คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

ตอนที่ 4 หวังดีมันผิดมากใช่มั้ย ? / ดีกันนะ 1 ชั่วโมงผ่านไป ห้องโทโมะก็สะอาดเรียบร้อยแล้ว แก้วที่เห็นดังนั้นก็ออกจากห้องไป เมื่อโทโมะกลับเข้ามาในห้อง เมื่อเห็นว่าห้องสะอาดก็ตกใจ แต่ก็ต้องตกใจเป็นรอบสองเพราะเอกสารที่สำคัญมันหายไป “แก้วเธอทำความสะอาดห้องฉันหรือป่าว ?”โทโมะถาม “ใช่”แก้วตอบไปทำงานไป “เธอเอาเอกสารฉันไว้ไหน ? มันสำคัญมากเลยนะ”โทโมะถาม “บนโต๊ะไม่ก็ในลิ้นชัก”แก้วตอบ “มันไม่มี ฉันหาไม่เจอ”โทโมะตอบด้วยน้ำเสียงที่โมโหมาก “งั้นมันก็อยู่ในถังขยะ”แก้วตอบ “อะไรนะ ? ป่านนี้โดนเทศบาลเก็บไปแล้วมั่งเนี้ย โธ่เอ้ยยยยยย! ทำไมเธอมันโง่อย่างนี้นะ ไม่รู้เลยหรือไงว่าอะไรสำคัญไม่สำคัญ ไม่คิดเลยนะว่านอกจากจะตายด้านแล้ว ยังจะโง่แบบนี้อีก ไปไหนก็ไปเลยฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ!!!”โทโมะตะคอกใส่แก้ว “เออ!! ฉันไปก็ได้ ดีต่อไปนี้ฉันจะไม่แตะต้องของของนายอีก พึ่งรู้ว่าการหวังดีทำให้ มันกลับส่งผลร้ายมาให้ตัวเอง ต่อไปนี้ก็อยู่ไปเลยห้องรกๆของนาย ไอ้คนไร้หัวใจ!!!”แก้วพูดด้วยน้ำเสียงที่โมโหเช่นกันทำให้คนที่อยู่แถวนั้นมองกันเป็นตาเดียว จากนั้นแก้วก็เดินออกจากที่ตรงนั้น “ฟาง ห้องจัดการเอกสารอยู่ไหน ?”แก้วถาม “ชั้นล่างอ่ะแก้ว ทำไมอ่ะ ?”ฟางถาม “มีเรื่องนิดหน่อย ขอบใจ”แก้วพูดแล้วเดินลงไป ทางด้านโทโมะก็โมโห ที่เอกสารสำคัญหายไป ทางด้านแก้วเมื่อรู้ว่าห้องจัดการเอกสารอยู่ไหนก็รีบตรงไปทันที “ขอโทษนะค่ะ เอกสารที่มาจากห้องผู้จัดการอยู่ไหนค่ะ ?”แก้วถาม “อยู่นี้ครับ”พนักงานบอก “แต่ผมทำลายมันไปแล้วนะครับ ใช้อะไรไม่ได้หรอก”พนักงานพูด “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง ขอนะค่ะ”แก้วพูดแล้วเดินไปยังกองเอกสารที่ถูกทำลายแล้ว “ครับ”พนักงานพูดพร้อมกับหยิบเศษกระดาษใส่ถุงมาให้แก้ว แก้วที่ไม่อยากกลับบ้านไม่รู้ว่าจะไปไหนเลยกลับบ้านตนเอง “คุณแก้ว กลับมาทำไมค่ะ ?”แม่บ้านถาม “แก้วคิดถึงพี่เฟย์น่ะ เลยกลับมาแล้วพี่ล่ะ ?”แก้วถาม “คุณหนูไปทำงานค่ะ รับอะไรมั้ยค่ะ ?”แม่บ้านถาม “ขอสก๊อตเทปกับกรรไกรก็พอค่ะ เอามาให้แก้วที่ห้องด้วยนะค่ะ”แก้วพูดแล้วเดินไป ที่ห้องแก้ว “ทำไมมันยากจังนะ แล้วทำไมเราต้องทำให้เค้าด้วยล่ะ ?”แก้วงงกับตัวเอง “เพราะเขาด่าเราแน่ๆเลย ไอ้บ้านั้นด่าเราว่าโง่ ใช่ต้องเป็นเพราะแบบนั้น ฉันจะแสดงให้นายเห็นว่าฉันไม่ได้โง่”แก้วพูดเป็นจังหวะเดียวกับที่แม่บ้านเอาของมาให้พอดี จากนั้นแก้วก็ลงมือประกอบเอกสารทั้งหมดใหม่ มีประมาณ 5 แผ่น ซึ่งแก้วไม่รู้ว่ามันคืออันไหนที่สำคัญ จนกระทั่ง ตี 1 ทางด้านโทโมะ “แก้วยังไม่กลับอีกหรอ ?”โทโมะถามแม่บ้าน “ยังเลยค่ะ ป่านนี้ทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้”แม่บ้านตอบ “พี่สวยไปนอนเถอะ เดี๋ยวผมอยู่รอเอง”โทโมะพูด “ค่ะๆ”สวยพูดแล้วเดินไป “ไปไหนของเธอนะ ? บ้านช่องไม่กลับ”โทโมะพูดพร้อมชะเง้อมองแก้ว ทางด้านแก้ว “เสร็จสักที แค่ 5 แผ่นทำไมมันยากจัง”แก้วพูดพร้อมกับฟุบหน้าลงนอนกับโต๊ะ เช้าวันต่อมา “คุณชายค่ะๆ ตื่นเถอะค่ะ เช้าแล้ว”พี่สวยปลุก “แก้วกลับมายัง ?”โทโมะถาม “ยังเลยค่ะ”สวยตอบ “ขอบคุณครับ”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าห้องไป ที่ทำงาน วันนี้แก้วมาทำงานปกติแต่ที่ไม่ปกติคือ ไม่คุยกับใครเลยแม้กระทั่งฟาง “ฟางวันนี้ฉันยังไม่อยากคุยกับใคร ฉันง่วง”แก้วพูดพร้อมกับฟุบหลับกับโต๊ะไป โทโมะที่เห็นก็โล่งใจที่ปลอดภัยดี เขายอมรับว่าเขาเองก็ห่วงแก้วอยู่ไม่น้อย แต่พอคิดถึงเรื่องที่แก้วทำก็ทำให้ความคิดเขาเปลี่ยนไป แก้วเองก็หลับไม่รู้เรื่องณุ้ราวเลยว่าโทโมะมาแล้ว “นี่เธอ ไปทำอะไรมาทั้งคืนอดหลับอดนอนเชียว”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เรื่องของฉัน”แก้วตอบ “ไปอยู่กับผู้ชายมาล่ะสิ จัดหนักเลยล่ะสิ”โทโมะพูด “ถ้าหัวสมองนายคิดได้แค่นี้ ก็เก็บไว้พูดกับตัวเองดีกว่า ฉันไม่อยากคุยกับผู้ชายไร้หัวใจ”แก้วพูดแล้วฟุบลงกับโต๊ะเหมือนเดิม “ถ้าเธอหลับ ฉันจะ....” “จะ ?”แก้วงง “จะทำแบบนี้ไง”โทโมะพูดแล้วเอาน้ำที่ถือมาด้วยราดไปที่หัวแก้ว “เห้ยยย! ไอ้บ้าเอาน้ำมาราดกันทำไม ? จะปลุกก็บอกกันดีดีดิ”แก้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เหลืออดแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป “สมน้ำหน้า อยากไม่กลับบ้านไปนอนกับผู้ชายอื่นดีนัก”โทโมะพูด แต่เมื่อเข้ามาในห้องก็ต้องเปลี่ยนความคิดเพราะเขาเห็นเอกสารที่ตามหาอยู่นานแสนนาน ที่พันไปด้วยสก๊อตเทป “นี้เธอทำทั้งคืนเลยหรอ ?”โทโมะสงสัย ทำงานไปได้สักพักโทโมะเกิดอยากกินกาแฟกำลังจะเดินออกไปบอกให้แก้วชงกาแฟมาให้สักหน่อย แต่พอเดินออกมาเห็นว่าแก้วหลับอยู่ก็ไม่อยากจะปลุกเขาจึงเลือกที่จะเดินไปชงกาแฟเอง แต่ชงมาสองแก้วนะ อีกแก้วเผื่อคนที่หลับอยู่จะได้ตาสว่างซะบ้าง เมื่อเดินมาถึงที่ห้องทำงานแก้วก็ยังคงหลับอยู่ ก็เลยเลือกที่จะวางกาแฟไว้เฉยๆแล้วเดินเข้าห้องไป เมื่อแก้วตื่นขึ้นมาเกิดอยากกินกาแฟเช่นเดียวกันแต่ต้องสะดุดตากับแก้วกาแฟสีเขียวที่มีกระดาษแปะไว้ว่า ‘ขอโทษนะ ที่ด่ากับสาดน้ำใส่เธอ :P From:Tomo’ “มีมุมแบบนี้กับเขาด้วยหรอเนี้ย ?”แก้วพูดพร้อมกับดึงกระดาษออกเก็บเข้ากระเป๋ากางเกงตัวเองไปพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อยก่อนจะดื่มกาแฟ “ฮั่นแน่! ไหนบอกไม่ค่อยยิ้มไง แล้วใครกันนะ ทำให้แกยิ้มได้”ฟางแซว “ยิ้มที่ไหน ? ใครยิ้ม”แก้วพูดพลางทำๆนิ่งไปด้วย “ไม่ยิ้มก็ไม่ยิ้ม”ฟางพูด “แล้วแกมาทำไม ?”แก้วถาม “มาชวนแกกับสามีแกไปดินเนอร์เย็นนี้ สามีแกไม่ได้บอกแกเลยหรอ ?”ฟางถาม “ไม่อ่ะ”แก้วตอบพร้อมกับพิมพ์งานไป “เออๆ อย่าลืมนะ แต่งสวยๆนะเพื่อน”ฟางพูดแล้วเดินไป พักกลางวัน โทโมะออกมาจากห้องพอดีพร้อมกับวางกระดาษโน้ตไว้ว่า ‘ไปกินข้าวกัน’ แก้วที่อ่านก็ตอบไปว่า ‘ไม่หิว’ ‘บอกว่าให้ไปกินไง’โทโมะเขียนตอบ “ฉันทำงานอยู่”แก้วเป็นฝ่ายพูดก่อน ‘พักงานไว้แล้วไปกินข้าว’โทโมะเขียนกระดาษแผ่นใหม่ “ฉันไม่อยากกินข้าวกับคนใบ้”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป “จะไปหรือไม่ไป”โทโมะตามมารั้งข้อมือแก้วแล้วถาม “พูดเป็นนิ แล้วทำไมไม่พูดมันเปลืองกระดาษ”แก้วถาม “เรื่องของฉัน”โทโมะตอบพร้อมปล่อยมือแก้วไป “เออ! เรื่องของนายก็เรื่องของนาย ฉันไม่กินข้าวมันก็เรื่องของฉัน”แก้วพูดแล้วเดินหนีขึ้นลิฟต์ไป 1 ชั่วโมงผ่านไป “เอ้า!”โทโมะยื่นแซนด์วิชให้แก้ว “อะไร ?”แก้วถาม “แซนด์วิชไง ไม่รู้จักหรอ ?”โทโมะถาม “รู้แต่เอามาให้ทำไม ?”แก้วถาม “ก็ยังไม่ได้กินอะไรไม่ใช่หรอ ?”โทโมะถาม “ขอบใจ”แก้วรับแล้ววางไว้บนโต๊ะ “ส่วนนี้น้ำ เอาไว้กินเผื่อติดคอ”โทโมะพูดแล้ววางน้ำบนแล้วค่อยเดินไป “มาแปลก เมื่อวานยังด่าอยู่เลย”แก้วบ่น ตกเย็นเมื่อถึงเวลากลับบ้าน “ขึ้นรถสิ”โทโมะเปิดประตูให้แก้ว “ขอบใจ”แก้วพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยพร้อมกับขึ้นรถไป “อย่าลืมนะโทโมะ”ฟางตะโกนบอก “อืมมม”โทโมะพูดแล้วเดินขึ้นรถไป ที่บ้าน “เปลี่ยนชุดไวไวล่ะ เดี๋ยวฉันรอข้างล่าง”โทโมะพูดแล้วเดินไป “สั่งอยู่ได้ ชิ”แก้วพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป เมื่อแก้วแต่งตัวตามชุดที่โทโมะจัดไว้ให้เสร็จก็เดินลงมา “เสร็จแล้ว ไปสิ มองอยู่ได้”แก้วพูดแล้วเดินไป จากนั้นทั้งหมดก็เดินทางมาถึงร้านอาหารสไตล์อเมริกัน “มาแล้วหรอ นั่งเลยๆ”ฟางพูด “ขอบใจนะฟาง”แก้วพูดพร้อมนั่งลง “ป็อปนี้แก้วเพื่อนที่ฟางเล่าให้ฟัง”ฟางพูด “สวัสดีค่ะ คุณป็อป”แก้วพูด จากนั้นทั้งหมดก็ทานอาหารร่วมกัน 4 คน 2คู่ มีแต่คู่ของป็อปปี้ฟางเท่านั้นแหละที่หัวเราะ ส่วนโทโมะแก้วได้แต่นั่งเงียบ ไม่ยิ้มเลยสักนิดเดียว “พวกฉันเล่าไม่สนุกหรอว่ะ ? ทำไมไม่ขำเลย ?”ป็อปปี้ถาม “ป็อป สองคนนี้ไม่ค่อยยิ้ม เสือยิ้มยากทั้งคู่”ฟางพูด “โหยยย ไม่มันส์เลยว่ะ งั้นกลับเถอะ”ป็อปปี้พูด จากนั้นทั้งหมดก็แยกย้ายกันกลับบ้าน “พี่สวยเอานมมาให้แก้วหน่อยนะ”แก้วพูดแล้วเดินขึ้นไปข้างบน
 
...........................................................................................................
ถ้าสนุกจริง เม้นกับโหวตให้หน่อยนะถ้าอะไรๆก็เยอะเดี๋ยวจะมาอัพให้ทุกวันเลยยย ^^55555555555555555555ย้ำอีกครั้งนะว่า เรื่องนี้ไม่ใช่แนวที่ถนัดเลยจริงๆยังไม่ถึงกลางเรื่องก็ต้องยอมแพ้แล้วเพราะแต่งแนวนี้ไม่เป็น ฮ่าๆๆๆเพราะตัวปาล์มเองเป็นคนเฮฮาเลยไม่เข้าใจฟิวส์เย็นชา หรือดราม่าว่ามันจะต้องใช้คำพูดประมาณไหน อะไรงี้! อาจจะต้องลองศึกษาดูก่อน ถ้าศึกษาจนเข้าใจแล้ว เดี๋ยวจะมาแต่งแบบดราม่าสุดๆเลย