เพียงใจเราเคียงกัน
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.40 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 22.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ณ.สถานที่ที่แสนจะสบายตา รอบล้อมไปด้วยต้นไม้หลายๆชนิด ดูร่มเย็น แล้วก็สบายมากๆ
แต่มันแฝงไปด้วยความเศร้า มันเป็นสถานที่ที่กักขังคนที่เรารักไว้ภายใต้พื้นดิน ร่างบางกับร่างสูง
เดินจับมือกันก่อนมาหยุดลงตรงหน้าแผ่นหินหนา ที่จารึกชื่อของคนที่เธอรักทั้งสองคนไว้
" คุณพ่อคุณแม่ค่ะ เป็นยังไงบ้างค่ะ ช่วงนี้ฟางไม่ได้มาหาเลย ฟางคิดถึงคุณพ่อคุณแม่จังค่ะ"
" สวัสดีครับ ผมป๊อปปี้นะครับ ผมเป็นแฟนฟางครับ" ทันทีที่ได้ยินร่างบางพูดกับหลุมศพ เค้าก็เอ่ยทักทายขึ้นบ้าง
" ฟางจะมาบอกคุณพ่อกับคุณแม่ว่า ฟางกำลังจะแต่งงานค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงน้องๆนะค่ะ ฟางจะดูแลเองค่ะ"
" ผมสัญญาครับ ว่าผมจะดูแลลูกสาวคุณแม่อย่างดีแล้วน้องสาวของเธอด้วย " เค้าจับมือเธอแน่น แล้วพูดออกไป
" ฟางอยากได้คำอวยพรจากคุณพ่อกับ ฮึก คุณแม่จังเลยค่ะ" เธอน้ำตาค่อยๆไหลลงมา
" ฟาง " เค้าเรียกชื่อเธอเบาๆ ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดเอาไว้ แล้วเธอก็กอดเค้าตอบ
" คุณพ่อคุรแม่ครับ ต่อไปนี้ป๊อปจะดูแลฟางกับน้องๆเป็นอย่างดี แล้วป๊อปจะมาเยี่ยมบ่อยๆนะครับ"
เค้าพูดขึ้น หลังจากที่ปลอบร่างบาง แล้วปล่อยให้เธอเล่าให้พ่อกับแม่เธอฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอและน้องๆบ้าง
ผมสัมผัสถึงความรักของครอบครัวเธอ รู้แล้วว่าทำไมเธอถึงห่วงน้องๆเธอจัง
" ไปไหนต่อหรือเปล่าครับ" เค้าถามร่างบางทันทีที่ขึ้นรถ
" ตอนแรกว่าจะชวนไปหาคุณหญิงป้านะแต่คุณหญิงป้าไปต่างประเทศ"
" อ่อ แม่กับพ่อป๊อปก็ไปเกริ่นกับคุณหญิงป้าบ้างแล้วครับ"
" ค่ะ ฟางรู้แล้ว ฟางก็โทรคุยกับท่านแล้ว แค่คิดถึงท่านเฉยๆ อ่อ ป๊อป แวะร้านนี้หน่อยซิค่ะ" บอกแฟนหนุ่มทันทีที่ขับรถผ่านร้านร้านนึง
" อยากได้เหรอครับ" ถามเธอ แตเธอไม่ตอบ กลับส่งยิ้มมาให้เค้าแทน
" ตัวนี้ละค่ะ เท่าไหร่ค่ะ" ทันทีที่เลือกตุ๊กตาได้ เธอก็ถามราคากับพนักงงานร้าน
" 1,190 บ. ครับ"
" นี่ครับ " ชายหนุ่มรีบยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานร้าน
