Project High School...โครงการรัก แลกเปลี่ยนหัวใจ

แก้ว  :  เหงื่อโทโมะแหละ ออกก่อนเช็ดจะเหงื่ออ่า
 
โทโมะ  :  เดี๋ยวเช็ดให้^^
 
 
 
ถ้ายอมง่ายๆก็ไม่ใช่โทโมะอะซิ พูดอะไรไปเคยฟังที่ไหนหล่ะ จากที่หน้าผากชนกันก็ผละออกแก้มเนียนใสถูปาด
 
มาที่แก้มฉันจนเหงื่อที่ไหลมาจากเค้าโดนเช็ดออกไปด้วยแก้มเค้าเองนั่นแหละ
 
 
แก้ว  :  มียางไหมเนี่ยอายคนอื่นบ้างสิ
 
โทโมะ  : ไม่อายยยย~
 
แก้ว  :  เจ้าชายเห็นแก่ตัว:P
 
 
จมูกโด่งรั้นนั่นยิ่งเห็นก็ยิ่งหมันเคียว อดไม่ได้ที่จะบีบแรงจนจมูกออกเป็นสีแดงเรื่อๆอย่างกับลูกเชอร์รี่ คนบ้าอะไรผิ
 
วงี้ขาวจั๋งเลย~ฉันบีบแรงแล้วสะบัดขอมือออกแต่ไม่พ้น ขอมือใหญ่ตัวดร่างของฉันเข้าไปในอ้อมแขน
 
 
 
แก้ว  :  O_O
 
โทโมะ  :  555ทำตาโตทำไม~
 
แก้ว  :  ปล่อยแก้วนะ โทโมะทั้งเหม็นทั้งเปียกปล่อยๆๆ
 
 
ไม่ได้มาแค่เสียงฉันฟาดมือลงไปที่อกเค้า ฟาดเอาๆ หวังให้ปล่อยให้ได้ สายตาพิฆาตนับสิบคู่เริ่มจ้องฉันมากขึ้น
 
เรื่อยแล้วนะ+0+ ไม่ไหวถ้าเกิดวันไหนเดินที่เปลี่ยวคนเดียวมีหวังฉันโดนสาวๆของเค้ารุ่มลักตัวเอาไปฆ่าทิ้งแน่ๆ
 
เลย
 
 
โทโมะ  :  งั้นแก้วเช็ดให้หน่อยสิ นะนะ
 
 
อย่ามาอ้อนนะโทโมะ ฉันแพ้ลูกอ้อนของเค้าอ่าช่วยด้วยยยยย~
 
 
โทโมะ  : นะนะแม่มดค๊าบ
 
 
ไอ้เจ้าชายบ้า! ฉันหยิบผ้าสีขาวที่เค้าใช้คาดไว้ที่คอซับเหงื่อที่ใบหน้ารวมไปถึงซอกคอ
 
 
ขมับ~
 
 
มือหนาจับมือฉันแล้วจับมันเอาไปคลองคอเหมือนเดิมแต่สิ่งที่เข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นก็คือไปหน้าหล่อๆนั่น ฉันรู้นะว่า
 
โทโมะจะฉวยโอกาสอีกแล้วไม่ๆฉันไม่ใจง่ายหรอก:P มือที่ยังไม่ปล่อยออกจากผ้านั่นก็ยกผ้าขึ้นมาปิดตาโทโมะ
 
แล้วลอดตัวออกมาจากอ้อมแขนนั้น ฮ่าฮ่าบอกแล้วแก้วใจไม่ง่ายโย่ววว~
 
 
โทโมะ  :  แก้วอ่า
 
แก้ว  :  เรียกทำไมกลัวจำชื่อกันไม่ได้เหรอ:P
 
โทโมะ  :  ขอหอมหน่อย^^
 
แก้ว  :  หน้าด้านไปแล้ว>< แก้วไม่ให้หอมหรอก:P
 
โทโมะ  :  ใจร้ายเชอะๆ
 
 
มนุษย์บ้าทั้งขี้อ้อนทั้งขี้งอน นี้ตกลงว่าฉันเป็นผู้หญิงหรือโทโมะกันแน่ที่เป็นผู้หญิง~
 
 
แก้ว  :  อย่างอนวันนี้ไปเดินเที่ยวตลาดกันไหม
 
 
ฉันแกล้งเปลี่ยนเรื่องไปเลยฮ่าฮ่า ไม่ง้อหรอกคนงอนไร้สาเหตุและก็เป็นอย่างที่คาดไว้โทโมะไม่ยอมคุยกันฉัน คิ้ว
 
เรียวๆนั่นขมวดแน่นทำปากจู๋แก้มป่อง(ทุกคนโปรดคิดภาพตาม—ตลกเอาการ55)
 
 
แก้ว  :  ง่าไม่อยากไปด้วยกันเหรอเนี่ย~งั้นแก้วไปคนเดียวก็ได้นะ อิอิ
 
 
ฉันกำลังจะเดินออกมาแล้วนะ
 
 
โทโมะ  : ไปด้วยซิทิ้งกันง่ายจัง ใจร้ายยยย~
 
 
ฮ่าฮ่าฉันหันไปยิ้มกว้างทันทีที่เค้าร้องเรียกก็บอกแล้วว่าโทโมะก็แค่แกล้งงอนไปงั้นแหละ จะให้ง้อบ่อยๆไม่ได้
 
หรอกเดี๋ยวจะได้ใจ อิอิ เค้าหันไปลาเพื่อนๆที่สนามแล้วเดินตามมาที่ฉันวันนี้เราจะไปเที่ยวตลาดกัน มีคนเคยได้ยิน
 
ไหมไนท์สแควร์ ตลาดสี่เหลี่ยม อิอิ ตลาดนี้เปิดตอนเย็นๆของกินเพียบเสื้อผ้าเบิกบานเลย~ แต่ดูแล้วเหมือนโท
 
โมะจะไม่เคยมาเพราะเดินมั่วมากพาฉันไปไหนไม่รู้แล้วก็วนมายืนอยู่ที่เดิม
 
 
 
แก้ว  :  ง่าๆๆโทโมะไม่เคยมา
 
โทโมะ  :  ไม่เคยเดินที่แบบนี้อ่า --*
 
 
ใช่หล่ะวิเค้าคงเคยเดินแต่ห้างหรูๆ ไม่รู้หรอกว่าตลาดนัดแบบนี้มันเดินสนุกยิ่งกว่าห้างอีก
 
 
แก้ว  :  มาแก้วพาเดินไปทางโน้นดีกว่าของกินเยอะ
 
 
ฉันจับมือโทโมะแล้วลากพามายังฟากที่เป็นของกิน โว๊วววละลานตาไปหมดเลย
 
 
แก้ว  :  เอาอันนี้สองอันค่ะ
 
 
ฉันเดินไปสั่งไข่หงส์--*ทุกคนรู้จักไหมไอ้ที่เป็นไข่ยักษ์ใบใหญ่ๆที่มีไม้จับข้างนอกเป็นแป้งหนาแล้วข้างในเป็ฯใส้
 
กรอกไง พอสั่งเสร็จก็จ่ายเงิน พอได้มาก็ยืนให้โทโมะไปอันหนึ่ง
 
 
โทโมะ  :  --*อะไรอ่า
 
แก้ว  :  อร่อยกินได้ไม่ตาย555
 
 
โทโมะลองกันดูเคี้ยวแล้วก็ยิ้มกว้างสงสัยจะอร่อย:) เดินไปเรื่อยๆโฮ๊กวันนี้อิ่มมากกกก
 
 
โทโมะ  :  แก้ววว
 
 
ยมายืนอยู่ตรงหนา แต่เอ๋ซ่อนอะไรไว้ข้างหลังสายตาอยากรู้อยากเห็นออกนอกหน้าจนโทโมะรู้รีบซ่อนให้มิดไป
 
ใหญ่ทีนี้มองไม่เห็นเลย
 
 
แก้ว  :  อือหึอโทโมะ~
 
โทโมะ  :  สายไหม^^
 
แก้ว  :  --/ \--
 
 
 
ฉันงงกันภาษาโทโมะจริงๆอยุ่ก็พูดว่าสายไหม แก้วใจมึนน
 
 
โทโมะ  :  สายไหม...ถ้าบอกว่ารักเธอ:)
 
แก้ว  :  >///<
 
 
เขินนนๆๆๆ โทโมะเล่นอะไรเนี่ยไปเอามุขบ้าบอแบบนี้มาได้ไง โทโมะยืนสายไหมสีเขียวมาให้ รู้อีกนะว่ามันคือสี
 
โปรดของฉัน:) ไม่รู้ว่ารู้จริงหรือฟลุดซื้อมากันแน่555
 
 
 
โทโมะ  :  ตกลงว่าสายไหม
 
แก้ว  :  คิดว่าสายไหมหล่ะ
 
 
ฉันเริ่มแทะเล็มสายไหมไปตอบไป พอฉันบอกว่าคิดว่าสายไหมเจ้าตัวก็สายหน้าไปมายิ้มสวยๆส่งมาให้แล้วขยี้หัว
 
ฉัน (เอาอีกแล้วขยี้ตลอดเลย)
 
 
 
โทโมะ  :  ถ้าสายไปแก้วจะหน้าแดงเหรอ~
 
 
อ๊ากกเค้าล้อเลียนฉัน!! งอนสิอย่างงี้ต้องงอน เหอะๆคราวนี้แก้วใจจะงอนแล้วน๊า
 
 
แก้ว  :  ...
 
โทโมะ  :  แก้ว~
 
 
เรียกไปเหอะแก้วใจไม่คุยหรอก ชิส์เรายังคงเดินไปเรื่อยๆแต่ตอนนี้เค้าไม่ได้จับมือกับฉันแล้วนะ โทโมะยังคุยคน
 
เดียวอยู่หน้าตาเฉยราวกับไม่รู้ว่าฉันกำลังงอนเค้าอยู่ เค้าพูดได้ยังไงพูดคนเดียวบ้าไปแล้ว
 
 
 
แก้ว  :  โทโมะแก้วงอนอยู่นะ
 
 
เอ่อฉันตะโกนไปแล้วว่างอน ไม่งั้นคงเห็นโทโมะเป็นคนบ้าแน่ๆฉันรู้ว่าเค้าแกล้งไม่รู้แต่ในเมื่อแกล้งไม่รู้ ฉันก็เลย
 
บอกให้รุ้ไว้ซะเลยว่างอนแล้ว แฮ่ๆเจ๋งไปเลยใช่ไหมหล่า โทโมะก็ยังนิ่งๆ แล้วก็แยกตัวเดินออกไปเอ๊ะหายไปแล้ว
 
อ่าฉันยืนงงอยู่คนเดียวจู่ๆเค้าก็เดินหายไป
 
 
ขวับ~
 
 
ฉันสะดุงเมื่อมีใครไม่รู้มาจับมือหันไปก็เป็นโทโมะ โฮ๊กโล่งอกไปไม่รู้ว่าไปไหนมา มาถึงก็ไม่พูดพลามจับข้อมือฉัน
 
ขึ้นมาแล้วใส่สร้อยข้อมือที่เป็นเลทวิ๊งๆในมันเป็นสร้อยข้อมือเหมือนโซ่เกี่ยวกันอยู่และก็มีสี่เหลี่ยมห้อยอยู่ฉันยก
 
มันขึ้นมาดู‘♥tomo’ นั่นแหละคือคำที่มันห้อยอยู่ที่ข้อมือฉัน สายตาของฉันมองไปยังข้อมือเค้าที่ก็มีเหมือนกัน
 
‘♥kaew’ เค้าปล่อยมือฉันลงก่อนจะใช่นิ้วก้อยของเค้ามาคล้องกันนิ้วก้อยของฉันไว้
 
 
 
โทโมะ  :  มาง้อแล้วดีกันนะ:)
 
 
 
ฉันอึ้งป่นดีใจมาก ไม่คิดว่คนขี้เล่นไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวอะไรจะโรแมนติด><
 
 
โทโมะ  :  ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ~
 
แก้ว  :  ไม่ๆๆๆ
 
 
มันก็ต้องเล่นตัวกันบ้างเนอะ ฮี่ฮี่~
 
 
โทโมะ  :  ง้อนะครับฮันนี่ อยากโกรธกันนะ
 
 
เค้าคึกว่าฉันโกรธจริงๆ555
 
 
แก้ว  :  หายก็ได้
 
โทโมะ  :  จริงเหรอ~
 
 
ฟอด~
 
 
นั่นไงแขนแข็งแรงโอบมาที่ตัวฉันแล้วดันให้เข้าไปใกล้แล้วเค้าก็หอมแก้มฉัน>< อร๊ายยยเจ้าชายบ้าฉวยโอกาส
 
 
 
โทโมะ  :  แก้วหอมจัง^^
 
แก้ว  :  โทโมะนิสัยไม่ดีอ่า
 
โทโมะ  :  อ้าวก็ขอดีแก้วไม่ให้อ่า:P
 
 
ฉันพลักเค้าให้ออกห่างหน่อยๆเพราะกลัวมันจะออกนอกหน้าเกินไป ที่สารธารณะทำแบบนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่~
 
 
โทโมะ  :  ดึกแล้วกลับบ้านกันดีกว่า
 
แก้ว  :  กลับก็ได้
 
 
ความจริงยังไม่อยากกลับเลยเพราะยังไม่ได้ไปดูเสื้อผ้าใส่เลยอ่า
 
โทโมะ  :  ยังไม่อยากกลับเหรอดูหน้าเซ็งๆ
 
แก้ว  :  ช่ายๆไม่อยากกลับเลย
 
โทโมะ  :  สองทุ่มแล้วกลับเหอะเดี๋ยววันอื่นจะพามาใหม่นะ
 
แก้ว  :  ก็ได้แต่ต้องพามานะ
 
โทโมะ  :  เอาหัวใจเป็นประกันเลยครับ
 
 
และฉันก็ต้องกลับบ้านจริงๆ~
 
 
แก้ว  :  O_O
 
โทโมะ  :  แก้วเป็นอะไรทำไมทำหน้างั้น
 
 
เมื่อรถมาจอดที่หน้าบ้านฉันก็นึกอะไรขึ้นได้เมื่อเห็นหน้าของแม่!! อ๊ากเมื่อเช้านี้ฉันสร้างวีรกรรมเอาไว้
 
 
 
แก้ว  :  ปล๊าววโทโมะจอดตรงนี้เลยไม่ต้องเข้าไปส่งหรอก
 
โทโมะ  :  ทำไมอ่า
 
แก้ว  :  ดึกแล้วไง
 
โทโมะ  :  ก็ได้งั้นสั่งลาด้วยคิสหน่อยได้ไหม
 
 
ใบหน้าโน้มเข้ามาใกลๆ
 
 
แก้ว  :  ไม่เอาอ่าโทโมะ
 
โทโมะ  : นะๆคิสกันหน่อย เดี๋ยวคืนนี้นอนไม่หลับ
 
แก้ว  :  --
 
โทโมะ  : คิสกันนะ:)
 
 
 
 
 
 
..................................................................................................................
 
อัพแล้วนะใครมาอ่านก็เม้นๆโหวดๆให้ไรเตอร์บ้างนะค่ะ~ ขอบคุณล้วงหน้านะคะที่เม้นให้(มีรึเปล่า~)อยากอ่าน
 
ตอนต่อไปก็เม้นๆโหวดๆเยอะนะค่ะรออัพอยู่ ฮี่ฮี่
 
 
ปล.รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟฟฟ