เพียงใจเราเคียงกัน

 

 

 

              กลางดึกคืนเป็นเวลาที่ฉันมั่นใจแล้ว ว่าเฟย์แล้วน้องฟินนอนไปแล้ว จึงตัดสินใจโทรไปบอกแก้ว

 

 

"แก้ว พี่พร้อมแล้ว มารับพี่ได้เลย"

 

 

"ค่ะ พี่ฟาง"

 

 

หลังจากนั้น แก้วกับโทโมะก็มาหาฉันทันที

 

 

"แก้ว พี่ฝากทางนี้ด้วยนะ ถ้าเกินตีสองไป โทรเรียกตำรวจไปที่บ้านหลังนี้นะ"

 

 

"ค่ะ พี่ฟางไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ"

 

 

"โทโมะ ดูแลพี่ฟางด้วยนะ" แก้วหันไปสั่งแฟนหนุ่ม

 

 

"ครับ แก้วดูแลตัวเองด้วยละ ถ้าพวกมันขึ้นบ้านฟางก็ยิงทิ้งไปเลย" โทโมะพูด เพราะให้ปืนแก้วไว้ป้องกันตัว

 

 

"ขอบใจสองคนมากนะ " ฉันพูดบอกทั้งสองคน

 

 

"โธ่ พี่ฟาง เฟย์เพื่อนแก้วนะ พี่ฟางก็พี่แก้ว ยังไงแก้วก็ต้องช่วย"

 

 

"อืม งั้นพี่ไปละ"

 

 

ฉันนั่งรถออกมากับโทโมะ

 

 

"ฟางแน่ใจนะ ว่าไม่ให้ผมตามเข้าไป"

 

 

"อืม ฟางว่า ให้โมะดูต้นทางดีกว่า เผื่อมีพวกจินนี่มา จะได้ช่วยกันทัน"

 

 

"อืม แต่ถ้าครึ่งชั่วโมง คุณไม่ออกมา ผมจะตามเข้าไปนะ"

 

 

"อืม ขอบใจมากนะโทโมะ"

 

 

แล้วรถก็แล่นมาจอดหน้าบ้านป๊อปปี้ ฉันสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนเดินเข้าบ้านไป แล้วโทโมะก็ไปหาที่ซ่อนตัว

 

 

"กึ๊ก " เสียงฉันไขประตูเข้าไปในบ้าน ฉันค่อยๆสำรวจบ้าน ว่าเขื่อนน่าจะอยู่ตรงไหน

 

 

แล้วฉันก็ค่อยๆเดินขึ้นชั้นสองไป ก็ได้ยินเสียงเสียงหนึ่ง

 

 

"อ่าห์ อืม เธอนี่ยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะจินนี่" มีผู้ชายคนหนึ่งพูดกับจินนี่ แล้วทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ

 

 

"ห๊ะ นี่มันอะไรกัน" ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะใช้จังหวะที่จินนี่ร่วมรักกันอยู่ ค่อยๆไขประตูแต่ละห้อง

 

 

จนมาถึงห้องแคบๆ ใต้บันได

 

 

"ห๊ะ เขื่อน" สภาพเขื่อนที่เห็นคือ หน้าบวมมาก ลำตัวมีแต่แผล แล้วยังโดนมัดไว้อีก

 

 

"ฟะ ฟาง เธอมาที่นี่ทำไม"

 

 

"จุ๊ๆๆ เบาๆซิ ฉันรีบวิ่งไปแก้มัดเขื่อน"

 

 

พอแก้มัดเสร็จ ฉันกำลังจะพยุงเขื่อนออกจากบ้านนี้ไป แต่ทันทีที่ฉันพาเขื่อนออกจากห้องได้ ไฟในบ้านก็เปิดขึ้น

 

 

"หึหึ ฉันว่าแล้ว แกต้องมาไม้นี้" ตอนนี้ฉันกับเขื่อนตกใจสุด เพระนอกจากจินนี่แล้ว ยังมีผู้ชายอีกเกือบสิบคน

 

 

