Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

"เฮ้ออ ~"
เสียงถอนหายใจไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ดังขึ้นเป็นระยะๆ โทโมะค่อยๆทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวยาวตรงห้องนั่งเล่นด้วยความเพลีย เหนื่อยใจเป็นที่สุด เพราะอะไรน่ะหรอ...แก้วไม่คุยกับเขามา 3 วันแล้วล่ะ
"ฉันต้องทำยังไง จะทำยังไงดี"
ท่าทางกระวนกระวายจนเพื่อนที่มาด้วยอดสงสัยไม่ได้ เคนตะเดินมานั่งข้างๆก่อนจะเอ่ยปลอบ
"แกเป็นอะไร ช่วงนี้ดูไม่สดชื่นเลยนะ"
"ทะเลาะกับแก้วนิดหน่อย"
"แบบนี้ไม่เรียกนิดหน่อยแล้วมั้ง"
"อืม ไม่นิดหน่อยเลยล่ะ"
"เรื่องอะไร พอจะเล่าให้ฟังได้มั้ย"
"..."
"มันเป็นเรื่องส่วนตัวของแก ฉันไม่ก้าวก่าย..."
"แก้วขอให้ฉันเลิกกับพี่เบลล์...!!"
.
.
.
'โทโมะ'
'ครับผม ^^'
'แก้วขออะไรอย่างได้มั้ย'
'ได้สิ ขออะไรล่ะ'
'แก้วก็เหมือนกับผู้หญิงทั่วๆไป...'
'...?'
'...ที่ต้องการ'
'อย่าพูดอ้อมค้อมสิ แก้วขอมาเลย'
'แก้วชอบความชัดเจน'
'ครับ?'
'โทโมะให้แก้วได้มั้ย'
'ความชัดเจนงั้นหรอ อย่าบอกนะว่า...'
'โทโมะให้แก้วไม่ได้ก็ไม่เป็นไร :-)'
.
.
.
"แกเลยมานั่งเครียดแบบนี้?"
"เออ"
"โด่! ไอ้ฟาย!"
"-o-"
"แก้วก็แค่ต้องการความชัดเจน เวลาแกไปส่งที่มหา'ลัยอ่ะ เคยสังเกตมั้ยว่าแก้วไม่ชอบให้แกทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ..."
"ใช่ แกรู้ได้ไง"
"เพราะแกยังมีเบลล์ไง แกกับแก้วอยู่ในฐานะ 'เพื่อน' มาตลอด แล้วอยู่ๆก็ต้องเปลี่ยนสถานะกระทันหัน"
"..."
"แกชอบ 'สถานะที่คลุมเครือ' แบบนี้หรอ?"
"ฉันเอง...ก็ไม่ชอบหรอกนะ แต่จะให้ทำไงล่ะ ฉันเลิกกับพี่เบลล์ไม่ได้จริงๆ"
"ทำไม?"
"ฉันสัญญากับพี่เคนจิว่าจะดูแลพี่เบลล์เป็นอย่างดี"
"แล้วไง!?!"
"ฉัน...ไม่อยากผิดสัญญา"
"นั่นมันข้อแก้ตัว!"
"ฉันให้แกช่วยแก้ปัญหานะ ไม่ได้ให้ซ้ำเติมแบบนี้"
"แกไม่ยอมเลือก!"
"ฉันเลือกแก้ว"
"แกก็ควรจะทำให้ถูกต้อง เกิดทางบ้านแก้วรู้เรื่องที่แกล่วงเกินแก้วไป มีหวัง...แกไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างเป็นสุขแน่ๆ!"
"ฉันรู้"
"ไปขอขมาพ่อแม่แก้วเถอะ ให้รู้ตอนนี้ยังดีกว่ารู้ทีหลัง ท่านจะเสียใจมากนะ"
"ฉันคงต้องจัดการเรื่องพี่เบลล์ก่อน แล้วค่อยจัดการเรื่องนี้"
"คุยกับแกแล้วอารมณ์เสียว่ะ!"
"อ้าว =[]="
.
.
.
"แก้วววว ~ ! >_<"
"เขื่อน ทำอะไรน่ะ -_-a"
แก้วเอ่ยถามทันทีที่เพื่อนสนิทอีกคนวิ่งมาด้วยความเร็วแสง(?) แล้วกระโดดขี่หลังเธอทันที
"ก็ขี่หลังแก้วไง"
"มันหนัก ลงไปเลย"
"วันนี้แบกเขื่อนหน่อย"
"ไม่ :P"
"งั้นเขื่อนจะแบกแก้วเอง"
"ไม่เอา"
"ทะเลาะกับโทโมะหรอ เห็นมันทำหน้าหมาหงอยมา 3 วันได้แล้วมั้ง"
"หรอ"
"คุยกับมันหน่อยสิ"
"ไม่ดีกว่า"
"แก้วอ่ะ"
"ไปหาอะไรกินกัน อ้อ! เรียกเฟย์มาด้วยล่ะ เดี๋ยวก็บ่นหิวอีก"
"อื้ม ^w^"
.
.
.
