Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

 

 

"โทรมาทำไมเนี่ย!?!"

"ก็คิดถึงนี่นา"

"ที่บ้านไม่มีนาฬิกาหรือไง! มันจะตี 4 อยู่แล้ว..!"

"ก็คิดถึงให้ทำไง"

"ก็รอเช้าค่อยโทรก็ได้"

"ก็รอไม่ไหวแล้ว"

"โทโมะ! อย่ามากวนประสาท!"

"ไม่ได้กวนซักหน่อย -3-"

ติ๊ด!

แก้วกดตัดสายทันที ดึกดื่นป่านนี้ยังโทรมาบอกคิดถึงอีก ไม่รู้เขาบ้าไปแล้วหรือเขาเป็นอะไร ตั้งแต่ยอมหายโกรธก็โทรหาเธอแทบทุก 5 นาที

 

 

 

"แก้ววววววว ~"

"มะ มาได้ยังไง! O__o"

แก้วลุกพรวดขึ้นจากที่นอนพร้อมกับยืนชี้หน้าอีกฝ่ายที่ยิ้มแย้มแจ่มใสไม่สะทกสะท้าน

"รีบๆอาบน้ำเร็ว ไปทำบุญกัน ^^"

"ออกไปจากห้องแก้วนะ! -[]-"

"อะไรเล่า -3-"

"ลงไปรอข้างล่างสิ!"

"ไม่เอา"

โทโมะยังคงใช้ความหน้าด้าน(?)ที่มีอยู่ทั้งหมดยืนพิงกำแพงห้องแฟนสาวที่ดูจะโกรธเอามากๆเวลาเธอพูดแล้วเขาไม่ฟังเนี่ย...

"งั้นแก้วไม่ไปละ"

แก้วกระโดดขึ้นเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นคลุมโปงแต่ทว่าเธอก็ทำไม่ได้อย่างที่คิดหรอก เมื่อมือยาวๆของอีกฝ่ายตะปบลงบนเอวเธออย่างไม่ได้ตั้งใจ(?) ก่อนจะบีบๆนวดๆ แล้วจิ้มแรงๆตามเนื้อตัวด้วยความสะใจมาก...ถึงมากที่สุด

"มันเจ็บนะ หยุดดด !! >[]<"

"ก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำดีๆสิ - -+"

"ม่ายยยย ! >O<"

แก้วเริ่มดิ้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อผ้าห่มผืนใหญ่ที่ปกปิดเสื้อกล้ามสีเทากับกางเกงขาสั้นสีขาวที่เธอเลือกให้เป็นชุดนอนโดนเหวี่ยงออกไปลงไปกองอยู่ที่พื้นอย่างไม่ใยดี แถมตัวเองก็โดนจี้เอาเป็นเอาตาย

"อืออ ~ ไม่เอา อย่าคร่อม! >____<"

แก้วแหกปากโวยวายเสียงดังกว่าเดิมเมื่อโทโมะสามีสุดหล่อ(?)กระโดดคร่อมตัวเธอ

 

 

 

"ทะ โทโมะ อย่า...พ่อแม่แก้วอยู่นะ อื้ออ ~"

"นิดเดียวไม่เป็นไรหรอกน่า แก้วก็อย่าเสียงดังสิ"

"แต่ว่า...อ๊ะ ~ โทโมะ"

ริมฝีปากร้อนที่กำลังลากไล้แผ่วเบาอย่างเอาอกเอาใจอยู่ที่ข้างแก้มทำเอาแก้วหลุดเสียงครางหวิวมาเป็นระยะๆอย่างห้ามไม่ได้ ยิ่งมือใหญ่เริ่มลากไล้ไปทั่วผิวขาวอมชมพูแล้ว ก็ยิ่งยากจะหยุด 'อะไรๆ' ที่กำลังจะเกิดขึ้นหลังจากนี้

.

.

.

"จะ เจ็บ!"

แก้วถึงกับน้ำตาเล็ดเมื่อโทโมะเริ่มขยับตัวหลังจากที่ค้างอยู่ด้านในมานานพอสมควร

"กอดโทโมะไว้นะ อย่าเสียงดังไป..."

มือเล็กโอบรอบคอแกร่งอย่างว่าง่าย กอดไว้แน่นด้วยความทรมาน อีกฝ่ายที่เชี่ยวชาญกว่าก็ค่อยๆกอดรัดเอวเล็กขึ้นตอบรับสัมผัสจาบจ้วงสอดลึกเพื่อบรรเทาอาการรัญจวนปั่นป่วนในท้องน้อยของภรรยาคนสวย

"แก้วแน่นมากเลย รู้หรือเปล่า คนดี..."

"มะ มันลึกโทโมะ ฮื่อ...แก้วเจ็บ"

สายตาเว้าวอนจากคนน่ารักยิ่งมองก็ยิ่งน่าใจอ่อน แต่ดวงตาสีน้ำตาลเข้มคู่สวยก็ยังคงจับจ้องใบหน้าหวานที่เริ่มโอนอ่อนต่อเขาบ้างแล้วด้วยความเอ็นดูไม่เลิก จ้องลึกไปในตากลมโตสดใสก่อนจะนึกคิดบางอย่าง เธอไม่ขัดขืน แต่ก็ไม่ได้ให้ความร่วมมืออะไรมากนัก เด็กน้อยจริงๆจริญญา...

"ทะ โทโมะ อะ...อุ๊บ ~"

ริมฝีปากร้อนจัดบดเบียดริมฝีปากเล็กสีชมพูที่เจ้าของเผลอร้องเสียงดังเกินกว่าเหตุ ป้องกันไม่ให้คนอื่นได้ยินเธอหลุดครางเสียงหวิวแบบนี้ ก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะฉีดพุ่งใส่ช่องทางคับแน่นจนหมดสิ้น ใบหน้าสวยซุกซบลงบนไหล่กว้าง หมดเรี่ยวหมดแรงจะสนองความต้องการของสามีใจร้าย

"เรายังต้องไปทำบุญกันอีกนะแก้ว"

"ไม่ไปแล้ว เดินไม่ไหว"

"เดี๋ยวโทโมะอุ้ม"

"ไม่...ไม่เอา"

เธอตอบเสียงหอบ เงยหน้าขึ้นมองคนใจร้ายก่อนจะเอ่ย "ออกไปจากตัวแก้วได้แล้ว -////////-"

"อะไร ไม่ออกหรอก อุ่นจะตาย"

"นี่! ><"

"แน่นดีด้วย"

โทโมะบอกเสียงกระเส่า ยิ่งทำให้แก้วอับอายเป็นอย่างมาก

"โทโมะก็ออกไปสิ แก้วจะได้ไปอาบน้ำ! >/\<"

 

 

 

"ทำไมหน้าแก้วหน้าซีดแบบนั้นล่ะลูก"

คนเป็นแม่ถามด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับยื่นมือมาแตะหน้าผากเนียนของลูกสาวคนเล็กก่อนจะเอ่ยห้าม "แก้วไม่ต้องไปวัดแล้ว ไข้ขึ้นสูง นอนพักอยู่นี่แหละ"

"แต่ว่า..."

"แก้วพักผ่อนนั่นแหละ เดี๋ยวโทโมะจะรีบไปรีบกลับมาดูแลแก้วนะ ^^+"

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อทันที ก็แหมมม ~ ทำผลงานได้ดีขนาดนี้ ทิ้งรอยแดงไว้เต็มเนื้อตัว แถมจูบหนักซะแก้วใจคนสวยปากห้อย เอ้ย! ปากบวมหนักกว่าเดิมอีก -.,-

"โทโมะ แม่มีอะไรจะคุยด้วยนิดหน่อย"

 

 

 

"แม่มลล ~ ขอโทษจริงๆครับ U__U"

"..."

"ต่อไปนี้จะไม่ทำอีกแล้ว อย่าโกรธโทโมะเลยย ~"

"ก็ว่าทำไมแม่ได้ยินเสียงกรี๊ดยัยแก้ว เอาจิ้งจกปลอมไปหลอกนี่เอง ไข้ขึ้นเลย"

"คะ ครับ!?! จะ จะไม่ทำอีกแล้วครับ!"

"ดีมาก วันนี้แม่อนุญาตให้ยัยแก้วไปกับโทโมะได้"

"เย่ ! แม่ยายน่ารักที่สุดเลย ! ^^"

 

 

 

"โทโมะอธิษฐานอะไรหรอ *[]*"

แก้วถามเสียงออดอ้อนพร้อมเขย่าแขนโทโมะ หลังจากที่แม่มลอนุญาตให้แก้วมาทำบุญได้ โทโมะก็รีบพาเธอมาวัดที่นัดกันไว้ พร้อมกับทำบุญไว้พระครบรส และเมื่อกี้...เขากำลังอธิษฐาน ขอพรอะไรบางอย่าง

"ถ้าบอกมันก็ไม่สมหวังน่ะสิ"

"นิดเดียวก็ได้ ><"

"จะอยากรู้ไปทำไมกัน =_="

"ก็แค่อยากรู้อ่ะ -3-"

"ก็บอกของตัวเองมาก่อน"

"ไม่เอา"

"..."

"อ่ะๆ แก้วขอเรื่องหน้าที่การงานน่ะ ขอให้มีงานเข้ามาเยอะๆ ^o^"

"โทโมะก็ขอแบบนั้น"

"ไม่เชื่อ!"

"แล้วแต่ =w="

"ง่าาา ~ '^' !"

แก้วทำหน้างอสุดฤทธิ์เพื่อจะอ้อนคุณสามีที่ใจแข็งไม่ยอมบอกคำอธิษฐานที่เขาขอไป ซึ่งความจริงมันเดาได้ง่ายมาก... 'ขอให้แก้ว...รักผมคนเดียวก็พอครับ' :')

"บอกแก้วหน่อยน๊าา ~"

"แล้วจะได้อะไร? ถ้าบอกแล้วได้อะไร?"

"งั้นไม่อยากรู้ก็ได้ T^T"

"ดีแล้ว เดินไปทางนั้นกันดีกว่า"

โทโมะคว้ามือเล็กแล้วเดินนำไป จนมาถึงริมแม่น้ำ ที่มีปลาอาศัยอยู่มากมายหลากหลายพันธุ์(?) =_="

"ให้อาหารปลากันนน ! >[]<"

"ว่าแล้วเชียว -*-"

"ไม่ได้หรอออ ! *o*"

"ได้ครับได้ แต่ค่อยๆโยนรู้มั้ย"

.

.

.

"แก้วว ! -[]-"

โทโมะคว้าตัวเธอแทบไม่ทันเมื่ออยู่ๆคุณภรรยาเกิดโมโหอะไรไม่รู้ปาถังใส่อาหารปลาไปทีเดียวจนหมด

"ทำอะไรน่ะ!"

"มันแย่งกันกินนี่นา"

"แล้วปาลงไปทั้งถังทำไม มันสกปรกรู้มั้ย!?!"

"ก็ไม่เห็นต้องตะคอกเลยนี่!!"

แล้วแก้วก็งอนโทโมะไปตามเสต็ป... คุณสามีโดนจัดหนักล้าวววว ~

 

-----------------------------------

ขอโทษที่หายศีรษะไปเป็นเวลานานมากกกก!

ไรท์เตอร์คอมพังค่ะ! T[]T

มันซ่อมไม่ได้ด้วยและไม่มีเงินซื้อใหม่ 5555555555555

งั้นเอาไปสองตอนเลยละกัน เพราะอีกนานกว่าจะมาอัพอีก 

เรื่อง my bunny ก็เหมือนกันนะคะ T_____T

ไฟล์มันหายไปเลย คงต้องแต่งใหม่ 

รอก่อนนะทุกคน ฮือออออ