เพียงใจเราเคียงกัน

 

 

 

 

             ณ.สถานที่ที่แสนจะสบายตา รอบล้อมไปด้วยต้นไม้หลายๆชนิด ดูร่มเย็น แล้วก็สบายมากๆ

 

 

แต่มันแฝงไปด้วยความเศร้า มันเป็นสถานที่ที่กักขังคนที่เรารักไว้ภายใต้พื้นดิน ร่างบางกับร่างสูง

 

 

เดินจับมือกันก่อนมาหยุดลงตรงหน้าแผ่นหินหนา ที่จารึกชื่อของคนที่เธอรักทั้งสองคนไว้

 

 

" คุณพ่อคุณแม่ค่ะ เป็นยังไงบ้างค่ะ ช่วงนี้ฟางไม่ได้มาหาเลย ฟางคิดถึงคุณพ่อคุณแม่จังค่ะ"

 

 

" สวัสดีครับ ผมป๊อปปี้นะครับ ผมเป็นแฟนฟางครับ" ทันทีที่ได้ยินร่างบางพูดกับหลุมศพ เค้าก็เอ่ยทักทายขึ้นบ้าง

 

 

" ฟางจะมาบอกคุณพ่อกับคุณแม่ว่า ฟางกำลังจะแต่งงานค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงน้องๆนะค่ะ ฟางจะดูแลเองค่ะ"

 

 

" ผมสัญญาครับ ว่าผมจะดูแลลูกสาวคุณแม่อย่างดีแล้วน้องสาวของเธอด้วย " เค้าจับมือเธอแน่น แล้วพูดออกไป

 

 

" ฟางอยากได้คำอวยพรจากคุณพ่อกับ ฮึก คุณแม่จังเลยค่ะ" เธอน้ำตาค่อยๆไหลลงมา

 

 

" ฟาง " เค้าเรียกชื่อเธอเบาๆ ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดเอาไว้ แล้วเธอก็กอดเค้าตอบ

 

 

" คุณพ่อคุรแม่ครับ ต่อไปนี้ป๊อปจะดูแลฟางกับน้องๆเป็นอย่างดี แล้วป๊อปจะมาเยี่ยมบ่อยๆนะครับ"

 

 

เค้าพูดขึ้น หลังจากที่ปลอบร่างบาง แล้วปล่อยให้เธอเล่าให้พ่อกับแม่เธอฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอและน้องๆบ้าง

 

 

ผมสัมผัสถึงความรักของครอบครัวเธอ รู้แล้วว่าทำไมเธอถึงห่วงน้องๆเธอจัง

 

 

" ไปไหนต่อหรือเปล่าครับ" เค้าถามร่างบางทันทีที่ขึ้นรถ

 

 

" ตอนแรกว่าจะชวนไปหาคุณหญิงป้านะแต่คุณหญิงป้าไปต่างประเทศ"

 

 

" อ่อ แม่กับพ่อป๊อปก็ไปเกริ่นกับคุณหญิงป้าบ้างแล้วครับ"

 

 

" ค่ะ ฟางรู้แล้ว ฟางก็โทรคุยกับท่านแล้ว แค่คิดถึงท่านเฉยๆ อ่อ ป๊อป แวะร้านนี้หน่อยซิค่ะ" บอกแฟนหนุ่มทันทีที่ขับรถผ่านร้านร้านนึง

 

 

" อยากได้เหรอครับ" ถามเธอ แตเธอไม่ตอบ กลับส่งยิ้มมาให้เค้าแทน

 

 

" ตัวนี้ละค่ะ เท่าไหร่ค่ะ" ทันทีที่เลือกตุ๊กตาได้ เธอก็ถามราคากับพนักงงานร้าน

 

 

" 1,190 บ. ครับ"

 

 

" นี่ครับ " ชายหนุ่มรีบยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานร้าน

 

 

" ขอบคุณนะค่ะ"

 

 

" อยากได้ก็ไม่บอก" เค้าเอ่ยแซวเธอ

 

 

" ใครบอก ฟางจะเอาไปฝากคนไข้ต่างหาก" ร่างสูง ทำหน้างง แต่ก็ยิ้มตอบกลับเธอไป

 

 

   ทันทีที่ขับรถมาตามทางที่แฟนสาวบอก จนมาจอดสถานที่ที่หนึ่ง เค้าก็แปลกใจเล็กน้อย เพราะไม่เคยมา

 

 

