คุณหนูเย็นชา กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)

ตอนที่ 13 นี้มันอะไรกัน ?? / เธอหายไปไหน ? “นี่มันนน....รูปบ้าอะไรกัน”แก้วพูดพร้อมกับหยิบรูปขึ้นมาดู เป็นรูปที่เกลกับโทโมะนอนอยู่บนเตียงเดียวกันในสภาพที่เปลือยทั้งคู่ “นี่หรอที่นายบอกว่านายเผลอหลับไป อ๋อ..เผลอหลับไปเพราะหมดแรงใช่มั้ย ?”แก้วพูดพร้อมกับน้ำที่เอ่อล้น ตอนกลางวัน
“ที่รัก ไปกินข้าวกัน อ้าว! ไปไหนแล้วเนี้ย ?”โทโมะที่กำลังจะมาชวนแก้วไปกินข้าวก็ต้องตกใจเพราะแก้วไม่ได้อยู่ที่โต๊ะทำงาน ที่ร้านอาหาร “แก้ว ทำไมไม่รอโทโมะ”โทโมะถาม “แก้วรีบน่ะ”แก้วพูด “เดี๋ยวจะไปไหน ? โทโมะพึ่งมาเองนะ”โทโมะพูดพร้อมกับจับข้อมือแก้วไว้ “ไปห้องน้ำ จะตามไปหรือไง ?”แก้วถาม “แก้วเป็นอะไรอ่ะ งอนโทโมะหรอ ? ทำไมพยายามหลบหน้าโทโมะตลอดเลย”โทโมะพูด “ป่าว ปล่อยได้ยัง จะราดแล้ว”แก้วพูด “ก็ได้ๆ”หลังจากนั้นโทโมะก็ปล่อยมือแก้วไป ตกเย็น “แก้วเป็นอะไร เงียบเลย”โทโมะถามแก้ว “ฉันง่วงๆอ่ะ”แก้วพูดพร้อมกับหลับตาลง ‘นายกำลังนอกใจฉันหรือป่าว โทโมะ’แก้วคิดในใจ ถึงบ้าน “นั้นกล่องอะไรน่ะ ?”โทโมะถามเมื่อเห็นว่าแก้วถือกล่องมาตั้งแต่อยู่ที่ทำงานแล้ว “ไม่มีอะไรอ่ะ”แก้วพูดพร้อมกับเอากล่องซ่อนไว้ข้างหลัง “เดี๋ยวผมมานะ”โทโมะพูดพร้อมกับขึ้นรถไป ในห้อง “นายจะโกหกฉันหรือป่าว ?”แก้วพูด “นายจะนอกใจฉันหรือป่าว โทโมะ”แก้วพูดพร้อมกับมองภาพในมือตัวเอง “ฟาง ฉันคงต้องพึ่งเธอ”แก้วพูดพร้อมกับกดโทรศัพท์โทร.ไปหาฟาง สักพัก “ดีนะ บ้านฉันไม่ไกลจากแก ไม่งั้นนะตายแน่ฉัน”ฟางพูดพร้อมกับนั่งลงที่เตียงของแก้ว “ทำไมถึงให้ฉันมาที่ห้องนอนล่ะ ?”ฟางพูด “เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ฉันอยากให้แกรู้แค่คนเดียว”แก้วพูด “โอเคๆ แล้วเรื่องอะไรล่ะ ?”ฟางถาม “เรื่องนี้”แก้วพูดพร้อมกับยื่นกล่องใส่รูปให้ฟางดู “นี้มัน....”ฟางที่เห็นถึงกับตาโต “แกบอกเขาหรือยัง ?”ฟางถาม “ฉันยังไม่ได้บอกเขา”แก้วพูดพร้อมกับนั่งข้างๆฟาง “บ้านยัยนี้อยู่ไหน ฉันจะไปฆ่ามัน”ฟางพูด “ฟาง ใจเย็นๆสิ”แก้วพูด “แกจะให้ฉันใจเย็นได้ไง โทโมะเป็นสามีแกนะ”ฟางพูดด้วยน้ำเสียงโมโห “แกไม่คิดจะบอกสามีแกเลยหรือไง ถ้าแกไม่บอกฉันจะบอกเขาเอง”ฟางพูด “ฉันกลัวคำตอบของเขาฟาง ฉันกลัว”แก้วพูดพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้น “แก้ว แกต้องเข้มแข็งนะ แกจะร้องไห้ไม่ได้ ถ้าวันนี้แกไม่รู้ วันต่อไปถ้าเรื่องมันใหญ่กว่านี้แกจะทำใจรับมันได้หรอ ?”