เพียงใจเราเคียงกัน

 

 

 

 

     ตอนเช้า แดดส่องตา ทำให้ร่างหนาสะดุ้งตื่นขึ้นมา เค้ามองดูข้างๆกายของเค้า คือหญิงสาวที่เค้ารัก

 

 

กำลังนอนหลับอยู่ เค้าคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืน สงสัยเธอคงเพลีย เค้านอนมองหน้าเธออย่างไม่รู้จักเบื่อ

 

 

ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว ลงไปด้านล่างทันที

 

 

" อืออ " ฟางที่ตื่นขึ้นมา ลืมตาขึ้นกลับไม่เจอกับแฟนหนุ่ม

 

 

" ป๊อป" ลองเรียกชื่อแฟนหนุ่มดู เผื่อจะอยู่ในห้องน้ำแต่ก็ไม่มีเสียงใดๆตอบมาทำให้เธอ รีบลุกไปอาบน้ำ เผื่อจะลงมาดูด้านล่างของบ้าน

 

 

" โอ้ย ป๊อปนะป๊อปว่าจะไม่ตามใจแล้วเชียว" เอ่ยออกมา หลังจากที่พยายามเดิน แล้วรู้สึกเจ็บ

 

 

" อ่าวตื่นแล้วเหรอ" เอ่ยถามแฟนสาว ที่เดินหน้ามุ่ยลงมาจากบ้าน

 

 

" ทำไมไม่ปลุกฟางด้วยละ รู้ไหมว่าตามหาอ่า" เอ่ยบอกแฟนหนุ่มงอนๆ

 

 

" โอ๋ๆ อย่างอนเลยนะครับ ป๊อปมาทำข้าวต้มให้ฟางนั่นแหละ เห็นว่าหดพลังไปเยอะ" แซวแฟนสาว

 

 

" ป๊อปบ้า วันนี้ฟางจะไปนอนห้องน้องฟิน" หน้ามุ่ยตอบกลับไป

 

 

" ไม่เอานะ ฟางไปป๊อปจะอยู่กับใครละ ป๊อปกลัวนะ" ทำหน้าแอ๊บแบ้วใส่เธอ

 

 

" น่าหมั้นไส้จริงๆเลย เออ แล้วเฟย์ตื่นหรือยังอ่าป๊อป" หยิกตรงแขนแฟนหนุ่ม แล้วถามถึงน้องสาว ที่เมื่อคืนท่าจะเมาหนัก

 

 

" ป๊อป ยังไม่เห็นเลยนะ" 

 

 

" เก้าโมงกว่าแล้ว ยายเฟย์ไปทำงานแล้วมั้ง ฟางขึ้นไปดุน้องก่อนดีกว่า" บอกแฟนหนุ่มก่อนจะเดินหันหลัง

 

 

แต่ก็ต้องตกใจที่โดนแฟนหนุ่มรวบตัวเองมากอดซะก่อน

 

 

" รีบกลับมานะ ป๊อปคิดถึง" หอมแก้มแฟนสาวที่อยู่ในอ้อมกอด ก่อนจะบอกเธอ

 

 

" ป๊อปบ้า" 

 

 

" แหวะ เลี่ยนแต่เช้าเลยนะค่ะ ไม่ทันแล้วๆๆๆๆ สายแล้ว" เฟย์ที่วิ่งลงมาเจอก็แซวว่าที่พี่เขยกับพี่สาวเล่น

 

 

" อ่าวยายเฟย์ ไปทำไหวหรือเปล่า กินข้าวก่อนไหม"

 

 

" ไหวค่ะ แต่ตอนนี้สายแล้ว เฟย์ต้องไปแล้วค่ะ ว่าแต่คุณพี่เขย อย่าแกล้งพี่าวเฟย์มากละกัน ดูซิ คอช้ำไปหมด"

 

 เอ่ยแซวก่อนจะวิ่งออกบ้านไป ไม่รอให้ฟางบ่นได้ ก็ตาเธอดันดีไปเห็นรอยบนคอของพี่สาวได้

 

 

" นี่ ยายเฟย์ ไม่ต้องยิ้มเลยนะป๊อป" ดุแฟนหนุ่ม ที่ยืนยิ้ม บายบายให้น้องสาว

 

