Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

ขอโทษที่หายไปนานเลย *โค้งงามๆ

เค้าคิดพล็อตไม่ออกจริงๆ

กลัวมันจะดราม่า TT

---------------------------------

..วันกลับ..
"มีอะไร?"
[โทรหานี่ต้องมีอะไรด้วยหรอ]
"ไม่มีแล้วจะโทรมาเพื่อ?"
[เรายังไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์ตกด้วยกันเลย]
"ใครเขาอยากดูด้วย?"
[ไม่กวนซักวันได้มั้ย เดี๋ยวปั๊ด...-_-*]
"อะไร จะทำอะไร? กล้าหรอยะ!"
[กล้า! ไม่งั้นคืนนั้นก็คงไม่...]
"อย่าพูดนะเว้ย! >[]<"
"ฮ่าๆๆๆๆ >__<"
คนร่างสูงหัวเราะเสียงดังมายังห้องตรงข้าม ยิ่งทำให้ร่างบางอับอายเป็นอย่างมาก เกลียดจริงๆเลยเวลาที่เขาพูดถึงเรื่องคืนนั้น...
"แก้วๆ เปิดประตูหน่อย คิกๆ >x<"
มือใหญ่ยกขึ้นปิดปากตัวเองแล้วแต่เสียงหัวเราะก็ยังคงเล็ดลอดออกมาแกล้งคนฟังให้อับอาย เธอเปิดประตูพรวดออกมา ประตูกระแทกหัวเขาอย่างจัง
"โอ๊ย! T^T"
"สมน้ำน่า ;P"
"เก็บของเสร็จยัง? เดี๋ยวถือให้"
"ไม่ต้องโว้ย! ถือเองได้"
"พูดจาไม่เพราะเลย เดี๋ยว 'เอา' อีกหลายๆรอบ -.,-"
"ไอ้บ้าโรคจิต!! > / / / <"
"คุยอะไรกันอยู่หรอ?"
เบลล์เดินเข้ามาควงแขนร่างสูงไว้ก่อนจะยิ้มทักทายเด็กสาวตรงหน้าอย่างไม่ค่อยจะจริงใจเท่าไหร่...
"อ้อเปล่าหรอก! ^^*"
ร่างสูงเกาหัวตัวเองเล็กน้อยก่อนจะพาแฟนสาวไปอีกทาง โดยไม่ลืมหันหลังกลับมาแลบลิ้นใส่คนสวยก่อนไป
"เมื่อกี้คุยอะไรกันหรอ ดูน่าสนุกนะ"
"เปล่าหรอกครับ! โทโมะแค่แซวแก้วเรื่องข่าว"
"ข่าวอะไรหรอ"
"ก็ที่โทโมะกับแก้วเคยเป็นข่าวด้วยกันไง ที่บอกว่าเรากิ๊กกัน..."
"มันไม่จริงน่ะสิ พวกนักข่าวนี่ก็!"
เขาแอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ เกือบแถไปต่อไม่ได้แล้วไงล่ะ วิศว... ~
"เอ้อ! แล้วโทโมะเก็บของเสร็จยัง?"
"เสร็จแล้ว พี่เบลล์ล่ะ? ให้โทโมะช่วยถือนะ ^o^"
รอยยิ้มที่สดใสน่ารักจนคนมองแทบละลายทำเอาเบลล์ยิ้มแก้มแทบปริ เพราะใครๆต่างก็อิจฉาในความหล่อล่ำของแฟนหนุ่ม
"น่ารักแบบนี้พี่รักตายเลย ^^"
"งั้นรักโทโมะให้มากๆนะครับ! >o<"
ร่างสูงไม่รู้เลย ว่ามีคนอีกคนที่กำลังแอบมองเขาอยู่ น้ำตาล้นปริ่มไหลลงอาบสองข้างแก้ม ก่อนที่เธอจะรีบเช็ดมันลวกๆ แล้วลากกระเป๋าใบใหญ่ผ่านคู่รักคู่นั้นไปอย่างยากลำบาก
