Music love ดนตรีรักจังหวะหัวใจยัยตัวตัวแสบ

ป๊อปปี้ : ok หยุดงอนล่ะ
ฟาง : ง่ายอ่ะ
จินนี่ : ฉันกลับก่อนนะ...
จินนี่หันมาบอกด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกัดฟันพูด ก่อนจะเดินออกไปจากร้านทันที ฉันเริ่มเกลียดยัยนี่ ขึ้นมาแล้วซิ ชอบเอาแต่ใจตัวเองชะมัดเลยลูกคุณหนูก็อย่างงี้แหละ
ขนมจีน : ยัยนี่เป็นไรมากป่ะเนี่ย
พี่ขนมจีนพูดขึ้น แต่ฉันก็รู้นะว่ายัยนี่เป็นอย่างนี้เพราะอะไร ช่างเถอะ...ฉันไม่สนใจยัยนี่หรอก
ป๊อปปี้ : ก็ว่ามันแปลกๆอยู่นะ พูดเหมือนกัดฟันพูดเหมือนไม่อยากจะพูด
ฟาง : ยัยนี่ก็เป็นอย่างงี้แหละ มีหลายด้าน
ป๊อปปี้ : ฟาง...เธอไปสนิทกับจินนี่เค้าตอนไหนเนี่ย
ฟาง : ไม่...ฉันไม่เคยสนิทกับยัยนี่
ป๊อปปี้ : แล้วเธอรู้ได้ไง
ฟาง : นายไม่เคยเห็นหรอในห้องเรียนอะ บางที่ก็ดี เรียบร้อย แต่บางทีอยู่ๆก็ลุกขึ้นมาโวยวายใส่เพื่อนในห้องบอกว่าเสียงดัง น่ารำคาญ
ป๊อปปี้ : จินนี่เนี่ยนะโววายใส่เพื่อนในห้อง
อ๋อ! ลืมไปเลยว่าเวลาที่ป๊อปอยู่ยัยนี่จะเรียบร้อยมาก แต่พอนายป๊อปไม่อยู่ก็เป็นอย่างที่ว่า
ฟาง : จะบอกให้นะเวลานายอยู่ในห้องด้วยอ่ะยัยนี่ไม่กล้าโววายใส่ใครหรอก
หวาย : ยัยนี่ร้ายจริงๆ นึกว่าจะเป็นเด็กเรียบร้อยซะอีก
ป๊อปปี้ : จริงหรอ
ฟาง : อือ...แล้วยังด่าผู้หญิงในห้องทุกคนด้วยนะ...พวกที่ชอบมายุ่งกับนายอะ
ป๊อปถึงกับอึ้งกับคำพูดของฉันเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย
ป๊อปปี้ : หรอ...มันแน่นอนอยู่แล้วใครๆก็หึงหวงฉันกันหมดนั่นแหละ
นายนี่รู้ได้ไงว่าจินนี่หึงหวง เวลาผู้หญิงมายุ่งกับนายเนี่ย
ฟาง : นายรู้ได้ไง
ป๊อปปี้ : ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยก็ต้องหลงรักฉันกันหมดนั่นแหละ
เอาอีกแล้วหลงตัวเองอีกแล้วตลอดเลย
ฟาง : แต่ไม่มีฉันแน่นอน ที่หลงรักนาย
ป๊อปปี้ : ฉันไม่เชื่อ
นายป๊อปยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆหน้าฉัน หน้าฉันกับป๊อปห่างกันไม่ถึงคืบ
ขนมจีน : 2 คนนั่นอะ นี่ร้านไอติมนะจ๊ะ
พี่ขนมจีนพูดขึ้นฉันจึงผลักนายป๊อปออกห่างๆทันที
ฟาง : นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย
ป๊อปปี้ : ไม่มีไรหรอก...
ฉันรู้แล้วว่าทำไมนายป๊อปต้องทำอย่างนี้ นายนี่ต้องการแกล้งฉัน
ฟาง : นายแค่แกล้งฉันใช่มั้ย...
ป๊อปปี้ : ...ทำไมเธอรู้ล่ะ
ฟาง : นายเอาหน้ามาใกล้ฉันต่อหน้าพี่ขนมจีนกับหวายเพื่อให้เค้าเข้าใจผิดใช่มั้ย
ป๊อปปี้ : ...
นายป๊อปไม่ตอบแค่ยักไหล่ เห็นมั้ยบอกแล้วว่าฉันรู้ทัน ฉันเคยโดนนายนี่แกล้งในห้องแบบนี้เหมือนกัน ครั้งนั้นฉันเกือบโดนเพื่อนผู้หญิงในห้องรุมฆ่า
ฟาง : ฉันรู้ทันนาย
ฉันเอื้อมมือไปจับหน้านายป๊อปก่อนที่เค้าจะเอามือของฉันออก
ป๊อปปี้ : เรากลับบ้านกันเถอะ
พูดจบป๊อปก็เดินออกมาร้านไปที่รถทันที
ขนมจีน : พี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวมาหาใหม่
หวาย : ค่ะ ฝากดูแลพี่โมะด้วยนะ
ขนมจีน : จ้า...บายนะ
พี่ขนมจีนบอกลาหวายเสร็จก็เดินมาดึงมือให้เดินไปที่รถพร้อมกัน เมื่อกี๊หวายบอกให้พี่ขนมจีนดูแลพี่
โมะด้วย นี่มันอะไรกันเนี่ย อย่าบอกนะว่าพี่ขนมจีนเป็นแฟนเก่าพี่...พี่โมะ!!! ถ้าเป็นอย่างนั้นตอนนี้แฟนเก่าพี่โมะก็คงกลับมาคบกันเหมือนเดิมซิ ไม่นะ!!!
ที่รถป๊อปปี้
ขนมจีน : ฟาง...มานั่งข้างหน้าซิ
ฉันกำลังเปิดประตูหลังเพื่อขึ้นไปนั่ง แต่พี่ขนมจีนร้องทักก่อน
ฟาง : แต่...ฟาง...
ขนมจีน : นะฟาง...พี่อยากนั่งหลังอะ
ฟาง : ก็ได้ค่ะ
ในที่สุดฉันก็ยอมให้พี่ขนมจีนแฟนเก่าพี่โมะอยู่ดี ฉันยอมทุกเรื่อง...เรื่องพี่โมะฉันก็ยอมหรอ...