แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

"แก้ว"เสียงทุ้มหวานดังขึ้นจากหน้าประตูเสียงเรียกคุ้นเคยทำให้ร่างบางหันไปมอง
"ว่าไง"หันไปมองก่อนจะลุกขึ้นไปหา
"ไปกินข้าวกันยังไม่ได้กินข้าวแต่เช้าไม่ใช่หรอ"กุมมือร่างบางก่อนจะพาเดินออกมาข้างนอก
"คุณโทโมะ"วิ่งเข้ามาหาชายหนุ่มด้วยใบหน้าที่บวมช้ำ
"เกลไปโดนอะไรมา"ปล่อยมือออกจากร่างบางก่อนจะจับหน้าเลขาสาวแล้วปล่อยมือ
"ฮึก เกลแค่เอาของไปให้คุณแก้วคุณแก้วก็จิกหัวเกลตบเอาตบเอาเลยค่ะ"ซบกับอกแกร่งสะอื้นร้องไห้
"แก้ว"หันไปมาหาหญิงสาวก่อนจะทำหน้าดุ
"นายจะบอกว่าชั้นทำร้ายยัยเด็กผีตาโตนี่คนเดียวใช่มั้ย"ตะคอกร่างสูงก่อนจะสะบัดหน้าหนี
"ก็ใช่น่ะสิ่เห็นมั้ยเกลเค้าเป็นหนักแล้วเธอล่ะเป็นอะไรบ้าง"จับคางร่างบางแล้วจับหันไปมา
"เออชั้นทำนังนี่ฝ่ายเดียวทั้งๆที่นังเด็กนี่ไม่ได้ด่าชั้นหรือทำร้ายชั้นแม้แต่น้อย"ปัดมือร่างสูงออกก่อนจะวิ่งไปที่ลิฟต์แล้วลงมาด้านล่าง
"แก้วเดี๋ยว"วิ่งมาขวางหญิงสาวที่กำลังจะโบกแท๊กซี่
"อะไรอีกล่ะไม่พายัยนั่นไปโรงบาลหรอใกล้ตายแล้วไม่ใช่"ตวาดใส่จนทำให้คนแถวนั้นหันมามอง
"เลิกประชดสักทีแล้วมากับชั้น"ดึงแขนร่างบางไปที่รถ
"ปล่อย!ชั้นไม่ไปกับนายชั้นเกลียดคนฟังความข้างเดียวอย่างนาย"ตะโกนลั่นพยายามสะบัดแขนออกจากมือหนา
"หยุดแหกปากไม่งั้นชั้นจะจูบเธอกลางลานจอดรถบริษัทนี่แหละช่วงพักเที่ยงด้วยคนเยอะหรือจะให้ชั้นจูบเธอจริงๆหะ"ตะคอกร่างบางก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้
"เอาหน้านายออกไปนะโทโมะ"ดันหน้าชายหนุ่มออก
"เลิกโวยวายแล้วงั้นไปกินข้าว"ผลักร่างบางเข้าไปในรถก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไป
"กินอะไร"ถามร่างบางที่ไม่ยอมปริปากพูดสักคำตั้งแต่ขึ้นมา
"จะพาไปกินอะไรก็พาไปสิ่"หันมาตอบก่อนจะมองไปทางอื่น
"ข้างทางมันมีอะไรนักหนามองอยู่นั่นแหละมีอะไรน่าสนใจกว่าชั้นอีก"ดุร่างบาง
"แล้วนายล่ะข้างหน้ามันมีอะไรน่าสนใจมากกว่าชั้นอีกถึงมองจัง"สวนกลับร่างสูง
"ถ้าไม่มองข้างหน้าให้มองหน้าอกเธอรึไงไม่มองข้างหน้าก็รถคว่ำพอดี"ตะโกนสวนกลับร่างบาง
"ทะลึ่ง เออชั้นก็เหมือนกันแหล่ะถ้าไม่มองข้างทางจะให้นั่งมองหน้านายไงน่าเบื่อจะตาย"หันหน้าหนี
"แล้วตกลงจะกินอะไร"หันมาถามร่างบาง
"ไม่รู้ไงวะถามอยู่ได้"ตะคอกใส่
"เออๆเดี๋ยวพาไปกินเองก็ได้"แล้วก็เลี้ยวรถเข้าร้านอาหารหรู
ร้านอาหาร
"กินอะไร"ถามร่างบางที่นั่งมองเมนู
"หาอยู่ย่ะอย่าถามมากได้มั้ยปากนายอยู่นิ่งเป็นรึเปล่า"ดุร่างสูงก่อนจะมองเมนูต่อ
"เออสั่งเองเลยไปอยากกินอะไรอ่ะ"ไม่เถียงร่างบางเพราะกลัวตัวเองจะโมโหที่ร่างบางย้อนเลยมองเมนูเงียบๆ
"เอา เสต็กหมูกับน้ำส้มที่นึงค่ะ"หันไปสั่งพนักงานหนุ่มที่ไม่ยอมละสายตาออกจากขาอ่อนขาวของร่างบาง
"สองเลยน้อง เห้ยไปเอาออเดอร์ไปให้เชฟทำได้แล้วจ้องขาอ่อนผู้หญิงอยู่ได้อยากตกงานไงวะ"สั่งให้เพิ่มเป็นสองที่แต่พอเห็นสายตาเด็กเสริฟ์จ้องขาอ่อนร่างบางก็โวยวาย
"ใส่บ้าอะไรสั้นชะมัด"ลุกขึ้นจากอีกฝั่งมานั่งข้างร่างบางแล้วถอดสูทคลุมที่ขาให้หญิงสาว
"ชุดบ้าอะไรล่ะก็ชุดชั้นเนี่ยแหละแต่ก็ขอบใจที่นายเอาสูทมาให้คลุม"กระชับสูทให้ห่มขาดีๆก่อนจะนั่งเขี่ยกุหลาบในแก้วกลางโต๊ะอาหารเล่น
"เล่นอะไรติ๊งต๊อง"เอาแก้วไปชิดริมโต๊ะ
"อะไรเล่าก็ชั้นอยากเล่นนี่สวยดีออกชั้นชอบ"ดึงกลับมาแล้วหยิบดอกกุหลาบออกมาจากแก้ว
"นี่ถ้าอยากได้ซื้อให้ก็ได้ไปดมทำไมมันสกปรกผ่านมือใครมาบ้างก็ไม่รู้"ดึงดอกกุหลาบออกจากมือร่างบางแล้วเสียบใส่แก้วเหมือนเดิมก่อนจะเอาไปวางโต๊ะข้างๆที่ว่าง
"นี่ถึงขนาดเอาไปวางไกลชีั้นเลยหรอหะ"หยิกแขนชายหนุ่ม
"โอ๊ย นี่ก็เดี๋ยวเธอเล่นอีกมันสกปรกเล่นอะไรเป็นเด็กๆไปได้ยัยบ้า"ดุร่างบาง
"เออเด็กแล้วไงอ่ะ"ตีแขนร่างสูง
"แต่ชั้นเธอไม่เด็กเลยนะ"เอื้อมมือไปคว้าเอวก่อนจะบีบหน้าอกร่างบาง
"โทโมะเล่นบ้าอะไรของนายหะ"ผลักแขนร่างสูงออกก่อนจะเขยิบหนี
"หึไม่เด็กหรอกแก้วใจ"ยิ้มให้นิดๆก่อนจะนั่งรออาหาร
"อาหารมาแล้วครับ"พนักงานวางอาหารก่อนจะเหล่มองร่างบางแล้วยิ้มก่อนจะเดินออกไป
"โทโมะคืนนี้ไปผับกัน"สะกิดชายหนุ่มที่นั่งกินเสต็กไก่
"ไปทำไม"หันมาถามร่างบางแล้วจับข้อมือแน่น
"โอ๊ยนี่ไม่ต้องบีบก็ได้ชั้นไม่เมื่อยแต่ชั้นแค่อยากไปเปิดหูเปิดตาก็เท่านั้น"สะบัดข้อมือออก
"เออเดี๋ยวพาไป"พยักหน้าก่อนจะกินต่อร่างบางยิ้มนิดแล้วนั่งดูดน้ำส้มแล้วกินต่อเช่นเดียวกับชายหนุ่ม
เกมส์การแก้แค้นของแก้วใจ Start