ฟางพูดพร้อมกับกอดแก้ว “ฟาง ฉันยังไม่พร้อม”แก้วพูด “ตอนนี้เรื่องมันแค่นี้ ต่อไปถ้ายัยบ้านั้นท้องล่ะ มันไม่ใหญ่ไปกว่านี้หรอ ?”ฟางพูด “ฟางงงงงงง ทำไมฉันมันโชคร้ายอย่างนี้ รักใครคนคนนั้นกำร้ายจิตใจฉันตลอด พอฉันให้โอกาสก็กลับมาทำให้ฉันช้ำใจมากกว่า ฉันไม่อยากรักใครแล้วฟาง ไม่อยากรักใครอีกแล้ว”แก้วพูด “แก้วว อ้าวฟาง”โทโมะพูดพร้อมกับอุ้มลูกหมาตัวสีขาวเข้ามาด้วย “แก้วร้องไห้ทำไม ? ใครทำเธอ”โทโมะพูดพร้อมกับวางน้องหมาลงบนพื้น “จะใครทำถ้าไม่ใช่นาย”ฟางพูด “ฉัน ฉันทำอะไร ?”โทโมะถาม “ก็นี้ไงที่นายทำ”แก้วพูดพร้อมกับโยนรูปภาพใส่หน้าโทโมะ “แก้ว...ฉันไม่ได้...”โทโมะกำลังจะพูด “ถ้านายไม่ได้ทำ แล้วทำไมภาพมันถึงเป็นแบบนี้ล่ะ ? นายจะบอกว่าเกลวางยาสลบแล้วจัดฉากเหมือนในละครงั้นสิ”แก้วพูด “ใช่!”โทโมะตอบ “นายเห็นฉันโง่มากงั้นหรอ ? ฉันไม่น่ารักนายเลย ฉันรักใคร คนคนนั้นก็ทำให้ฉันเสียใจตลอด นายเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ทำไมๆ”แก้วพูดพร้อมกับทรุดตัวลงกับพื้น “แก้วฟังฉันก่อน”โทโมะพูดพร้อมกับกำลังจะเดินเข้าไปหาแก้ว “อย่าแตะต้องเพื่อนฉัน”ฟางพูดพร้อมกับเข้ามาขวางโทโมะ “ฟางงง แก้วฟังฉันก่อน”โทโมะพูด “ฉันไม่อยากฟังคำแก้ตัว”แก้วพูดทั้งน้ำตา “งั้นฟางเธอมากับฉันเดี๋ยวนี้”โทโมะพูดพร้อมกับดึงแขนฟางมา “แก้วเธออย่าพึ่งไปไหน รอฉันก่อนแล้วฉันจะกลับมาพร้อมคำอธิบาย”โทโมะพูดแล้วเดินไป คอนโดเกล “เธอรอฉันอยู่ข้างนอกทางที่ดีอัดเทปไว้เลย”โทโมะพูดพร้อมกับเดินเข้าห้องไป “พี่โทโมะ”เกลพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ “เกลทำแบบนี้ทำไม ?”โทโมะถาม “ทำอะไรค่ะ ?”เกลถาม “เกลส่งรูปบ้าๆไปทำไม ? รู้มั้ย ? แก้วเข้าใจผิดหมด”โทโมะพูด “ส่งรูปอะไรค่ะ ?”เกลถาม “นี้ไง วันนั้นเกลวางยาสลบพี่ใช่มั้ย ?”