ที่รักของผม... I Love U ♥♥♥

“นี่” ฉันเรียกโทโมะ ในขณะที่ฉันล้างจาน ส่วนโทโมะเช็ดโต๊ะที่เราเพิ่งกินข้าวเสร็จ
“หืมม~”
“บ้านนายจะคิดอะไรมั้ย”
“เรื่องอะไร”
“เรื่องที่ฉันกับนายนอนห้องเดียวกันน่ะ”
“อืมม คงไม่หรอกมั้ง ก็พวกเค้ารู้ๆอยู่ว่าเราเป็นเพื่อนกัน แถมยังเห็นเธอโหดกับฉันอีก คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ฮ่ะๆ”
“อืม คงงั้น”

พอเคลียร์ครัวเสร็จ พวกเราก็มาอยู่ในห้อง...ของโทโมะ -_-!
“ไปอาบน้ำ!”
“งื่อ~ ไม่เอาน่า~ เดี๋ยวอาบเอง”
“นี่! =_=”
“น่า~ นะ~”
“พูดมากเดี๋ยวตบจูบ =_=^”
“พูดมากเดี๋ยวถีบตกเตียง”
“ไปอาบน้ำ!”
“ไปเอาง่ะ >_<”
“=_=^”
“*0*”
“ไปอาบน้ำ อย่ามาเน่า”
“งื่อ~ อย่าดื้อน่า~”
“ใครกันแน่”
พอๆๆ ก่อนที่คนอ่านจะงง (เหรอ)
ตอนนี้โทโมะกำลังยกแข้งยกขาฉันให้ลุกขึ้นจากที่นอน ให้ไปอาบน้ำ ฮึ่ย! ก็ไม่ชอบนี่นา =_=^
“นายก็ไปอาบก่อนเด้”
“ฉันอาบแล้ว ดูซะมั่ง = =”
ฉันลุกขึ้นมาดูบุรุษตรงหน้า โทโมะตัวเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ และอยู่ในสภาพ...เปลือย! ล้อเล่นน่า โทโมะอยู่ในที่มีแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กๆพันไว้ตรง...ตรงนั้นอ่ะ = =;
“ไปอาบน้ำ” โทโมะไล่
“ไม่เอา”
“จะอาบเองดีๆ หรือจะให้ฉันอาบให้ ^^”
อึ๋ยย~
“ถ้าต้องการอย่างหลังก็บอกกันดีๆก็ได้ ไม่ต้องอาย~ ^^ ฉันเต็มใจทำให้อยู่แล้วล่ะ มามะ ^^+”
“เฮ้ย! หยุดเลย ไอ้บ้า” ฉันรีบห้าม แต่ก็ไม่ทันแล้ว เมื่อตัวฉันลอยขึ้น อยู่ในอ้อมแขนของโทโมะ
“ว้า~ มันไม่ทันแล้วอ่ะ ทำไงดี ^^+”
“นายก็ปล่อยฉันเซ่!”
“เอางั้นเหรอ? -3- ก็ได้ ^^” โทโมะทำหน้าเสียดายก่อนจะยิ้มแฉ่งแล้วปล่อยฉันลงในอ่างน้ำว่างๆ ที่ไม่มีน้ำ
ตุ้บ!
“โอ๊ย! ปล่อยทำไมเนี่ย! =w=^^”
ฉันนั่งกุมก้นกบ ฮึ่ยย น่ามั้ยล่ะ ปล่อยฉันลงในอ่างอาบน้ำที่ไม่มีน้ำอ่ะนะ?! บอกได้คำเดียวว่า ‘เจ็บ!’
“อะไรกันแน่ะยัยบ๊อง - -^”
“ก็นายจับฉันปล่อยลงในอ่างแบบนี้ทำไมล่ะ! = =^^”
“ก็เธอบอกให้ปล่อย...”
“ต้องไม่ใช่ปล่อยในอ่างแบบนี้ดิ”
“อ้าว? ไม่ให้ปล่อยในอ่างแบบนี้ อืมม~... งั้นปล่อยบนเตียงก็ได้...นะครับที่รักครับ ^^”
“ปัดโธ่เอ๊ยย ไอ้บ้า! #@_+//%\/***^&฿###-^*=@*”
ฉันรัวคำหยาบตั้งแต่สมัยพ่อขุนฯ ใส่โทโมะ ก่อนจะถีบโทโมะจังๆ
ผัวะ!
“อย่ามาทะลึ่ง -_-^” ฉันยันตัวขึ้นจากอ่างอาบน้ำ
“ยัยโหดเอ๊ยย โหดไม่พอ แถมแรงอีกต่างหาก เล่นนิดเล่นหน่อยก็ไม่ได้ -^-” โทโมะพูดพลางลุกขึ้นก่อนจะปัดเนื้อปัดตัว แต่...
พรึ่บ!
O_O//
“กรี๊ดดดดดดด >////<”
ฉันตะโกนแหกปากกรี๊ด เมื่อผ้าขนหนูของโทโมะหลุดลงไปกองกับพื้น! O_o
“เฮ้ย” โทโมะรีบปิด ‘ไอ้นั่น’ ไว้แทบไม่ทัน
“ไอ้โรคจิต!!!!”
ฉันตะโกนใส่หน้าโทโมะแล้ววิ่งปิดหน้าปิดตาออกมาจากห้องน้ำ
ฉันกระโดดขึ้นนั่งบนเตียงของโทโมะ แล้วรีบคว้าผ้าห่มที่อยู่ปลายเตียงขึ้นมาคลุมโปงทันที อี๋~ > <
พรึ่บ! พรึ่บ!
โทโมะสะบัดผ้าห่มขึ้น ซึ่งเผยให้เห็นตัวฉันเป็นกุ้งแห้ง นอนขดอยู่ใต้ผ้าห่ม = =
“นะ...นายยังโป๊อยู่รึเปล่าน่ะ >_<” ฉันถามไปใจสั่นๆ แต่ยังคงปิดตาไว้อยู่
“อือ ยังโป๊อยู่ ^^”
“บ้า! >///< รีบๆพันผ้าเดี๋ยวนี้เลย”
“ฮ่ะๆๆ ล้อเล่นน่า ฉันพันแล้วแหละ หันมาดูดิ”
“จริงนะ > <”
“อื้อ”
“>_O”
“ไปอาบน้ำได้แล้วไป ^^”
ฉันทำตัวว่านอนสอนง่าย เดินไปหยิบของ่สวนตัวที่ห้องพี่มากิ แล้วก็หยิบเสื้อผ้าที่โทโมะเตรียมไว้ให้ ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำทันที

25 นาทีผ่านไป...
“โอ๊ยย! ยัยบ้า จะอาบให้ตัวเปื่อยอีกนานมั้ยน่ะ! =[]=^^” โทโมะโวยวายอยู่หน้าห้องน้ำ
“ทำไมกันเล่า มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนาย =^= ฉันจะอาบน้ำเว้ย” ฉันโต้กลับ
“แต่ฉันปวดขี้เฟ้ย! =[]=^^^^”
“เรื่องของนาย” ฉันบอกอย่างไม่ใส่ใจพลางปั๊มแชมพูแล้วละเลงบนหัว
“ฉันจะพังประตูเข้าไป ถ้าฉันนับหนึ่งสองสามแล้วเธอยังไม่ออกมา”
“เรื่องของนะ... เฮ้ย! อะไรนะ อย่านะเฟ้ย = =” รีบล้างแชมพู
“หนึ่ง...”
“อย่าเพิ่งเด้” ปั๊มแชมพูละเลงหัวอีกรอบ
“สอง...”
“อย่านะเว่ย” ล้างแชมพู
“สาม...”
“ก็บอกว่ายะ...”
ปัง!
“ไอ้บ้า!!! >O<”
เมื่อโทโมะพังประตูเข้ามา ฉันจึงรีบเอามือปิดหน้าอกก่อนจะนั่งลงพรวดลงไปในอ่างน้ำที่ฉันเติมน้ำไว้ให้เต็ม (กะว่าจะว่าย =..=)
“รู้ซะบ้าง ฉันไม่เคยพูดเล่น ^^+” โทโมะยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ให้ฉัน
โทโมะเริ่มคลายปมที่ผูกไว้ที่ผ้า... เฮ้ย ฉันไปมองทำม้ายยย
ฉันหันหลังเข้าผนังกำแพง ก่อนจะท่องพุทโธ พุทโธ โอยย... สิ่งศักดิ์สิทธิปกป้องหนูด้วย หนูไม่อยากเป็นตากุ้งยิง หนูแก้วไม่เห็นอะไรเลยนะคะ! >_< แม่จ๋า~ ช่วยหนูด้วยยย หนูไม่อยากอยู่ในห้องน้ำแล้วว งือๆๆ~ Y.Y
โครก
เสียงกดชักโครกดังขึ้น ทำไมมันเร็วจังวะ - -*
“ฉันปวดฉี่เฉยๆ หันมาได้แล่ว”
ฉันค่อยๆหันไปแต่...
จุ๊บ!~
O_O//
พอฉันหันไป แก้มของฉันก็ถูกริมฝีปากของโทโมะที่ยืนหลับตาพริ้มอยู่ จุ๊บเข้าให้ทันที
“^^” โทโมะยิ้ม
“บะ... บ้า O//O;;”
ฟอด!
โทโมะจูบแก้มอีกข้างของฉัน ก่อนจะใช้จมูกดุนๆดันแก้มฉัน (เหมือนหมาอ่ะ = =) เฮ่ยยย ดีนะที่ฉันเอามืออีกข้างนึงมาเกาะขอบอ่าง ไม่งั้นเซล้มไปแล้ว
“ยะ...อย่าน่า” ฉันพูดลมหายใจติดขัด
“อื้อ~ เล่นก่อน”
“โทโมะ...”
“น่า~ อยู่นิ่งๆเหอะ - -^”
ฉันรู้สึกว่านายจะเล่นมากไปแล้วนะ -_-;
โทโมะเริ่มขยับตัวเข้ามาใกล้ๆฉันก่อนจะเริ่มขบเม้มติ่งหู ไม่รู้ว่าฉันเขินเกินไปรึเปล่า ถึงไม่รู้ตัวเลยว่าโทโมะลงมานั่งกอดฉันจากด้านหลังในอ่างตอนไหน...
...
[Tomo talk]
หน้าของแก้วเริ่มแดงซ่าน เมื่อผมเริ่มไซร้คอ ผมห้ามตัวเองไม่ไหวแล้วจริงๆ ตอนแรกผมกะแค่ว่าจะแกล้งหอมแก้มยัยตัวแสบนี่ แต่พอเห็นเนินอก (นิดๆ =.,=) ที่โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ในอ่าง มันทำให้ผมหยุดความคิดตัวเองไม่ได้
“โท... อื้อ!~...”
       คำพูดทั้งหมดของแก้ว ถูกกลืนไปหมด เมื่อผมละจากคอมาจูบที่ปากของแก้วแทน ผมดูดความหวานจากปากของแก้ว เจ้าตัวได้แต่ประท้วงผมอยู่ในลำคอ ผมเริ่มที่จะเป็นฝ่ายรุก! ผมเริ่มดันตัวแก้วไปติดกับผนังอ่าง  (อ่างห้องน้ำผมมันกว้างเว่อ กว้างประมาณครึ่งห้องน้ำอ่ะ - -*) แล้วจูบแก้วอยู่นาน...
ผมผละริมฝีปากออก ผมกับแก้วมองหน้ากัน แต่ยิ่งมอง ผมยิ่งอดใจไม่ไหว ขณะที่ผมกำลังจะก้มไปไซร้คอแก้วต่อ เสียงสั่นๆใสๆของแก้วก็ห้ามไว้ก่อน
“พอแล้ว...” แก้วพูด พลางเอามือจับกลางหน้าอกผมเป็นเชิงห้าม ก่อนจะก้มหน้าหลบตาผม
“แต่...”
“ไม่มีแต่ เราเป็นแค่ ‘เพื่อน’ กันโทโมะ...” แก้วเงยหน้าขึ้นมาสบตาผม แล้วเน้นคำว่าเพื่อนให้ผมรู้ตัว
“...”
“ฉันเป็นแค่เพื่อน (สนิท) ของนาย ฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่นายเคยจีบแล้วก็ทำเรื่องแบบนี้อย่าง หวาย พิม เบลล์ มายด์ หรือแม้แต่ยัยพลอย (คิดไม่ออก คิดชื่อใครได้ก็ใส่ไปเลยละกัน โซซอรี่ หากใครไม่พอใจ - -*)”
“ฉัน...”
ว่าแต่...ยัยนี่รู้ชื่อผู้หญิงที่ผมเคยจีบได้ไงวะ -*- ความลับระดับชาตินะเนี่ย ครอบครัวผมยังไม่มีใครรู้ซักคน
“เข้าใจนะ ^^” แก้วยิ้มให้ผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นี่ล่ะ... ความน่ารักของแก้ว ผมถึงชอบที่จะมีเพื่อนตัวแสบอย่างแก้วไว้ข้างๆตัวตลอดแบบนี้ไง ^ ^
“อื้อ เข้าใจ” ผมพยักหน้าอย่างว่าง่าย
“งั้นก็ไปแต่งตัว ฉันจะได้ให้นายช่วยติวหนังสือให้ ^^”
“อื้ม ^^”