ขอบคุณที่ทำให้ผมได้รักเธอ

-บนรถ-

“ถ้าง่วงแก้วหลับก่อนก็ได้น้ะถึงแล้วเดี๊ยวปลุก”ร่างสูงบอกร่างบางเมื่อเห็นร่างบางนั่งหาวมาหลายสิบรอบแล้ว

“อืม”

.

.

.

.

.

.

.

.

-หน้าบ้านแก้ว- 

“แก้วๆ ถึงบ้านแล้วน้ะ” ร่างสูงปลุกคนข้างๆที่นั่งหลับ(อย่างสบาย)อยู่บนเบาะ

“งืออออ  อ”  ไม่มีเสียงใดเล็ดรอดออกมานอกอย่างเสียวคราง(?)น้อยๆที่เหมือนเด็กน้อยโดนขัดใจ

“แก้ว.......  แก้วครับบบ บ  ที่รัก”0.0 เค้าพูดอะไรออกไปเนี่ยยยยย ย><  สงสัยเพราะเธอน่ารักเกินไปแน่ๆทำให้เค้าเผลอพูดออกไป หวังแค่ว่าคนที่นอนหลับอยู่(?) จะไม่ได้ยินน้ะ

“งือออ อ  อ้าว ถึงแล้วหรอ ขอบใจน้ะโทโมะ”ร่างบางที่ได้ยิ้นเสียงเรียกก็เลยตื่น

“อืม” 

ขวับ!

“เดี๊ยวแก้ว” ก่อนร่างบางจะเปิดประตูรถออกไปร่างสูงก็รั้งมือเอาไว

“มีอะไรหรอ”

“คือ.................. ฝะ.....ฝันดีน้ะ” โอ๊ย!วิศวกว่าจะพูดๆได้น้ะคำเนี่ย(โทโมะบ่นกับตัวเองในความคิด)

“อะ....อือ..... เหมือนกัน^^”

-ห้องแก้ว- 

“เฮ้ย!  ทำไมเราหน้าแดงยังงี้อะ><  “อยากบอกว่าคำขอของร่างสูงคงไม่เป็นจริงเพราะร่างบางน้ะได้ยินประโยคนั้นเข้าเต็มเปาเลยละ

“แก้ว.......  แก้วครับบบ บ  ที่รัก” 

“ไอ้......ไอ้!โทโมะบ้า  มาเรียกเราอย่างงี้ทำไมเนี่ยยย>< เราแล้วจะเขินทำไมว้ะ ไม่ได้คิดอะไรกับโทโมะสักหน่อย พอๆ นอนดีกว่า><”ร่างบางบ่น(กับตัวเอง)อยู่หน้ากระจกอยู่นานแล้วค่อยไปนอน  ( แก้วใจไม่อาบน้ำหรอฟะ?//ไรเตอร์)

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ขอโทษน้ะที่ไม่ได้มาอัพนานเนื่องจากเกิดอาการน้อยใจนิดหน่อย แต่ชั่งมันเหอะ!ตอนนี้พอมีกำลังใจขึ้นมาบ้างแล้วเลยมาอัพต่อให้ ตอนนี้สั้นไปหน่อยขอโทษน้ะ สัญญาพรุ่งนี้จะมาอัพให้^^