 

" อะไรกันละป๊อปยังไม่ได้ทำอะไรเลย หิวแล้วอ่า มาทานข้าวกันป่ะ" ชวนแฟนสาวทานฝีมือตัวเอง

 

 

" เอ่อ ป๊อปจำลุงชัยที่เป็นภารโรงดรงเรียนป๊อปได้ไหม" เอ่ยถามแฟนหนุ่ม ขณะกำลังกินข้าวกันอยู่

 

 

" จำได้ดิ ทำไมเหรอ ฟางรู้จักด้วยเหรอ" วางช้อนลง ถามแฟนสาวด้วยความสงสัย

 

 

" เออ คือ เออ ท่านบอกว่า ท่านน้อยใจที่เราไม่บอกท่านเรื่องงานแต่งนะ" เฉไฉเปลี่ยนเรื่องคุยไป

 

 

" เหรอ ท่านบอกฟางเมื่อไหร่ละ แล้วรู้จักท่านได้ยังไง ป๊อปกะจะเข้าไปบอกท่าวันว่างๆพอดี"

 

 

" อืม เขื่อนเล่าให้ฟังนะ"

 

 

" ฟาง เราจะแต่งงานกันแล้วนะ" 

 

 

" ป๊อป สัญญาว่าจะไม่โกรธ ถ้าฟางเล่า" เอ่ยถามแฟนหนุ่มล่วงหน้า กันไว้ เพราะรู้ว่าเค้าต้องโกรธเธอแน่ๆ

 

 

" อืม"

 

 

" ก็ ตอนนั้นไง เรื่องจินนี่ บลาๆๆๆ บลา บลา บลาๆๆ บลา" เล่าเรื่องจริงให้แฟนหนุ่มฟัง

 

 

" เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละ"

 

 

" แค่นี้เหรอ ถ้าฟางเป็นอะไรไป ป๊อปจะทำยังไง ต่อไปนี้ห้ามทำอะไรแบบนี้อีกนะ มีอะไรให้บอกป๊อป"

 

 

" ค่ะ" ก้มหน้าตอบแฟนหนุ่ม บ่งบอกถึงความรู้สึกผิด ที่ทำให้เค้าเป็นห่วง

 

 

" ช่างมันเหอะ ว่าแต่วันนี้ฟางว่างไหม จะไปไหนหรือเปล่า"

 

 

" ว่างค่ะ แต่ป๊อปละ ไม่เข้าไปทำงานเหรอ"

 

 

" ไม่อ่าครับ ป๊อปจะพักซักสองสามวัน งั้นวันนี้เข้าไปหาลุงชัยกันละกัน"

 

 

" อ่อ ได้ค่ะ ป๊อปอิ่มหรือยัง ฟางจะได้เก็บจาน"

 

 

" อิ่มแล้วคับ แต่เดี๋ยวป๊อปเก็บเองดีกว่า เดินแทบไม่ไหว ยังจะมาเก้บจานอีกนะ" แซวฟางต่อ

 

 

" ป๊อปปปป" ฟางได้แต่น่าแดง เรียกชื่อเค้าออกไป

 

 

" โอเคๆ ปะ" เก็บจานเสร็จ ก็เดินตรงมาอุ้มแฟนสาว

 

 

" เดี๋ยว อุ้มฟางทำไม จะไปไหน " ถามอย่างงๆ เพราะทางที่เค้าอุ้มเธอเดินมา มันไม่ใช่ไปทางหน้าบ้าน แต่เค้าเดินเข้าบ้าน

 

 

" ก็ไปทำโทษไง ที่ทำให้ป๊อปเป็นห่วง" 

 

 

" ป๊อป ปล่อยเลยนะ นึกว่าจะไปหาลุงชัย" ดิ้นแต่ก็ไม่หลุด

 

 

" ไม่ปล่อย ถ้าอยากไปหาลุงชัย ก็อย่าดื้อ" อุ้มเธอเข้ามาในห้องนอน

 

 

" ป๊อป พอแล้วฟางเจ็บ"เอ้ยอย่างรู้ทัน ว่าเค้าต้องการอะไร

 

 

" นะครับ ป๊อปเห็นฟางแล้วอดใจไม่ไหว" อ้อนแฟนสาวก่อนจะวางเธอลงบนเตียง

 

 

" ไม่ต้องเลยนะ แค่นี้ก็เดินลำบากแล้ว"

 

 

" นี่ไงละ ป๊อปถึงห่วง เลยต้องรีบให้ฟางชิน วันแต่งงานจะได้ไม่ต้องเดินลำบาก"

 

 

" ไม่ต้องมาพูดดีเลย ข้ออ้างฟังไม่ขึ้นเลยนะ" ต่อว่าคนที่ยิ้มหน้าระรื่น นึกย้อนไป เธอไม่น่ายอมเค้าเลยเมื่อคืน รู้สึกว่าเค้าจะไม่พอซักที แต่กลับเรียกร้องตลอดเวลา

 

 

" นะครับ ก็ฟางหวานอ่า ป๊อปหิวแล้วนะ" พูดเสร็จก็ประกบปากลงมาทันที

 

 

" อือ " จากที่จะร้องห้าม กลับไม่มีอาการหายใจ ปากบางโดนปากหนาครอบกุมอำนาจไว้ ทำให้เธอเอ่ยห้ามไม่ได้

 

 

" ปะ ป๊อป" 

 

 

" ครับ หวานจัง " พูดเสร็จก็ก้มลงจูบเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้ได้รับความร่วมมือจากลิ้นเล็ก ที่ยังไม่ค่อยจะชำนาญเท่าไหร่

 

 

ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้า เธอออก จากนั้นทั้งสองคนก็ทำกิจกรรม จนเสร็จ เรียบร้อย

 

 

" ป๊อป ไปอาบน้ำเลยนะ ไปหาลุงชัยไม่ใช่เหรอ"

 

 

" ครับๆๆๆ อาบให้หน่อยนะๆๆๆๆๆ" อ้อนฟาง แบบเด็กๆ

 

 

" ไม่ต้องเลย ขืนอาบน้ำ ก็คงไม่หยุดแค่นี้หรอก" เอ่ยอย่างรู้ทันแฟนหนุ่ม

๋

 

" ว้า รู้ทันจนได้ ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้ค่อยทำใหม่" พดเเสร็จรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ไม่รอให้เธอบ่นเค้า

 

 

" ป๊อปบ้า" พูดเสร็จ เธอก็เดินไปหยิบเสื้อคลุม เตรียมจะอาบน้ำอีกรอบหนึ่ง

 

 

" ป๊อป ทำไมทำรอยอะไรเยอะแยะไปหมด เฮ้อ" ถอนหายใจ เมื่อมาหยุดมองกระจกในห้องเห็นรอยแดงๆ เต็มคอไปหมด

 

 

พอป๊อปออกมา เธอก็เข้าไปอาบน้ำทันที สำรวจตัวเอง เพราะกลัวโดนล้อ เหมือนที่เฟย์ล้อเมื่อเช้านี้

 

 

เค้าไม่ได้ทำแค่คอเธอ แต่กลับมีรอยเต็มไปทั่ว มั้งหน้าอก และแผ่นท้องแบนราบ

 

 

นี่เค้าแสดงความเป็นเจ้าของ ตรีตราจองเธอขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

 

 

" ป๊อป ทำไมรอยเยอะแบบนี้ละค่ะ " บ่นทันทีที่เดินออกมา

 

 

" ก็คนนี้ป๊อปหวงนี่ครับ จะได้รู้ว่าฟางมีป๊อปเป็นเจ้าของแล้วไง" ตอบหน้าตาเฉย แต่เธอต้องมานั่งเอาแป้งตบรอยที่เค้าทำไว้ 

 

 

" ป่ะ โอเคหรือยังป๊อป" ถามแฟนหนุ่มที่นั่งหน้ามุ่ยดูเธอ กลบรอยเจ้าของของเค้า

 

 

" โอเคๆ" ตอบปัดๆไป

 

 

" วันหลังทำรอยข้างในซิค่ะ ทำข้างนอก ฟางจะโดนมองยังไงละค่ะ ฟางเป็นหมอนะ"

 

เข้าไปเกาะแขนอ้อนแฟนหนุ่ม ที่มองกูรู้ ว่างอนที่เธอ กลบรอยของเค้า

 

 

" โอเคๆ ครับ รอบหน้าป๊อปจะทำรอยให้ทั่วตัวเลย"

 

 

" โรคจิตปะเนี่ย"

 

 

" ก็คงงั้นละครับ คุณหมอช่วยรักษาหน่อยได้ไหมครับ" เอ่ยบอกแฟนสาว

 

 

" ชั่วคราวหรือถาวรละ" ฟางเล่นไปตามน้ำ

 

 

" ตลอดไปเลยครับ"

 

 

" แพงนะ จะรักษาไหวเหรอ"

 

 

" ไหวอยู่แล้ว ขอแค่หมอคนนี้เท่านั้นนะครับ" 

 

 

" พอๆๆ ไปได้แล้วค่ะ" ฟางรีบห้ามก่อนที่เค้าจะมากไปกว่านี้ จากนั้นทั้งสองก็ขับรถออกมาจากบ้าน

 

 

" สวัสดีครับลุงชัย"  เอ่ยทักคนที่กำลังกวาดบ้านอยู่

 

 

" อ่าว ตาป๊อป แม่หนู มาได้ไงเนี่ย"

 

 

" ป๊อปมาเยี่ยมลุงนะครับ แล้วจะมาบอกข่าวดีด้วย"

 

 

" ข่าวดี โอ้ ดีใจด้วยนะแม่หนู เรื่องจบซักที" ลุงชัยหันมาบอกฟาง ฟางได้แต่ยิ้ม

 

 

" ครับป๊อปกกับฟางจะแต่งงานกัน เดือนหน้าครับ ป๊อปอยากให้ลุงไปนะครับ"

 

 

" แน่นอนแล้วเจ้าเขื่อนละ"

 

 

" มันไปแน่ครับ"

 

 

" ป่าว ลุงหมายถึง เมื่อไหร่มันจะแต่งนะ"

 

 

" ก็ขอดูความประพฤติซักพักนะครับ "

 

 

" น้อยๆหน่อยป๊อป นั่นมันน้องสาวฟางนะ" ฟางเอ่ยค้านขึ้นทำให้ลุงชัยงงนิดๆ

 

 

" แต่ป๊อปเป็นพี่เขยเฟย์นะ" เถียงฟางหน้ามุ่ย ที่ฟางขัดใจ

 

 

ทำให้ฟาง ที่แอบกระซิบเล่าเรื่องเขื่อนกับนองสาวตัวเองให้ลุงชัยฟัง หัวเราะกับท่าทางของป๊อป

 

 

" อะไรกันเจ้าป๊อป เจ้าเขื่อนมันก็เพื่อนแกนะ"

 

 

" นั่นแหละครับลุง ยังไงเฟยืก็น้องฟาง มันต้องดูก่อน เฟย์ยังเด็ก"

 

 

" ฟางว่า ฟางแต่พร้อมเฟย์ดีกว่า จะได้จัดงานพร้อมกัน" ฟางแซวป๊อปขึ้น

 

 

" งั้น บอกไอ้เขื่อนให้มาขอเฟย์พรุ่งนี้เลย" ทั้งสามนั่งคุยหัวเราะกันจนเวลาเลยไปกว่าสองชั่วโมง

 

 

" ป๊อปลาก่อนนะครับลุง อย่าลืมไปงานแต่งป๊อปกับฟางนะ"

 

 

" เออ ขับรถดีๆละ" ลุงชัยบอกก่อนเดินมาส่งที่รถ

 

 

" ฟางไปนะค่ะสวัสดีค่ะ"

 

 

" จ้า ไหว้พระนะลูก" แล้วทั้งสองก็ขับรถออกมา

 

 

" ไปไหนต่อดีครับ ไปบ้านป๊อปไหม ไปหาคุณแม่ด้วย รอรับน้องฟินกับปูเป้ด้วย " ถามพร้อมเสนอความคิด

 

 

" ก็ได้ค่ะ  แต่ฟางว่า เราควรจะไปอีกที่หนึ่งก่อนนะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อป ฟาง จะไปไหนกันน๊ะ...