" ขอบคุณนะค่ะ"
" อยากได้ก็ไม่บอก" เค้าเอ่ยแซวเธอ
" ใครบอก ฟางจะเอาไปฝากคนไข้ต่างหาก" ร่างสูง ทำหน้างง แต่ก็ยิ้มตอบกลับเธอไป
ทันทีที่ขับรถมาตามทางที่แฟนสาวบอก จนมาจอดสถานที่ที่หนึ่ง เค้าก็แปลกใจเล็กน้อย เพราะไม่เคยมา
" ป่ะ ลงได้แล้ว ทำหน้างงอยู่ได้" บอกร่างสูงที่ทำหน้างง
" อะหะ" ทำตามที่ร่างบางบอก แล้วเดินตามเธอไปเรื่อยๆ
" สวัสดีค่ะคุณหมอ มาเยี่ยมเธอเหรอค่ะ" พยาบาลสาวทักร่างบางขึ้น
" ค่ะ เธอเป็นไงบ้างค่ะ "
" ก็เหมือนเดิมนะค่ะ แต่รอคุณหมอทุกวันเลย ช่วงนี้คุณหมอไม่ได้มาเธอคงคิดถึง"
" ขอบคุณค่ะ" เอ่ยบอกพยาบาลก่อนมาหยุดอยู่ที่ ต้นไม้ต้นหนึ่ง ที่มีคนไข้สาวนั่งอยู่ใต้ต้นไม้
" จินนี่" ป๊อป อุทานขึ้นอย่างแปลกใจ เพราะหลังจากเกิดเหตุ เค้าก้ไม่เคยติดต่อเธอเลย เพราะเค้าโกรธในสิ่งที่เธอทำ แต่ทำไมตอนนี้สภาพเธอถึงน่าสงสารนัก
" เธอมาอยุ่ที่นี่ซักพกแล้วละ" ฟางไขข้อสงสัยให้แฟนหนุ่ม ก่อนจะเดินเข้าไปหาจินนี่
" เป็นไงบ้าง อ่ะ ของฝาก" ฟางที่เดินเข้าไปหาจินนี่ ยื่นตุ๊กตาเจ้าหญิงให้เธอ
" .................. " เธอรับตุ๊กตาเข้าไปกอด แล้วจ้องหน้าฟางนิ่ง แต่ไม่พูดอะไร
" ขอโทษนะ ช่วงนี้งานยุ่ง ไม่ได้มาหาบ่อยๆ กินอะไรหรือยัง" ฟางถามเธอ
" .............................." เธอ ไม่ตอบ เพียงแต่พยักหน้าให้ฟาง แล้วมองในมือที่ถือตุ๊กตาไว้
" ชอบไหม ตัวนี้น่ารักที่สุดในร้านเลยนะ"
" .........................." เธอหันมามองฟางอีกครั้ง ฟางที่หันกลับไปมองป๊อปที่ยืนจ้องเธอคุยกับจินนี่ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด และสงสาร
" มีคนมาหา อยากเจอไหม" ฟางถามจินนี่
" ...................." จินนี่จ้องหน้าฟางอีกครั้ง ประมาณว่าใครเหรอ
" มานี่ซิ" ฟางกวักมือเรียกป๊อป ให้เดินเข้ามาหาเธอกับจินนี่
" .... " ทันทีที่ป๊อปมายืนตรงหน้าเธอ เธอไม่พูดอะไร มีน้ำตาที่ไหลออกมา
" คุยกับเธอไหม เดี๋ยวฟางไปหาคนไข้คนอื่นก่อน แล้วดี๋ยวมา" ฟางถามป๊อปปี้
" ........ "เค้าไม่ตอบเีพียงแต่พยักหน้า ฟางเลยเดินออกมาจากตรงนั้นเพื่อให้เค้าคุยกับเธอ
" เป็นไงบ้าง มาอยู่ที่นี่ได้ไง" เค้าถามเธอ
" .............." เธอไม่ตอบ เพียงแต่ยิ้มบางๆให้เค้า
" ขอโทษนะ ทำไมถึงเป็นขนาดนี้" เค้าที่ค่อยๆย่อตัวลง ถามเธอเสียงสั่น
" ปู้เป้ " เธอ พูดชื่อลูกแล้วยื่นตุ๊กตาไปให้ป๊อปปี้ดู
" จินนี่ ขอโทษ " เค้าที่น้ำตาคลอพูดอีกครั้ง
" ฟางสวย ชอบ" เธอบอกเค้าแล้วยิ้ม ทำให้เค้าน้ำตาค่อยๆไหล
" อะหะ เรากำลังจะแต่งงานกับฟาง" บอกเธอทั้งน้ำตา
" เย้เย้ ฟางสวย ชอบ แต่งๆๆๆ" เธอที่พูด โดยที่เหมือนจะลืมไปว่า เธอเคยรักเค้ามากแค่ไหน รู้สึกว่าเธอจะรักฟางมากด้วยอีกคนนึง
" แล้วอยากไปงานแต่งป๊อปกับฟางไหม" ถามเธอ
" ไม่ อยากให้ฟางมาหา" เธอตอบ ตาก็มองดูตุ๊กตาที่ฟางซื้อมาฝาก
" เหรอ ทำไมละ ให้ป๊อปมาหาด้วยหรือเปล่า"
" ได้ แต่ให้ฟางมานะ ฟางซื้อหนมมา ฟางเล่านิทานให้ฟัง ฟางมีตุ๊กตา" เธอบอกเค้าแล้วยิ้ม
" อืม แล้วป๊อปจะซื้อมาให้นะ"
" ชื่อป๊อป ชื่อจินนี่" ชี้ป๊อป แล้วชี้มาทางตัวเอง
" เก่งจัง รู้จักชื่อเราด้วย"
" ป๊อป จินนี่" ยังเรียกแล้วชี้เหมือนเดิม
" อะหะ จินนี่ ป๊อปปี้" ชี้ไปทางเธอ แล้วชี้มาทางเค้า
" ฟางไปไหน " ถามเค้าหน้ายู่ ที่ฟางหายไปนาน
" ไปเยี่ยมคนไข้นะ เดี๋ยวมา"
" ไม่เอา ฟางอยู่กับจินนี่" เธองอแง
" โอเคๆเดี๋ยวป๊อปโทรตามฟางนะ" พูดแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรตามแฟนสาว
ฟางที่เดินเข้ามาพร้อมกับขนม ของกินหลายถุงทำให้จินนี่ตบมือชอบใจ
" หิวไหม" ฟางที่มาถึงถามเธอ
" หิว" แล้วเธอก็กิน อย่างอร่อย แล้วสามคนก็คุยหัวเราะกันจนหมดเวลาเยี่ยม
" อ่ะ ให้ ฟาง ป๊อปปี้" จินนี่ที่เด็ดดอกไม้ใกล้ๆตัวเองยื่นให้สองคนที่มาเยี่ยม
" ขอบคุณนะ" ฟางรับแล้วตอบเธอไป
" แต่งงานๆ เย้เย้ มีน้องปูเป้เยอะๆ" เธอูดแล้วยิ้มเยาะ แต่ป๊อปปี้ กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เผลอร้องออกมา
" ร้องทำไม ฟาง ป๊อปร้อง" จินนี่เข้าไปถาม แล้ววิ่งมาบอกฟาง ทำให้ฟางที่น้ำตาคลอเผลอร้องออกมา
" ไม่เป็นไร ปอปดื้อ จะโดนฉีดยา เลยร้องไห้ จินนี่อย่าดื้อนะ" บอกเธอด้วยน้ำตา
" ฟางก็จะโดนฉีด " แล้วเธอก็หัวเราะเยาะ แล้วเดินตามพยาบาลที่เดินมาตาม
" ฟาง มาหาบ่อยๆนะ เหงา ป๊อปปี้ด้วย " จินนี่ตะโกนบอกฟางก่อนจะเดินตามพยาบาลเข้าไปในตึก
ฟางกับป๊อปปี้ ที่ได้แตยืนยิ้มแล้วโบกมือบายเธอ ก็ตะโกนตอบ "โอเค"
" ฟาง ป๊อป..." ทันทีที่จินนี่เดินเข้าไป ป๊อปจะพูดขึ้น แต่ฟางกอดเค้าไว้ซะก่อน
" ช่วยกันรักษาเธอนะ" ฟางพูดแล้วกอดป๊อปไว้แน่น
" ขอบคุณนะฟาง ขอบคุณที่ไม่ทิ้งเธอ ทั้งๆที่ป๊อปทิ้งเธอหลังเกิดเรื่อง" ป๊อปร้องไห้กอดฟางไว้แน่นไม่คิดว่าฟางจะช่วยเธอ ทั้งๆที่จินนี่ทำกับเค้าสองคนไว้มากขนาดนี้
" ป๊อป ฟางเป็นหมอนะ หมอจะไม่เลือกคนไข้ ต่อให้คนคนนั้นเค้าเคยฆ่าคนที่เรารักก็ตาม"
" ขอบคุณนะฟาง ที่อยู่ข้างป๊อป ขอบคุณที่ไม่รื้อฟื้น ขอบคุณที่ไม่ทิ้งเธอ ขอบคุณที่รักและเชื่อใจกัน"
" ค่ะ แต่ตอนนี้หยุดร้องก่อนนะ อายพยาบาลสาวหมดแล้ว" จับหน้าแฟนหนุ่มแล้วค่อยๆไล้นิ้งเช็ดน้ำตาให้ก่อนแซวเค้า
" ลืมไป เดี๋ยวสาวไม่กรี๊ด" เค้าที่ได้ที เลยแกล้งแหย่เธอ
" งั้นก็อยู่ให้สาวกรี๊ดต่อละกัน ฟางไปละ" เธอผละตัวจากแฟนหนุ่มอย่างงอนๆ ก่อนจะเดินหนีไป
" โอ๋ๆๆๆ ไม่งอนนะครับ ใครจะกรี๊ดก็กรี๊ดไปซิ ป๊อปมีเจ้าของแล้วน๊า" วิ่งตามมาสวมกอดเธอจากด้านหลัง แล้วพูดขึ้น ทำให้เธออมยิ้ม
" ไหนละ เจ้าของไม่เห็นมีเลย" เธอยังถามเค้าต่อ
" เอ๋ ไหนดีนะ ต้องไปนึกย้อนที่บ้านแล้วละ" เค้าบอกแล้วหอแก้มเธอทันที
" ป๊อปบ้า ทะลึ่ง" ฟางที่หน้าขึ้นสี ตีแขนแฟนหนุ่มทันที
" อะไรกันฟาง คิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย ป๊อปรู้ทันนะ อิอิ" แซวแฟนสาว ก่อนจะอุ้มเธอเดินไปที่รถ
" ป๊อป ปล่อยฟางนะ เดี๋ยวตก" เอ่ยห้ามคนที่เอาแต่ใจ อุ้มเธอเดินมาที่รถ โดยไม่อายสายตาพยาบาลทั้งหลายเลย
" โอเคๆ ป๊อปรักฟางนะครับ รักที่สุด" เค้าวางเธอลงทันทีที่ถึงรถ แล้วบอกกับเธอ
" ฟางก็รักป๊อปนะค่ะ ป่ะ ไปรับเด็กๆกันเถอะค่ะ" บอกแฟนหนุ่ม
" โห พรุ่งวันเสาร์นะครับ อีกอย่างคุณพ่อให้ป๊อปหยุด ให้เด็กเล่นที่บ้านป๊อปแหละ เราไปทะเลกันเถอะ" อ้อนแฟนสาว
" แล้วเด็กๆจะยอมเหรอป๊อป"
" ไม่ยาก " พูดเสร็จแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นโทรทันที ฟางได้แต่มองป๊อปงงๆ
" แม่ครับ พรุ่งนี้ป๊อปจะพาฟางไปเที่ยว ฝากเด็กๆต่อหน่อยได้ไหมครับ"
" ปู้เป้ อยู่กับย่าก่อนนะ ป๊ากับน้าฟางมีงาน บอกพี่ฟินด้วย อ่อ น้องฟิน เดี๋ยวพี่ป๊อปซื้อขนมมาฝาก ครับ"
แล้วเค้ากดวางไป ฟางได้แต่มองหน้าแฟนหนุ่มอย่างอดยิ้มไม่ไดในการติดสินบนขนมน้องสาวเธอ
" เรียบร้อย" หันมายักคิ้วให้ฟางอย่างผู้ชนะ
" ใครจะไปด้วยค่ะ ฟางมีนัดแล้ว..."
" ฟางงงงงงงงงงงงงงงงง"
ฝากด้วยนะค่ะ ใกล้จบแล้วละ...
รอคลอดเรื่องใหม่ ยังไงอย่าลืมเม้นท์นะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
