รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

     “ มีอะไรพี่ป๊อบ” ฉันถามพี่ชายที่ดึงฉันออกมาจากห้องทำงาน
     “ อย่าไปพูดเรื่องแฟนเก่าไอ้โมะมันนะ”
     “ ทำไมอ่ะ”
     “ ก็มันอยากจะลืมเรื่องแฟนเก่ามันไง”  ป๊อบปี้บอกน้องสาวก่อนจะพากลับมายังห้องทำงาน
      “ มีอะไรกันเหรอ” โทโมะถามทั้งสองคนที่เดินเข้ามา
      “ ป่าว” ฉันบอกออกไป
      “ แก้วออกไปก่อน พี่มีเรื่องจะคุยกับไอ้โมะมัน”  แก้วทำตามอย่างที่พี่ชายว่า
      “ มีอะไรว่ะ”
      “ มีข้อเสนอ ว่าแต่เอ็งสนใจหรือเปล่า” ป๊อบปี้ถามเพื่อนหนุ่มด้วยรอยยิ้ม
      “ ว่ามา”
      “ เอ็งก็บอกแม่เอ็งไปสิว่าแก้วเป็นแฟนเอ็ง”
      “ แม่ข้าไม่ยอมหรอก เอ็งก็รู้ว่าคนที่จะมาเป็นลูกสะใภ้ต้องมีฐานะยังไง  แต่ข้าไม่สนเรื่องฐานะหรอก แค่เรารักกันก็พอ”
      “ แล้วแฟนเก่าเอ็งล่ะ”
      “ ข้าทำใจได้แล้ว”
      “ เอ็งไม่ต้องห่วงเรื่องยัยแก้วหรอก ฐานะมันก็ไม่ด้อยไปกว่าเอ็ง”  ป๊อบปี้บอกเพื่อนหนุ่ม
      “ หมายความว่าไง ที่ไม่ด้อยไปกว่ากัน” โทโมะถามด้วยความสงสัย
      “ ก็พ่อแม่แก้วเป็นนักธุรกิจที่รวยพอๆ กับแกนั้นแหละ” ป๊อบปี้เอ่ยชื่อบิดามารดาของหญิงสาวให้เพื่อนฟัง  พ่อแม่ของแก้วมีธุรกิจในต่างประเทศมากมาย  และยังมีโรงแรมในกรุงเทพฯ และยังมีหุ้นส่วนที่รีสอร์ทแห่งนี้ให้กับลูกสาวนิดหน่อย
       “ อืม ”
       “ คิดไปล่ะกัน ข้าไปก่อน”  ป๊อบปี้บอกแล้วเดินออกจากห้องไป   โทโมะนั่งคิดไปเรื่อย เขาเองก็รู้สึกดีกับหญิงสาว เธอน่ารัก  เป็นตัวของตัวเอง เก่ง และเวลาเธอยิ้มช่างดึงดูดอย่างมาก  ผมชอบรอยยิ้มของเธอนะ  โทโมะคิดอยู่นานก่อนจะออกมาเดินเล่นในสวนหย่อมของรีสอร์ท
       “ หวัดดีครับแม่”
      ( ว่าไง ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร)
       “ แฟนผมครับ”
       ( ลูกเต้าเหล่าใคร น่ารักดีนะ) มารดาถามลูกชายอย่างสนใจ  โทโมะเล่าเรื่องครอบครัวของหญิงสาวที่ฟังมาจากป๊อบปี้ให้แม่ฟัง
       “ ว่าไงครับแม่”
       ( โอเค แต่ว่าพามาให้แม่ดูตัวหน่อยล่ะกัน รู้สึกถูกชะตา) มารดาบอกลูกชายก่อนจะวางสายไป  โทโมะยิ้มให้กับมือถือก่อนจะเดินเข้ามาในรีสอร์ท
          แก้วหลังจากออกมาจากห้องทำงานก็เดินมายังร้านค้าที่กำลังตกแต่ง  หญิงสาวเข้ามาช่วยแต่งร้านและจัดของในร้านอย่างสนุก  เพราะเธอเองชอบงานนี้มาก
         “ พี่ฟาง หยิบตะกร้าขนมให้แก้วหน่อยสิค่ะ” แก้วบอกโดยเธออย่างยืนอยู่บนบันได  เพื่อจะเอาขนมขึ้นมาไว้
         “ นี้ครับ” โทโมะที่เดินผ่านมาได้ยินเสียงหญิงสาวก็เลยเข้ามาช่วย
         “ ขอบคุณค่ะ” แก้วบอกแล้วรับตะกร้ามาจากชายหนุ่ม
         “ ยืนดีๆ ล่ะ เดี๋ยวก็ตกลงมาได้หรอก” โทโมะบอกหญิงสาวแล้วยืนอยู่ข้างๆ ชวนจัดขนม
          “ เสร็จแล้ว ว๊าย” แก้วที่ลืมตัวว่าตัวเองยืนอยู่บนบันได้ร้องอย่างดีใจ ก่อนจะล่วงลงมา  แต่โทโมะที่ยืนอยู่ใกล้ๆ รับหญิงสาวแล้วลงไปนอนที่พื้นด้วยกัน
         “ บอกแล้วว่ายืนดีๆ” โทโมะดุหญิงสาว
         “ ขอโทษค่ะ แก้วลืมตัวไปหน่อย” ฉันบอกแล้วลุกออกจากตัวชายหนุ่ม  โทโมะที่ลุกตามมามองหญิงสาวและยิ้มออกมา  เพราะความน่ารักและความโก๊ะของหญิงสาว
         “ เป็นไงบ้างแก้ว” ป๊อบปี้กับฟางเดินมาดูน้องสาว  พร้อมกับที่ทั้งสองคนลุกขึ้นมายืน
         “ ไม่เป็นไรค่ะ พอดีมีเบาะนุ่มๆ รองรับไว้”  ฉันบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
         “ ถ้าตกคราวหน้า ได้ลงไปนอนจุกที่พื้นแน่” โทโมะบอกหญิงสาว
         “ ขอบโทษค่ะ”
         “ ไปกินข้าวกันดีกว่า เที่ยงแล้ว” ฟางบอกขึ้น
         “ ไปสิ ป่านนี้คุณน้าทำอาหารไว้รอแล้ว”  แก้วบอกก่อนจะเดินควงพี่ฟางเดินนำไป
         “ พอเลยยัยแก้ว” ป๊อบปี้เดินตามมาก่อนจะดึงแฟนสาวให้เดินนำไป  แก้วมองตามก่อนจะเดินตามไป
 
          +++ รบกวนเม้นแสดงความคิดเห็นหน่อยนะ ว่าเป็นยังไงบ้าง +++
                             ขอบคุณจร้า