" ป่ะ ลงได้แล้ว ทำหน้างงอยู่ได้" บอกร่างสูงที่ทำหน้างง

 

 

" อะหะ" ทำตามที่ร่างบางบอก แล้วเดินตามเธอไปเรื่อยๆ

 

 

" สวัสดีค่ะคุณหมอ มาเยี่ยมเธอเหรอค่ะ" พยาบาลสาวทักร่างบางขึ้น

 

 

" ค่ะ เธอเป็นไงบ้างค่ะ "

 

 

" ก็เหมือนเดิมนะค่ะ แต่รอคุณหมอทุกวันเลย ช่วงนี้คุณหมอไม่ได้มาเธอคงคิดถึง"

 

 

" ขอบคุณค่ะ" เอ่ยบอกพยาบาลก่อนมาหยุดอยู่ที่ ต้นไม้ต้นหนึ่ง ที่มีคนไข้สาวนั่งอยู่ใต้ต้นไม้

 

 

" จินนี่" ป๊อป อุทานขึ้นอย่างแปลกใจ เพราะหลังจากเกิดเหตุ เค้าก้ไม่เคยติดต่อเธอเลย เพราะเค้าโกรธในสิ่งที่เธอทำ แต่ทำไมตอนนี้สภาพเธอถึงน่าสงสารนัก

 

 

" เธอมาอยุ่ที่นี่ซักพกแล้วละ" ฟางไขข้อสงสัยให้แฟนหนุ่ม ก่อนจะเดินเข้าไปหาจินนี่

 

 

" เป็นไงบ้าง อ่ะ ของฝาก" ฟางที่เดินเข้าไปหาจินนี่ ยื่นตุ๊กตาเจ้าหญิงให้เธอ

 

 

" .................. " เธอรับตุ๊กตาเข้าไปกอด แล้วจ้องหน้าฟางนิ่ง แต่ไม่พูดอะไร

 

 

" ขอโทษนะ ช่วงนี้งานยุ่ง ไม่ได้มาหาบ่อยๆ กินอะไรหรือยัง" ฟางถามเธอ

 

 

" .............................." เธอ ไม่ตอบ เพียงแต่พยักหน้าให้ฟาง แล้วมองในมือที่ถือตุ๊กตาไว้

 

 

" ชอบไหม ตัวนี้น่ารักที่สุดในร้านเลยนะ" 

 

 

" .........................." เธอหันมามองฟางอีกครั้ง ฟางที่หันกลับไปมองป๊อปที่ยืนจ้องเธอคุยกับจินนี่ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด และสงสาร

 

 

" มีคนมาหา อยากเจอไหม" ฟางถามจินนี่

 

 

" ...................." จินนี่จ้องหน้าฟางอีกครั้ง ประมาณว่าใครเหรอ

 

 

" มานี่ซิ" ฟางกวักมือเรียกป๊อป ให้เดินเข้ามาหาเธอกับจินนี่

 

 

" .... " ทันทีที่ป๊อปมายืนตรงหน้าเธอ เธอไม่พูดอะไร มีน้ำตาที่ไหลออกมา

 

 

" คุยกับเธอไหม เดี๋ยวฟางไปหาคนไข้คนอื่นก่อน แล้วดี๋ยวมา" ฟางถามป๊อปปี้

 

 

" ........ "เค้าไม่ตอบเีพียงแต่พยักหน้า ฟางเลยเดินออกมาจากตรงนั้นเพื่อให้เค้าคุยกับเธอ

 

 

" เป็นไงบ้าง มาอยู่ที่นี่ได้ไง" เค้าถามเธอ

 

 

" .............." เธอไม่ตอบ เพียงแต่ยิ้มบางๆให้เค้า

 

 

" ขอโทษนะ ทำไมถึงเป็นขนาดนี้" เค้าที่ค่อยๆย่อตัวลง ถามเธอเสียงสั่น

 

 

" ปู้เป้ " เธอ พูดชื่อลูกแล้วยื่นตุ๊กตาไปให้ป๊อปปี้ดู

 

 

" จินนี่ ขอโทษ " เค้าที่น้ำตาคลอพูดอีกครั้ง

 

 

" ฟางสวย ชอบ" เธอบอกเค้าแล้วยิ้ม ทำให้เค้าน้ำตาค่อยๆไหล

 

 

" อะหะ เรากำลังจะแต่งงานกับฟาง" บอกเธอทั้งน้ำตา

 

 

" เย้เย้ ฟางสวย ชอบ แต่งๆๆๆ" เธอที่พูด โดยที่เหมือนจะลืมไปว่า เธอเคยรักเค้ามากแค่ไหน รู้สึกว่าเธอจะรักฟางมากด้วยอีกคนนึง

 

 

" แล้วอยากไปงานแต่งป๊อปกับฟางไหม" ถามเธอ

 

 

" ไม่ อยากให้ฟางมาหา" เธอตอบ ตาก็มองดูตุ๊กตาที่ฟางซื้อมาฝาก

 

 

" เหรอ ทำไมละ ให้ป๊อปมาหาด้วยหรือเปล่า"

 

 

" ได้ แต่ให้ฟางมานะ ฟางซื้อหนมมา ฟางเล่านิทานให้ฟัง ฟางมีตุ๊กตา" เธอบอกเค้าแล้วยิ้ม

 

 

" อืม แล้วป๊อปจะซื้อมาให้นะ"

 

 

" ชื่อป๊อป ชื่อจินนี่" ชี้ป๊อป แล้วชี้มาทางตัวเอง

 

 

" เก่งจัง รู้จักชื่อเราด้วย"

 

 

" ป๊อป จินนี่" ยังเรียกแล้วชี้เหมือนเดิม

 

 

" อะหะ จินนี่ ป๊อปปี้" ชี้ไปทางเธอ แล้วชี้มาทางเค้า

 

 

" ฟางไปไหน " ถามเค้าหน้ายู่ ที่ฟางหายไปนาน

 

 

" ไปเยี่ยมคนไข้นะ เดี๋ยวมา"

 

 

" ไม่เอา ฟางอยู่กับจินนี่" เธองอแง

 

 

" โอเคๆเดี๋ยวป๊อปโทรตามฟางนะ" พูดแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรตามแฟนสาว

 

 

   ฟางที่เดินเข้ามาพร้อมกับขนม ของกินหลายถุงทำให้จินนี่ตบมือชอบใจ

 

 

" หิวไหม" ฟางที่มาถึงถามเธอ

 

 

" หิว" แล้วเธอก็กิน อย่างอร่อย แล้วสามคนก็คุยหัวเราะกันจนหมดเวลาเยี่ยม

 

 

" อ่ะ ให้ ฟาง ป๊อปปี้" จินนี่ที่เด็ดดอกไม้ใกล้ๆตัวเองยื่นให้สองคนที่มาเยี่ยม

 

 

" ขอบคุณนะ" ฟางรับแล้วตอบเธอไป

 

 

" แต่งงานๆ เย้เย้ มีน้องปูเป้เยอะๆ" เธอูดแล้วยิ้มเยาะ แต่ป๊อปปี้ กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เผลอร้องออกมา

 

 

" ร้องทำไม ฟาง ป๊อปร้อง" จินนี่เข้าไปถาม แล้ววิ่งมาบอกฟาง ทำให้ฟางที่น้ำตาคลอเผลอร้องออกมา

 

 

" ไม่เป็นไร ปอปดื้อ จะโดนฉีดยา เลยร้องไห้ จินนี่อย่าดื้อนะ" บอกเธอด้วยน้ำตา

 

 

" ฟางก็จะโดนฉีด " แล้วเธอก็หัวเราะเยาะ แล้วเดินตามพยาบาลที่เดินมาตาม

 

 

" ฟาง มาหาบ่อยๆนะ เหงา ป๊อปปี้ด้วย " จินนี่ตะโกนบอกฟางก่อนจะเดินตามพยาบาลเข้าไปในตึก

 

 

       ฟางกับป๊อปปี้ ที่ได้แตยืนยิ้มแล้วโบกมือบายเธอ ก็ตะโกนตอบ "โอเค"

 

 

" ฟาง ป๊อป..." ทันทีที่จินนี่เดินเข้าไป ป๊อปจะพูดขึ้น แต่ฟางกอดเค้าไว้ซะก่อน

 

 

" ช่วยกันรักษาเธอนะ" ฟางพูดแล้วกอดป๊อปไว้แน่น

 

 

" ขอบคุณนะฟาง ขอบคุณที่ไม่ทิ้งเธอ ทั้งๆที่ป๊อปทิ้งเธอหลังเกิดเรื่อง" ป๊อปร้องไห้กอดฟางไว้แน่นไม่คิดว่าฟางจะช่วยเธอ ทั้งๆที่จินนี่ทำกับเค้าสองคนไว้มากขนาดนี้

 

 

" ป๊อป ฟางเป็นหมอนะ หมอจะไม่เลือกคนไข้ ต่อให้คนคนนั้นเค้าเคยฆ่าคนที่เรารักก็ตาม"

 

 

" ขอบคุณนะฟาง ที่อยู่ข้างป๊อป ขอบคุณที่ไม่รื้อฟื้น ขอบคุณที่ไม่ทิ้งเธอ ขอบคุณที่รักและเชื่อใจกัน"

 

 

" ค่ะ แต่ตอนนี้หยุดร้องก่อนนะ อายพยาบาลสาวหมดแล้ว" จับหน้าแฟนหนุ่มแล้วค่อยๆไล้นิ้งเช็ดน้ำตาให้ก่อนแซวเค้า

 

 

" ลืมไป เดี๋ยวสาวไม่กรี๊ด" เค้าที่ได้ที เลยแกล้งแหย่เธอ

 

 

" งั้นก็อยู่ให้สาวกรี๊ดต่อละกัน ฟางไปละ" เธอผละตัวจากแฟนหนุ่มอย่างงอนๆ ก่อนจะเดินหนีไป

 

 

" โอ๋ๆๆๆ ไม่งอนนะครับ ใครจะกรี๊ดก็กรี๊ดไปซิ ป๊อปมีเจ้าของแล้วน๊า" วิ่งตามมาสวมกอดเธอจากด้านหลัง  แล้วพูดขึ้น ทำให้เธออมยิ้ม

 

 

" ไหนละ เจ้าของไม่เห็นมีเลย" เธอยังถามเค้าต่อ

 

 

" เอ๋ ไหนดีนะ ต้องไปนึกย้อนที่บ้านแล้วละ" เค้าบอกแล้วหอแก้มเธอทันที

 

 

" ป๊อปบ้า ทะลึ่ง" ฟางที่หน้าขึ้นสี ตีแขนแฟนหนุ่มทันที

 

 

 

" อะไรกันฟาง คิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย ป๊อปรู้ทันนะ อิอิ" แซวแฟนสาว ก่อนจะอุ้มเธอเดินไปที่รถ

 

 

" ป๊อป ปล่อยฟางนะ เดี๋ยวตก" เอ่ยห้ามคนที่เอาแต่ใจ อุ้มเธอเดินมาที่รถ โดยไม่อายสายตาพยาบาลทั้งหลายเลย

 

 

" โอเคๆ ป๊อปรักฟางนะครับ รักที่สุด" เค้าวางเธอลงทันทีที่ถึงรถ แล้วบอกกับเธอ

 

 

" ฟางก็รักป๊อปนะค่ะ ป่ะ ไปรับเด็กๆกันเถอะค่ะ" บอกแฟนหนุ่ม

 

 

" โห พรุ่งวันเสาร์นะครับ อีกอย่างคุณพ่อให้ป๊อปหยุด ให้เด็กเล่นที่บ้านป๊อปแหละ เราไปทะเลกันเถอะ" อ้อนแฟนสาว

 

 

" แล้วเด็กๆจะยอมเหรอป๊อป"

 

 

" ไม่ยาก " พูดเสร็จแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นโทรทันที ฟางได้แต่มองป๊อปงงๆ

 

 

" แม่ครับ พรุ่งนี้ป๊อปจะพาฟางไปเที่ยว ฝากเด็กๆต่อหน่อยได้ไหมครับ"

 

 

" ปู้เป้ อยู่กับย่าก่อนนะ ป๊ากับน้าฟางมีงาน บอกพี่ฟินด้วย อ่อ น้องฟิน เดี๋ยวพี่ป๊อปซื้อขนมมาฝาก ครับ"

 

 

แล้วเค้ากดวางไป ฟางได้แต่มองหน้าแฟนหนุ่มอย่างอดยิ้มไม่ไดในการติดสินบนขนมน้องสาวเธอ

 

 

" เรียบร้อย" หันมายักคิ้วให้ฟางอย่างผู้ชนะ

 

 

" ใครจะไปด้วยค่ะ ฟางมีนัดแล้ว..."

 

 

" ฟางงงงงงงงงงงงงงงงง"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฝากด้วยนะค่ะ ใกล้จบแล้วละ...

 

 

รอคลอดเรื่องใหม่ ยังไงอย่าลืมเม้นท์นะ