”โทโมะพูดพร้อมกับปล่อยมือแก้ว “เออ! ไปแน่ คิดว่าฉันอยากเห็นหน้าผู้ชายอย่างนายนักหรือไง ?”แก้วตะคอกใส่ “เธอไม่มีสิทธิ์มาตะคอกฉันนะ”โทโมะตะคอกกลับ “เห๊อะ! นายเองก็ตะคอกใส่ฉันเหมือนกัน”แก้วพูด “เธอตะคอกใส่ฉันก่อน”โทโมะพูด “ก็นายทำให้ฉันโมโห!”แก้วพูด “ก็เธอมาว่าฉันเฮงซวย ผู้หญิงงี่เง่า”โทโมะพูด