Music love ดนตรีรักจังหวะหัวใจยัยตัวตัวแสบ

ป๊อปปี้ : อ้าว? จินนี่
จินนี่ : ป๊อปทำไมยังไม่กลับบ้านอีกหรอ
ถามแต่คนอีกไม่ยอมถามตัวเองว่าทำไมยังไม่กลับบ้าน
ป๊อปปี้ : ต้องมารับพี่ขนมจีนอะ ก็เลยยังไม่ได้กลับ
จินนี่ : หรอคะ...แล้วเธอล่ะฟางทำไมยังไม่กลับ
จินนี่หันไปมองพี่ขนมจีน แล้วหันหน้ากลับมาถามฉัน
ฟาง : ฉันกลับพร้อมป๊อปอะ
จินนี่ : ฮะ!!! กลับพร้อมป๊อปหรอ!!!
ยัยนี่ถ้าจะบ้าฉันกลับพร้อมป๊อปแล้วทำไม ต้องตะโกนเสียงดังด้วย
ป๊อปปี้ : จินนี่...ฟางกลับพร้อมฉันแล้วทำไม
จินนี่ : ไม่มีอะไรหรอกฉันแค่ตกใจน่ะ...ฟางมากับฉันก่อน
จินนี่หันไปบอกป๊อป แล้วหันกลับมาลากฉันให้เดินตามไป
ณ หน้าห้องน้ำที่ร้านไอติม
ฟาง : เธอลากฉันมาทำไมเนี่ย
จินนี่ : ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ
มีเรื่องจะคุยกับฉันงั้นหรอ แปลกยัยนี่อยู่ที่โรงเรียนไม่เคยคิดจะคุยกันฉันวันนี้ทำไมถึงอยากคุยกับฉัน
ฟาง : มีอะไรก็พูดมา
จินนี่ : นี่ทำไมเธอต้องกลับบ้านพร้อมป๊อปด้วย
อ๋อ...นึกว่าเรื่องอะไรที่ทำให้ยัยนี่คุยกับฉัน...ที่แท้ก็เรื่องนายป๊อปนี่เอง
ฟาง : ก็ตอนมาฉันก็มากับป๊อปตอนกลับฉันก็ต้องกลับกับป๊อปซิ
จินนี่ : ฮะ!!! ตอนมาก็มากับป๊อปหรอ...มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!!
ยัยนี่ตะโกนใส่หน้าฉัน...อะไรของเธอเนี่ย
ฟาง : เธอเป็นอะไรเนี่ย
จินนี่ : เธอยังดูไม่ออกอีกหรอว่าฉันชอบป๊อป!!!
ฟาง : เธอชอบป๊อป!!!
จินนี่ : ใช่ ชอบมานานแล้วด้วย แต่ฉันไม่มีโอกาสได้คุยกับป๊อปเลย เป็นเพราะใครรู้มั้ย
ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ถามแปลกๆ
จินนี่ : เป็นเพราะเธอฟาง!!!
ฟาง : ฮะ...ฮะ!!! ฉันเนี่ยนะ
ฉันไปทำอะไรให้ยัยนี่อีกวะเนี่ย
จินนี่ : เพราะเธอ...เธอชอบอยู่ใกล้ป๊อป เธอชอบทำตัวสนิทกับป๊อป เธอ...
ก็แค่ฉันสนิทกับป๊อปเนี่ยนะ ก็ฉันเป็นเพื่อนป๊อปนี่หว่า
จินนี่ : เธอไม่เคยเปิดโอกาส...ให้ฉันได้เข้าใกล้ป๊อป...ได้สนิทกับป๊อป
ฟาง : ฉันเนี่ยนะ...ไม่เปิดโอกาส...ป๊อปเป็นเพื่อนของทุกคน...ทุกคนก็มีสิทธิ์ที่จะสนิทกับป๊อปซิ
จินนี่ : ใช่ ฉันรู้ว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะสนิทกับป๊อป...แต่ป๊อปสนิทแต่กับเธอ...ขนาดเพื่อนเค้าในห้อง ป๊อปยังไม่นั่งด้วย ป๊อปยังไม่สนใจเลย เค้าสนใจแต่เธอ...เธอรู้บ้างมั้ย
ฉันไม่เคยรู้เลยว่าป๊อปสนใจฉันมากกว่าเพื่อนเค้า แต่ที่ว่าเค้านั่งข้างฉันมันก็จริงนะ แต่นายเนี่ยชอบกวนฉันทำให้ฉันไม่มีสมาธิในการเรียน ทั้งที่ไม่ค่อนมีอยู่แล้ว
ฟาง : จินนี่...เธอไม่รู้บ้างหรอว่าที่ป๊อปนั่งใกล้ฉันเพราะว่าเค้าจะแกล้งฉันต่างหาก
จินนี่ : ฉันไม่รู้...ทำไมป๊อปต้องนั่งข้างเธอ...ฉันเกลียดเธอ!!!
ยัยนี่อยู่ดีๆก็บอกว่าเกลียดฉัน ตะโกนใส่ฉันด้วยนะ
ฟาง : เอ้า!?! ยัยบ้า!!!...เธอจะบ้าไปแล้วรึไง!!!
ฉันตะโกนใส่หน้ายัยจินนี่ทำให้ยัยนั่นเงียบไปเลย แค่ผู้ชายคนเดียวทำให้เธอเป็นถึงขนาดนี้เลยหรอ แม้ฉันจะไม่สนิทกับเธอแต่ฉันก็เข้าใจ...ว่าคนที่แอบรักมันรู้สึกยังไงฮือๆๆ อยากร้องไห้
จินนี่ : ฉะ...ฉันเกลียดเธอ เธอทำลายฉัน
ฟาง : ฉันทำอะไรเธอ...เธอยังเป็นเพื่อนฉัน ถึงจะไม่สนิทก็เถอะ
จินนี่ : เพื่อนหรอ...ไม่ฉันไม่มีเพื่อนอย่างเธอ
ยัยจินนี่พูดแล้วผลักฉันอย่างแรงจนหลังไปกระแทกกับผนัง...เจ็บนะเว้ย!!!
ฟาง : ได้...ฉันเองก็ไม่มีเพื่อนอย่างเธอเหมือนกัน
ฉันพูดแล้วผลักยัยนี่คืนอย่างแรงจนหลังไปกระแทกผนัง จินนี่มองตาขวางใส่ฉันก่อนจะเดินออกไปที่โต๊ะก่อนฉันจะเดินตามออกไป
ป๊อปปี้ : ฟางครับกลับบ้านกันเถอะครับ
นายป๊อปพูดขึ้น เล่นเอายัยจินนี่จ้องหน้าฉันอย่างจะฆ่าฉันเลยะ ไอ้บ้าป๊อปมาพูดครับกับฉันทำไม
ฟาง : นายมาพูดครับกับฉันทำไมเนี่ย
ป๊อปปี้ : ก็อยากลองพูดครับกับเธอบ้างไม่ได้หรอ...งอนแล้ว
เอ้า? ตายมีการงอนด้วย
ฟาง : งั้น...ฉันง้อ