Project High School...โครงการรัก แลกเปลี่ยนหัวใจ
5) บัดดี้ห้อง~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~♥ KAEWJAI PART♥~
อ่าห๊ะ~วันนี้แล้วซีนะที่ฉันจะได้เรียนกับเฟย์ฟาง เย้ๆพวกเราจะได้กลับมาเรียนด้วยกัน
เอ๊ะ...ไม่ใช่เรียนด้วยกันซิต้องพูกว่าเรียนกับเพื่อนใหม่ด้วยกันต่างหากหล่ะ555ไปดีกว่า
ได้เวลาแหละ แก้วใจจะไปโรงเรียนหล่ะน้า เฮือกวันนี้โทโมะไม่มารับฉันเลยต้องเดินไป
โรงเรียนเองตามระเบียบสงสัยจะตื่นสายอะรายนั้น แต่จะไปพูดถึงโทโมะทำไมนักหนา
เนี่ยเนอะ~
•••KMZ HI SCHOOL•••
“O___O”
อ๊ากกกก...มองฉันทำไมไอ้ผู้ชายสายตาหื่นอ๊ากว๊ากมันมองฉันมองเหมือนจะกินแล้วช่วย
ด้วย!!!แงๆ><ตั้งแต่ฉันเดินเข้าโรงเรียนมาก็ต้องเจอกับสายตาประหลาพวกนี้ จะมอง
ทำไมกันนักนะไม่เข้าใจ
พิชชี่ : สวัสดีครับ...
นายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักฉัน แล้วนายมาทักเพื่อ??
แก้ว : สวัสดีคะ
ยอมรับเลยที่พูดไปหน่ะแค่ตามมารยาทเท่านั้นเองไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้นเลย นี่ฉัน
ไม่ได้รู้สึกดีใจเลยนะที่ผู้ชายเหล่านั้นมองด้วยสายตาแบบเนี่ยอ่ามันสยองมากกว่า บรื๊ออ
กลัว
พิชชี่ : ผมพิชชี่นะ คุณหล่ะครับ
แก้ว : แก้ว
พิชชี่ : ยินดีที่ได้รู้จักนะครับแก้ว
นายนั่นยืนมือมาจะจับ ฉันก็ค่อยๆเอื้อมมือไปจะทักทายแต่จู่ๆนายนั่นก็ชักมือกลับแล้ว
วิ่งออกไปเลย@__@งงซิคะมาทักแล้วก็ไปอะไรหว่า
โทโมะ : แก้ว...มาทำอะไรตรงนี้
แก้ว : ก็พึ่งมาถึงไงพอดีมีคนทักแต่ว่าไปแล้วหล่ะ
โทโมะ : เหรอ...เดี๋ยวนี้มีหนุ่มนะเนี่ย
แก้ว : หนุ่มอะไรเล่าฉันไม่รู้จักเค้าสักหน่อย
โทโมะ : หรอออออ
ลากเสียงยาวๆแล้วขยี้ลงมาที่ผมสั้นของฉัน ยิ้มอ่อนโยนแล้วจูงมือฉันเดินไปจากตรงนั้น
แปลกนะเมื่อตอนที่โทโมะยังไม่มาสายตาหลายคู่มองฉันแปลกๆแต่พอเค้ามาปรากฏตัว
สายตาพวกนั้นก็หายไปเลยอะ
แก้ว : เพื่อนนายไปไหนหมดอ่า
โทโมะ : ไม่รู้สิ แล้วเพื่อนเธออะ
แก้ว : นี่ไง
ฉันจิ้มไปที่หน้าเค้า คนบ้าอะไรแก้มนิ่มชะมัดเลย
โทโมะ : ตอนเช้าล้างมือรึยังเดี๋ยวฉันเป็นสิว
แก้ว : บ้าฉันไม่สกปรกขนาดนั้นหรอกน่า แต่ถ้าเป็นสิวก็ดีนายจะหมดหล่อสาวๆก็เลิก
เรียกนายว่าเจ้าชายแล้ว555:P
ฉันทำหน้าล้อเลียนโทโมะแล้วเดินขึ้นไปบนห้องเรียนกะว่าจะโดดเข้าแถวซะหน่อย
เคนตะ : ไอ้เจ้าชาย...
โทโมะ : อะไร
หันไปขายรับมนุษย์ลิงที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามา
เคนตะ : แฮ๊ก~ไอ้พวกบ้านั่นมาตามหาอยู่อะ
โทโมะ : ตามหาทำไมมีอะไรเหรอ
เคนตะ : ถ้าฉันรู้ก็คงไม่ต้องมาตามแกหรอกน่า
โทโมะ : ใช่จริง ถ้าลิงรู้ลิงก็คงไม่ต้องมาตามเจ้าชาย^^งั้นเดี๋ยวไปและกัน
ฉันหล่ะงงกับลิงและเจ้าชายบ้าๆนั่นจัง ใครมันตั้งว่ะฉายาบ้าๆพวกนี้*_*
โทโมะ : แก้วไปด้วยกันไหม
แก้ว : ไม่อะพวกนายอาจมีเรื่องลับที่ต้องคุยกันฉันไม่ไปดีกว่า
โทโมะ : ฉันไม่มีความลับกับเพื่อนนะ
แก้ว : ไม่ดีกว่าเดี๋ยวฉันขอไปนอนอยู่บนห้องรอล่ะกันนายไปเหอะ
โทโมะ : อืมๆระวังนะเดี๋ยวกรรมการขึ้นมาเห็นจะโดนตัดคะแนนเอาได้
แก้ว : เพื่อนฉันก็กรรมการนักเรียนเพราะฉะนั้นไม่กลัว:P
โทโมะ : จ๊าแม่คนเก่งไปแล้วนะเจอกันคาบแรก
แก้ว : แล้วเจอกัน
โทโมะเดินออกไปแล้วฉันรีบกดส่งข้อความบอกเฟย์ฟางว่าฉันจะรออยู่บนห้องเรียนเลย
แต่ว่าฟางขอมาอยู่ด้วยเพราะเฟย์ต้องไปต้อนเด็กมาสาย
ฟาง : เราต้องอยู่ห้องนี้เหรอ
แก้ว : ใช่ๆห้องนี้หล่ะ
ฟาง : แก้วมีอะไรให้ช่วยอะ ได้ไหม
แก้ว : มาสิมีอะไรรึเปล่า
ฟางรีบยกกระเป๋ามาวางตรงหน้าแล้วล้วงชีทที่เป็นกระดาษสีขาวปึกหนึ่งออกมา
แก้ว : อะไรเนี่ย@__@
แค่เห็นตัวเลขฉันก็งงแล้ว
ฟาง : ช่วยฉันทำหน่อยซิต้องส่งเย็นนี้แล้ว
แก้ว : ส่งใครอ่า
ฟาง : ติวเตอร์
แก้ว : ห๊าo_oติวเตอร์แกสั่งการบ้านเยอะขนาดนี้เลยเหรอ
ฟาง : เดี๋ยวก็ได้เจอเพราะติวเตอร์ฉันเรียนอยู่ที่นี้
แก้ว : ใครๆคนไหนขอดูหน้าหน่อยไอ้เด็กเรียนคนไหนมันกล้าสั่งการบ้านเพื่อนฉัน
เยอะแยะ
ฟาง : อืมๆเดี๋ยวบอกแต่ว่าตอนนี้ช่วยฉันก่อน
ถึงแม้ว่าหน้าตาฉันจะไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่แต่ว่าฉันก็ทำได้นะสอบไม่เคยตกเลย ฉัยแบ่ง
จากฟางมาครึ่งหนึ่งเริ่ม คิด ขีด เขียน ลงไปมันยากชะมัดเลยอ่า บางข้องงแต่บ้างขอก็พอ
ทำได้ ฉันหน่ะพอรอดแต่ฟางนี่สิทำไม่ได้เลยใครๆก็รู้ว่าฟางหน่ะอ่อนเลขเป็นที่สุดแล้วนี้
ยังไม่ได้เรียนก็คงทำไม่ได้
ปัง!!
ป๊อปปี้ : ใครบอกว่าให้เธอให้เพื่อนช่วยทำ
ฟาง : ก็ฉันทำไม่เป็น นายโหดร้ายอะ~
น้ำเสียงหวานโอดครวญผิดกับอีกคนที่พูดด้วยน้ำเสียงเข้มจนกลายเป็นดุดัน
ป๊อปปี้ : ทำไมไม่ลองอ่านหนังสือแล้วทำดู
ฟาง : ลองแล้วมันไม่ได้ นายอะไม่สอนฉัน
ป๊อปปี้ : นี่มันนอกเวลาสอนฉันนิ
ฟาง : งั้นฉันก็ให้เพื่อนช่วยได้
ป๊อปปี้ : ไม่ได้ แล้วเธอจะทำเป็นได้ยังไง
ฟาง : อยากให้ทำเป็นก็สอนสิ
ป๊อปปี้ : สอนใช่ไหมได้ งั้นนับแต่นี้ฉันจะสอนเธอทั้งวันเพราะฉะนั้นในคาบเรียน
กรุณามานั่งข้างๆด้วย
จับแขนฟางที่นั่งอยู่ให้ลุกขึ้นแล้วพูดใส่หน้าก่อนจะเดินออกไป คนอะไรมาเร็วไปเร็ว
อย่างนี้ ไม่น่าเลยหน้าตาดูใจดีจะตายเหมือนหมี แต่ทำไมถึงโหดร้ายกับฟางอย่างนี้นะ
ฟาง : นี่หล่ะติวเตอร์ฉัน เป็นไง
แก้ว : ดุมากเลยอะ ฟางทนเรียนไปได้ไง
ฟาง : พ่อจ้างมาแล้วฉันต้องเรียนแล้วถ้าจบกลางภาคแรกฉันได้เกรดไม่ดีขึ้นพ่อยังบอก
อีกนะว่าจะจ้างเค้ามาเป็นพี่เลี้ยงฉันเลย
แก้ว : โอ้วววแกตายคากองโจทย์แหงๆเลย
ฟาง : นั่นซิ แต่ก็ช่างเถอะเรามานั่งเล่นเกมกันดีกว่า
แก้ว : ไม่ทำแล้วเหรอการบ้านหน่ะ
ฟาง : เค้าบอกว่าไม่ให้ใครช่วยฉันทำไม่เป็นก็ไม่ทำเดี๋ยวเค้าก็สอนเองแหละน่า
ฟางก็เป็นซะอย่างเนี่ยเธอยิ้มได้ทุกเวลาจริงๆทั้งๆที่เมื่อกี้พึ่งโดนดุมาแท้ๆ ฟางยิ้มเก่ง
น่ารักไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรก็ไม่ค่อยเก็บยมาคิดสักเท่าไหร่คิดได้เป็นพักๆก็กลับมา
อารมณ์ดีอีกแล้ว การที่ได้ติวเตอร์เป็นผู้ชายคนเมื่อกี้อาจทำให้ฟางมีนิสัยจริงจังขึ้นมาบ้าง
ก็ได้ แต่งว่าตอนนี้ฉันต้องมานั่งฟันผลไม้แข่งกับเธฮบนไอเพดซะแล้ว~
+
+
+
ห้องเรียน
*^*//%^^)(*&&*_*#$^%
คาบแรกที่นักเรียนหญิงและชายต้องมาเรียนรวมกันมันช่าววุ่งวายแสนสาหัดจริงๆฟาง
ต้องไปนั่งเรียนกับติวเตอร์คนนั้นจริงๆด้วยตอนนี้ยังเฟย์ก็ยังไม่มาฉันเลยต้องนั่งคนเดียว
ไปก่อน
ฟุ่บ~
โทโมะ : นั่งด้วยยนะ
แก้ว : แต่เพื่อนฉัน...
โทโมะ : ฉันก็เพื่อนไง
แก้ว : อะ...เอางั้นก็ได้นั่งก็นั่ง~
โทโมะ : อย่าทำหน้าแบบนั้นเดี๋ยวฉันเคลิ้ม
งงเคลิ้มอะไรกัน
เขื่อน : เฮ้ย~ไอ้เจ้าชายนั่งกับสาวที่ไหนว่ะ ทิ้งกันเลยนะ
โทโมะ : เพื่อน...แก้วนี้ไอ้พ่อบ้านที่เคยบอกไว้ไง
เขื่อน : ยินดีที่ได้รู้จักครับแก้ว...ไม่เห็นจะเซ็กซี่เลยว่ะไอ้เจ้าชาย
โทโมะ : เออนะ...ไปหาที่นั่งเลยฉันมีเพื่อนนั่งแล้ว
เขื่อน : ว่าแย่จังไม่มีใครรักไปหาคนนั่งด้วยดีกว่าลัลล้า~
ฉันยังไม่ได้พูดกับเค้าเลย นายนั่นก็เดินลัลล้าออกไปสะก่อนแล้ว และตอนนี้เฟย์ก็เดินเข้า
มาแล้วด้วยแหละ
เฟย์ : ฉันนั่งกับใครเนี่ย
ไล่สายตาไปทั่วทั้งห้องตอนนี้มีที่เดียวที่ว่างอยู่
เขื่อน : นี่ไงนั่งด้วยกันไหม
เฟย์ : ไม่
เขื่อน : ทำมาเสียงแข็งเดี๋ยวบอกให้คุณปู่มาหลอกเลยนิ
เฟย์ : หยุดพาดพิงเลยนะเดี๋ยวคืนนี้ก็เจอดีหรอก
เขื่อน : ท่านไม่รู้จักฉันไปบ้านฉันไม่ถูกหรอกแต่ว่าถ้าไปบ้านเธอไม่แน่นะ55
เฟย์ : เงียบปากเลยนะไอ้เด็กไม่เรียบร้อย
ไม่ทันที่จะพูดอะไรไปมากกว่านี้เฟย์ก็โดนจับลากไปนั่งที่โต๊ะเดียวกันกับนายหน้ายาว
นั่น แต่กว่าจะลากไปได้ต้องยื้อกันอยู่นานพอควรถ้าเฟย์ไม่หมดแรงไปสะก่อนมีหวังได้
ดูมวยคู่เอกแน่ๆ
เขื่อน : มาๆจับครับจับ
หนุ่มน้อยหน้ายาวคนนั้นเดินเอากล่องสี่เหลืยมใบเล็กถือเดินวนรอบห้องเดินไปเขย่าไป
ด้วยเหมือนว่าในกล่องต้องมีอะไรสักอย่าง
โทโมะ : เล่นอะไรว่ะพ่อบ้าน
เขื่อน : อ้าววววไม่รู้อะไรสะแล้วเราก็เล่นบัดดี้กันไงจะได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่
อย่างลึกซึ้งไง
ป๊อปปี้ : เล่นบ้าๆไร้สาระน่า ฉันไม่เอาด้วยหรอกนะ
เขื่อน : อ๊ะอ่ะไม่ได้บอสแกต้องเล่นมา
พูดคุยกับเพื่อนเสร็จเค้าก็เดินไปกลางห้อง
เขื่อน : สวัสดีครับทั้งเพื่อนใหม่เพื่อนเก่าผมพ่อบ้านนะครับ~เราจะเล่นบัดดี้กัน เดี๋ยว
ผมจะเดินไปให้จับใครได้บัดดี้เป็นใครต้องดูแลบัดดี้ไปตลอดหนึ่งสัปดาห์โดยห้ามบอก
ว่าคนไหนคือบัดดี้ของเรา คือหมายถึงว่าห้ามใครรู้ว่าบัดดี้เราเป็นใครนะครับห้ามให้รู้
เด็ดขาดเลยแล้วเราจะมาเฉลยกันตอนสิ้นสัปดาห์แล้วก็อย่าลืมซื้อของชิ้นสุดท้ายไว้ให้
บัดดี้กันด้วยหล่ะ เรามาจับกันดีกว่า
อธิบายร่ายยาวจนจบแล้วเดินตรงมาหาเฟย์ยืนกล่องให้จับคนแรก
เขื่อน : ไหนๆฉันก็รู้จักเธอคนเดียวมาจับก่อนเลยและกัน
เฟย์ : เพี้ยง!!ขออย่าให้ได้บัดดี้เป็น...
เขื่อน : เป็นใครเหรอคุณผู้หญิงคนแรก~
เฟย์ : ไอ้พ่อบ้านหน้ากบ!!เลิกเรียกแบบนั้นนะ
ล้วงเข้าไปแล้วจับออกมากก่อนจะชี้นิ้วเรียวไปยังหน้านายพ่อบ้านนั่น นี่หน่ะเหรอ
พ่อบ้านที่โทโมะว่าหล่อนะเนี่ยแต่ว่าติดเจ้าชู้ไปหน่อย ตอนนี้ทุกคนก็จับกันครบ
หมดแล้วรวมไปถึงฉันด้วย ทุกคนกำลังแกะของใครของมันไม่มีใครยอมแสดงสีหน้า
อะไรทั้งสิ้นเว้นก็แต่...
โทโมะ : เย่ๆ><
อาการดีใจออกนอกหน้าของโทโมะเรียกให้คนทั้งห้องมอง
จินนี่ : เป็นอะไรรึเปล่าโทโมะ
ป๊อปปี้ : เธอ...ไม่รู้หรือไงว่าที่นี้ฉันไอ้เจ้าชายแล้วก็พ่อบ้านทุกคนมีชื่อแล้วไม่
จำเป็นต้องมาเรียกชื่อจริงๆของพวกเรา
จินนี่ : ทำไมเหรอฉันเรียกว่าโทโมะไม่ได้เหรอ
ป๊อปปี้ : เรียกได้แต่เธอจะไม่ได้รับการคุ้มครองจากไอ้เจ้าชายมันหรอกนะเพราะถ้าเกิด
พวกผู้หญิงที่คลั่งมันเกิดได้ยินขึ้นมาเธออาจจะไม่เหลือความสวยบนใบหน้าก็ได้
จินนี่ที่เหมือนเข้าใจแล้วเงียบลงไปอย่าทันที จินนี่เข้าใจไม่ได้หมายความว่าฉันจะเข้าใจ
นิฉันยังงงอยู่เลยนั่นแปลว่าฉันก็เรียกโทโมะว่าโทโมะไม่ได้แล้วซิ
โทโมะ : เอาเถอะน่าบอสช่างๆเถอะ
ป๊อปปี้ : ฉันก็แค่เตือนเท่านั้น
บอสมองขว้างๆมาทางฉันแต่เอ๊ะจะว่ามองจินนี่ก็ไม่ใช่ค้ามองไปทางฟางซะมากกว่านะ
นั่น แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นสำหรับฉันต้องดูก่อนว่าฉันได้ใครเป็นบัดดี้คอยดูแลไม่เท่าไหร่
หรอกนะแต่ว่าพออ่านชื่อแล้วเกิดเป็นผู้ชายที่ฉันไม่รู้จักขึ้นมาจะหาถูกไหมเนี่ยวว่าใคร
ถ้าไปถามตรงๆว่าใครชื่อนี้มีหวังบัดดี้ฉันแตกพอดี ลุ้นๆฉันคลี่ม้วนกระดาษออกมาแล้ว
กวาดสายตาไล่ไปตามตัวหนังสืออย่างรวดเร็ว
แล้วคนที่เป็นบัดดี้ของฉันก็คือ...........................
~♥END KAEWJAI PART♥~
...................................................................................................................................................................................
อัพแล้วนะคะอ่านแล้วก็ช่วยกันเม้นๆๆๆๆๆโหวดด้วยนะแล้วตอนน่าจะตามมาในไม่ช้าค๊า
ตอนนี้ไม่มีอะไรเลยเนอะ5555ต้องเป็นเพราะอาการเจ็บแขนค้างอยู่แหงๆ555
รักลีดเดอร์นะคะจ๊วฟฟฟฟม๊วฟฟฟฟฟฟ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