The real love รักแท้อยู่ใกล้แค่นี้เอง

//ฟาง//

พี่ป๊อปจะเป็นไงบ้างนะ เข้าไปในห้องฉุกเฉินตั้งนานแล้ว พี่โมะก็ด้วยนั่นออกมาแล้ว
Fang: คุณหมอค่ะพี่ชายหนูเป็นยังไงบ้างคะ
Doctor: ปลอดภัยแล้วทั้งคู่ น้องน่าตาคุ้นๆนะชื่ออะไรหรอ
Fang: ฟางค่ะ หนูชื่อฟาง
Doctor: พี่ชื่อเคนตะนะ อายุพี่ก็น่าจะพอๆกับพี่ชายน้องทั้งสองคนแหละ
Fang: พี่หนูมีคนเดียวคือพี่ป๊อปส่วนพี่โมะเป็นพี่ของแก้วค่ะ
Kenta: โมะงั้นหรอ
Kaew: จริงๆพี่เค้าชื่อโทโมะแต่ว่าเรามักจะเรียกว่าโมะกันมากกว่า พี่เคนตะต้องเรียนเก่งมากแน่เลยอยู่ปีหนึ่งแต่เป็นหมอแล้ว
Kenta: ไม่หรอกพอดีพี่มีคุณอาเป็นหมอเค้าเลยช่วยสอน น้องอีกคนนั่นชื่ออะไรหรอเห็นนั่งเงียบนานแล้ว
Faye: เฟย์ค่ะ แล้วนี่พี่ชายหนูพี่เขื่อนค่ะ
Kenta: ยินดีที่ได้รู้จักครับ (เคนตะยื่นมือมาหน้าเฟย์แต่เขื่อนกลับเป็นคนมาจับมือเคนตะ)
Koen: ยินดีเช่นกันครับ
Tomo: จะเกิดศึกชิงนางแล้วรึไงวะ แล้วหมอนี่ใครอ่ะ
Kaew: พี่โมะ พี่โมะเป็นไงบ้าง
Tomo: พี่สบายดี แล้วสรุปว่าจะตอบพี่ได้รึยังว่าหมอนี่ใคร
Kaew: นี่พี่เคนตะ พี่เค้าเป็นคนรักษาพี่นะ
Tomo: หรอ ขอบใจนะเคนตะ
Kenta: ด้วยความยินดีครับ
Fang: แล้วพี่ป๊อปล่ะคะ
Kenta: พี่ชายคุณแผลที่หลังของค้าอักเสบแต่พี่ให้เค้าไปพักแล้วแหละ คุณด้วยนะโทโมะผมว่าคุณยังไม่หายดีจะนอนห้องเดียวกันหรือว่าแยกห้องดีครับ
Tomo: ห้องเดียวกันก็ได้ครับ
Kenta: ห้องเบอร์ 309 นะครับ
Kaew: ขอบคุณค่ะ ไปพี่โมะขึ้นห้องเดี๋ยวนี้เลยก่อนจะเป็นลมไปอีก
Tomo: คับคุณแม่

ห้อง 309
ตอนนี้พี่ป๊อปยังไม่ฟื้นเลยส่วนพี่โมะก็หลับไปแล้วเพราะยัยแก้วผสมยานอนหลับลงในอาหาร เฮ้อเมื่อไหร่พี่ป๊อปจะฟื้นซักทีฟางรอนานแล้วนะพี่ป๊อปตื่นขึ้นมาซักทีสิ
Fang: พี่ป๊อป เมื่อไหร่พี่ป๊อปจะตื่นนอนนานๆไม่ดีรู้มั้ย
Poppy: พี่รู้
Fang: พี่ป๊อปพี่ป๊อปฟื้นแล้วพี่ป๊อป (ฟางกอดป๊อปปี้ด้วยความดีใจ)
Poppy: พอแล้วกอดแน่นขนาดนี้เดี๋ยวพี่ตายกันพอดี
Fang: ขอโทษค่ะ
Poppy: แล้วคนอื่นหายไปไหนหมดล่ะ
Fang: พี่เขื่อนหิวเฟย์เลยพาลงไปกินข้าวข้างล่าง ส่วนแก้วเมื่อกี้คุณหมอมาเรียกแก้วไปคุยด้วยเห็นบอกว่าเรื่องโทโมะ
Poppy: ฟางพี่หิวน้ำอ่ะ (ขอหยุดนิยายไว้แป็บนึงคือเราอยากรู้ว่าทำไมเวลาคนป่วยฟื้นต้องหิวน้ำคัยตอบได้ช่วยบอกที)
Fang: อ่ะ กินเองได้ใช่ป่ะ
Poppy: ได้แต่อยากให้ฟางป้อน
Fang: แหมพอป่วยหน่อยทำตัวเป็นเด็กเชียวนะ
Poppy: ก็เพราะมีภรรยาคนสวยคอยดูแลไง
Fang: พอเลยน้ำอ่ะจะกินมั้ย
Poppy: กินคร๊าบกิน

//แก้ว//

ห้องคุณหมอ

คุณหมอจะเรียกเรามาทำไมนะเห็นบอกว่ามีเรื่องเกี่ยวกับพี่โทโมะ
Kenta: คุณแก้วครับ ขอให้คุณทำใจนะครับ
Kaew: ทำไมคะพี่ชายฉันเป็นอะไร
Kenta: พี่ชายคุณเป็นเนื้องอกในสมอง หมอคาดว่ามันหน้าจะเกิดจากความเครียดคุณอย่าบอกคนไข้นะครับ
Kaew: หมอจะแกล้งอะไรอีกคะพี่ชายฉันเค้าไม่เคยเครียดนะคะ
Kenta: หมอไม่รู้ครับว่าเค้าจะเคยเครียดหรือไม่เคยหมอรู้แค่ว่าเค้าเป็นเนื้องอกในสมองหมอไปแล้วนะครับดูแลพี่ชายคุณดีๆล่ะ แต่ถ้าคุณอยากช่วยพี่ชายคุณมันก็มีวิธีนะแต่ตอนนี้ร่างกายเค้ายังไม่พร้อมถ้าร่างกายเค้าพร้อมเมื่อไหร่ก็มาบอกหมอนะครับ
Kaew: ค่ะ
เป็นไปได้ยังไงพี่ชายฉันเป็นเนื้องอกในสมอง ถ้าเค้าเป็นอะไรไปแล้วฉันจะอยู่ยังไงตอนนี้ฉันควรทำยังไงดี ยังไงดี ฮือๆๆๆๆๆ ฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่แล้วนะทำไมเรื่องราวพวกนี้มัต้องมาเกิดขึ้นกับพี่ชายฉันด้วยทำไมฉันเดินกลับมาถึงห้องรีบเช็ดน้ำตาแล้วเข้าห้องแต่ฟางก็ยังสังเกตคราบน้ำตาได้

ห้อง 309
Fang: แก้วเป็นอะไรรึเปล่าร้องไห้ทำไม
Kaew: ไม่มีอะไรหรอกฝุ่นเข้าตาน่ะ
Fang: ไม่เชื่อฝุ่นเข้าตาที่ไหนร้องไห้ชัดๆมีอะไรก็บอกกันได้นะ
Kaew: แกออกไปคุยกับฉันข้างนอกได้มั้ย
Fang: ได้สิ พี่ป๊อปเดี๋ยวฟางมานะ
Poppy: อืม เร็วๆนะ
หน้าห้อง
Kaew: พี่ชายฉันเป็นเนื้องอกในสมอง
Fang: แกหลอกฉันใช่มั้ยอย่ามาหลอกกันซะให้ยาก
Kaew: ฉันไม่ได้หลอก คุณหมอบอกฉันมา ฉันจะทำยังไงดีฟาง
Fang: อย่าคิดมากทำใจสบายๆฉันรู้นะว่าแกอยากร้องไห้อยากร้องก็ร้องออกมาเถอะเดี๋ยวฉันเข้าไปดูพี่ป๊อปก่อน
Fang: อืม
Poppy: ฟางไปไหนมาตั้งนานแล้วไปคุยกับอะไรกับแก้วมา
Fang: ถ้าฟางบอกแล้วพี่อย่าไปบอกพี่โมะนะ
Poppy: อืม
Fang: พี่โมะเป็นเนื้องอกในสมอง
______________________________________________