The real love รักแท้อยู่ใกล้แค่นี้เอง

//ป๊อปปี้//Poppy: คนอย่างไอโมะเนี้ยนะFang: อืม ตอนนี้แก้วนั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องPoppy: แกไปดูไอแก้วเถอะพี่อยู่คนเดียวได้Fang: อืมอึ้งครับอึ้งอย่างแรงอยากไอโมะเนี้ยนะเป็นเนื้องอกในสมอง ผมเคยได้ยินนะว่าโรคเนี้ยมันมักจะเกิดจากความเครียด แล้วไอโมะมันไปเครียดระไรตอนไหนเนี้ย ตอนจะเป็นเรื่องเรียนมันก็ เอ ตลอด เอบวก ด้วยซ้ำ อาจเป็นการเมืองก็ได้ ยิงกันไปยิงกันมา มีทั้งเสื้อเหลือง เสื้อแดง เสื้อชมพู เสื้อหลากสี ประชาชนทั่วไปก็ไม่มีเสื้อใส่กันพอดี แต่มันก็ไม่ดูข่าวการเมืองนี่นา หรือว่าจะเป็นเรื่อง................พิม.................เพราะยังไม่เคยเห็นมันจริงจังกับผู้หญิงคนไหนขนาดนี้มาก่อนเลย แม้จะไม่เห็นมันร้องไห้แต่ผมก็รู้นะว่าเวลาเราเรื่องพิมมันก็เจ็บเจ็บมากเพียงแต่มันไม่แสดงออกให้ใครรู้Tomo: เฮ้ยไอป๊อป Poppy: มีอะไรTomo: ฉันเรียกตั้งนานแกไม่ได้ยินหรอPoppy: โทษทีว่ะคิดระไรเพลินๆอยู่ แล้วแกจะเอาอะไรล่ะTomo: แก้วอยู่ไหนล่ะPoppy: น่าจะลงไปซื้ออะไรมาให้แกกินนั่นแหละ ฟางก็ไปด้วยTomo: แล้วเขื่อนกับเฟย์อ่ะPoppy: ไปหาอะไรกินกันเอง//ฟาง//หน้าห้องFang: ไปแก้วหยุดร้องไห้ได้แล้ว ไปซื้ออะไรมาให้พี่ป๊อปกับพี่โมะกินดีกว่าเดี๋ยวตื่นมาแล้วไม่มีอะไรกินKaew: อืม แต่เดี๋ยวฉันขอล้างหน้าก่อนนะFang: จ้าเราเดินเข้ามาในห้องน้ำหญิงตอนนี้ทุกคนกำลังมองมาที่แก้วว่าแก้วเป็นผู้ชายแล้วเริ่มซุบซิบนินทากันKaew: ฉันไม่ใช่ผู้ชายนะ_____: แต่หล่อมากเลยนะคะหน้าจะเกิดมาเป็นผู้ชายฉันจะได้จับกินKaew: ยัยบ้าออกไปเลยนะอย่ามาแตะต้องตัวฉัน_____: ขอจูบทีนึงสิKaew: ฟางช่วยฉันด้วยฉันกำลังคิดหาวิธีช่วยแก้วที่กำลังทุกผู้หญิงพวกนั้นลวนลามและกำลังจะจับแก้วเข้าห้องน้ำ ตายแล้วฉันจะทำยังไงดีฉันไม่ยอมให้แก้วเสีย เวอร์จิ้นง่ายๆหรอก คิดออกแล้วFang: ไฟไหม้ค่ะไฟไหม้_____: มุกฝืดๆอย่ามาหลอกกันซะให้ยากทำไงดีพวกมันดันเกิดมาฉลาดรู้ทันฉันอีก รู้แล้ว แผนนี้ใครไม่ออกไปก็ไม่ใช่ผู้หญิงแล้วFang: ตอนนี้มีคอนเสิร์ตหน้าโรงพยาบาลมีทั้ง 2pm ซุปเปอร์ จูเนียร์ ดงบังชินกิ Big Bang Wonder girl และอีกมากมาย ไปช้าระวังไม่มีที่นั่งนะ_____: จริงหรอ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อย่าพึ่งไปไหนนะรูปหล่อเดี๋ยวกลับมาตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญกว่าดงบังชินกิอีกแล้ว ไปเร็วพวกเราKaew: นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว พวกนั้นมันทั้งจับทั้งลูบเสียวไปทั้งตัวเลยถ้าช้ากว่านี้ฉันคงเสียเวอร์จิ้นให้พวกนั้นแน่เลย คิดแล้วสยองFang: ไปหาเฟย์กันเถอะ น่าจะอยู่ในร้านอาหารน่าโรงพยาบาลKaew: อืม ไปสิ//เฟย์//ร้านอาหารหน้าโรงพยาบาลFaye: พี่เขื่อนหยุดกินได้แล้วKoen: พี่ยังไม่อิ่มเลยFaye: นี่พี่กินทั้ง ข้าว ก๋วยเตี๋ยว ขนมจีน ราดหน้า ข้าวเหนียวมะม่วง น้ำแข็งใส ไอติม พี่ยังไม่อิ่มอีกหรอKoen: ยังอ่ะ ต้องกินกาแฟอีกหนึ่งแก้วFaye: ก็ได้แต่อย่างสุดท้ายแล้วนะKoen: คร๊าบบบบบบบบบร้านกาแฟFang: อ้าวเฟย์มากินกาแฟหรอFaye: เฟย์ไม่กินกาแฟหรอกพี่เขื่อนต่างหากFang: เสร็จแล้วไปนั่งคุยกันก่อนนะFaye: อืม มีเขื่อนเลิกจีพนักงานขายกาแฟได้แล้วKoen: อย่าพึ่งขัดสิFaye: พี่เขื่อน ถ้าพี่เขื่อนไม่หยุดเฟย์งอนจริงๆด้วยKoen: มาแล้วอย่าพึ่งงอนพี่สิFang: ไปเราไปนั่งคุยกันได้แล้วFaye: ฟางมีอะไรหรอFang: คือเราจะมาบอกว่าพี่โมะเป็เนื้องอกในสมองฟู่~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เสียงพ่นน้ำKaew: ทำอะไรเนี้ยเปียกหมดเลยFang: สงสัยกรรมตามสนองFaye: พี่เขื่อนไม่รู้สึกอะไรเลยหรอKoen: รู้สึกอะไร Faye: ดูอะไรอยู่Koen: อ่ะดูสิหวายอยู่ที่คอนโดฯ Wingเบอร์โทร.086xxxxxxxอย่าลืมโทรมานะคะFaye: พี่บ้าKoen: ถึงบ้าพี่ก็บ้ารักหวายนะFaye: แต่พี่โมะกำลังป่วยเป็นเนื้องอกในสมองKoen: มันจะเป็นไรก็ช่างมันเถอะ ห๊ะไอโมะเป็นเนื้องอกในสมองFaye: สมองช้าจังตายแล้วพี่ชายฉันปัญญาอ่อนขึ้นทุกวันสมองทำงานช้าอีกต่างหากไว้ต้องพาไปเช็คสมองบ้างแล้ว