ยัยน่ารัก หวานใจ....นายผู้กำกับขาโหด♥

8.9

เขียนโดย To_oNg0909

วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.49 น.

  27 ตอน
  637 วิจารณ์
  103.52K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) "ความเปลี่ยนแปลง"

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 24 ‘ความเปลี่ยนแปลง’

 

              “ครั้งที่แล้วนายคุยอะไรกับพ่อ” ฟางถามด้วยความคาใจ เพราะหลังจากที่ป็อปปี้ช่วยให้เอได้ครอบครับ

 

กลับคืนมาพอดูจะพูดอะไรแปลกๆกับเธอบ่อยๆ แถมยังบอกว่าไม่มีใครจริงใจกับเธอเท่าเขาอีก

 

               “ไม่มีอะไรหรอกน่า ว่าแต่นั้นถุงอะไร ฉันเห็นตั้งแต่เมื่อวันนั้นแล้ว” ป็อปปี้ชี้ไปที่ถุงมุมห้อง

 

               “อ้อ ยืมเขื่อนมา นี่อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ”

 

               “ไม่ได้เปลี่ยนเรื่องก็มันไม่มีอะไร”

 

ป็อปปี้บอกปัดๆ ก่อนจะเดินไปหยิบถุงมาเปิดดู แต่โดนฟางดึงเอาไว้ก่อน

 

               “อย่ายุ่งน่า” ดึงถุงไปซ่อนไว้ข้างหลังไม่ยอมให้ป็อปปี้เปิดดูของด้านใน ชายหนุ่มตีหน้างอเมื่อฟางไม่

 

ยอมให้เขาดูของเธอบอกว่ายืมมาจากเขื่อน

 

               “หัดมีความลับกับสามีหรือไงห๊ะ”

 

              “อ๊าย ฉันบอกว่าอย่าพูดคำนี้ไงตาบ้า”

 

ชายหยุ่มอดหัวเราะไปกับสีหน้าเขินอายของหญิงสาวไม่ได้ ดึงร่างบางเข้ามาประทับจูบ ก่อนจะถอนจูบออกมา

 

               “อยากกินแล้วอ่ะ ขอกินได้เปล่า”

 

               “เสียใจย่ะ วันนี้ติดไฟแดง” ทำเสียงสะใจใส่ชายหนุ่มที่ทำหน้าอยากตาย สมน้ำหน้า หื่นดีนัก

 

               “อาทิตย์หน้าปิดกล้องแล้ว เธอมีงานอื่นอีกรึเปล่าฟาง”

 

               “หืม มีนะ พี่เอน่าติดต่องานภาพยนต์ไว้ให้”

 

               “เธอไม่คิดจะพักเลยหรือไง”

 

 

ชายหนุ่มขมวดคิ้วกับตารางงานของแฟนสาว รั้งให้ร่างบางนั่งบนตักตัวเอง

 

 

              “ชิ นายเองก็มีละครเรื่องต่ไปไม่ใช่หรือไงว่าแต่ฉัน”

 

ย่นจมูกให้กับป็อปปี้เองที่มีตารางงานยุ่งไม่ต่างจากเธอ ดีหน่อยก็ตรงที่ยังพอมีเวลาว่าง 2-3วันก่อนเปิดกล้อง

 

               “ห้ามไปมีข่าวกับไอ้พระเอกของเรื่องแล้วกัน” ป็อปปี้พูดหวงๆกับร่างบางบนตัก

 

               “คร้า นายจะเป็นแฟนหรือเป็นพ่อฉันเนี้ย ป็อปปี้”

 

               “เป็นพ่อของลูกเธอไง” พูดยิ้มๆ ทำเอาฟางเขินจนแทบจะม้วนไปกับสายตาของเขา

 

ถึงเธอจะแอบหวั่นว่าตารางงานที่ยุ่งของเธอและเขาจะทำให้เราต้องห่างกันเหมือนคู่อื่นๆของคนในวงการบันเทิง

 

จะมีดีก็ตรงที่ว่า จินนี่ดูจะเลิกยุ่งกับป็อปปี้ไปแล้ว หลังจากโดนเธอขู่ว่าจะแฉเรื่องภาพตัดต่อถ้ายัยนั้นยังไม่เลิกกับ

 

ผู้ชายของเธอ แล้วยัยนั้นก็ไม่กล้าเอาอนาคตตัวเองมาเสี่ยงกับความหึงหวงของเธอแน่นอน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             “ฟาง เธอไม่คิดจะโทรหาฉันเลยหรือไง” ป็อปปี้บ่นมาตามสายอย่างหงถดหงิดที่แฟนสาวไม่ยอมโทร

 

หาเขาเลยนับแต่เธอไปรับงานภาพยนต์

 

             “โทษที ฉันยุ่งมากจริงๆ นี่ยังไม่ได้นอนเลยด้วยซ้ำ ...ค่ะพี่ ฟางจะไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”

 

             “ฉันต้องไปก่อนนะ คิดถึงนายจัง”  ฟางพูดรัวๆใส่ปลายสายก่อนจะวางสายไป

 

 

 

 

 

 

 

             “ฟางนี่มันอะไรกัน”

 

ป็อปปี้โยนหนังสือบันเทิงลงตรงหน้าแฟนสาว หลังจากโทนตามเธอให้มาหาที่ห้องเขา

 

ฟางหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านพาดหัวที่เป็นเรื่องของเธอเอง

 

‘ดูท่างานนี้จะไม่ใช่แค่รักโปรโมตซะแล้ว เพราะแอบมีคนตาดีเห็นนางเองสาวฟาง ไปนั่งดินเนอร์ส่งสายตาหวานช่ำ

 

กับ กวิน พระเอกลูกครึ่งจากเรื่องเดียวกัน โฮ่ๆ งานนี้ท่าทางฉากสวีตคงจะหวานหยอเป็นแน่ค่ะ ท่านผู้ชมมมม’

 

              “เอ่อ คือ...”

 

              “ฟาง นี่มันยังไม่ไปถึงไหนเลยด้วยซ้ำ เธอกลับไม่มีเวลาให้ฉัน แต่กลับมีเวลาให้ไอ้หน้าอ่อนนั้น”

 

              “มันก็แค่งาน” ฟางแก้ตัวเสียงอ่อย

 

ต่างจากป็อปปี้ที่ยืนมองหน้าแฟนสาวนิ่ง

 

              “พรุ่งนี้ฉันจะบินไปถ่ายละคร ที่เกาหลีไว้กลับมาแล้วเราค่อยคุยกัน ว่าเธอจะเอายังไงเรื่องของเรา”

 

ป็อปปี้พูดก่อนจะเดินหนีเข้าไปในห้อง ปล่อยให้ฟางทรุดตัวลงนั่งอย่างปวดหัว ว่าเธอควรจะจัดการกับชีวิตตัวเองยัง

 

ไงดี ทั้งงานและความรักมันจะเดินไปด้วยกันยังไงดี

 

 

 

 

 

 

               “ฟางครับ ให้กวินไปส่งที่บ้านมั้ย”

 

พระเอกลูกครึ่งเอ่ยถาม หลังจากที่เลิกกองเกือบตีหนึ่งเข้าไปแล้ว

 

              “ไม่ต้อง ฉันไปส่งแฟนเพื่อนเองได้”

 

              “เขื่อน”

 

              “นายเลิกคิดเรื่องที่กำลังคิดอยู่ไปเลย” เขื่อนชี้หน้ากวินอย่างรู้ทันว่าอีกฝ่ายคิดกับหญิงสาวมากกว่า

 

เพื่อนร่วมงาน

 

               “แล้วนายยุ่งอะไรด้วย เจ้าตัวเขายังไม่เห็นปฎิเสธ” กวินยังไหล่อย่างไม่แคร์

 

               “ฟางไปเถอะ”

 

เขื่อนเดินนำฟางมาที่รถของตัวเอง ก่อนจะขับออกไป เขื่อนยังไม่วายขับรถเฉียดหนุ่มลูกครึ่งจนอีกฝ่ายโดดหลบ

 

แทบไม่ทัน

 

               “นายมาได้ยังไง”

 

               “เรามีเรื่องต้องคุยกัน” เขื่อนพูดก่อนจะขับรถมาจอดที่คอนโดตัวเอง เดินนำหญิงสาวเข้ามาในห้องตัว

 

เอง    ฟางกวาดตามอง แก้ว เฟย์ และโทโมะที่นั่งรออยู่ในห้อง

 

              “มีอะไรกันรึเปล่า” เอ่ยถามอย่างไม่แน่ใจเพราะสีหน้าเครียดของแต่ละคน

 

             “ฉันไม่น่ามองว่าเธอเป็นคนดีเลยนะฟาง”

 

ฟางขมวดคิ้วไม่พอใจกับคำพูดของแก้ว

 

             “เมื่อวานเธอจำได้รึเปล่าว่ามันเป็นวันอะไร”

 

             “....”  ฟางนิ่งคิดอย่างหนัก

 

             “หึ ไม่แปลกหรอกที่เธอจะคิดไม่ออก เพราะเธอไม่เคยใส่ใจมันเลยตั้งหากฟาง เมื่อวานวันเกิดป็อปปี้

 

เธอพอจะจำได้มั้ย”  เฟยพูดอย่างไม่พอใจนัก

 

             “วันเกิดป็อป งั้นเหรอ”

 

            “ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเป็นแฟนมันนะ ขนาดพ่อเธอยังโทรมาอวยพรให้มัน แต่เธอที่เป็นแฟนมันกลับจำไม่

 

ได้ด้วยซ้ำ”

 

แก้วพูดก่อนจะเบือนหน้าหนีเธอรู้สึกโกรธแทนเพื่อนชาย

 

            “ใจเย็นก่อนน่า เฟย์ แก้ว ฟางคงทำงานหนัก” โทโมะพยายามพูดเป็นกลาง

 

            “ฉันขอโทษ” ฟางเอ่ยออกมาเสียงเบา

 

            “ฉันไม่ต้องการคำขอโทษของเธอหรอกฟาง เพราะคนที่เธอควรจะขอโทษคือ ไอ้ป็อปไม่ใช่พวกฉัน”

 

แก้วพูดเสียงห้วน

 

             “ฉันก็ไม่อยากยุ่งนะ บางทีถ้าป็อปไม่ได้รักเธอมากขนาดนั้นมันคงจะดีกว่านี้ อย่างน้อยเธอน่าจะคิดบ้าง

 

นะว่าป็อปทำอะไรเพื่อเธอบ้าง เรื่องที่พ่อเธอกับเธอดีกันได้ไม่ใช่เพราะไอ้ป็อปมันช่วยหรือไง ไหนจะเรื่องงานที่

 

มันยอมปิดปากเงียบไม่พูดออกมาเรื่องที่เธอเป็นแฟนมัน เพื่อนอนาคตของเธอ ถ้าเธอไม่ได้ช่วยฉันเรื่องเขื่อนฉัน

 

คงตบเธอไปแล้ว”

 

ฟางอึ้งไปกับความจริงที่ออกมากปากของเฟย์

 

ใช่!! ทุกวันนี้เธอกับพ่อสามารถกลับมาคุยกันได้เหมือนตอนก่อนที่แม่จะหนีไป เพราะป็อปปี้ช่วยหาหลักฐานมา

 

พิสูจน์เรื่องที่ยัยดาราใส่ร้ายแม่เธอจนพ่อตามไปง้อแม่ ทำให้ครอบครัวเธอกลับมาเป็นครอบครัวอีกครั้ง

 

แล้วสิ่งที่เธอตอบแทนเขาหล่ะ แค่วันเกิดเขาเธอยังจำไม่ได้ด้วยซ้ำ

 

             “เธอคิดดีๆแล้วกันว่าเธอยังรักไอ้ป้อปมันอยู่รึเปล่า ถ้าไม่ได้รรักมันแล้วก็ปล่อยมันไปซะ อย่าทำให้มัน

 

ตายทั้งเป็นแบบนี้อีก”

 

โทโมะพูดทิ้งท้ายก่อนจะยืนกุญแจรถตัวเองให้ฟาง เพื่อที่อีกฝ่ายจะได้ขับไปเครียล์ปัญหาของตัวเอง

 

ToP  “ถ้าเธอไม่ได้ช่วยฉันเรื่องเขื่อนฉันคงตบเธอไปแล้ว” BY FAYE (แอบสะใจเป็นการส่วนตัวฮ่าๆ)

 

♫  ^_________________________^  ♫ 

 

 ดาม่ากันไปเบาๆแล้วกันเนอะ ช่วงนี้ยุ่งมากกกก ชีวิตยุ่งเหยิง แอบเเว๊บไปอ่านนิยายบางคนมา แต่เขายังไม่ได้เม้น ฮือT^T เขาขอโตด เด๋วย้อนหลังให้น้าาา 

เหมือนจะติดใครมา ฮ่า(พาดผิงซะงั้นอ่า) ตอนหน้าNC ส่งท้ายเรื่องกันซะหน่อยนะฮะ 

ขอขยายความนิดนึง นิยายเราไม่ได้ส่งเสริมเรื่องเพศนะค่ะ มันเป็นเพียงอัตรสของนิยายเท่านั้น หวังว่าจะเข้าใจกันนะค่ะ อยากให้มองที่ตัวเรื่องมากกว่าฉากฮีโรติคเนอะ ^^

เจอกันตอนหน้าฮะ ^+++^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา