เพียงใจเราเคียงกัน
เขียนโดย jookjoom
วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.40 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" ใช่ฟ่างคนเดียวที่ไหนละที่มีนัดอ่า ป๊อปก็มีนะ ลองคิดดีๆซิ" ถามแฟนหนุ่มที่กำลังงอนเธอกลับ
" นัด.......อ่อ ป๊อปลืมไปได้ไงกันเนี่ย" หลังที่ทำท่าฉุกคิด ก็นึกขึ้นได้ทันที
" ใช่มั้ยละ นัดลองชุดกับดูของชำร่วยไว้เองแท้ ขี้ลืมจริงๆ"
" ไม่เป็นไร ไม่ไปเที่ยวทะเล แต่ก็ไม่ไปรับเด็กๆอยู่ดี"
" อ่าวทำไมละป๊อป"
" เดี๋ยวเด็กจะเห็นอะไร ที่เด็กไม่ควรเห็น ได้ยินอะไรที่เด็กไม่ควรได้ยิน"
" ป๊อปบ้า " เธอหน้าขึ้นสีทันทีที่เค้าแซวเธอ
" 5555 คิดอะไรไปไกลนะเนี่ย วันนี้อยากกินอะไรครับ" หันไปถามแฟนสาวเพราะนี่ก็เริ่มเย็นแล้ว
" อือ โทรถามยายเฟย์ก่อนดีกว่า" พูดเสร็จก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาน้องสาวทันที
" ว่าไงค่ะพี่ฟาง"
" เฟย์ ใกล้เลิกงานหรือยัง วันนี้อยากกินอะไรพิเศษหรือเปล่า"
" อ่อ พี่ฟางมีอะไรหรือเปล่าค่ะ เฟย์มีนัดดินเนอร์กับพี่เขื่อนนะค่ะ"
" ป่าวจ้า แค่คิดไม่ออกว่าจะทำอะไรกิน ถ้ามีนัดกับเขื่อน พี่จะได้แวะกินข้างนอกเลย"
" ค่ะ เดี๋ยวเฟย์ก็เลิกงานแล้ว ไปด้วยกันไหมค่ะ" "ไม่ต้องไปนะ" ไม่ใช่เสียงใคร เขื่อนนั่นเองที่ตะโกนออกมา
" แหม...มานั่งเฝ้าที่ทำงานเลยเหรอเนี่ย เดี๋ยวพี่ก็ไปด้วยซะเลยนิ"
" เนี่ย มาตั้งแต่เที่ยงแล้วเนี่ย งานการก็ไม่ทำ ฟ้องพี่ป๊อปเลยค่ะพี่ฟาง" เฟย์ฟ้องฟาง
" 5555 เขื่อนคงคิดถึงเฟย์อ่า" ฟางแซวน้องสาวไป
" โหววว ทีป๊อปไปเฝ้าที่โรงพยาบาลไม่ยอม งอนๆๆๆ ไอ้เขื่อน โดนตัดเงินเดือนแน่" ป๊อปปี้ตะโกนใส่โทรศัพท์
" อิอิ เฟย์งั้นแค่นี้แหละ แล้วอย่ากลับดึกมากละ"
" ค่ะ เจอกันที่บ้านนะค่ะพี่ฟาง" แล้วก็วางสายไป
" แหม โรงพยาบาลนะค่ะ ป๊อปจะไปนั่งเฝ้าฟางได้ยังไงกัน"
" ไม่รู้แหละงอน"
" จุ๊บ หายงอนนะค่ะ" เธอแอบจุ๊บเค้าโดยที่เค้าไม่ไดตั้งตัว
" รู้งี้งอนบ่อยๆดีกว่า " ยิ้มออกมาอย่างพอใจกับวิธีง้อ
" เจ้าเล่ห์นักนะ เราไปกินข้าวกับคุณแม่มั้ยอ่าป๊อป"
" ก็ดีนะ ท่านยิ่งว่าป๊อป ไม่พาฟางไปหาท่านอยู่ ท่านคิดถึงฟาง"
" แหมๆๆ แวะซื้ออะไรไปฝากตัวแสบดีละป๊อป"
" ร้านประจำละกันนะครับ"
" อืม ค่ะจะได้ซื้อไปฝากยายเฟย์ด้วย"
จากนั้นทั้งสองคนก็ขับรถตรงมายังร้านเบเกอร์รี่เจ้าประจำ ก่อนจะขับไปยังบ้านป๊อปปี้
" อ่าว มากันได้ไงลูก" แม่ที่เห็นลูกชายกับว่าที่ลูกสะไภ้เดินเข้ามา ก็เอ่ยทักขึ้น
" คิดถึงนี่ครับ"
" สวัสดีค่ะคุณแม่"
" จ้า แล้วไม่ไปทะเลกันแล้วเหรอลูก"
" อ่อ ป๊อปลืมว่ามีลองชุดแต่งงาน กับเลือกของชำร่วยนะครับ"
" อ่อ งานยุ่ง เอาเด็กๆไว้นี่ก็ก็ได้ เดี๋ยวไม่ได้พัก"
" ครับ ฝากแม่ไว้เลย ป๊อปจะจู๋จี๋กับฟาง"
" ป๊อปปปป " ฟางเรียกชื่อแฟนหนุ่มอย่างหมั่นเขี้ยว
" ก็จริงนี่นา แล้วเจ้าแสบทั้งสองละครับ" ถามแม่ที่กำลังหัวเราะกับอาการน่ารักของคู่รักคู่นี้
" ปะป๊า คิดถึงจังค่ะ" หลังคำถาม เสียงเด็กที่คุ้นเคยก็ร้องทักแล้ววิ่งตรงมากอดเค้า
" ป๊าก็คิดถึง พี่ฟินละค่ะ"
" พี่ฟิน กำลังลงมาค่ะ"
" พี่ฟาง คิดถึงจังค่ะ พี่ฟางๆ ฟินสอนปูเป้ทำการบ้านด้วย"
" เก่งมากเลยค่ะ พี่ก็คิดถึง อยากกลับบ้านหรือยังค่ะ" ถามน้องสาวออกไปอย่างคิดถึง
" พี่ฟางรีบเหรอค่ะ ฟินอยากเล่นกับปูเป้ แล้วอยู่กับคุณป้าก่อนค่ะ"
" จ้า ตามใจละกัน พี่มีขนมมาฝากด้วยนะ" ฟางชูกล่องเค้กขึ้น
" เย้ พี่ฟาง/น้าฟาง น่ารักที่สุดเลย"
" อะแห่มๆ อะแห่มๆ" ป๊อปส่งเสียงให้ทุกคนสนใจ
" พี่ป๊อป/ปะป๊า ด้วย" เด็กสองคนพูดพร้อมกัน
" ป่ะ ไปทานข้าวกันดีกว่า คุณพ่อลงมาแล้ว" แม่ชวนทันทีที่ประมุกข์ของบ้านเดินลงมา
หลังจากที่ทานข้าวกันเสร็จ ป๊อปก้ไปคุยเรื่องานกับคุณพ่อ ฟางก็นั่งเล่นกับแม่ เด็กๆก็แยกไปดูการ์ตูน
" ฟาง เมื่อคืนปาร์ตี้สนุกไหมลูก"
" สนุกค่ะคุณแม่ คุณแม่ค่ะ ฟางแวะไปเอายามาให้นะค่ะ"
" ขอบใจนะลูกที่เป็นห่วงแม่"
" คุณแม่ก็เหมือนแม่ฟาง ช่วงนี้วูบไหมค่ะ"
" ไม่แล้วจร้า สงสัยไม่มีเรื่องเครียด"
" ค่ะ คุณแม่อย่าโหมงานหนักมากนะค่ะ ความดันจะขึ้นได้อีก"
" แม่โชคดีจริงๆ ที่มีเราเป็นลูกสะไภ้" กอดฟางอย่างเอ็นดู
" ฟางก็ดีใจ ที่ได้รู้จักคุณแม่ค่ะ" เธอกอดท่านตอบ
" แล้วกลับไปทำงานวันไหนละลูก"
" ก็คง อีกสองวันค่ะคุณแม่ ลาอีกทีคงใกล้ๆ งานแต่งเลยค่ะ"
" อืม งั้นเอาเด็กๆไว้นี่แหละ เดี๋ยวเหนื่อย"
" แต่............"
" ฟินอยู่ที่นี่แหละค่ะ เดี๋ยวมีอะไรจะโทหา แต่พี่ฟางกับพี่เฟย์แวะมาบ่อยๆละกัน" น้องฟินที่จู่ๆตอบขึ้น
" มาตอนไหนนะเรา"
" พอดีลงมาทานน้ำนะค่ะ"
" เย้ ปูเป้มีเพื่อนแล้ว น้าฟางให้พี่ฟินอยู่นี่ก่อนนะค่ะ"
" คุณแม่เหนื่อยแน่ๆ" เธอหันไปยิ้มพูดแซวแม่ป๊อปปี้ ก่อนทั้งคู่จะหัวเราะกัน
" อ่าว หัวเราอะไรกันสาวๆ" คุณพ่อกับป๊อปปี้เดินเข้ามาก็ถามขึ้น
" คุณค่ะ หนูฟินกับยายปูเป้ จะอยู่บ้านเรานะค่ะ" ตอบสามีอย่างดีใจ
" เหรอ ดีจังพ่ออยากมีหลานเร็วๆ" พ่อตาเอ่ยแซวฟาง ฟางได้แต่ก้มหน้าอาย
" รับทราบครับพ่อ" ป๊อปปี้เอ่ยแซวเสริม ทำให้ฟางอายไปใหญ่
หลังจากที่คุยกันเสร็จ ทั้งคู่ก็ขอแยกตัวกลับ
" ฟางไปก่อนนะค่ะคุณพ่อคุณแม่สวัสดีค่ะ น้องฟิน ปูเป้ อยากไปนอนบ้านวันไหน โทรบอกพี่นะ พี่จะมารับค่ะ"
" ป๊อปไปนะครับ "
บอกลาทั้งหมดเสร็จก็ขับรถกลับมาบ้านทันที เพราะนี่ก็ปาไปสามทุ่มแล้ว
" อ่าว มาแล้วเหรอค่ะพี่ฟาง"
" อ่ะ ของฝาก" ยื่นถุงขนมให้น้องสาว
" เย้ พี่ฟางคืนนี้เฟย์ขอนอนด้วยซิ เมื่อกี้ เขื่อนเล่าเรื่องผีให้ฟัง เฟย์กลัว "
" เห้ย ได้ไง ไม่ได้ๆ ไอ้เขื่อน แกนอนกับเป็นเพื่อนเฟย์เลย" ป๊อปปี้ดวยวาย หันไปบอกเพื่อนที่นั่งอยู่โซฟางอีกตัวนึง
" แหม หวงจังนะพี่ป๊อป ไม่รู้แหละ เฟย์จะนอนกับพี่ฟาง"
" ไม่ได้ พี่ก็กลัวผี ไอ้เขื่อน" หันไปตวาดใส่เพื่อน
" กูจะนอนเป็นเพื่อนเฟย์แล้ว แต่เฟย์ไม่ยอมว่ะ แล้วมึงกลัวผีตั้งแต่เมื่อไหร่กันว่ะ"
" เมื่อกี้นี่เลย ไม่เอาแล้ว ฟางป่ะ" ดึงแขนแฟนสาวที่ทำหน้างงๆ เดินขึ้นบ้านไป ทิ้งคนข้งล่างหัวเราะอบใจ
กับอาการติดพี่สาวของพี่เขยตัวเอง ก่อนจะส่งแฟนหนุ่มกลับบ้าน แล้วขึ้นนอน
" ป๊อป ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ" ออกมาจากห้องน้ำ บอกคนที่นอนดูทีวีให้ลุกไปอาบน้ำ
" ครับ ทำไมวันนี้หอมจัง" เข้าไปกอดฟางแล้วหอมแก้ม
" ไปอาบน้ำ ฟางจะได้เรียกเฟย์มานอนด้วย" พอฟางพูดจบ คนเอาแต่ใจอย่างเค้าก็หันกลับ ไม่ยอมอาบซะดื้อๆ
" อ่าว อะไรอีกละค่ะ หน้ามุ่ยเชียว"
" ไม่เอา ไม่เรียกเฟย์"
" งั้นฟางไปนอนกับเฟย์ก็ได้"
" ไม่เอา ป๊อปกลัว"
" หือ กลัวก็ต้องมานอนรวมกันเยอะๆซิค่ะ"
" นะๆๆ นอนกันสองคนนะ น๊าๆๆๆๆๆ" อ้อนแฟนสาว
" ป๊อป รูนะคิดอะไรอยู่นะ"
" โหววว นะครับ ไม่ต้องเรียกเฟย์เรา เราจะแต่งงานกันแล้วนะ ฟางต้องหัดให้น้องนอนคนเดียว"
" เหรอ เหตุผลดีจัง ยายเฟย์ยี่สิบกว่าแล้วนะป๊อป" แซวแฟนหนุ่มที่ให้เหตุผลมั่วๆไปเรื่อย
" เอาละ งั้นป๊อปอาบน้ำ ฟางไปหาเฟย์ก่อน "
" ไม่เอา ป๊อปไปด้วย เดี๋ยวฟางไม่ยอมกลับห้อง"
" ตามใจละกัน" ยิ้มส่ายหัวนิดๆกับอาการของป๊อปปี้ จะมีใครบ้างเนี่ย ที่เห็นมุมนี้ของเค้า
" ก๊อกๆ ยายเฟย์ นอนหรือยัง"
" อ่าวพี่ฟาง มานอนกัเฟย์เหรอ " พูดแซวป๊อปปี้ ตาก็กวนป๊อปปี้
" อืม พี่มานอนด้วย" เห็นหน้าน้องสาวเลยอำต่อทันที
" ไม่ได้ เฟย์ไปนอนได้แล้ว พี่ต้องคุยเรื่องงานแต่งกับฟาง" ดึงแขนแฟนสาวที่กำลังจะเข้าห้องเฟย์
" อย่าคุยดึกเสียงดังนะพี่ป๊อป อีกอย่าง คอพี่ฟางจะช้ำ อิอิ" แซวพี่เขยกับพี่สาวก่อนปิดประตูหนีไป
" ยายเฟย์" ว่าน้องสาว แล้วจ้องแฟนหนุ่มที่ยิ้มไม่หุบ ทีเมื่อกี้ละหน้าบึ้งเชียว
ก่อนจะเดินกลับห้องไป....
อย่าลืม BE FORGET เผลอรัก อีกครั้งจนได้
ฝากด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