"แกเข้าไปง้อเลยดิ!"
เขื่อนดันโทโมะเข้าไปในห้องซ้อมของ FFK ก่อนตัวเอง จะแอบล็อคประตูจากข้างนอก เพื่อไม่ให้คนข้างในออกมาได้
"เฮ้ย!! เปิดเดี๋ยวนี้!"
"อะ อะไรของโทโมะเนี่ย!?!"
"ไอ้เขื่อนมันล็อคประตูจากข้างนอกน่ะสิ!"
.
.
.
"เขื่อนทำอะไรน่ะ!?! =____=a"
เสียงแหกปากสิบแปดหลอดของฟางทำเอามักเน่เคโอทิคตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย
"มานั่งหลับหน้าห้องซ้อมพวกเราได้ไง แล้วเสียงโวยวายอะไรในห้อง?"
เฟย์คาดคั้นจะเอาคำตอบ เขื่อนจึงตอบไปแบบรู้สึกผิดนิดๆ(?)
"เขื่อนขังโทโมะกับแก้วไว้ในนั้นครับ T T"
"จริงหรอ!?! >O<"
"=O="
สองพี่น้องนีระสิงห์ไม่ได้ว่าอะไร แต่กลับเห็นดีเห็นงามด้วย
"แล้วขังทำไมอ่ะ"
"ก็สองคนนี้ทะเลาะกันอยู่ เขื่อนอยากให้ปรับความเข้าใจกันก็เลยขังไว้แบบนี้น่ะฟาง"
"เราไปกินขนมห้องซ้อมพวกเคโอทิคกันดีกว่า ไปๆ ^o^"
เฟย์ลากพี่สาวและแฟนหนุ่มออกจากหน้าห้องซ้อมเฟย์ฟางแก้วไป



"โทโมะทำอะไรซักอย่างสิ แก้วไม่อยากอยู่แบบนี้หรอกนะ"
"ก็พยายามอยู่นี่ไง"
"เอามือถือมาด้วยหรือป่าว ของแก้วแบตหมด"
"มือถืออยู่กับป๊อปปี้"
"แล้วเราจะทำยังไงดี..."
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า เดี๋ยวก็มีคนมาเปิดเองแหละ"
"...นั่นสินะ"
"แก้ว..."
"..."
"..."
"อะไร"
"โทโมะควรจะทำยังไง..."
"ก็รอให้คนมาเปิดให้ไง"
"ไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น"
"..."
"ถ้าโทโมะบอกเลิกพี่เบลล์ แก้วจะหายโกรธมั้ย"
"แก้วไม่ได้โกรธ"
"แล้วทำไมถึงหนีมาแบบนี้"
"ไม่ได้หนี"
"แก้วหนี"
"ก็บอกไม่ได้หนีไง!"
"หนี..."
"โทโมะอย่ามามั่วนะ! ก็บอกว่าไม่ได้หนีไง!"
"กลับไปอยู่คอนโดด้วยกันเถอะนะ..."
"แล้วจะให้แก้วไปอยู่ในฐานะอะไร"
"ตอนนี้แม่มลกับกิ่งยังไม่กลับมาไม่ใช่หรือไง ก็ไปอยู่คอนโดโทโมะก่อน"
"ในฐานะอะไร"
"เอาน่า..."
"ฐานะเพื่อนสนิท...อย่างนั้นหรอ"
"โทโมะขอเวลาเคลียร์เรื่องพี่เบลล์"
"มาบอกแก้วทำไมเล่า"
แกร๊กก ~
ประตูห้องซ้อมก็ค่อยๆเปิดออก พร้อมกับหน้าเคร่งขรึมของบอสใหญ่
"วันนี้แกห้ามกลับก่อน อยู่ซ้อมจนกว่าฉันจะสั่ง!"
ป๊อปปี้ส่งค้อนวงใหญ่ไปให้เขื่อน ก่อนจะหันไปดุเฟย์ฟางสองพี่น้อง
"สองคนนี้ก็เหมือนกัน ไปเห็นดีเห็นงามกับไอ้เขื่อนมันทำไม"
"ก็โทโมะกับแก้วทะเลาะกัน เฟย์ก็แค่อยากช่วย ToT"
"พวกเราก็แค่อยากช่วย..."
ฟางยังคงเถียง แน่สิ! เธอไม่ได้เป็นคนผิดนี่นา
"ดื้อ แยกย้ายกันไปซ้อม"
ป๊อปสั่งเสียงเรียบก่อนจะเดินไปขยี้หัวฟาง
"ฟางโตแล้วนะ ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้ ^^"
"ไอ้หมี! บู่ ~"
ฟางแลบลิ้นใส่ก่อนจะเดินเข้าหาแฟนหนุ่มแล้วเหยียบเท้าอย่างจงใจ
"ฟาง!"
ป๊อปขึ้นเสียงบ้างก่อนจะวิ่งไล่แม่เป็ดตัวดีที่ดื้อแสนดื้อ
..แม่เป็ดดื้อแบบนี้ สงสัยต้องให้พ่อหมีปราบ =.,=