ฉันเสียใจ
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
ฟาง : ฮึก.. [ โดนป๊อปปี้รังแกตนเมื่อคืนจึงทำให้เจ็บตัวไปหมด และตอนนี้ก็โดนป๊อปกอดจากทางด้านหลังแน่นด้วย
ฟางเลยพยายามจะแกะมือป๊อปออกและไปอาบน้ำและทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ก็ไม่สำเร็จ แค่ฟางขยับตัวก็เจ็บมาก
และขยับก็ทำให้..]
ป๊อป : อืออ [ รู้สึกเหมือนมีอะไรมากวนการนอนเลยงัวเงียและตื่น ] เฮ้ย ! [ ตกใจสภาพตนเองและคนอีกคนนั่งคือ
ฟาง..] ฟาง..
ฟาง : ฮึก .. ไม่มีไรเกิดขึ้นทั้งนั้นป๊อป [ ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเองแล้ววิ่งออกจากห้องแล้วกลับเข้าไปในห้องตัวเอง ]
ห้องฟาง
ฟาง : ฮึก.. ฮืออออออ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไม ทำไม เขาควรได้อยู่กับคนที่ตัวเองรักสิ ฮือ
[ครั้งแรกของฟางได้ถูกป๊อปทำลายได้แล้ว ... ไม่มีความบริสุทธิ์แล้ว]
ห้อง3
[ ป๊อปลองนึกภาพเมื่อคืนดูอย่างหนักว่าเกิดอะไรขึ้น จนนึกได้ว่าตัวเองเป็นคนกระทำทั้งหมด และเสียใจที่ทำแบบ
นั้นไปกับฟาง เธอควรได้ร่วมรักกับคนที่เธอรัก แต่เขากลับทำลายมัน นึกแล้วก็เจ็บใจตัวเองที่ทำแบบนั้นจริงๆ
นึกได้อย่างนั้นป๊อปก็แต่งตัวเสร็จแล้วลงไปข้างล่างเพื่อไปขอโทษและรับผิดชอบให้กับฟาง ]
ห้องนั่งเล่นชั้นล่าง
ป๊อป : เอ่อ.. ฟาง
ฟาง : ป๊อปไม่ต้องพูดไรหรอก ฮึก .. ปล่อยมันไปเถอะ ^^ [ ยิ้มเจื่อนๆให้ ]
ป๊อป : ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ป๊อปเริ่ม ป๊อปต้องรับผิดชอบ
ฟาง : ครั้งเดียว ไม่ท้องหรอก ฮ่าๆๆๆ
ป๊อป : ฟาง.. อย่ายิ้ม ถ้าเกิดข้างในเศร้า อย่าฝืน
ฟาง : ฮึก..
ป๊อป : ป๊อปจะรับผิดชอบฟางเอง
ฟาง : ไม่ต้องป๊อป
ป๊อป : ฟางหยุดพูด
ฟาง : ฮึก.. มันแค่ความไม่ได้ตั้งใจเองน่าาฮ่ะๆ [ หัวเราะแบบฝืน ]
ป๊อป : แต่ฟาง..
ฟาง : ไม่เป็นไรจริงๆ
ป๊อป : ไม่รู้แหละ ป๊อปเป็นผู้ชายมากพอฟาง ป๊อปไม่ทำแบบนี้กับผู้หญิง เพราะฉะนั้นฟางอย่าพูดอะไรอีก
ป๊อปจะรับผิดชอบฟางเอง [ รีบเดินออกไปก่อนที่หญิงสาวจะปฏิเสธตนอีก ]
ฟาง : ถ้าป๊อป ไม่ได้เต็มใจอย่าทำ คนไม่รักกันมาอยู่ด้วยกันก็ไม่มีความสุข [ ตะโกนตามหลังป๊อป และป๊อปต้อง
หยุด และป๊อปก็พูดว่า.. ]
ป๊อป : ต้องมีวันที่เราจะรักกัน [ และเดินออกไป ]
ฟาง : ฮึก.....
บ้านโทโมะ
แม่โทโมะ : โทโมะลูก
โทโมะ : ครับแม่
แม่โทโมะ : แม่ว่าหนูแก้วเขาน่ารักดีนะลูก แม่ถูกชะตาด้วยมากๆ
โทโมะ : เอาอีกละ เรื่องยัยทอมมาอีกแล้ว
แม่โทโมะ : น้องเขาไม่ใช่ทอมซักหน่อยลูก
โทโมะ : โหแม่ ผมสั้น ทำตัวห้าวแบบนั้นเนี่ยนะไม่ใช่ทอม แบนก็แบน
แม่โทโมะ : เคยเห็นของเขาแล้วหรอถึงรู้ว่าแบน ฮึ?
โทโมะ : ไม่หรอกครับ ดูจากภายนอกก็แบน
แม่โทโมะ : แสดงว่าสนใจล่ะสิ ฮึฮึ [ เดินขึ้นห้องไป ]
บ้านแก้ว
แก้ว : เฮ้อ [ เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่น่าทำแบบนั้นกับป๊อปเลย ]
แม่แก้ว : ถอนหายใจทำไมอีกล่ะเรา
แก้ว : แก้วสงสารป๊อปจังแม่
แม่แก้ว : แม่นึกว่าคิดถึงโทโมะซะอีก
แก้ว : แหวะ ใครจะไปคิดถึงไอ่บ้านั้นล่ะแม่ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้บ้าบอ
บ้านโทโมะ
โทโมะ : ฮัดชิ่วว ใครนินทาว่ะ ฮัดชิ่ววว นั่น คราวนี้มีคนคิดถึงแน่เลย ฮัดชิ่ววว เอ๊ะ หรือกุเป็นหวัดว่ะ - -
บ้านแก้ว
ห้องนอนแก้ว
แก้ว : โอยยย ไม่น่าทำกับป๊อปแบบนั้นเลย [ นึกถึงป๊อปแล้วอยู่ๆหน้าโทโมะก็ลอยมา ] เฮ้ยยย ทำไมต้องนึกถึง
หมอนั่นด้วยนะ ฮึยยย
บ้านป๊อป
แม่ป๊อป : กลับมาแล้วหรอลูกชาย
ป๊อป : ครับแม่ เห้อ
แม่ป๊อป : เป็นไรอีกล่ะ
ป๊อป : ป๊อปเลิกกับแก้วแล้ว
แม่ป๊อป : ฮะ? ว่าไงนะ
ป๊อป : อย่างที่แม่ได้ยินแหละครับ
แม่ป๊อป : ทำไมละลูก
ป๊อป : แก้วโดนคลุมถุงชนให้แต่งงานกับไอ่โมะ
แม่ป๊อป : งั้นลูกแม่ก็อกหักน่ะสิ
ปีอป : แม่อ่ะ
แม่ป๊อป : เอาเถอะลูก ประสบการ์ณชีวิต เดี๋ยวก็มีคนใหม่มาเอง
ป๊อป : แม่รู้จักฟางใช่มั้ยครับ
แม่ป๊อป : ใช่สิลูก หนูฟางน่ะน่ารัก
ป๊อป : ผมจะแต่งงานกับฟาง
แม่ป๊อป : ว้ายตาย ทำไมเร็วอย่างงี้ล่ะลุก พึ่งเลิกกับแก้วเองน่ะ
ป๊อป : แม่จัดงานแต่งให้ผมด้วยละกันครับ เดือนหน้าผมพร้อมแล้ว
แม่ป๊อป : แน่ใจนะลูก
ป๊อป : ครับ
_________________________________________________________________
ดีจ้าา เรื่องแรกนะค่ะ :) เม้น + โหวตด้วยน้าาาา ละจะอัพให้ค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