Music love ดนตรีรักจังหวะหัวใจยัยตัวตัวแสบ

ป๊อปปี้ : อ้าว? จินนี่

จินนี่ : ป๊อปทำไมยังไม่กลับบ้านอีกหรอ

ถามแต่คนอีกไม่ยอมถามตัวเองว่าทำไมยังไม่กลับบ้าน

ป๊อปปี้ : ต้องมารับพี่ขนมจีนอะ ก็เลยยังไม่ได้กลับ

จินนี่ : หรอคะ...แล้วเธอล่ะฟางทำไมยังไม่กลับ

จินนี่หันไปมองพี่ขนมจีน แล้วหันหน้ากลับมาถามฉัน

ฟาง : ฉันกลับพร้อมป๊อปอะ

จินนี่ : ฮะ!!! กลับพร้อมป๊อปหรอ!!!

ยัยนี่ถ้าจะบ้าฉันกลับพร้อมป๊อปแล้วทำไม ต้องตะโกนเสียงดังด้วย

ป๊อปปี้ : จินนี่...ฟางกลับพร้อมฉันแล้วทำไม

จินนี่ : ไม่มีอะไรหรอกฉันแค่ตกใจน่ะ...ฟางมากับฉันก่อน

จินนี่หันไปบอกป๊อป แล้วหันกลับมาลากฉันให้เดินตามไป

ณ หน้าห้องน้ำที่ร้านไอติม

ฟาง : เธอลากฉันมาทำไมเนี่ย

จินนี่ : ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ

มีเรื่องจะคุยกับฉันงั้นหรอ แปลกยัยนี่อยู่ที่โรงเรียนไม่เคยคิดจะคุยกันฉันวันนี้ทำไมถึงอยากคุยกับฉัน

ฟาง : มีอะไรก็พูดมา

จินนี่ : นี่ทำไมเธอต้องกลับบ้านพร้อมป๊อปด้วย

อ๋อ...นึกว่าเรื่องอะไรที่ทำให้ยัยนี่คุยกับฉัน...ที่แท้ก็เรื่องนายป๊อปนี่เอง

ฟาง : ก็ตอนมาฉันก็มากับป๊อปตอนกลับฉันก็ต้องกลับกับป๊อปซิ

จินนี่ : ฮะ!!! ตอนมาก็มากับป๊อปหรอ...มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!!

ยัยนี่ตะโกนใส่หน้าฉัน...อะไรของเธอเนี่ย

ฟาง : เธอเป็นอะไรเนี่ย

จินนี่ : เธอยังดูไม่ออกอีกหรอว่าฉันชอบป๊อป!!!

ฟาง : เธอชอบป๊อป!!!

จินนี่ : ใช่ ชอบมานานแล้วด้วย แต่ฉันไม่มีโอกาสได้คุยกับป๊อปเลย เป็นเพราะใครรู้มั้ย

ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ถามแปลกๆ

จินนี่ : เป็นเพราะเธอฟาง!!!

ฟาง : ฮะ...ฮะ!!! ฉันเนี่ยนะ

ฉันไปทำอะไรให้ยัยนี่อีกวะเนี่ย

จินนี่ : เพราะเธอ...เธอชอบอยู่ใกล้ป๊อป เธอชอบทำตัวสนิทกับป๊อป เธอ...

ก็แค่ฉันสนิทกับป๊อปเนี่ยนะ ก็ฉันเป็นเพื่อนป๊อปนี่หว่า

จินนี่ : เธอไม่เคยเปิดโอกาส...ให้ฉันได้เข้าใกล้ป๊อป...ได้สนิทกับป๊อป

ฟาง : ฉันเนี่ยนะ...ไม่เปิดโอกาส...ป๊อปเป็นเพื่อนของทุกคน...ทุกคนก็มีสิทธิ์ที่จะสนิทกับป๊อปซิ

จินนี่ : ใช่ ฉันรู้ว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะสนิทกับป๊อป...แต่ป๊อปสนิทแต่กับเธอ...ขนาดเพื่อนเค้าในห้อง ป๊อปยังไม่นั่งด้วย ป๊อปยังไม่สนใจเลย เค้าสนใจแต่เธอ...เธอรู้บ้างมั้ย

ฉันไม่เคยรู้เลยว่าป๊อปสนใจฉันมากกว่าเพื่อนเค้า แต่ที่ว่าเค้านั่งข้างฉันมันก็จริงนะ แต่นายเนี่ยชอบกวนฉันทำให้ฉันไม่มีสมาธิในการเรียน ทั้งที่ไม่ค่อนมีอยู่แล้ว

ฟาง : จินนี่...เธอไม่รู้บ้างหรอว่าที่ป๊อปนั่งใกล้ฉันเพราะว่าเค้าจะแกล้งฉันต่างหาก

จินนี่ : ฉันไม่รู้...ทำไมป๊อปต้องนั่งข้างเธอ...ฉันเกลียดเธอ!!!

ยัยนี่อยู่ดีๆก็บอกว่าเกลียดฉัน ตะโกนใส่ฉันด้วยนะ

ฟาง : เอ้า!?! ยัยบ้า!!!...เธอจะบ้าไปแล้วรึไง!!!

ฉันตะโกนใส่หน้ายัยจินนี่ทำให้ยัยนั่นเงียบไปเลย แค่ผู้ชายคนเดียวทำให้เธอเป็นถึงขนาดนี้เลยหรอ แม้ฉันจะไม่สนิทกับเธอแต่ฉันก็เข้าใจ...ว่าคนที่แอบรักมันรู้สึกยังไงฮือๆๆ อยากร้องไห้

จินนี่ : ฉะ...ฉันเกลียดเธอ เธอทำลายฉัน

ฟาง : ฉันทำอะไรเธอ...เธอยังเป็นเพื่อนฉัน ถึงจะไม่สนิทก็เถอะ

จินนี่ : เพื่อนหรอ...ไม่ฉันไม่มีเพื่อนอย่างเธอ

ยัยจินนี่พูดแล้วผลักฉันอย่างแรงจนหลังไปกระแทกกับผนัง...เจ็บนะเว้ย!!!

ฟาง : ได้...ฉันเองก็ไม่มีเพื่อนอย่างเธอเหมือนกัน

ฉันพูดแล้วผลักยัยนี่คืนอย่างแรงจนหลังไปกระแทกผนัง จินนี่มองตาขวางใส่ฉันก่อนจะเดินออกไปที่โต๊ะก่อนฉันจะเดินตามออกไป

ป๊อปปี้ : ฟางครับกลับบ้านกันเถอะครับ

นายป๊อปพูดขึ้น เล่นเอายัยจินนี่จ้องหน้าฉันอย่างจะฆ่าฉันเลยะ ไอ้บ้าป๊อปมาพูดครับกับฉันทำไม

ฟาง : นายมาพูดครับกับฉันทำไมเนี่ย

ป๊อปปี้ : ก็อยากลองพูดครับกับเธอบ้างไม่ได้หรอ...งอนแล้ว

เอ้า? ตายมีการงอนด้วย

ฟาง : งั้น...ฉันง้อ