Music love ดนตรีรักจังหวะหัวใจยัยตัวตัวแสบ

10.0

เขียนโดย kwan

วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.01 น.

  13 บท
  17 วิจารณ์
  22.11K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ป๊อปปี้ : ok หยุดงอนล่ะ

ฟาง : ง่ายอ่ะ

จินนี่ : ฉันกลับก่อนนะ...

จินนี่หันมาบอกด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกัดฟันพูด ก่อนจะเดินออกไปจากร้านทันที ฉันเริ่มเกลียดยัยนี่ ขึ้นมาแล้วซิ ชอบเอาแต่ใจตัวเองชะมัดเลยลูกคุณหนูก็อย่างงี้แหละ

ขนมจีน : ยัยนี่เป็นไรมากป่ะเนี่ย

พี่ขนมจีนพูดขึ้น แต่ฉันก็รู้นะว่ายัยนี่เป็นอย่างนี้เพราะอะไร ช่างเถอะ...ฉันไม่สนใจยัยนี่หรอก

ป๊อปปี้ : ก็ว่ามันแปลกๆอยู่นะ พูดเหมือนกัดฟันพูดเหมือนไม่อยากจะพูด

ฟาง : ยัยนี่ก็เป็นอย่างงี้แหละ มีหลายด้าน

ป๊อปปี้ : ฟาง...เธอไปสนิทกับจินนี่เค้าตอนไหนเนี่ย

ฟาง : ไม่...ฉันไม่เคยสนิทกับยัยนี่

ป๊อปปี้ : แล้วเธอรู้ได้ไง

ฟาง : นายไม่เคยเห็นหรอในห้องเรียนอะ บางที่ก็ดี เรียบร้อย แต่บางทีอยู่ๆก็ลุกขึ้นมาโวยวายใส่เพื่อนในห้องบอกว่าเสียงดัง น่ารำคาญ

ป๊อปปี้ : จินนี่เนี่ยนะโววายใส่เพื่อนในห้อง

อ๋อ! ลืมไปเลยว่าเวลาที่ป๊อปอยู่ยัยนี่จะเรียบร้อยมาก แต่พอนายป๊อปไม่อยู่ก็เป็นอย่างที่ว่า

ฟาง : จะบอกให้นะเวลานายอยู่ในห้องด้วยอ่ะยัยนี่ไม่กล้าโววายใส่ใครหรอก

หวาย : ยัยนี่ร้ายจริงๆ นึกว่าจะเป็นเด็กเรียบร้อยซะอีก

ป๊อปปี้ : จริงหรอ

ฟาง : อือ...แล้วยังด่าผู้หญิงในห้องทุกคนด้วยนะ...พวกที่ชอบมายุ่งกับนายอะ

ป๊อปถึงกับอึ้งกับคำพูดของฉันเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย

ป๊อปปี้ : หรอ...มันแน่นอนอยู่แล้วใครๆก็หึงหวงฉันกันหมดนั่นแหละ

นายนี่รู้ได้ไงว่าจินนี่หึงหวง เวลาผู้หญิงมายุ่งกับนายเนี่ย

ฟาง : นายรู้ได้ไง

ป๊อปปี้ : ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยก็ต้องหลงรักฉันกันหมดนั่นแหละ

เอาอีกแล้วหลงตัวเองอีกแล้วตลอดเลย

ฟาง : แต่ไม่มีฉันแน่นอน ที่หลงรักนาย

ป๊อปปี้ : ฉันไม่เชื่อ

นายป๊อปยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆหน้าฉัน หน้าฉันกับป๊อปห่างกันไม่ถึงคืบ

ขนมจีน : 2 คนนั่นอะ นี่ร้านไอติมนะจ๊ะ

พี่ขนมจีนพูดขึ้นฉันจึงผลักนายป๊อปออกห่างๆทันที

ฟาง : นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย

ป๊อปปี้ : ไม่มีไรหรอก...

ฉันรู้แล้วว่าทำไมนายป๊อปต้องทำอย่างนี้ นายนี่ต้องการแกล้งฉัน

ฟาง : นายแค่แกล้งฉันใช่มั้ย...

ป๊อปปี้ : ...ทำไมเธอรู้ล่ะ

ฟาง : นายเอาหน้ามาใกล้ฉันต่อหน้าพี่ขนมจีนกับหวายเพื่อให้เค้าเข้าใจผิดใช่มั้ย

ป๊อปปี้ : ...

นายป๊อปไม่ตอบแค่ยักไหล่ เห็นมั้ยบอกแล้วว่าฉันรู้ทัน ฉันเคยโดนนายนี่แกล้งในห้องแบบนี้เหมือนกัน ครั้งนั้นฉันเกือบโดนเพื่อนผู้หญิงในห้องรุมฆ่า

ฟาง : ฉันรู้ทันนาย

ฉันเอื้อมมือไปจับหน้านายป๊อปก่อนที่เค้าจะเอามือของฉันออก

ป๊อปปี้ : เรากลับบ้านกันเถอะ

พูดจบป๊อปก็เดินออกมาร้านไปที่รถทันที

ขนมจีน : พี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวมาหาใหม่

หวาย : ค่ะ ฝากดูแลพี่โมะด้วยนะ

ขนมจีน : จ้า...บายนะ

พี่ขนมจีนบอกลาหวายเสร็จก็เดินมาดึงมือให้เดินไปที่รถพร้อมกัน เมื่อกี๊หวายบอกให้พี่ขนมจีนดูแลพี่

โมะด้วย นี่มันอะไรกันเนี่ย อย่าบอกนะว่าพี่ขนมจีนเป็นแฟนเก่าพี่...พี่โมะ!!! ถ้าเป็นอย่างนั้นตอนนี้แฟนเก่าพี่โมะก็คงกลับมาคบกันเหมือนเดิมซิ ไม่นะ!!!

ที่รถป๊อปปี้

ขนมจีน : ฟาง...มานั่งข้างหน้าซิ

ฉันกำลังเปิดประตูหลังเพื่อขึ้นไปนั่ง แต่พี่ขนมจีนร้องทักก่อน

ฟาง : แต่...ฟาง...

ขนมจีน : นะฟาง...พี่อยากนั่งหลังอะ

ฟาง : ก็ได้ค่ะ

ในที่สุดฉันก็ยอมให้พี่ขนมจีนแฟนเก่าพี่โมะอยู่ดี ฉันยอมทุกเรื่อง...เรื่องพี่โมะฉันก็ยอมหรอ...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา