รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK
tumm
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ น้องแก้วครับ” เสียงชายหนุ่มเอ่ยเรียกทำให้หญิงสาวหันมามอง
“ พี่เคนตะ ลงมาเมื่อไรค่ะ” แก้วถามเพราะเคนตะเป็นเพื่อนของป๊อบปี้ แต่ชอบไปช่วยเหลือเด็กๆ ที่อยู่บนเขาบนดอย
“ เมื่อเช้านี้เอง ลงมาซื้อของและอาหารนะ”
“ ช่วงนี้ยุ่งๆ เลยไม่ได้ขึ้นไปหาพวกเด็กๆ เลย” ฉันบอก เพราะฉันเคยไปช่วยสร้างโรงเรียนและสอนหนังสือให้เด็กบนดอยอยู่เป็นอาทิตย์
“ เด็กๆ คิดถึงแก้วรู้ไหม”
“ แก้วก็คิดถึงเด็กๆ เหมือนกันค่ะ” ทั้งสองคุยกันแล้วเดินเข้ามาในรีสอร์ท แก้วพาเคนตะไปหาป๊อบปี้ที่ห้องทำงาน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ เชิญครับ”
“ พี่ป๊อบ ดูสิใครมา” แก้วเดินนำเข้ามาในห้อง และเคนตะก็เดินตามเข้ามา
“ ไอ้เคน มาได้ไงว่ะ” ป๊อบปี้เดินมากอดเพื่อนรัก
“ มาซื้อของ แล้วแกล่ะเมื่อไรจะมีลูกสักที” ผมแซวเพื่อนหนุ่ม ป๊อบปี้ลากเพื่อนหนุ่มมานั่งที่โซฟาที่โทโมะนั่งอยู่
“ แก้ว พี่ไม่อยู่สามเดือนทิ้งพี่เหรอ” เคนตะถามหญิงสาวแล้วมองไปยังชายหนุ่ม
“ ใช่ ก็พี่หายไปตั้งสามเดือน แก้วก็ต้องหาคนใหม่สิ” ฉันรับคำก่อนจะหันมายิ้มให้ชายหนุ่ม โทโมะดูงงกับสองคนนี้
“ พอแล้วยัยแก้ว ดูสิไอ้โมะมันงงใหญ่แล้ว” ป๊อบปี้มองหน้าเพื่อนตัวเองก่อนจะแนะนำให้เคนตะรู้จัก
“ นี่โทโมะเพื่อนข้าเพิ่งมาจากกรุงเทพฯ ส่วนนี้ไอ้เคนตะ” ป๊อบปี้บอก
“ กิ๊กน้องแก้วครับ” เคนตะยิ้มทะเล้นมาให้
“ ไม่ได้กิ๊กนะ แก้วไม่อยากมีกิ๊กเป็นลิง”
“ เดี๋ยวเถอะยัยตัวแสบ ” เคนตะชี้หน้าหญิงสาว ทั้งหมดนั่งคุยกันไปเรื่อยๆ ก่อนจะแยกย้ายไปทำงานของตัวเอง
“ พี่เคนจะไปกลับเมื่อไรอ่ะ” ฉันถามชายหนุ่มเมื่อเดินมายังร้านค้าขายของฝากที่ตอนนี้เสร็จไปเกือบเก้าสิบเปอร์เซ็นแล้ว
“ ยังไม่รู้เหมือนกัน ทำไมเหรอ”
“ อีกสามวันก็จะเปิดร้านนี้แล้วไง แก้วอยากให้พี่มานะ”
“ อยากให้มาก็จะมาดีป่ะ” เคนตะบอกแล้วลูบหัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู แล้วเคนตะก็ขอตัวกลับไป แก้วเดินเข้ามาในรีสอร์ทเพื่อช่วยงาน
โทโมะที่ไม่มีอะไรทำเดินเข้ามาเห็นหญิงสาวกำลังขนแฟ้มออกมาจากเคาร์เตอร์ ประชาสัมพันธ์ก็เข้าเดินมาหา
“ เดี๋ยวพี่ช่วย” โทโมะรับแฟ้มจากหญิงสาวมาถือก่อนจะเดินไปยังห้องทำงานที่อยู่ไม่ไกล
“ ขอบคุณค่ะ”
“ มีอะไรให้พี่ช่วยไหม” โทโมะถามหญิงสาว
“ แก้วไม่รู้ว่าพี่ทำอันไหนได้ พี่ลองดูแล้วกัน” ฉันบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม โทโมะเปิดแฟ้มดูก่อนจะแบ่งมานั่งทำที่โต๊ะกลางห้อง
เสียงมือถือโทโมะดังขึ้น
“ ว่าไงครับแม่”
( ลูกอยู่ไหนนะ แล้วผู้หญิงที่เดินอยู่กับลูกนะใคร) มารดาเอ่ยถามลูกชาย
“ ใครครับแม่ ที่ไหน ไม่มี”
( ไปหาหนังสือพิมพ์วันนี้อ่านซะ แล้วโทรกลับมาหาแม่ด้วย) แต่โทโมะต้องเข้าใจเมื่อป๊อบปี้เดินเข้ามาให้ห้องพร้อมหนังสือพิมพ์ในมือ
‘ ลูกชายนักธุรกิจโรงแรมชื่อดัง กำลังเดินเล่นในตลาดเมืองเชียงใหม่ กับหญิงสาวหน้าตาน่ารักคนนึง แบบสนิท ไม่รู้ว่าจะใช่หวานใจตัวจริงหรือเปล่า’
“ นี่มันอะไรว่ะไอ้โมะ ยัยแก้ว” ผมถามทั้งคู่ที่นั่งทำงานอยู่ในห้อง
“ อะไรเหรอพี่ป๊อบ” แก้วเดินเข้ามาดูเพราะยังไม่เห็นข่าว
“ ไม่มีอะไรหรอก แค่ออกไปช่วยแก้วซื้อของแล้วแวะกินข้าวเช้าที่ตลาดเอง” โทโมะบอกเพื่อนหนุ่ม แก้วมองแล้วพยักหน้าให้
“ อีกอย่างพี่บอกแก้วไม่ใช่เหรอว่าพี่โทโมะเขา..” ป๊อบปี้รีบเอามือมาปิดปากน้องสาวไว้ เพราะไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าแก้วก็รู้เรื่องที่อกหัก
“ อะไรว่ะไอ้ป๊อบ” โทโมะถามด้วยความสงสัย
“ เปล่า เดี๋ยวข้าขอตัวยัยแก้วแป๊บนึงนะ” ป๊อบปี้พูดจบก็ลากน้องสาวออกมาจากห้องทำงานทันที
+++ อัพแล้วเม้นให้ด้วยนะจร้า +++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
