Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

มาต่ออีกตอน = ='
ก่อนจะหายไป ~ ไปไหนไม่รู้ 555555
เอนจอยรีดดิ้งงง !! *[]*
-------------------------------
แสงแดดอ่อนยามเช้าปลุกให้สาวน้อยบนเตียงตื่นขึ้นมาอย่างจำใจ แต่ยังไม่ทันจะกระดิกตัวไปไหน เปลือกตาที่เปิดขึ้นก็เจอกับจอมวายร้ายที่ทำให้เธอหมดเรี่ยวหมดแรง ระบมไปหมดทั้งตัวกำลังกอดเธออย่างเอาแต่ใจและดูเหมือนเขาจะไม่ชอบให้เธอขยับตัวไปไหนถึงได้กอดแน่นขนาดนี้"ตื่นแล้วหรอ"น้ำเสียงอ่อนโยนผิดปกติทำให้เธอรีบคว้าผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นมาปกปิดร่างกายบอบช้ำจากการกระทำเมื่อคืนก่อนจะถอยหนีคนตัวสูงที่จงใจแกล้งเปลือยอกเปล่า โชว์รอยเล็บที่เธอขีดข่วนไว้เต็มไปหมด เขาสวมเพียงกางเกงยีนส์ตัวเดียวแต่เธอ...ไม่ได้ใส่อะไรเลยจริงๆ "มองอะไร!""เปล่านี่ ก็แค่อยากมอง 'นมเมีย' ก็แค่นั้น..."เขายักคิ้วกวนประสาท แกล้งจ้องลึกเข้าไปในผ้าห่มเหมือนจะอยากเห็นอะไรข้างในจนเธอต้องรีบหยิบหมอนข้างมาฟาดเข้าตามเนื้อตัวเขาให้เจ็บระบม แต่ว่า..."โอ๊ยยย"เธอร้องลั่น อาการเจ็บปวดจากเมื่อคืนยังไม่หายดี คนตัวสูงยิ้มสะใจก่อนจะเสยผมที่ปรกหน้าขึ้น เดินเข้าห้องน้ำไปไม่ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบเธอซักคำ ผู้ชายอะไรไม่มีน้ำใจแม้กระทั่งกับ 'เมีย'"อะ โอ๊ย T__T"ร่างบางค่อยๆลุกขึ้น ทันทีที่ขาเรียวแตะพื้นก็ร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวด มองดูร่างสูงที่ยืนยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วเธอก็ยิ่งนึกโกรธที่เมื่อคืนหลงผิดไปกับตาบ้าโรคจิตนี่!"ไหว?""เออ! ไหว!"เธอตอบเสียงห้วน ค่อยๆหอบร่างที่บอบช้ำมายังห้องน้ำก่อนที่เขาจะกระชากผ้าห่มที่ห่อตัวเธอออกพร้อมกับช้อนตัวเธอขึ้น ยกยิ้มมุมปากก่อนจะถามอีก"ไม่ไหวแล้วยังทำดื้ออีก โมะว่าโมะ 'จัดหนัก' แล้วนะ หรือว่าฟื้นตัวเร็ว อยากโดนอีก..."เขายิ้มร้าย แกล้งส่งสายตามองหน้าอกน้อยๆของเธอจังๆให้เธอเห็น ทำสายตาหื่นกระหายแบบเมื่อคืนจนเธอเริ่มโวยวาย"ปล่อย!""อย่าเสียงดังไป""ยุ่งอะไร! มันเรื่องของแก้วนะ อ๊ะ..."เขาปิดริมฝีปากสวยได้รูปที่บวมเจ่อจากเมื่อคืน จูบแรงเพื่อให้เธอหยุดโวยวายก่อนจะวางเธอไว้บนกำแพงเล็กๆที่ยื่นออกมาจากผนังห้องน้ำ ซึ่งตรงข้ามนั้นมีฝักบัวอาบน้ำอยู่"คนเลว! ฮึก...""เลิกร้องได้แล้ว โมะก็แค่จะช่วยอาบน้ำ แก้วไม่ไหวหรอก"น้ำเสียงดูอ่อนโยนมากขึ้น แต่สายตาก็ยังคงความหื่นเหมือนเดิม สองมือลูบไล้ไปทั่วกายบอบบางที่สั่นเทาด้วยความหวาดกลัว"อาบก็รีบๆสิ มันหนาวนะ!""อีกนิดน่า..."เขาท้วงขึ้นก่อนที่ริมฝีปากบางแดงจะไล้วนอยู่ที่แก้มใสอย่างเอาใจ แล้วค่อยๆผละออก"แก้วไม่น่าเจอผู้ชายอย่างโทโมะเลยจริงๆ...""แล้วใครจะมาเป็น 'ผู้ชายของแก้ว' ล่ะ หืม?"เธอคิดว่าเขาเมาด้วยซ้ำถึงได้พูดออกไปแบบนั้น ปกติแล้วเขาพูดน้อย แต่เมื่อคืนไม่ใช่เลย พูดมาก แถมยังพูดโน้มน้าวให้เธอยอมเขาได้ เก่งจริงพ่อคุณ!"โมะพูดเรื่องอะไร!""เช้าๆแบบนี้เรามาทบทวนความจำกันหน่อยดีกว่า"เขาว่าจัดการคนตัวเล็กไว้ รวบข้อมือสองข้างไว้อย่างแน่นหนาก่อนจะพาริมฝีปากสีแดงสดโดยธรรมชาติไล้วนไปตามผิวกายขาวผ่องที่มีรอยแดงประปราย ทำให้เธอสวยขึ้นอีกเป็นกอง"ไม่เอาแล้วนะ แก้วยังไม่หายดี กรี๊ด!"ในห้องน้ำก็ไม่เว้น! นี่เธอเพิ่งตื่นจากกิจกรรมอย่างว่ากับเขา ได้นอนไปไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องตื่นขึ้นมาโดนเขา 'กระทำ' จนเธอช้ำคาอกเขา หมดแรงจะด่าว่าเขาแล้ว"แก้วเกลียดโทโมะ...""ให้จริงอย่างที่พูดเถอะสาวน้อย"เขาว่าพลางอุ้มร่างบอบบางที่ยังคงมี 'โทโมะน้อย' ค้างอยู่ในตัวมาวางไว้บนเตียงใหญ่ พลิกร่างเล็กให้คว่ำหน้าลงกับหมอนก่อนจะยึดสะโพกเล็กไว้แน่น"อ๊ะๆ ไอ้บ้า! แก้วเจ็บนะ!"เด็กดื้อเริ่มโวยวายเสียงดังอีกครั้งในขณะที่มือเล็กก็กำหมอนแน่น ผมยาวเกือบถึงบ่าแผ่สยายไปทั่วหมอนใบใหญ่ที่เธอใช้หนุนนอน ริมฝีปากหยักจูบแผ่นหลังเนียนแผ่วเบา ให้เธอรับรู้ว่าเขาแค่แกล้ง ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เธอโกรธแต่อย่างใด"ท่านี้...โมะชอบจังแก้ว""มันลึก ได้โปรด! หยุดที..."ขอร้องให้เขาหยุดรังแกเธอ แต่เขาก็ไม่ยอมหยุดง่ายๆ กระแทกกระทั้นแกนกายใหญ่แรงๆจนเธอน้ำตาเล็ดด้วยความเจ็บ...เจ็บกว่าเมื่อคืนหลายเท่า ท่านี้...อันตรายมากมายสำหรับเธอเลยจริง จริญญา......"แก้ว ตื่นได้แล้ว""ฮ้าววว ~"มือเล็กยกขึ้นปิดปาก เหลือบมองนาฬิกาที่หัวเตียง ก่อนจะหันไปมองค้อนคนนิสัยไม่ดี เวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมงแล้ว ป่านนี้เพื่อนๆคงจะอยู่ไม่สุขแน่ที่เธอหายตัวไปแบบนี้..."ปล่อยแก้วก่อน""อะไรเล่า -3-""มันจะบ่ายโมงแล้ว...""แล้วไง!"สีหน้าไม่พอใจของคนตัวสูงกว่าทำเอาร่างเล็กเริ่มกลัวทันที เมื่อเช้าก็โดนไปแล้ว หวังว่าเขาจะเข้าใจหัวอกเธอบ้าง"แก้วไม่ได้นอนที่ห้อง โทโมะคิดว่าเพื่อนๆจะไม่เป็นห่วงหรอ""แก้วก็นอนอยู่กับโมะนี่ไง!""อย่างี่เง่านะ! เราไม่ได้เป็นอะไรกัน!"เจอคนสวยพูดแทงใจดำเข้าไปเขาถึงกับหยุดโวยวาย ก็แค่อยากใช้เวลาร่วมกันให้มากที่สุดไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม แต่เธอกลับพูดแบบนี้ เขาก็ท้อเป็นนะ..."ทำไมแก้วพูดแบบนั้น เราไม่ได้เป็นอะไรกันหรอ?""เรื่องเมื่อคืนแก้วจะคิดว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น...""ทำไม?""มันไม่สมควรเลยที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทั้งๆที่โทโมะยังมี 'เบลล์' ""แล้วแก้วเองก็ยังมีมัน!""ใคร?""