"โหววว ตัวจริงสวยกว่าในรูปซะอีกแฮะ" ผู้ชายที่มีอะไรกับจินนี่พูดขึ้น

 

 

"เธอต้องการอะไร" ฉันถามจินนี่

 

 

"ก็ฉันบอกแกไปแล้วไง"

 

 

"ได้ ฉันจะเลิกกับป๊อป แต่ต้องปล่อยฉันกับเขื่อนไป" ฉันบอกจินนี่ไป

 

 

"อย่านะฟาง ป๊อปมันรักเธอมากนะ" เขื่อนที่พยายามพูดขึ้น ฉันไม่ตอบเขื่อน

 

 

"ว่าไง เธอจะปล่อยฉันกับเขื่อนได้หรือยัง"

 

 

"หึหึ โนๆๆๆ เธอไม่ได้อยู่ในสถานะต่อรองได้นะฟาง" จินนี่พูด

 

 

"ฉันแค่ฆ่าเธอและก็เขื่อนทิ้ง ส่วนเรื่องป๊อป ฉันหาวิธีทีหลังได้ เธอมันติดกับฉันแล้วละ"

 

 

"นี่ เธอฆ่าเขื่อนไม่ได้นะ เค้าเป็นเพื่อนเธอนะ" ใช่ ยายเฟย์จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเขื่อน ฉันคิดในใจ

 

 

"ฟาง ยายนี่ไม่ใช่เพื่อนฉัน" โธ่เขื่อน ทำไมไม่รับมุขฉันบ้างละ ฉันแค่อยากถ่วงเวลาต่างหาก โทโมะ ช่วยฉันด้วย

 

 

"ไม่ต้องรอ คนที่มากับหรอกนะ เพราะเค้าอยู่นี่"

 

 

จู่ๆ ลูกน้องจินนี่ก็ลากโทโมะออกมา โดยมีปืนจ่อที่หัวเค้า

 

 

"ห๊ะ โทโมะ ปล่อยเค้าไป เค้าไม่เกี่ยวข้อง" แันบอกจินนี่

 

 

"เธอไม่มีสิทธ์ฟาง  เธอมันโง่เอง ที่ติดกับฉัน ตอนแรกฉันนึกว่าเธอจะดิ้นได้อีกซักสองวันนะ แต่มันเร็วกว่าที่ฉันคิดซะอีก"

 

 

"จินนี่ แล้วเธอต้องการอะไรกันแน่ "

 

 

"ก็แค่ทำให้เธอตายทั้งเป็นเหมือนฉันไงละ" จินนี่มองฉันตาขวาง

 

 

"ทำไม เธอจะทำอะไรฉัน" ฉันร้องถามทันที ที่ลุกน้องจินนี่มาจับฉันแยกจากเขื่อน

 

 

"ก็ทำให้เธอ มีลูกแล้วโดนป๊อปทิ้งเหมือนฉันไงละ เอามันไปข้างบน"

 

 

ลุกน้องจินนี่ลากฉันขึ้นมา แล้วนายคนนั้นที่มีอะไรกับจินนี่เมื่อกี้ก็เดินตามเข้ามา

 

 

"จินนี่ เธอทำแบบนี้กับฟางไม่ได้นะ ทำไปไอ้ป๊อปก็ไม่รักเธอหรอก" เขื่อนที่พยายามร้องห้ามจินนี่

 

 

"หึ ยังไงป๊อปก็ไม่รักฉันอยู่แล้ว ฉันก็เลยคิดว่าทำลายคนป๊อปรักน่าจะสนุกกว่า เค้าจะได้รู้ว่าฉันรู้สึกยังไง"

 

 

"เธอมันโรคจิตชัดๆ" โทโมะที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น

 

 

"หึหึ พูดได้ด้วยเหรอ" จินนี่หันมาถามโทโมะ

 

 

"เธอรีบปล่อยยายนั่น ฉันไม่อยากทำร้ายผู้หญิง" โทโมะบอกจินนี่

 

 

"หึหึ ทำไม นายจะทำอะไรได้" ทันทีที่จินนี่พูดจบโทโมะก็หมุนตัวผลักลูกน้องจินนี่ล้ม แล้วชักปืนขึ้นมายิงทันที

 

 

ลุกน้องจินนี่ทั้งสี่คน ที่ยืนรอข้างล่างโดนโทโมะยิงเข้าที่ขาด้วยความแม่นยำจนล้มนั่งกับพื้น ทำให้จินนี่ที่เหตุการณ์ตกใจเล็กน้อย

 

 

" นี่มันยังเบสิคนะ ถ้าเธอไม่ปล่อยยายนั่น ฉันฆ่าเธอแน่" โทโมะพูดหน้านิ่ง

 

 

"ไม่ ฉันไม่ปล่อย อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นเขื่อนตายแน่" จินนี่ก้มลงเก็บปืนจ่อที่หัวของเขื่อน

 

 

"เรื่องของเธอ ฉันมีหน้าที่ดูแลยายนั่น ไม่ใช่นายนี่" แล้วลูกน้องที่เหลือก็วิ่งลงมาตามเสียงปืน ก็เจอเพื่อนที่ถูกยิง จึงกำลังรุมโทโมะอีกสามคน

 

 

แต่มีเหรอที่ฝีมือแบบโทโมะ จะจัดการลูกกระจอกแบบนี้ไม่ได้ เค้ามันระดับหัวหน้าแกงค์แล้ว

 

 

หลังจากที่จัดการกับลุกน้องจินนี่เสร็จ ก็หันก้มไปเก็บปืนอีกครั้ง แล้ววิ่งขึ้นไปข้างบน

 

 

"พวกแก ตามมันไปซิ ลุกขึ้นเดียวนี้เลยนะ" จินนี่ที่กำลังอาละวาดลูกน้อง ทำให้เขื่อนรวบรวมแรงที่มีทั้งหมด ผลักเธออย่างเต้มแรง แล้ววิ่งตามโทโมะขึ้นไป

 

 

"ปัง" เสียงถีบประตู ทำให้ทีเจตกใจทันที

 

 

"พวกแกมาได้ไง" ทีเจพูดแล้วยกปืนขึ้นมา

 

 

"ฉันมาเอายายนี่กลับบ้าน" โทโมะพูดนิ่ง

 

 

ตอนนี้ฉันไม่มีแรงขยับ เพราะนายนี่ต่อยท้องฉัน จุกเป็นบ้าเลย

 

 

"หึหึ เก่งเหมือนกันนิ มาสู้กับฉัน ถ้าแกชนะแล้วพายายนี่ไปได้"

 

 

"เอาซิ" โทโมะไม่พูดเปล่าเดินเข้าไปอย่างท้าทาย

 

 

ทีเจปล่อยหมัดใส่หน้าโทโมะ ทำให้ที่มุมปากโทโมะมีเลือดติด แล้วทั้งคู่ก็สลับกันต่อสู้อย่างสูสี

 

 

"ฟาง ไปเร็วๆ"

 

 

"เขื่อนที่วิ่งมาหาฉันลากฉันวิ่งออกไป"

 

 

"เขื่อน แล้วโทโมะละ"

 

 

"ฝีมือนายนั่น เอาตัวรอดได้สบายเธอรีบไปก่อนเถอะนะ"

 

 

"แต่.."

 

 

"ไม่มีแต่ฟาง" เขื่อนตะคอกฉันแล้วลากฉันวิ่งลงไป ก้ต้องเจอกับลูกน้องจินนี่ แล้วจินนี่ที่ถือปืนรอต้อนรับพวกเรา

 

 

"จินนี่ เธอหยุดเถอะ มันมากเกินไปแล้วนะ" เขื่อนบอกจินนี่

 

 

"หึ ส่งยายนั่นมาให้ฉัน" จินนี่สั่งเขื่อน

 

 

"ไม่มีทาง" เขื่อนบอกจินนี่ ทำให้จินนี่เหนี่ยวไกยิงใส่ขาเขื่อน

 

 

"ปัง ฉันบอกให้ส่งมา ก่อนที่ฉันจะฆ่านายทิ้ง" จินนี่พูดทั้งน้ำตา เธอคงรักเขื่อนมากๆเหมือนกัน เพราะเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอคือเขื่อน

 

 

"มะ ไม่ มีทาง " เขื่อนที่หน้าค่อยๆซีดบอกจินนี่

 

 

"ไม่ เธอจะจำอะไรฉันก็ทำ อย่าทำเขื่อน พอแล้วเขื่อน พอแล้ว ฮึก" ฉันร้องไห้ เพราะเขื่อนพยายามพยุงตัวเองเพื่อบังฉัน ทั้ๆที่เค้าลุกไม่ไหวเลย

 

 

"ดี พูดกันง่ายๆ จะได้จบง่ายๆ"

 

 

"ปัง!!! " เสียงถีบประตูดังขึ้น ทำให้สายตาทุกคนมองไปยังประตู

 

 

"เธอทำฉันนี่ อย่าทำคนอื่นอีกเลย" 

 

 

"ปะ ป๊อป" ฉันรองไห้หนักกว่าเดิมทันทีที่เห็นว่าใครที่เข้ามา

 

 

"ดี จะได้จบง่ายๆ งั้นมานี่" จินนี่เข้ามาลากแขนฉันลงมาจากบันได

 

 

"ยิงมันซะ แล้วจินนี่จะปล่อยคนอื่นไป"

 

 

"ไม่ เธอฆ่าฉันเถอะ อย่าทำเธอ"

 

 

"หึๆ รักกันมากใช่มั้ย ได้" ปัง เสียงปืนดังขึ้นอกีครั้ง แต่ตอนนี้ฉันกำลังทรุดตัวลง ตามันหนักอึ้ง แล้วกำลังจะปิดลง

 

 

"ฟาง ฟาง ฟางอย่าหลับนะฟาง ป๊อปรักฟางนะ" นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันได้ยิน แล้วฉันก็หลับไป

 

 

สามวันผ่านไป

 

 

"หือ ที่นี่โรงพยาบาลงั้นเหรอ ฉันยังไม่ตายซินะ" ค่อยๆลืมตาขึ้น และพยายามจะขยับตัว

 

 

"โอ้ย" อุทานออกมาด้วยความเจ็บทันทีที่ขยับตัว

 

 

"พี่ฟาง พี่ฟางฟื้นแล้ว" 

 

 

"ยายเฟย์ พี่หลับไปกี่วัน"

 

 

"สามวันค่ะ " เฟย์พูดแล้วร้องไห้

 

 

"แล้วป๊อปละเฟย์ ป๊อปละ"

 

 

"เอ่อ พี่ป๊อป คือพี่ป๊อป"

 

 

"ป๊อปเป็นอะไรเฟยื บอกพี่มานะ บอกมา"

 

 

"พี่ป๊อปปลอดภัยค่ะ แต่ตอนนี้ยังอ่อนแอ พักอยู่ห้องถัดจากพี่ฟางไปแหละค่ะ"

 

 

"ป๊อปเ็ป็นอะไร แล้วคนอื่นละ" ฉันถามอย่างร้อนใจ

 

 

"คือ.." แล้วเฟย์ก็เล่าความจริงให้ฉันฟังทั้งหมดว่า หลังจากที่ฉันโดนยิง ตำรวจก็มาพอดี แก้วโทรตามทันทีที่ถึง

 

เวลานัด เขื่อนปลอดภัยแล้ว พักห้องเดียวกับป๊อป โทโมะปลอดภัยดี แต่ตอนที่ฉันมาถึงโรงพยาบาล เสียเลือด

 

แล้วพอดีกระสุนไปโดนไต เลยทำให้ฉันต้องตัดไตทิ้ง ป๊อปเลยบริจาคไตให้ฉัน"

 

 

"เฟย์ ทำไมไม่ห้ามป๊อป พี่อยากไปเยี่ยมป๊อป เฟย์พาพี่ไปหน่อยซิ"

 

 

"เฟย์ห้ามแล้วค่ะ แต่พี่ป๊อปไม่ฟัง พี่ป๊อปรักพี่ฟางมากนะค่ะ พี่ป๊อปโทษตัวเองที่ทำให้พี่ฟางเป็นแบบนี้ พี่ป๊อปเลยไม่ยอม เฟย์ไม่รู้จะห้ามยังไง"

 

 

"เฟย์ พี่อยากไปหาเค้า"

 

 

"พี่ฟางอยู่นี่ดีกว่า เดี๋ยวเฟย์ไปตามพี่ป๊อปให้ เพราะพี่ฟางแผลใหญ่มาก เดี๋ยวจะเจ็บอีก"

 

ทันทีที่พูดจบเฟยก็เดินออกไป

 

 

"พี่ป๊อป เป็นไงบ้างค่ะ"

 

 

"อ่าวเฟย์ ก็โอเคแล้ว เจ็บแผลนิดหน่อย ฟางเป็นไงบ้าง"

 

 

"พี่ฟางฟื้นแล้วค่ะ ตอนนี้พี่ฟางอยากเจอพี่ป๊อป เฟย์รอที่ห้องนี้นะค่ะ ไปหาพี่ฟางเถอะ"

 

 

ผมได้ยินเฟย์พูดก็รีบเดินลากเสาน้ำเกลือไปหาฟางทันที

 

 

"ฟาง เป็นไงบ้าง เจ็บไหม"

 

 

"ป๊อป ฟางขอโทษ ฮือ ฮึก ที่ทำเองจนทุกคนเดือดร้อน"

 

 

"ไม่เลย ฟางอย่าร้องนะครับ ที่ฟางทำไป เพราะฟางรักป๊อป ป๊อปรู้เรื่องจากเขื่อนหมดแล้ว แต่วันหลังฟางสัญญาได้ไหมว่าจะบอกป๊อปทุกอย่าง"

 

 

"ฮึก ฟางสัญญา ฟางรักป๊อปนะ"

 

 

"ฟาง แต่งงานกันนะ" ป๊อปที่ล้วงกล่องกำมะหยี่สีแดงออกมาจากที่ซ่อนยิ่นให้ฉัน

 

 

"ค่ะ ฟางจะแต่งงานกับป๊อป" ฟางที่ยิ้มรับทั้งน้ำตา

 

 

"หายแล้วแต่งเลยนะ ป๊อปใจร้อน เดี๋ยวคุณหมอจอมดื้อซนอีก ป๊อปเป็นห่วง"

 

 

"ป๊อปบ้า ยังมีอารมณ์นี้อีกนะ เดี๋ยวจะตามไปเฝ้าที่ทำงานทุกวันเลยคอยดูเถอะ" เราสองคนพูดแล้วหัวเราะกัน

 

 

"เขื่อน เฟย์ดูด้วย" เฟย์ที่แอบมองผ่านกระจกหน้าห้องบอกแฟนหนุ่ม "แม่ขอดูด้วยซหนูเฟย์" แม่ป๊อปพูดขึ้น

 

"ไหนๆ แก้วดูด้วยดิ" แย่งกันไปมา จนประตูที่ปิดไม่สนิทเปิดออก

 

 

"เ่อ่อ เออ คือ หนูฟางฟื้นแล้วแม่ดีใจจังเลย" แม่ป๊อปพูดกลบเกลื่อน ฟางได้แต่หน้าแดงที่พวกนี้เข้ามาตอนที่แฟนหนุ่มกำลังจูบเธออยู่

 

 

"ฮึๆ เอาเถอะ ส่องจนพอใจแล้วละซิ แม่เดี๋ยวพอฟางหายดีป๊อปจะแต่งงานเลยนะครับ"

 

 

"เยสสสสส" ทุกคนพูดพร้อมกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อปฟางจะแต่งงานแล้ว ฮิ้ววววว

 

แต่ความวุ่นวายมันยังไม่หมดหรอกนะ

 

 

 

.........