Wanna Be Your Girl ต้องการแค่เธอ...เพื่อนรัก! {NC}

มาต่อแล้ว

ขอโทษที่มาช้า...ลืมจริงๆ =[]=;

ไม่โกรธน๊าาาา ~ ><

รักรีดเดอร์ทุกคนค้าบ!

--------------------

"โมะถอดเสื้อออกนะ"

เขาขออนุญาตคนสวยบนตัก เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้ตอบโต้อะไรก็โมเมเอาเองว่าเธอยอม จึงถอดเสื้อตัวเล็กออกไปอย่างง่ายดาย ริมฝีปากบางแดงกดลงบนไหล่มน จูบไล่ลงมาจนเกือบถึงกลางหลังที่มีตะขอบราสีดำลายลูกไม้ที่เธอใช้มันปกปิดสิ่งสงวนของหวงห้ามของเธอเอาไว้

"อ๊ะ แก้ว...อืออ ~"

เธอเผลอครางเสียงดัง เมื่อมือใหญ่เลื่อนขึ้นไปกอบกุมอกหยุ่น เขาอยากจะเห็นหน้าเธอตอนนี้มากว่าจะเป็นอย่างไร แต่อกอิ่มนี่ก็น่าหลงใหลเกินกว่าจะปฏิเสธได้ หน้าอกนุ่มนิ่มของเธอโดนมือหนากอบกุมไว้จนหมด บีบเคล้นสร้างความกระสันจนเธอต้องพยายามปัดป้องด้วยสติอันน้อยนิดที่หลงเหลืออยู่

"โมะไม่ชอบบราตัวนี้เลย ถอดออกนะครับคนดี"

โทโมะทำเสียงออดอ้อน ก่อนจะปลดบราสีดำสุดเซ็กซี่ที่เขาบอกว่าไม่ชอบออก หน้าอกอวบอิ่มเต็มมือร่างสูงพอดี นั่นทำให้เขาดูพอใจเป็นอย่างมากเมื่อได้เคล้นคลึงมัน นิ้วเรียวลูบผิวกายบางๆที่หน้าอก แอบหยอกล้อกับยอดอกสีสวยของเธอ ปากหยักกดลงบนไหล่เนียน ซุกไซ้อยู่กับซอกคอขาวทำรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของไว้จนทั่ว มืออีกข้างที่ยังว่างก็ลูบไล้ไปทั่วต้นขาขาว เลาะเล็มอยู่ที่กระดุมกางเกงขาสั้นที่เธอสวมใส่

“อย่ามองนะ! > / / / <”

เธอบอกอย่างอายๆ มือเล็กยกขึ้นไขว้หน้าอกโดยอัติโนมัติทันทีเมื่อเขาจับเธอหันหน้ามาหาเขา แยกขาเรียวเล็กออกให้นั่งคร่อมอยู่บนตัก คนตัวสูงทำเสียงฮึมฮัมในลำคอแกล้งคนตัวเล็กบนตักให้เขินอายเล่น

"แก้วจะกลับแล้ว!...ว้าย!"

คนสวยร้องตกใจเสียงดังเมื่อคนด้านล่างยังไม่ละความพยายามที่จะกินเธอ อ้อมกอดอันแสนอบอุ่นที่เธอเคยคิดว่ามันไม่ใช่ของเธอ แต่ตอนนี้...มันเป็นของเธอ เป็นมานานมากแล้วด้วย

"เลิกคิดเรื่องคนอื่นนะ คิดแต่เรื่องของเรา ได้มั้ย..."

"กะ แก้ว แก้วว่าเรา...เอ่อ...คือ"

"เลิกปฏิเสธได้แล้วเด็กโง่..."

"จะให้แก้วทำยังไง ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ พี่เบลล์ล่ะ..."

"..."

"จะให้แก้วเป็นผู้หญิงหน้าด้านที่แย่งสามีชาวบ้านเขามาอย่างนั้นหรอ อยากให้แก้วเป็นแบบนั้น..."

"หยุด!"

เขาบอกเสียงกระซิบที่ใบหูสะอาดของคนตัวเล็ก รู้สึกดีไม่น้อยเลยเวลาที่ได้กอดเธอแบบนี้ นุ่มนิ่มซะยิ่งกว่าตุ๊กตาตัวใหญ่ น่ากอดกว่าเป็นไหนๆ หัวใจเริ่มเต้นแรงราวกับรัวกลอง เขาเผลอหวั่นไหวกับเด็กน้อยคนนี้ไปได้ยังไงนะ ทั้งๆที่ก็รู้จักกันมานาน แต่ไม่เคยคิดจะหันมอง ไม่เคยคิดจะเหลียวแล จนวันหนึ่ง...ที่รู้สึกเหมือนจะเสียเธอให้กับผู้ชายคนอื่น เขาถึงได้ตามทวงของรักคืนแบบนี้ อันที่จริงก็แอบรักมานานแล้ว แต่แค่ไม่กล้าบอก เพราะคำว่า 'เพื่อน' เหมือนเป็นเส้นกั้นความรักของทั้งคู่อยู่แบบนั้น

"เราเลิกเป็นเพื่อนกันนะ"

"ทำไม?"

"ไม่อยากเป็นเพื่อนแล้ว อยากเป็นมากกว่านั้น"

"หัดพูดมากแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน..."

ร่างบางหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะยกมือขึ้นกอดตอบ ซุกใบหน้าเล็กลงบนอกแกร่ง ระบายยิ้มอ่อนโยน มีความสุขที่ได้แกล้ง

"เขื่อนสอนหรอ หรือว่าใคร..."

"เลิกบ่ายเบี่ยงได้แล้ว..."

"รู้จักใช้คำนี้ด้วยหรอ พ่อหนุ่มลูกครึ่ง...ฮะๆ ^^"

เธอหัวเราะอีกครั้งกับคนหล่อตรงหน้าที่กำลังจะเปลี่ยนจากกอดแสนอบอุ่นกลายเป็นบีบคอให้เธอตายคามือเขาแทน

"แก้วไม่อยากเป็นของเล่น ไม่อยากเป็นแค่ของเล่น แก้วกลัวว่าโมะจะทิ้งแก้ว กลัวว่าทุกคนจะมองแก้วไม่ดี กลัวทุกอย่างเลย"

"ถ้ารักกันจริงก็อย่ากลัวสิ"

"ไม่ให้กลัวได้ไงก็..."

"หน้าอกแก้วนิ่มเป็นบ้า = / / / ="

"O / / / O !!!"

สถานการณ์กำลังไปได้สวยเลยถ้าเกิดเขาไม่พูดอะไรลามกๆแบบนั้นออกมาขัดจังหวะ บรรยากาศกำลังโรแมนติกมากเลยแต่เขากลับขัดมันด้วยคำพูดจาแทะโลม อันที่จริงก็ไม่ได้อยากจะพูดหรอก แต่หน้าอกนุ่มนิ่มที่เบียดเสียดอยู่กับอกกว้างก็เปลือยเปล่าทั้งคู่ ไม่มีอะไรปกปิดเลยแม้แต่นิดเดียว แล้วแบบนี้...จะไม่ให้เขาควบคุมสติอารมณ์ตัวเองได้ยังไงกัน แม่ดาวยั่ว...

"เสร็จแล้วค่อยคุยละกัน ขอกินก่อน"

เขาบอกแบบไม่อายฟ้าอายดิน ก้มหน้าก้มตาซุกไซ้ซอกคอขาวอย่างตะกละตะกลาม ผิวกายบางๆมีแต่รอยแดงบ่งบอกได้ชัดเลยว่าเขาทำอะไรบนตัวเธอไว้บ้าง มือใหญ่ลูบไล้ขาอ่อนขาวเนียนก่อนจะงับเบาๆที่ใบหูอย่างแกล้งๆ คนโดนแกล้งหน้าแดงจัด ฟาดมือเล็กลงบนแก้มใสไร้ที่ติ สวยหวานพอๆกับผู้หญิงของเขาจนขึ้นสีแดง

เพียะ!

"โอ๊ย! T_T เจ็บนะ ยัยเด็กบ้า..."

"ปล่อย! แก้วจะกลับห้องแล้ว เกือบตีสองแล้วนะโว้ย!"

"พูดจาไม่สุภาพแบบนี้ คืนนี้คงต้องจัดหนักหน่อยแล้ว -.,-"

"จัดหนักอะไร!?!"

รีบถามก่อนจะไม่ได้ถามอีก เริ่มหวาดระแวงกับท่าทางเจ้าเล่ห์ที่แสนช่ำชองของ 'หมาป่า' ตัวใหญ่ ที่ดูเหมือนว่าคืนนี้ 'กระต่ายน้อย' แสนบริสุทธิ์ จะไม่บริสุทธิ์อีกต่อไป!

"ปล่อยๆๆ แก้วไม่ใช่ผู้หญิงผู้หญิงประเภทนั้นที่โทโมะเคยคบนะ!"

"อืม ก็จริง"

"อย่ามาทำลามกกับแก้ว! ปล่อย! อื้อ!..."

ดูเขาจะเริ่มรำคาญกับเสียงแว้ดๆที่ดังขึ้นเรื่อยๆของเธอ ถึงได้ยอมลงทุนใช้ริมฝีปากตัวเองปิดริมฝีปากอีกฝ่ายที่มัวแต่ร้องโวยวายโดยไม่รู้เลยว่า...หมาป่าเจ้าเล่ห์หลอกลวนลามเธอไปเท่าไหร่แล้ว...>_<

"ว้าย! ตาบ้า! หยุดเดี๋ยวนี้! อย่า! ไม่เอา!..."

เธอร้องห้ามเสียงดังจนน่ากลัวว่าเพื่อนๆคนอื่นๆจะได้ยินไปด้วย เขามองดูคนตัวเล็กโวยวายอย่างสะใจ จะไม่ให้เธอด่าว่าเขาได้ยังไง เขาเล่นใช้วิธีลามกสกปรกมาแกล้งเธอแบบนี้

"โด่...แค่ 'จับนม' เอง -_-+++"

"ไอ้บ้าลามก!! >[]<"

เธอฟาดมือเรียวไปตามเนื้อตัวที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ แผงอกกว้างเป็นลอนๆ ซิกซ์แพ็คแกร่งหกก้อนที่สาวๆต่างก็หลงใหลวางจัดเรียงกันอยู่ที่หน้าท้องแบนราบ ท่อนแขนแข็งแกร่งที่สามารถโอบกอดให้ความอบอุ่นเธอได้ทั้งตัว รูปหน้าเรียวรับกับคิ้วเข้มโดยมีจมูกโด่งสวยได้รูปและริมฝีปากบางแดงหยักลึกราวกับแกะสลักประดับประดาอยู่บนใบหน้า ทำให้เขาหล่อมากจริงๆ ยิ่งมองใกล้ๆก็ยิ่งหวั่นไหว หัวใจเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เผลอไผลไปกับสัมผัสอ่อนโยนที่เขาพยายามคงความอ่อนโยนเอาไว้ ทั้งๆที่ความเป็นจริงแล้วแอบลอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ พยายามควบคุมสติให้ได้มากที่สุด ถ้าเกิดตบะแตกไปตอนนี้...ถึงเช้าเธอก็ไม่ได้นอนร้อกกก

"มีอะไรจะพูดก็พูด เพราะต่อไปนี้แก้วจะไม่ได้พูดแล้ว..."

"แก้วอยากดูละคร รู้มั้ยเรื่องนี้พระเอกหล่อมากเลยนะ! >__<"

เธอแกล้งเปลี่ยนประเด็น แต่เขาก็ยังคงเก๊กหน้าขรึมเช่นเดิม เป็นลูกผู้ชาย พูดคำไหนก็คำนั้น บอกจะกินก็ต้องกินอย่างที่พูด!!

"ม่ายยยย ~ > / / / <"

คนสวยหน้าแดงซ่านเมื่อรู้ว่าเขาปลดตะขอกางเกงขาสั้นตัวเล็กที่เธอเลือกใส่ออกเรียบร้อยแล้ว พระเจ้าเล่นตลกอะไร ทำไมถึงทำให้วันนี้อากาศร้อน ทำไมเธอต้องสะดุดตากับกางเกงขาสั้นที่ดีไซน์ออกมาสวยงามจนเกินไป ทำไมต้องออกไปตามเขากลับมา ทำไมถึงได้ยอมให้เขาล่วงเกินได้ขนาดนี้ ทำไมกันนะ!?! ได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจ เพราะริมฝีปากอิ่มสีชมพูโดนครอบครองอย่างเต็มใจโดยผู้ใหญ่ที่ชอบรังแกเด็กไปแล้ว

"อือ โทโมะ...อย่าเพิ่งถอด >o<"

ตอนแรกก็ครวญครางเสียงน่าพอใจให้เขาได้ยิน แต่พอมือหนาลากไล้มาจนถึงต้นขาอ่อน นิ้วเรียวก็เกี่ยวเอาชั้นในตัวบางที่เข้ากับบราเซียร์ที่ถูกปลดออกไปก่อนหน้านี้แล้วโดยไม่ได้ถามไถ่ความสมัครใจของสาวน้อยคนนี้เลย อาเมน ~ เธอเอวหักแน่ๆ =...=

"ห้ามมองนะ! ห้ามๆ! หันหน้าไปเดี๋ยวนี้!..."

เธอก่นด่าเสียงดังแต่เขาฟังที่ไหน จูบไล่มาจนถึงหน้าอก ยกมือขึ้นกอบกุมอกสวยก่อนจะเคล้นคลึงหนักหน่วงจนเธอต้องรีบห้ามด้วยความเจ็บ สาวน้อยน่ารักวัยขบเผาะอย่างเธอ จะไม่ให้เขา 'รัก' เขา 'หลง' ได้ยังไงกัน...

"ฮื้ออ ~ เอามือออกไปจากหน้าอกแก้วนะคนเจ้าเล่ห์!...///"

พูดไปเขินไป ดวงตาสีน้ำตาลเข้มยังคงจับจ้องอยู่ที่หน้าอกนูนไม่ละสายตาไปไหน จมูกโด่งฝังลงบนเนินเนื้อนวล ก่อนจะฝังลึกลงไปที่ร่องอก เผลอกัดเบาๆอย่างลืมตัว จนคนสวยเริ่มแตกตื่น

"เลิกบ่นได้แล้ว เก็บแรงไว้ตื่นพรุ่งนี้เถอะคนสวย...ฮ่าๆ"

เขาหัวเราะชอบใจก่อนมือหนาจะลากต่ำ ผละจากอกคู่สวยลงมายังเนื้อนวลกลางกายที่เขาฝันใฝ่ว่าจะได้สัมผัสมัน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าปากหยักกับจมูกโด่งจะทำงานบกพร่องแต่อย่างใด ยังคงไล้วนไปมาอยู่แถวนั้น ก่อนเขาจะอ้าปากงับยอดอกสีสวยของเธอเป็นเชิงแกล้ง

"โทโมะ อย่า...ได้โปรด"

ที่ร้องห้ามไม่ใช่เพราะรังเกียจอะไร รู้ดีว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกของเขาแน่ ดูเชี่ยวชาญขนาดนั้น -*- แต่เธอแค่ยังไม่พร้อม...ไม่พร้อมที่จะรับความจริงว่าได้สูญเสียความบริสุทธิ์ที่เธอเก็บรักษาไว้อย่างดีมาเกือบยี่สิบปีไว้ให้ชายคนรัก ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเขา...เพื่อนที่สนิทที่สุด

"ถ้าแก้วยังไม่เลิกห้าม..."

"ทำไมจะทำอะไรแก้ว!"

"ยังจะอวดเก่งอยู่อีก..."

"บอกมาสิว่าจะทำอะไรนะ กรี๊ด!!"

อยู่ๆเธอก็กรีดร้องไม่เป็นภาษา ก่นด่าเขาจนหมดป่า ตกใจมากกับการกระทำที่ไม่ยอมปรึกษาคนตัวเล็กก่อน จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงเมื่ออยู่ๆเขาก็ถอดกางเกงยีนส์ขายาวออกพรวดเดียว เผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่พร้อมจะทำลายความบริสุทธิ์ของเธอเต็มที่ แต่เขาแค่เอามันมาขู่เธอเท่านั้น มันยังไม่ถึงเวลา...

"ไอ้...ไอ้โรคจิต!! >()<"

มือเล็กยกขึ้นปิดตาทันใด เขยิบตัวหนีบางอย่างด้านล่างที่กำลังรุกหนักเธอโดยที่เจ้าของไม่ต้องสั่งงานใดๆ รู้งานจริงๆนะไอ้...บ้า!

"จะไม่ลอง...สัมผัสมันดูหรอ มันชอบแก้วนะ"

แกล้งทำเสียงเย็นยะเยือกแกล้งคนสวย มือเล็กทุบแผงอกแกร่งที่บัดนี้มีแต่รอยขีดข่วนจากคนบนตัก เขายิ้มเจ้าชู้ก่อนจะงับหูเธอเบาๆ

"I'm a Satan...(ผมเป็นซาตาน)"

อยู่ๆเขาก็เริ่มต้นพูดบางอย่าง ร่างเล็กเงยหน้าสบตา ยิ้มน้อยๆก่อนจะหลบตาต่ำด้วยความขวยเขิน "and I love your virgin (และผมหลงรักความบริสุทธิ์ของคุณ)"

"..."

"I wanna chain you, kiss you...(ผมอยากล่ามโซ่คุณไว้ จูบคุณ)" เขาค่อยๆก้มหน้าลง เชยปลายคางเรียวขึ้นมาชื่นชมความสวยงามก่อนจะประทับจูบที่อัดแน่นไปด้วย 'ความรัก' ก่อนจะพูดประโยคต่อไป ประโยคที่ทำให้หัวใจของคนฟังพองโต เต้นไม่เป็นจังหวะ

"slowly taste you (ชิมรสคุณช้าๆ)"

"โทโมะ..."

"and imprison you in my arms (และจองจำคุณไว้ในอ้อมกอดนี้)"

"(- / / / -)(_ / / / _)( - / / / -)"

เขากอดเธอไว้แนบอก ฟังเสียงหัวใจที่เต้นรัวแล้วก็อับอายจนเธอต้องพยายามเบือนหน้าหลีกหนีความเป็นจริง

"Please tell me dear...tonight, you 'll be mine  (บอกมาสิที่รัก...ว่าคืนนี้คุณจะเป็นของผม)"

"อ่า...เอ่อ"

"โมะรอคำตอบของแก้วอยู่นะ"

"คือว่า...-//-"

"ถึงแก้วจะไม่ยอมโมะก็ไม่ปล่อยให้รอดหรอก สาวน้อย"

.

.

.

"ยะ อย่าเอามันเข้ามานะ ได้โปรด!"

"อืมมม"

เขาครางเสียงทุ้มอย่างทรมาน พยายามหักห้ามใจตัวเองอย่างที่เธอขอร้องไว้ แต่เรือนร่างบอบบางแสนเย้ายวนก็ทำให้สติสัมปชัญญะของเขาขาดลง

"กรี๊ด!"

เธอกรีดร้องเสียงดัง ดิ้นไปมารับความเจ็บปวดไม่ได้ ร่างสูงค่อยๆดันแกนกายใหญ่เข้าไปจนสุด จูบปลอบที่แก้มใส น้ำใสๆมากมายจากไหนไม่รู้ไหลอาบแก้มใสสองข้างจนเขารู้สึกสงสารเธอจับใจ

"อาา ~"

เขาครางเสียงกระเส่า กายสาวยอมให้เขาเข้ามาสำรวจตรวจตราทุกตารางนิ้ว แต่เขาก็ยังไม่ได้ทำตามอย่างที่กายหวัง คงต้องรอให้คนสวยตรงหน้าปรับตัวให้ชินซะก่อน

"อือ แก้วเจ็บ ฮึก...โทโมะ"

"เดี๋ยวมันก็ไม่เจ็บแล้วครับคนดี อดทนอีกนิดนะ"

เขายิ้มเป็นกำลังใจให้คนใต้ล่างก่อนจะเลื่อนมือหนาไปกอบกุม เคล้นคลึงอกอิ่มคู่สวยที่กำลังกระเพื่อมไหวจากแรงขยับสะโพกน้อยๆของคนตัวสูงกว่า เขาค่อยๆขยับแกนกายช้าๆอย่างไม่เร่งรีบ คืนนี้มีเวลาทั้งคืนที่เขาจะอยู่กับเธอ ถึงมีอะไรมาขัดตอนนี้เขาก็คงไม่หยุดแล้วล่ะ

"อ๊ะๆ แก้วเจ็บนะ! ปีศาจ!"

เธอด่าเสียงดัง เบ้ปากด้วยความเจ็บ เนื่องจากคนด้านบนยังไม่ละความพยายามในการขยับแกนกายใหญ่เพื่อให้ตนไปถึงฝั่งฝันโดยที่คนด้านล่างก็พยายามที่จะไม่ให้ความร่วมมือ เลือดบริสุทธิ์ค่อยๆไหลออกมาเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาด ลึกๆแล้วก็เสียใจไม่น้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ตอนนี้...เธอไม่มีสติมากพอที่จะหยุดห้ามตัวเองไม่ให้ปล่อยตัวปล่อยใจให้ 'เลยเถิด' ไปกับเขา!

"ไอ้...อือ แก้วเจ็บ"

ยังไม่ทันได้ด่าอะไรก็ร้องโอดโอยขึ้นมาซะก่อน สะโพกหนาหยุดขยับ มองคนตรงหน้าด้วยแววตาจริงจัง...และสามารถหลอมละลายเธอได้เพียงแค่เขามอง จ้องมายังใบหน้าสวยที่ยอมหยุดโวยวาย

"โมะจะไม่ทำต่อไปถ้าแก้วไม่ยอม..."

"ว่าไงนะ!?!"

เธอถามเสียงห้วน ด่าทอ 'คนโง่' ตรงหน้าอยู่ในใจ ถ้าเกิดไม่ยอมก็คงไม่ปล่อยให้เขา 'ล่วงล้ำ' ทำร้ายร่างบอบบางของเธอได้หรอก ถ้าเกิดเขาแค่จูบเธออาจจะไม่ว่าอะไรมาก แต่นี่เขาทำมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอเป็นของเขาแล้ว...เป็นของโทโมะแล้ว ทำไมเพิ่งมาถาม!?!

"แก้ว..."

"ไม่น่าเกิดมาเป็น 'ผู้ชายของแก้ว' เลยจริงๆ โง่!"

"เมื่อกี้...แก้วว่าไงนะ 'ผู้ชายของแก้ว' อย่างนั้นหรอ? ฟังไม่ผิดใช่มั้ย!?!"

เขายิ้มร่าเริงออกมาทันที ก่อนจะเปลี่ยนสายตาอ่อนโยน อ่อนหวานเป็นสายตาเจ้าเล่ห์แสนกลที่เธอก็หลงกลไป 'รัก' หมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวแสบที่คอยแต่จะรังแกเธอ

"ต่อได้แล้ว ถามมากอยู่ได้ บทจะโง่ก็ไง่นะเนี่ย -///-"

บอกความต้องการไปจนหมดสิ้น จริงๆเขาก็พอจะรู้แหละว่าเธอรู้สึกยังไง แต่แค่อยากได้ยินจากปากให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้คิดไปเอง

"อย่าปล่อยมือแก้วนะ อย่าปล่อย..."

"โมะไม่มีทางปล่อยมือ 'ผู้หญิงของโมะ' ไปหรอกครับ ^^"

เขายิ้มอ่อนโยน ก่อนจะละเลียดไล้ริมฝีปากเล็ก แนบริมฝีปากได้ไม่นานก็แทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากหวานอย่างเชี่ยวชำนาญ ในขณะที่สะโพกหนาก็ไม่ได้ละเลย เช่นเดียวกับมือใหญ่ที่ยังคงปรนเปรอคนตัวเล็กที่กำลังได้อารมณ์เต็มที่

"โทโมะรักแก้วนะ รักแก้ว..."

"แก้วก็รัก อืมม"

สองร่างยังคงบอกรักกันบนเตียง จนในที่สุดเมื่อเธอและเขาไปถึงฝั่งฝันพร้อมๆกัน บทเรียนรักอันร้อนแรงของทั้งคู่ก็เริ่มขึ้น...เริ่มขึ้น จนเธอต้องเป็นฝ่ายขอร้องให้เขาหยุด

"อ๊าาา"

เธอครางเสียงหวานอย่างลืมอาย กอดชายคนรักอย่างหมดแรงและต้องการที่พึ่ง เขาถอดถอนแกนกายออกจากตัวเธอช้าๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายให้สะอาดแล้วออกมาเช็ดตัวคนสวยที่เหมือนจะมีไข้

"เด็กดื้อคงหายดื้อไปอีกหลายวัน ^_^"

เขายิ้มพอใจ ก่อนจะเขยิบขึ้นไปนอนกอดร่างบางบนเตียงแนบแน่น บอกรักคนสวยในอ้อมกอดจนเผลอหลับไปในที่สุด

 -------------------------

NC เน่าๆ TT'

พยายามจะแต่งให้มันดีๆแล้วน๊าาา ~

แต่มันไปไม่รอด

ยังไงก็ฝากติดตามด้วยเน้อออ! ><