No name ความรักครั้งนี้ไม่มีชื่อเรื่อง

ประตูห้องถูกปิดลง

 
ทันใดนั้นชายหนุ่มก้มลงจูบริมฝีปปากอิ่มอย่างป่าเถื่อนสมกับความโกรธ นัยน์ตาบอกแววดุดันออกมาอย่างไม่

ปกปิด  หญิงสาวตกใจแทบช๊อก คาดไม่ถึงว่าสุภาพบุรุษจะป่าเถื่อนได้ขนาดนี้ วินาทีนี้ชายหนุ่มดูหน้ากลัวเหลือ

เกิน ตอนนี้หญิงสาวทราบถึงชะตากรรมที่ตนเองจะต้องพบเจอ  ชายหนุ่มรัดหญิงสาวในอ้อมแขนแข็งแกร่งอย่าง

รุนแรง แน่นจนเหมือนจะกอดให้หญิงสาวขาดใจตายไปเลย สอดลิ้นแทรกเข้าไปหาความหวานจากนุ่มอุ่นซ่านลิ้ม

รสหอมหวานจากปากนุ่มนั้นด้วยความหิ้วกระหาย


แก้ว  :   อือ


โดนจูบจนหายใจไม่ออกต้องเผยอปากขึ้นเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มบดจูบคลึงไปทั่วกระทั่งกระทบลิ้นชื้นในที่สุด จูบ


รุนแรงและเร่าร้อนสร้างความซ่านเสียวจนหญิงสาวต้องส่งเสียงครางออกมาอย่างช่วยเหลือตัวเองไม่ได้  ชายหนุ่ม


จับร่างบางให้ชิดกับผนังเพื่อให้จูบได้ถนัดยิ่งขึ้น ร่างกายร้อนเสียดสีกันอย่างจงใจ ชายหนุ่มเบียดอกกว้างเข้ากับ


ทรวงอกอิ่ม จนความรู้สึกบางอย่างร้อนลามขึ้นมาตามกายดั่งถูกไฟแผดเผ่า คิดอะไรไม่ออกขนลุกซู่ ไม่สามารถ


ช่วยเหลือตัวเองได้ ชายหนุ่มพยายามถอดชุดของหญิงสาวออก


แก้ว  : อือห์...พะพะพอแล้ว  หยุดนะ


โทโมะ  :  มาอายอะไรตอนนี้ เมื่อกี้ยังจูบตอบฉันอยู่เลย


แก้ว  : พะพอได้แล้ว โอ๊ยย


ร่างลั่นเมื่อมือหนาบีบแรงๆที่หน้าอกงามก่อนจะอุ้มไปที่เตียง แล้วจัดการถอดเสื้อผ้าชิ้นที่เหลือออกจนหมด ชาย


หนุ่มมองร่างเปลือยเปล่าอย่างหลงไหล ยกสะโพกขึ้นเพื่อให้ริมฝีปากร้อนได้สัมผัสส่วนที่ของหวงห้ามของหญิง


สาวอย่างถนัด


แก้ว  :  ฮื่อ หยุดนะ อ๊ะ อ๊า พออ๊าห์...


ซุกหน้าลงกับเนินเนื้อหญิงสาวแยกเรียวขาออกกว้างสอดลิ้นเข้าไปในช่องทางแสนหวานดูดกลืนน้ำหวานที่เอ่อล้น


ออกมา


แก้ว  :  อ๊ะ อ๊ะ อ๊าห์ พอ...


ปากบอกว่าพอแต่ร่างกายกลับไม่ฟังแอ่นสะดกสะโพกรับการรุกรานจากปากชายหนุ่มแต่โดยดี หญิงสาวปล่อย


น้ำตาลงมานองหน้าเธอไม่อาจช่วยเหลือตัวเองได้จริงๆปล่อยให้ชายหนุ่มจูบไล้เลียอยู่ที่เนินนั้นจนพอใจ มือหนา


เลือนขึ้นมาบีบเคล้นทรงอกอิ่มอย่างมันมือ


แก้ว  :  โอ๊ยยยเจ็บนะ


บีบจนเป็นรอยแดง


แก้ว  :  โอ๊ยยยอุปส์


หยุดเสียงห้ามด้วยปากอีกครั้งลากลิ้นมายังลำคอและเนินอก


แก้ว  : โอ๊ย


ทำร้างหญิงสาวอีกทีด้วยการกัดที่อกขาวจนเป็นรอยแดง ขบเม้มไปทั่วร่างกาย ไม่มีส่วนไหนที่ชายหนุ่มไม่ได้สร้าง


รอยทิ้งไว้แยกเรียวขางามอีกครั้งก่อนจะสอดแกนกายลงไปอย่างรุนแรง


แก้ว  : กรี๊ดดดดดดดดดดด


แม้ว่าจะกระแทกลงไปอย่างแรงแต่แกนกายก็ยังคงจมไปไม่มิด ออกแรงกดเพิ่มอีก หญิงสาวปวดหนึ่บไปทั่วช่อง


ท้องทั้งเจ็บทั้งอึกอัดสิ่งที่รักษามานานถูกทำลายลงอย่างโหดร้ายเลือดมากมานไหลออกมาจากกลีบกุหลาบแต่


ชายหนุ่มก็ยังไม่ยอมหยุด ความคับแน่นจากหญิงสาวที่ตอดรัดเค้าทำให้ความต้องการเพิ่มสูงขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว


แก้ว  : อิ๊ อ๊ะ อิ๊ อ๊ะ อ๊าาาาาห์.........


ร้องตามแรงโยกของชายหนุ่ม ไม่มีจังหวะช้าจากชายหนุ่ม โถมตัวเข้ามาจนมิดแล้วกระแทกสะโพกแรงๆอย่างไม่


หยุดเสียงเตียงดังเป็นจังหวะเร็วถี่ตามการกระทำของชายหนุ่ม หญิงสาวเจ็บไปทั้งร่าง น้ำตาไหลมาอย่างไม่ขาด


สายแต่ก็ยังไร้ซึ้งความปราณีชายหนุ่มยังคงกระแทกแรงๆอย่างไม่ยุดหย่อน


โทโมะ  :  ฮื่ออ


หมดแรงพลิกให้หญิงสาวขึ้นไปอยู่ด้านบน


โทโมะ  :  ทำให้ฉัน


ความโกรธยังคงไม่หายไปจากชายหนุ่ม


แก้ว  :  ฮึก ทำอะไร ทำไมเป็น


โทโมะ  :  ทำเหมือนที่ฉันทำให้เธอ เร็ว


แก้ว  :  ฉันเจ็บ ไม่ไหวแล้ว


ชายหนุ่มไม่ฟังการเว้าวอนไฟแห่งโทสะยังคงลุกโฉน ยกร่างบางให้กระแทกลงมาที่ลำตัวเพื่อสอน


โทโมะ  :  ทำเอง


สั่งแต่หญิงสาวก็ยังไม่กล้าทั้งเจ็บทั้งอาย


โทโมะ  :  จะทำดีๆไหม


ค่อยๆยกสะโพกลงช้า


โทโมะ  :  เร็วกว่านี้อีก


แก้ว : โอ้ยย อิ๊อ๊า อิอ๊ะ


เจ็บปวดทุกครั้งที่กระแทกร่างลง


โทโมะ  :  ซื้ด อ่าส์ แรงอีก แรงกว่านี้อีกอ๊าาา


แก้ว  : อ๊า พอเถอะฉันเจ็บ


โทโมะ  :  หึ  ที่กับไอ้นั้นแทบเสนอตัวแต่กับผัวทำเป็นอึกออด


พลิกไปอยู่บนร่างบางอีกรอบ


แก้ว  :  โอ๊ะ โอ้ยย อ๊า อิ๊ .......


ชักออกมาแล้วและแทกลงไปทีเดียวทั้งกาย แม้ว่าจะเจ็บแต่ร่างกายยังคงกระเด้งสะโพกรับการกดลงมาอย่างเป็น


จังหวะ น้ำตาไหลรินจนหมอนเปี้ยกชื้น ดึงออกมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกใหม่ ธารรักไหลเข้าสู่ร่างกายหญิงสาว


มันมากจนเอ่อลงออกมานอกร่างเปรอะเปื้อนที่นอนสีขาวสะอาดสละเคล้าไปกับเลือดสาวบริสุทธิ์หญิงสาวเพลีย


หลับไปพร้อมกับน้ำตา เธอหมดแรงจะต่อสู่อีกต่อไปปล่อยให้ชายหนุ่มได้ระบายอารมณืกับร่างของเธอ แม่ว่าจะ


เพลียจนหลับก็รู้ว่าชายหนุ่มก็ยังคงไม่หยุดการกระทำ
 
เช้า


ชายหนุ่มรู้สึกตัวขึ้นมาก่อน มองใบหน้าคนที่อยู่ในอ้อมกอดที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตามองไล้ลงมาก็ต้องตกใจกับ

เลือดที่มีอยู่เต็มที่นอน รู้ตัวแล้วว่าทำผิดมหันทำร้ายสาวบริสุทธิ์ ดึงร่างบางเข้ามากอด ลูบไปทั่วตัวสัมผัสทุกรอย


แดงที่ห้อเลือด เป็นเพราะอะไรที่ทำให้เมื่อคืนเข้าโมโหมากก็ไม่รู้ ลูบเส้นผมดำขลับทัดหูให้หญิงสาวที่ยังหลับไม่รู้


สึกตัว


แก้ว  :  ฮึก ฮึก อะ....


ขณะที่เปลือกตาปิดอยู่น้ำตาก็ไหลลงมาพร้อมกับเสียงสะอื้นปานจะขาดใจ เจ็บจนละเมอร่ำไห้อย่างหน้าสงสาร 


มองไปยังหน้าตูเสื้อผ้าที่ไม่มีชุดทำงานแขวนอยู่ เค้ารุนแรงกับหญิงสาวเกินไป


‘เธอคงจะเกลียดฉัน’
 

เดินลงจากเตียงไปชำระร่างกายก่อนจะลงไปด้านล่าง
 
 
 
 
 
 
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนนี้ถือว่าแถมจากไรเตอร์นะค๊า ถ้าอยากให้อัพอีกก็เม้นๆโหวดๆกัยเยอะๆน้า
 
ฝากด้วยค๊า