โทโมะถาม “เกล...” “เกลทำแบบนี้ทำไม ? พี่มาที่นี้ก็เพราะว่าเกลบอกว่าห้องโดนโจรปล้น พี่เลยมาอยู่เป็นเพื่อน”โทโมะพูด “ก็เพราะเกลรักพี่ไง รักมานานแล้ว ทำไมพี่ไม่หันมามองเกลบ้าง เกลทำแบบนั้นเพราะเกลอยากให้พี่เลิกกับมันไวไว”เกลพูด “พี่ไม่มีวันเลิกรักแก้วได้”โทโมะพูด “ทำไม นังทอมนั้นมันดีกว่าเกลตรงไหน พี่ถึงเลิกรักมันไม่ได้”เกลถาม “เพราะเขาไม่มีนิสัยที่ต่ำทรามแบบนี้ไง รู้ไว้ซะ! อย่ามายุ่งกับครอบครัวพี่อีก ถ้าเกลเข้ามายุ่งอีก อย่าหาว่าพี่ไม่เตือน”โทโมะพูดแล้วเดินออกไป “ตราบใดที่ฉันยังไม่ตาย ฉันก็จะแย่งพี่มาจากมัน”เกลพูด บนรถ “เอ่อ..นาย” “อะไร ?”โทโมะถาม “ฉันขอโทษนะ ที่เข้าใจนายผิด”ฟางพูด “ช่างมันเถอะ เธอไม่ใช่คนที่ฉันอยากให้เข้าใจถูก”โทโมะพูด “หึ! ว่าแต่แทนที่นายจะพาฉันมาทำไมนายไม่พาแก้วมาแทน”ฟางพูด “เออว่ะ...ฉันลืมคิด โง่จริงๆเลย ทำไมเธอไม่บอกฉันให้ไวกว่านี้”โทโมะพูดอย่างหัวเสีย เมื่อมาถึงที่บ้าน “แก้วๆ”ฟางเรียก “แก้วๆ แก้วหายไปไหน ?”ฟางตะโกนเรียก “พี่สวยแก้วล่ะค่ะ”ฟางถาม “อ้าวว ไม่ได้ไปกับคุณๆหรอค่ะ ? เห็นเดินไปพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่เลย”พี่สวยพูด “ห๊า!”โทโมะกับฟางตะโกนพร้อมกัน “เธอไม่ได้บอกหรอครับว่าไปไหน ?”โทโมะถาม “ไม่ค่ะ พี่สวยถามไปก็ไม่ตอบ”พี่สวยพูด “ตอบแค่ว่า ไปพักผ่อนน่ะค่ะ”พี่สวยพูด “เดี๋ยวฟางโทร.หาพี่เฟย์ก่อนนะ”ฟางพูดพร้อมกับโทร.พี่เฟย์ “เดี๋ยวฉันโทร.หาแก้วก่อนนะ”โทโมะพูดแล้วพยายามตืดต่อหาแก้ว “ฉันโทร.หาพี่เฟย์แล้ว พี่เฟย์บอกแก้วไม่ได้ไปหาพี่เฟย์”ฟางพูด “ฉันโทร.หาแก้วไม่ติดเลย”โทโมะพูด ทางด้านแก้ว บนรถตู้ “พี่สาวคะ ร้องไห้ทำไมค่ะ ?”เด็กสาวพูดขึ้น “เอ่อออ...ไม่มีอะไรค่ะ พี่ฟังเพลงเศร้าอยู่อ่ะค่ะ”แก้วตอบพร้อมกับเหม่อออกนอกหน้าต่างไป “หนูนาไปยุ่งอะไรกับพี่เขาลูก ขอโทษด้วยนะค่ะ”หญิงสาววัยกลางคนพูดขึ้น ด้านหน้าคนขับ “พี่ๆ พี่เป็นไรไป พี่ๆ อย่าหลับนะ”คนที่นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างแก้วกับคนขับพูดขึ้น “เฮ้ยยย! รถสิบล้อข้างหน้าๆ”คนที่นั่งอยู่เบาะหน้าสุดรองจากเบาะคนขับพูด เอี๊ยดดดดด ! โครมมมมม ! ทางด้านโทโมะ ‘ไม่มีเธอ ก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว’ “แก้วๆ แก้วโทร.มา ฮัลโหล!” ‘คุณโทโมะใช่มั้ยครับ ?’ “ครับ คุณเป็นใครมายุ่งอะไรกับภรรยาผม แล้วภรรยาผมอยู่ไหน ?”โทโมะพูดกับปลายสาย ‘ใจเย็นๆนะครับ ภรรยาคุณน่ะอยู่โรงพยาบาลนะครับ เธอเกิดอุบัติเหตุ ตอนนี้อยู่ห้องไอซียู ผมเห็นว่ามันเป็นเบอร์ที่ไม่ได้รับเลยโทร.มาน่ะครับ’ปลายสายพูด “แก้วอญู่ห้องไอซียูหรอ แล้วโรงพยาบาลไหนครับ ? เธอเป็นอะไรมากมั้ย ?”โทโมะถามอย่างลนลาน ‘อยู่ที่ xxxx’ สักพักที่โรงพยาบาล xxxx “แก้วๆ แก้วอยู่ไหน แก้ว”โทโมะตะโกนถาม “นี่โทโมะ ที่นี้มันโรงพยาบาลนะ ไม่ใช่ตลาดสด ตะโกนทำไม ?”ป็อปปี้พูด “ก็ฉันเป็นห่วงแก้วนี่น่า ขอโทษนะครับ คนที่เกิดอุบัติเหตุล่าสุดอยู่ไหนครับ ?” “ทางด้านนู่นค่ะ”พยายาบอลพูดพร้อมกับชี้ไปทางที่มีคนอยู่เยอะแยะ หน้าห้อง ไอซียู “แก้วๆ แก้วอย่าเป็นอะไรไปนะ แก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับเดินวนไปวนมาอยู่หน้าห้องไอซียู สักพักหมอก็ออกมา “ใครเป็นญาติคุณจริญญาครับ ?”หมอถาม “ผมครับๆ ภรรยาผมเป็นไงบ้างครับหมอ ?”โทโมะถาม “ตอนที่เกิดอุบัติเหตุเธอนั่งข้างหน้าสุดเลยโดยผลกระทบไปด้วย ดีนะครับที่ส่งมาโรงพยาบาลไว ถ้าช้ากว่านี้คงไม่รอด ตอนนี้หมอยังรับประกันไม่ได้นะครับว่าเธอจะปลอดภัยมากน้อยแค่ไหน ? เพราะดูเหมือนเธอจะไม่อยากตื่นสักเท่าไหร่ เหมือนอยากหลับตลอดไป แล้วตอนที่เกิดอุบัติเหตุหัวเธอโดนกระแทกอย่างรุนแรง ถ้าเธอฟื้นอาจจะสูญเสียความทรงจำก็ได้นะครับ”หมอพูด “แล้วอีกนานมั้ย กว่าเธอจะฟื้น”ฟางถาม “อันนี้หมอก็ตอบไม่ได้นะครับ โอกาสฟื้นมีแค่ 30 % โอกาสไม่ฟื้นเป็นเจ้าหญิงนิทรามีประมาณ 20 %”หมอพูด “แล้วอีก 50 % ล่ะครับ ?”ป็อปปี้ถาม “อีก 50% เธออาจจะไม่ฟื้นหรือเสียชีวิตน่ะครับ หมอคิดว่าควรเผื่อใจไว้นะครับ”หมอพูด “หมอขอตัวนะครับ”หมอพูดแล้วเดินไป จากนั้นไม่นานร่างของแก้วที่หมดสติก็ถูกเคลื่อนย้ายออกมาพาไปยังห้องพิเศษ “แก้ว ตื่นขึ้นมาสิ ตื่นมาหาฉันสิ”ฟางพูด “แก้วแกจะขี้เซาไม่ได้นะ แกไม่ใช่คนขี้เซานะแก้ว”ฟางพูดทั้งน้ำตา “แก้ว ฮือๆๆๆ แก้วแกตื่นขึ้นมาสิ”ฟางพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไม่มีทีท่าว่าจะไหล.................................................................ที่มาอัพเพราะไม่อยากให้ค้างอยากให้ดราม่ากันไวไว ฮ่าๆๆๆมีเรื่องจะฝากด้วยนะ ใครที่เล่น facebookhttps://www.facebook.com/photo.php?fbid=208194429247489&set=a.208194279247504.48825.131189916947941&type=1&ref=nfช่วยโหวตเม้นแชร์ให้ป๊าม๊าด้วยนะ อยู่อันดับที่ 2 แล้วววปิดโหวตพรุ่งนี้ตอนเที่ยงนะ ช่วยกันหน่อยที่ 1 อยู่ใกล้แค่เอื้อม ^^ ถ้าเราช่วยกัน