"ให้โทโมะช่วยถือนะแก้ว ~"
"ไม่เป็นไร แก้วไหว ^O^"
เธอฝืนยิ้มร่าเริงออกไปทั้งที่ในใจก็แสนจะเจ็บปวด ทั้งๆที่คืนนั้นเขาบอกรักเธอ เขาบอกเขาเป็นของเธอแต่มันไม่จริงเลย ไม่ใช่ความจริงซักนิด! สิ่งที่เขาพูดมาก็แค่คำหลอกลวง...ไม่ใช่ความจริง เขาพูดให้เธอตายใจ พูดให้เธอยอมเป็นของเขาโดยไม่มีข้อแม้...
ครืด ครืด ~
"ข้อความอะไรนะ?"
เธอรีบกดเปิดอ่าน เห็นคนที่ส่งมาหัวใจก็เต้นแรงแทบบ้า
'miz ~'
"คนบ้า! -//-"
ทั้งๆที่โกรธเขาอยู่แท้ๆ แต่กลับใจเต้นแรงให้กับข้อความสั้นๆที่เขาส่งมา บ้าจริง!
"แก้วๆ"
"หืม?"
เธอหันตามเสียงเรียก เห็นเขื่อนยิ้มหน้าแป้นแล้นอยู่ก็ยิ้มกลับไปให้
"เห็นไอ้โมะป่ะ?"
"เดินไปกับพี่เบลล์แล้ว"
"แก้วเป็นไงบ้าง?"
"สบายดี ^o^"
"แน่ใจ? แล้วยังเจ็บอยู่ป่าว? >,<"
"จะ เจ็บอะไร!! > / / <"
"ก็ตรงนั้นไง เมื่อคืนไอ้โมะบอกกลัวแก้วจะไข้ขึ้นแต่ตอนนี้ก็ไม่มีไข้ ดีจัง ~ ><"
เขื่อนว่าพลางยกมือขึ้นแตกหน้าผากเธอเบาๆ พร้อมกับเป่าผมด้านหน้าอย่างแกล้งๆ
ตุบ!
"โทโมะ! ^^"
เขื่อนยิ้มหน้าบานเป็นกระด้งให้ร่างสูง แต่เขากลับเดินกระแทกเท้าหนีไป ทิ้งกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของแฟนสาวทันที
"ไอ้โมะ! เป็นอะไร? มาคุยกันให้รู้เรื่องนะโว้ย! แกจะเดินหนีฉันแบบนี้ไม่ได้!!"
แล้วเขาก็หยุดพร้อมกับหันหน้ามาสบตากับเพื่อนรักอย่างจัง
"เมื่อกี้แกทำอะไร!!"
"แกบอกเองไม่ใช่หรอว่ากลัวแก้วมีไข้น่ะ แต่แกติดพี่เบลล์ฉันก็เลย..."
"ไม่ต้อง!! เลิกยุ่งกับยัยนั่นซะ!"
"อะไรของแก! ฉันหวังดีนะถึงได้ช่วย!"
"หึ! หน้าใกล้กันขนาดนั้น..."
พลั่ก!
เขื่อนที่ทนไม่ได้กับพิษรักแรงหึงของเพื่อนที่มากเกินไปจึงต่อยไปที่ใบหน้าหวานให้เขาได้สติ แต่เปล่าเลย...เขาสวนกลับเต็มแรงอย่างไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น!
"หยุดนะ! ทะเลาะกันทำไมเนี่ย!"
"แกมัน...!!"
"โทโมะ! แกเป็นบ้าอะไรวะ!"
"หยุด!!"
ไม่ได้ฟังเสียงร้องห้ามของร่างบางเลยแม้แต่น้อย ยังคงแลกหมัดกันอย่างเต็มที่
"ไอ้เวร! จะตีกันให้ได้อะไรวะ!?!"
ป๊อปปี้วิ่งเข้ามาลากตัวร่างสูงเอาไว้ ก่อนที่จงเบกับเคนตะจะมาแยกเขื่อนออกเช่นกัน
"ปล่อย!"
ร่างสูงสะบัดตัวออกพร้อมกับเดินหนีไป ร่างบางที่ยืนตกใจอยู่ก็รีบวิ่งเข้าไปขอโทษขอโพยเขื่อน ทะเลาะกันเพราะเธอแท้ๆ
"แก้วขอโทษนะ..."
"ไม่เป็นไร ^^...โอ๊ย! เฟย์อ่ะ! เขื่อนเจ็บนะ T^T"
"สมน้ำน่า! สู้แรงโทโมะได้หรือไงพ่อสุดหล่อ!"
"หรือเฟย์จะลอง..."
"บ้า! > / / / <"
ร่างบางรีบวิ่งไปหาร่างสูงทันที เขามานั่งอยู่ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่ แผลที่มุมปากมีเลือดไหลออกมา ส่วนเขื่อนเองก็ปากแตกเช่นกัน แต่จะมีรอยฟกช้ำมากกว่าร่างสูงนิดหน่อย
"มาทำไม!?!"
เขาถามเสียงห้วน หันไปมองใบหน้างามที่ดูกล้าๆกลัวๆที่จะเข้ามาหาเขา
"แก้วทำแผลให้นะ..."
"ไม่ต้อง!"
"ทะ ทำไมล่ะ?"
มือใหญ่ดึงรั้งตัวเธอลงมาใกล้ กอดไว้แน่นจนคนโดนกอดต้องดิ้นขลุกขลักไปมาด้วยความอาย
"ปะ ปล่อยแก้วนะ! >_<"
"แก้วว่าโมะทำถูกมั้ย"
"เรื่องเขื่อนน่ะหรอ?"
"อืม"
"ผิดสิ ผิดมากด้วย เขื่อนก็แค่หวังดี..."
"เข้าข้างมันทำไม! แก้วควรจะเข้าข้างโทโมะไม่ใช่หรอ!"
"โทโมะพูดเหมือนดูถูกเขื่อนแบบนั้นเป็นแก้วก็โกรธ"
"แต่มันต่อย..."
"ต่อยให้ได้สติไง แล้วเป็นอะไรปกติไม่เคยเป็นแบบนี้?"
"หึง!"
"อะ อะไรนะ? = / / / ="
"ตอนเขื่อนมันเป่าหน้าผากแก้วอ่ะ เหมือนจะจูบกันเลยรู้มั้ย ใครไม่หึงก็บ้าแล้ว!"
"แล้วมาหึงแก้วทำไมเล่า...(= =)( > <)"
"ทำไม 'ผัว' จะหึง 'เมีย' ไม่ได้ ^[+++]^"
"ลามก! >O<"
"ฮะๆ มาจูบที =3="
เขาไม่รอให้เธอได้ตอบคำถาม ประคองแก้มใสขึ้นมาประกบปากทันที มือเล็กดันแทบตายแต่ก็เปล่าประโยชน์ เขาทั้งแรงเยอะ ตัวสูงกว่าเป็นไหนๆ ผู้หญิงตัวเล็กๆแค่นี้จะสู้อะไรเขาได้
"เดี๋ยวมีคนมาเห็นนะ พะ พอแล้ว ~ -//-"
เธอร้องห้ามทันทีที่ริมฝีปากหยักไล้ลงมาที่ผิวบางๆที่ซอกคอ ประทับรอยเดิมเอาไว้ก่อนจะผละออกพร้อมกับมองหน้าเธอ สบสายตาจนคนสวยต้องรีบหลบตาด้วยความขวยเขิน ยิ่งรู้ว่าดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่กำลังมองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป ใบหน้าสวยก็ยิ่งแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ
"กลับกันเถอะ ^^"
แล้วก็จูงมือกันกลับไปที่พัก ขนกระเป๋าขึ้นรถกลับบ้านทันที

----------------------------------

จบแบบเกรียนๆ(?) 555555555