ขอบคุณที่ทำให้ผมได้รักเธอ

-บนรถ-
“ถ้าง่วงแก้วหลับก่อนก็ได้น้ะถึงแล้วเดี๊ยวปลุก”ร่างสูงบอกร่างบางเมื่อเห็นร่างบางนั่งหาวมาหลายสิบรอบแล้ว
“อืม”
.
.
.
.
.
.
.
.
-หน้าบ้านแก้ว- 
“แก้วๆ ถึงบ้านแล้วน้ะ” ร่างสูงปลุกคนข้างๆที่นั่งหลับ(อย่างสบาย)อยู่บนเบาะ
“งืออออ  อ”  ไม่มีเสียงใดเล็ดรอดออกมานอกอย่างเสียวคราง(?)น้อยๆที่เหมือนเด็กน้อยโดนขัดใจ
“แก้ว.......  แก้วครับบบ บ  ที่รัก”0.0 เค้าพูดอะไรออกไปเนี่ยยยยย ย><  สงสัยเพราะเธอน่ารักเกินไปแน่ๆทำให้เค้าเผลอพูดออกไป หวังแค่ว่าคนที่นอนหลับอยู่(?) จะไม่ได้ยินน้ะ
“งือออ อ  อ้าว ถึงแล้วหรอ ขอบใจน้ะโทโมะ”ร่างบางที่ได้ยิ้นเสียงเรียกก็เลยตื่น
“อืม” 
ขวับ!
“เดี๊ยวแก้ว” ก่อนร่างบางจะเปิดประตูรถออกไปร่างสูงก็รั้งมือเอาไว
“มีอะไรหรอ”
“คือ.................. ฝะ.....ฝันดีน้ะ” โอ๊ย!วิศวกว่าจะพูดๆได้น้ะคำเนี่ย(โทโมะบ่นกับตัวเองในความคิด)
“อะ....อือ..... เหมือนกัน^^”
-ห้องแก้ว- 
“เฮ้ย!  ทำไมเราหน้าแดงยังงี้อะ><  “อยากบอกว่าคำขอของร่างสูงคงไม่เป็นจริงเพราะร่างบางน้ะได้ยินประโยคนั้นเข้าเต็มเปาเลยละ
“แก้ว.......  แก้วครับบบ บ  ที่รัก” 
“ไอ้......ไอ้!โทโมะบ้า  มาเรียกเราอย่างงี้ทำไมเนี่ยยย>< เราแล้วจะเขินทำไมว้ะ ไม่ได้คิดอะไรกับโทโมะสักหน่อย พอๆ นอนดีกว่า><”ร่างบางบ่น(กับตัวเอง)อยู่หน้ากระจกอยู่นานแล้วค่อยไปนอน  ( แก้วใจไม่อาบน้ำหรอฟะ?//ไรเตอร์)
 
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------
ขอโทษน้ะที่ไม่ได้มาอัพนานเนื่องจากเกิดอาการน้อยใจนิดหน่อย แต่ชั่งมันเหอะ!ตอนนี้พอมีกำลังใจขึ้นมาบ้างแล้วเลยมาอัพต่อให้ ตอนนี้สั้นไปหน่อยขอโทษน้ะ สัญญาพรุ่งนี้จะมาอัพให้^^