รักครั้งใหม่ หัวใจบอกว่าคือเธอ TK

         “ หล่อว่ะแก” เฟย์บอกเพื่อนสาว

       “ ฉันฟ้องเขื่อนแน่ ว่าแกนอกใจ” ฉันแซวเพื่อนสาว

       “ แต่ฉันว่าเขาเหมาะกับแกนะ”

        “ บ้าเหรอ ฉันไปดูร้านค้าก่อนดีกว่า เชิญแต่ไปหาเขื่อนตามสบาย” แก้วบอกแล้วเดินไปดูร้านค้าที่ตัวเองเป็นคนรับผิดชอบทันที

        “ หวัดดีครับหนูแก้ว” ผู้รับเหมาเอ่ยทักฉันอย่างเป็นกันเอง  เพราะรีสอร์ทที่นี้ได้ไว้ใจให้ลุงสมานเป็นคนดูแลมาตลอด

        “ ค่ะ มีอะไรขาดบ้างไหมค่ะ”

        “ มีอยู่ครับ คาดว่าไม่เกินสองวันจะเสร็จ” ลุงสมานบอกหญิงสาวที่มองไปรอบๆ ร้าน

        “ เดี๋ยวแก้วไปซื้อให้ดีกว่า พรุ่งนี้ว่าจะเข้าไปในตัวเมือง” ฉันบอกออกไป  ลุงสมานหยิบกระดาษที่จดไว้มาให้หญิงสาว

        “ นี้คือของที่จะซื้อครับ”

        “ พรุ่งนี้สายๆ แก้วจะเอาของเข้ามาให้นะค่ะ”  ฉันรับมาอ่านก่อนจะเดินออกไป  แก้วเดินผ่านสวนหย่อมของโรงแรม  ที่ตอนนี้คนสวนกำลังตกแต่งต้นไม้อยู่  ก่อนจะเดินกลับมายังห้องทำงาน

         เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วว่าจะเข้าไปในตัวเมืองแต่เช้า  แต่รถกระบะคันประจำของหญิงสาวเกิดสตาร์ไม่ติด  แก้วจึงได้แต่โทรตามช่าง แต่ก็ไม่ติด

         “ รถเป็นอะไรไปครับ” โทโมะที่เดินออกมาสูดอากาศ เห็นว่าหญิงสาวยืนอยู่ข้างๆ รถพร้อมโทรศัพท์ก็เลยเดินเข้ามาดู

         “ ไม่รู้เหมือนกันค่ะ สตาร์ไม่ติด” ฉันบอกแต่มือยังกดโทรตลอดเวลา

         “ พี่พอจะดูได้ เดี๋ยวดูให้นะครับ” โทโมะบอกพร้อมเดินไปเปิดฝากระโปรงหน้า  แล้วจับนู่น จับนี่ก่อนจะเดินไปสตาร์อีกรอบก็พบว่ามันสตาร์ติด

          “ เป็นอะไรค่ะเนี่ย”

          “ แบตนะครับ แบตมันไม่ค่อยดีเลยสตาร์ไม่ค่อยติด” โทโมะบอกเอามือเช็ดเหงื่อที่ไหลออกมา โดยลืมไปว่ามือตัวเองนั้นปื้อนอยู่

         “ อ่าอ่าอ่า” แก้วหัวเราะก่อนจะเดินไปหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาให้ชายหนุ่ม

         “ หัวเราะอะไรครับน้องแก้ว”

         “ ก็หน้าพี่เปื้อนนะสิค่ะ” ฉันบอกไป โทโมะก้มมาดูที่มือตัวเองแล้วยิ้มออกมา 

         “ เดี๋ยวแก้วเช็ดให้ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะไปกันใหญ่” ฉันหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดหน้าให้ชายหนุ่มจนหมด

         “ ขอบคุณนะครับ”

         “ แก้วต้องขอบคุณพี่มากกว่าค่ะ” ฉันบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม

         “ แล้วจะไปไหนครับเนี่ย”

         “ จะเข้าไปซื้อของในตัวเมืองหน่อยนะค่ะ” ฉันบอกแล้วเดินไปรถก่อนจะกดกระจกเลื่อนลงมา

         “ พี่ขอไปด้วยคนได้ไหม พอดีว่างๆ นะครับ เพื่อรถสตาร์ไม่ติดอีกพี่จะได้ช่วย” ผมถามหญิงสาว

         “ ได้ค่ะ” ฉันบอกพร้อมกับชายหนุ่มที่เปิดประตูขึ้นมานั่งข้างๆ

          ป๊อบปี้เข้ามารีสอร์ทพร้อมแฟนสาวแต่เช้าเพื่อต้อนรับแขกที่เข้ามาพัก  เพราะใกล้ช่วงหน้าหนาวแล้วด้วย  แขกจะเยอะเป็นพิเศษ 

        “ หวัดดีค่ะพี่ป๊อบปี้พี่ฟาง เห็นยัยแก้วไหม” เฟย์ถามหาเพื่อนสาวคนสนิท

        “ เห็นว่าจะออกไปซื้อของในตัวเมืองนะ” ป๊อบปี้บอกออกไป

        “ พี่ป๊อบ เฟย์ถามอะไรหน่อยสิ”

        “ ว่ามาสิ”

        “ เพื่อนพี่มีแฟนยัง เฟย์ว่าเขาดูเหมาะกับยัยแก้วนะ”

        “ มันเพิ่งอกหักมา เลยมารักษาแผลใจที่นี้” ป๊อบปี้บอกน้องสาวของแฟน

        “ อย่าไปจับคู่เลย ถ้าใช่เดี๋ยวสองคนนั้นก็รักกันเอง” ฟางบอกน้องสาว

        “ อืม งั้นเฟย์ไปทำงานดีกว่า” เฟย์บอกแล้วเดินจากไป  จะว่าไปแล้วแก้วมันก็น่ารักอยู่ แต่ติดที่นิสัยมันห้าวเหมือนผู้ชายไปหน่อย  เลยไม่มีใครกล้าจีบ  แต่มันไม่ได้เป็นทอมนะ

        “ ไปทำงานเถอะป๊อบ” ฟางบอกแฟนหนุ่มก่อนจะเดินมายังห้องทำงาน

        “ แต่จะว่าไปยัยแก้วมันก็น่ารักอยู่นะ ติดอยู่อย่างเดียว” ป๊อบปี้เอ่ยบอกแฟนสาว

        “ อะไรเหรอ” ฟางถามด้วยความสงสัย

        “ ห้าวไปหน่อย เลยไม่มีใครกล้าจีบ” ป๊อบปี้บอกแล้วยิ้มออกมา  ก่อนจะเดินไปทำงานพร้อมแฟนสาว

        “ หวัดดีจ๊ะหนูแก้ว วันนี้มาเองเลยเหรอจ๊ะ” เจ๊เจ้าของร้านเอ่ยถาม

        “ พอดีเข้ามาซื้อของนะค่ะ เลยแวะมาเอง ตามนี้นะค่ะ”  ฉันบอกพร้อมยื่นใบรายการให้เจ้าของร้าน  เจ๊หันไปสั่งลูกน้องก่อนจะหันมาคิดเงิน

        “ ทั้งหมดสามพันสองร้อยห้าสิบบาทจ๊ะ” ฉันยื่นให้พร้อมรับบิลมาดู

        “ ขอบคุณค่ะเจ๊ ส่งที่รถให้ด้วยนะค่ะ”

        “ จร้า แล้วนี้แฟนหนูเหรอ” เจ๊ถามพร้อมมองไปที่ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหลัง

        “ เปล่าค่ะ เพื่อนพี่ชายนะค่ะเจ๊ แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ”  ฉันบอกแล้วเดินออกมาจากร้าน  โดยมีชายหนุ่มเดินตามมา

        “ ทำไมทุกคนคิดว่าพี่เป็นแฟนเราล่ะ” โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว

         “ ก็แก้วไม่มีแฟนไง พอเห็นมากับผู้ชายก็เลยคิดว่าเป็นแฟนแก้ว” ฉันบอกชายหนุ่มแล้วเดินเข้ามาในตลาด

         “ พี่หิวหรือยัง”

      “ หิวสิ พาพี่ไปกินอะไรดี”

      “ พี่จะกินโจ๊กหรือต้มเลือดหมูดีล่ะ” ฉันถามชายหนุ่ม

      “ ต้มเลือดหมูดีกว่า” ฉันมาชายหนุ่มมาทานข้าวที่ร้านต้มเลือดหมู  เจ้าอร่อยที่สุดของตลาด 

      “ ต้มเลือดหมูสอง ข้าวเปล่าสองค่ะ” ฉันเดินไปบอกคนขายก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะ  ลูกเจ้าของร้านเอาน้ำมาให้เราทั้งสองก่อนจะเดินไปยกต้มเลือดหมูกับเข้ามาให้

       “ ไม่ปรุงเหรอ” โทโมะถามหญิงสาว  เพราะดูแล้วว่ามันน่าจะจืด

       “ แก้วไม่ค่อยทานเผ็ดนะ แล้วอีกอย่างอร่อยอยู่แล้วไม่ต้องปรุง  เช้าๆ แบบนี้ไม่ควรทานเผ็ดเดี๋ยวปวดท้อง” ฉันบอกกับชายหนุ่ม  โทโมะนั่งมองหญิงสาวก่อนจะทานของตัวเองแบบไม่ปรุงมั้ง  มันก็จริงอย่างที่เธอบอก ต้มเลือดหมูเจ้านี้รสชาติกลมกล่อม  ทานแบบไม่ต้องปรุงก็ได้  ไม่จืดเกินไป  ทานกับข้าวกำลังดี

        “ อร่อยดีนะ” ผมบอกหญิงสาว

        “ บอกแล้วว่าอร่อย” ฉันยิ้มให้กับชายหนุ่ม  เราทั้งสองทานเสร็จก็เดินเล่นในตลาดรอเวลาที่ทางร้านจะจัดส่งของมาที่รถ

        “ พี่จะซื้ออะไรไหม แก้วจะได้พาไป” ฉันถามชายหนุ่มที่เดินอยู่ข้างๆ

        “ ไม่ล่ะ แค่มาเดินดูตลาดก็พอ”

   เสียงมือถือชายหนุ่มดังขึ้น

        “ หวัดดีครับ” โทโมะกดรับสาย พร้อมกับหญิงสาวที่เดินนำขึ้นไป  เพราะคิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของชายหนุ่ม

        “ โทโมะค่ะ คุณอยู่ไหนนะค่ะ พิมเป็นห่วงรู้ไหม”

        “ ไม่ต้องห่วงผมหรอกครับ คุณเอาเวลาไปดูแลกวินเถอะ” โทโมะบอกอย่างเย็นชา

        “ พิมรักคุณนะค่ะ กลับมาเป็นเหมือนเดิมกันเถอะ นะค่ะ”

        “ ขอโทษนะครับ พอดีผมต้องทำงาน” โทโมะบอกแล้ววางสายไป  โทโมะมองมือถืออย่างตัดใจ แล้วเดินตามหญิงสาวไปด้วยความรวดเร็ว  แก้วนิ่งเงียบไม่เอ่ยปากอะไรเมื่อมาถึงรถก็ตรวจของว่าครบไหม  แล้วขับรถกลับมายังรีสอร์ททันที

         “ ขอบคุณนะสำหรับอาหารมื้อเช้า” ผมบอกพร้อมลงมาจากรถพร้อมหญิงสาว

         “ ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันเดินแยกไปอีกทางเพื่อไปสั่งให้คนมายกห้องลงจากรถ

        +++ อัพแล้วนะ  เม้นให้ด้วยว่าเป็นยังไงบ้าง  อยากรู้ ขอบคุณจร้า+++