ไอ้ป้องไง! ยังคุยกันอยู่ไม่ใช่หรอ!!""-O-"เธออ้าปากกว้าง หลุดหัวเราะกับท่าทีหึงหวงโอเว่อร์ของคุณสามี ก่อนจะรีบกระเถิบไปใกล้ โกรธไม่ลงหรอกผู้ชายคนนี้ ;)"ไปเรียกพี่เขาแบบนั้นทำไมกัน เด็กไม่ดี...;P""ปกป้องกันเข้าไป โมะมันไม่สำคัญนี่!""คิกๆ >__<"ร่างบางหัวเราะคิกคักก่อนจะลุกไปนั่งตักเขาซึ่งมีกางเกงขายาวที่เขาแอบลุกไปใส่เมื่อคืนโดยที่ไม่ปลุกให้เธอลุกไปใส่เสื้อผ้า แต่มือเล็กก็คว้าผ้าห่มผืนหนามาห่อตัวเองไว้ป้องกันคนนิสัยไม่ดีที่ชอบล่วงเกินเธอ"ผู้ชายอะไรขี้งอนชะมัด >3<"เธอว่าก่อนจะยื่นริมฝีปากไปใกล้ๆแก้มนุ่มนิ่มน่าหยิกของอีกฝ่ายก่อนจะจุมพิตเบาๆให้เขาพอใจ"โกรธอะไรแก้ว? ทำไมไม่ตอบกันเลย...""...""โทโมะ...""ไปอาบน้ำได้แล้ว""ไม่เอา""มีสิทธิ์อะไรมาค้าน?""แล้วโมะมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง?""เลิกดื้อแล้วไปอาบน้ำได้แล้ว""ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นละกัน มันไม่ได้เกิดขึ้น ไม่เคยเกิดขึ้น!"มือเล็กปาดน้ำตาลวกๆ เขาทำเย็นชากับเธออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน งอนเรื่อง 'ป้อง' เธอก็ง้อเขาแล้วไง จะเอาอะไรอีก?"แก้ว เปิดประตู""ฮึกก...อย่ามายุ่ง""แก้วจ๋า..."เขารอคนสวยอยู่ด้านนอก รู้แล้วว่าตัวเองคงจะแกล้งโกรธเธอมากเกินไปเธอถึงได้เป็นฝ่ายโกรธเขาแทนขนาดนี้"ปะ ปล่อยแก้ว!"เธอรีบดันตัวออกจากอ้อมอกคนตัวสูงทันทีที่มือหนาเกี่ยวรัดเอวบางเข้าใกล้ นิ้วเรียวเกลี่ยน้ำตาข้างแก้มใสอย่างรู้สึกผิด ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้โกรธหรือรู้สึกไม่ดีแต่อย่างใด"ฟังโมะนะ...""ปล่อย! แก้วหายมานานแล้ว! เพื่อนๆคงเป็นห่วง"เธอรีบผลักเขาออกห่าง หยิบเสื้อผ้าชิ้นน้อยที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นขึ้นมาก่อนจะรีบเดินเข้าห้องน้ำไป แต่มือใหญ่ก็คว้าแขนเธอไว้ก่อน"คุยกันให้รู้เรื่องก่อน""เรื่องอะไร เคลียร์หมดแล้วนี่"เธอสะบัดมือออกเดินเข้าห้องน้ำไปแต่งตัวจนเดินออกมาก็ยังเห็นเขายืนกอดอกพิงกำแพงสีครีมสะอาดมองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป เขาอ่อนโยนเกินกว่าเธอจะห้ามใจไม่ให้ 'รัก' เขาได้"ไม่ต้องออกไปถ้ายังคุยกันไม่รู้เรื่อง""แก้วไม่มีอะไรจะคุย"เธอเดินดุ่มๆออกจากห้องเขาไป รีบเข้าห้องตัวเองแล้วล็อคห้องทันทีแต่ก็ลืมไป...เขามีกุญแจ"คุยกันให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้เลย แก้วโกรธอะไร?""แก้วไม่ได้โกรธ แก้วไม่มีสิทธิ์โกรธอยู่แล้วนี่""เลิกประชดซักที""แก้วไม่ได้ประชด แก้วไม่มีสิทธิ์นั้น...""...""กลับไปหาพี่เบลล์ซะ เรื่องของเรามันไม่มีทางเป็นจริงหรอก ตราบใดที่โทโมะยังไม่เลือก...""โมะเลือกแล้ว เลือกแก้ว...""ออกไปจากห้องแก้วได้แล้วนะ...""แก้ว! หายไปไหนมาเนี่ย!"ร่างสูงที่ยืนกอดคนตัวเล็กจากด้านหลังถึงกับต้องรีบผละออก ความจริงไม่กลัวหรอกว่าใครจะเห็น เขาอยากให้ทุกคนรู้เรื่องเมื่อคืนเลยด้วยซ้ำ เธอจะได้เลิกหาข้ออ้างซักที"เอ่อ...กำลังยุ่งหรอ ^^;"เขื่อนยิ้มแห้งๆก่อนจะดึงแขนเล็กเข้ามาใกล้ๆ ใช้สายตากบสอดส่องไปทั่วเรือนร่างบอบบาง"แก้วไปไหนมา เมื่อคืนเฟย์ตามหาแทบแย่""อยู่กับฉันเอง...""โทโมะ!""เมื่อคืนเมา แก้วเลยไปนอนห้องฉัน""แค่นอน?"สายตาเขื่อนที่รู้ทันเพื่อนทำเอาร่างบางหน้าแดงซ่านด้วยความเขินอายทันที มือเล็กหยิกแรงๆที่เอวจนเขาร้องจ๊ากขึ้นมา "อืม แค่นอน เขื่อนคิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกล่ะ? -//-""แล้วไอ้รอยแดงๆตามตัวนี่...เขาเรียกรอยอะไรหรอ? คิสมาร์กป่ะ? >3<""มะ ไม่ใช่! เขื่อนอย่ามามั่วสิ! มดกัดแก้วเฉยๆหรอก >///<""อ๋อหรอ ~"เขื่อนลากเสียงยาวปรายตามองมือใหญ่ที่ยกขึ้นโอบเกี่ยวเอวเล็กอย่างลืมเนื้อลืมตัว จนร่างบางเริ่มรู้สึกตัวจึงรีบปัดมือเขาออกจากเอว"มองอะไรนักหนา แก้วไม่มีอะไรให้ดูหรอก >__<""ไอ้โมะ...เป็นไงบ้างวะ -.,-""ก็ดี ขาว สวย หมวย เกือบอึ๋ม =,.=""ไอ้บ้า! เลิกพูดเดี๋ยวนี้เลย! บอกไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรสิ!""ให้เขื่อนพิสูจน์ป่ะล่ะ!""อะไร?"ร่างสูงเอ่ยถามอย่างแอบรำคาญเสียงแว้ดๆของทั้งคู่..."อย่าบอกใครนะเขื่อน!""เรื่องอะไร""ก็เรื่องเมื่อคืน...""แล้วเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น? เขื่อนไม่เห็นจะรู้เรื่องเล้ยย ~"นำเสียงและท่าทางที่ไม่มีทางเชื่อเป็นแน่ว่าเขื่อนจะไม่รู้ ทำให้มือเล็กยกขึ้นฟาดต้นแขนเขื่อนก่อนจะหันไปดุร่างสูงที่ยืนผิวปากไม่ช่วยเธอแก้ตัวเลยแม้แต่น้อย"หยุดล้อเลยนะ! > / / / <""ใครล้อ?"ร่างสูงที่แกล้งทำเป็นมองหาคนล้อก่อนจะใช้จังหวะที่เธอกำลังเขินอายจุ๊บปากเล็กโชว์ความหวานแก่เพื่อนเขื่อนจุ๊บ!"ไอ้...ไอ้โรคจิต! >//<""เชิญตามสบาย ให้เวลา 10 นาที เราต้องไปกันแล้ว เบบี๋ ~"ว่าแล้วก็เดินออกไป ทิ้งให้ 'เหยื่อ' โดน 'ผู้ล่า' กระทำชำเราเธออีกครั้ง!!"ปล่อยแก้วเลยนะ""ไม่ปล่อย"เขาตอบเสียงเรียบ ดึงรั้งเอวเล็กให้ทิ้งตัวลงบนตักก่อนจะเอาคางเกยไหล่มนไว้ โยกไปมาอย่างออดอ้อน"แก้วโกรธหรือป่าว""แก้วบอกแล้วไงว่าแก้วไม่มีสิทธิ์...""เลิกประชด ไม่เลิกโมะก็ไม่ให้แก้วรอดแน่!""ไม่ต้องมาขู่เลย""หรือจะลอง..." ไม่ว่าเปล่ายังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆก่อนจะหอมแก้มเธอแรงๆ เพิ่มความอับอายให้คนโดนกระทำเป็นอย่างมาก--------------------------------
หวิวหน่อยๆตอนแรก =.,=
55555
อ่านแล้วเม้นท์ด้วยเด้อ TT'
สงสารตัวเอง แต่งไม่ค่อยจะได้เรื่อง...
อยู่ดีๆก็ดราม่า = ='
ฝากเรื่องนี้ด้วยยยย ~ >w<