รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ รอด้วยสิ” โทโมะเดินตามมาคว้าแขนหญิงสาวไว้ ก่อนจะเดินไปพร้อมกัน
“ ปล่อยแขนยัยแก้วได้แล้วมั้ง” ป๊อบปี้เอ่ยแซวเพื่อนหนุ่ม ทำให้โทโมะมองไปที่มือตัวเองก่อนจะปล่อยออก พร้อมกับทั้งสองที่หน้าแดงตามๆ กัน
“ มากินข้าวกันได้แล้วลูกๆ ” แม่ของป๊อบปี้เอ่ยเรียกก่อนที่ทั้งสองจะหน้าแดงไปมากกว่านี้
“ ว่างไหม พี่ขอคุยด้วยหน่อย” ผมถามหญิงสาวหลังจากกินข้าวเสร็จเตีรยมตัวเดินกลับมาที่รีสอร์ท
“ ค่ะ” ฉันบอกแล้วเดินตามชายหนุ่มมาก่อนจะหยุดที่ศาลาริมห้องทำงาน
“ ช่วยอะไรพี่หน่อยสิ” ผมเอ่ยบอกหญิงสาว แก้วทำหน้างงนิดๆ
“ ช่วยอะไรเหร
“ ช่วยเป็นแฟนพี่หน่อย”
“ ห๊า เป็นแฟนเนี่ยนะ” ฉันตะโกนออกมาด้วยความตกใจ
“ ใช้ แล้วพี่ก็บอกแม่พี่ไปแล้วด้วยว่าแก้วเป็นแฟนพี่” ผมบอกหญิงสาว
“ เอ่อ..”
“ น่านะ ช่วยพี่หน่อย” ผมเปลี่ยนมาอ้อนหญิงสาวแทนเพราะคิดว่าคงจะใจอ่อนบ้างล่ะ
“ ก็ได้ ก็ได้” แก้วบอกออกไป โทโมะที่ดีใจเผลอกอดหญิงสาวไว้แน่น
“ ขอบคุณนะน้องแก้ว"
“ ค่ะ แต่พี่ปล่อยแก้วก่อนได้ไหม แก้วหายใจไม่ออก” ฉันบอกชายหนุ่ม โทโมะที่รู้สึกตัวก็รีบผละออกจากหญิงสาวอย่างเขิลๆ
“ มีอีกอย่าง แก้วต้องลงไปกรุงเทพฯ กับพี่”
“ เมื่อไรค่ะ”
“ พรุ่งนี้”
“ แล้วงานแก้วอ่ะ” ฉันถามชายหนุ่ม
“ เดี๋ยวพี่จัดการให้ ไปเตรียมตัวเถอะ” โทโมะบอกหญิงสาวแล้วเดินจากไป แก้วมองตามก่อนจะเดินกลับมายังบ้านพัก
เช้าวันรุ่งขึ้นป๊อบปี้มาส่งน้องสาวกับเพื่อนที่สนามบินแต่เช้า เพราะตั๋วที่จองไว้ได้เที่ยวแรกเลย
“ เรื่องงาน เดี๋ยวพี่จัดการให้ ไม่ต้องเป็นห่วง” ป๊อบปี้บอกน้องสาว
“ ค่ะพี่ป๊อบ”
“ ขอบใจเอ็งมากนะไอ้ป๊อบ” โทโมะบอกเพื่อนหนุ่ม
“ ดูแลน้องสาวข้าดีๆ ก็พอ” แล้วทั้งสองก็เดินไปเตรียมตัวขึ้นเครื่อง
เมื่อมาถึงกรุงเทพฯ โทโมะพาหญิงสาวมายังบ้านของตัวเอง โดยที่พ่อแม่ของโทโมะนั่งรออยู่
“ หวัดดีครับพ่อ แม่” โทโมะบอกแล้วเดินเข้ามากอดพ่อแม่
“ เหนื่อยไหมลูก แล้วนั่นใครล่ะ” แม่ถามลูกชายก่อนจะเห็นหญิงสาวที่เดินตามเข้ามา
“ แก้วไงครับ”
“ สวัสดีค่ะคุณน้าทั้งสอง” ฉันยกมือไหว้พ่อแม่ของโทโมะ
“ จร้า เรียกพ่อกับแม่ก็ได้” พ่อของโทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้อย่างเอ็นดู
“ ค่ะ”
" พาน้องไปพักผ่อนสิ นอนห้องเดี๋ยวกับเรานั้นแหละ” แม่ของโทโมะบอก แก้วดูจะตกใจเล็กน้อย แต่พยายามเก็บอาการไว้
“ ครับแม่” โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินขึ้นมาบนบ้าน แก้วเขิลเพราะไม่เคยโดนผู้ชายจับมือ
“ ขอโทษนะที่จะต้องมานอนห้องเดียวกัน”
“ ไม่เป็นไรค่ะ แก้วเชื่อใจพี่ล่ะกัน” แก้วบอกแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาในห้องนอน
“ ขอบคุณนะที่เชื่อใจพี่ เดี๋ยวพี่นอนที่โซฟาล่ะกัน”
“ หิวไหม เดี๋ยวพี่พาไปกินข้าว” โทโมะถามหญิงสาว
“ นิดหน่อยค่ะ”
“ งั้นไปกัน จะพาไปกินข้าวแล้วไปเที่ยวด้วย” โทโมะบอกแล้วจับมือหญิงสาวเดินลงมาข้างล่าง
+++ ไม่รู้ว่าหนุกป่าว ติ ชม หน่อยนะจ๊ะ +++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