แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

เกมส์การแก้แค้นของแก้วใจ Start

"โทโมะนายกินเสร็จรึยังเนี่ย"สะกิดแขนชายหนุ่ม

"เออๆเสร็จแล้วแล้วเธอล่ะ"หันมาถามร่างบางที่อาหารเหลือครึ่งจาน

"โหอิ่มมากเลย"เอาศอกวางไว้คบโต๊ะแล้วเอามือเท้าคาง

"เนี่ยนะอิ่มทำไมไม่กินให้หมดเล่าเสียดายของ"ดุร่างบาง

"นายก็กินเองดิ่ชั้นกินไม่ไหวแล้วไม่รู้จะเอามันไปเก็บไว้ที่ไหนของกระเพาะ"เลื่อนจานให้ชายหนุ่ม

"ชั้นไม่กินของเหลือจากใครและก็ไม่ชอบกินของๆใครด้วย"บอกร่างบางก่อนจะหันหน้าไปเรียกพนักงานมาเก็บตังค์

"นี่ไม่ต้องทอน"ยื่นแบงค์ห้าร้อยให้ก่อนจะพาร่างบางออกมาจากร้าน

"จะลากไปถึงไหนหะชั้นระบมไปทั้งตัวแล้วเดินเองได้"สะบัดแขนออก

"พอใจมีปัญหาอะไรมั้ยไปขึ้นรถ"ผลักร่างบาง

"ไอ้โรคจิตชอบใช้กำลัง"โวยวายว่าชายหนุ่ม

"เงียบปากไปเดี๋ยวก็ยิงไส้แตกเลยยัยบ้า"ตวาดร่างบางลั่น

"ฮึ่ย"หันหน้าหนีก่อนจะมองออกไปด้านนอก'เกมส์การแก้แค้นของชั้นเริ่มแล้วสิ่นะ'ยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่คนเดียว

"ยิ้มบ้าอะไรหะบ้าไปแล้วหรือไง"หันมามองร่างบางก่อนจะหันกลับมองทางข้างหน้า

"อย่าพูดมากได้มั้ยหะเงียบปากเน่าๆของนายไปเลยอีตาบ้า"หันกลับขวับตะคอกร่างสูง

"เออชั้นไม่เถียงกับเธอแล้ว"บอกปัดๆก่อนจะขับรถต่อจนถึงบริษัท

บริษัท ไทยานนท์ จำกัด

"คุณโทโมะคะไปกินข้าวกลางวันที่ไหนมาเกลไม่เห็นรู้เรื่องเลย"เดินเข้ามาเกาะแขนอ้อนชายหนุ่ม

"ไปกินข้าวข้างนอกกับชั้นมาชัดมั้ยนังเด็กผีตาโต"เข้ามาผลักเลขาสาวออกก่อนจะไปกอดแขนชายหนุ่มแน่น

"ฮึ่ย คุณโทโมะคะดูคุณแก้วสิ่เค้าผลักเกลเกลเจ็บนะคะ"ฟ้องชายหนุ่ม

"สำออยเหลือเกินนะคุณเกลอย่ามาตีสองหน้าชั้นไม่ชอบ"บีบคางเลขาแล้วจับสะบัดจนหน้าเลขาสาวหัน

"แก้วมานี่"เห็นเหตุการณืตรงหน้าก็ดึงข้อมือบางพามาในห้องทำงานทันที

"ทำอะไรเกรงใจพนักงานชั้นบ้างเค้าจะหาว่าชั้นคุมมะ เอ่อไปทำงานเถอะ"หันหน้าหนีร่างบางหญิงสาวสะบัดหน้าหนีก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ผู้บริหาร

"ลุกขึ้นชั้นจะนั่ง"กระชากร่างบางออกจากเก้าอี้แล้วลงไปนั่งแทน

"ชั้นก็จะนั่ง"นั่งทับตักชายหนุ่มก่อนจะเอามือคล้องคอชายหนุ่มไว้

"อะไรอีกล่ะ"มองหน้าร่างบางอย่างงงๆ

"คืนนี้อย่าลืมพาแก้วไปผับนะที่รัก จุ๊บ"จูบเบาๆที่ปากหนาแล้วผละออกก่อนจะยิ้มให้แล้วลุกขึ้นจากตัวชายหนุ่มก่อนจะไปนั่งที่โซฟา

"หึผีเข้ารึไงหะถึงมาประจบชั้นขนาดนี้น่ะ"เดินตามร่างบางก่อนจะผลักหญิงสาวให้นอนราบกับโซฟาแล้วขึ้นคร่อม

"ก็แก้วอยากให้โทโมะพาแก้วไปผับนี่ถ้าแก้วทำตัวไม่ดีแล้วโทโมะไม่พาแก้วไปทำไงล่ะแก้วอยากไป"ยกมือบางขึ้นคล้องคอแล้วรั้งคอชายหนุ่มมาใกล้จนลมหายใจรินรดใส่กันปากบางเข้าประปากหนาอย่างเร็งเล่นเอาคนข้างบนทำตัวไม่ถูกแต่พอได้สติก็จูบตอบจูบธรรมดาที่ดูจะรุนแรงขึ้นจนเสียงดูดปากดังจ๊วบ จ๊าบตามจังหวะปากทั้งคู่

"พอก่อนนะที่รักคืนนี้หลังไปผับแก้วจะต่อให้คุณ"ผลักอกชายหนุ่มออกก่อนจะนั่งแล้วจัดเสื้อผ้า

"อย่าลืมทำตามสัญญานะแก้วใจ"กระซิบข้างหูแล้วขบก่อนจะเดินไปนั่งทำงานต่อยิ้มให้ร่างบางเป็นระยะโดยไม่รู้ว่าเก้าอี้ที่เค้านั่งอยู่มันจะไม่ใช่ของเค้าในอีกไม่กี่ชั่วโมง

***

"งานเสร็จแล้วไปกันเถอะจะได้ไปผับกัน"จูงมือร่างบางออกจากห้องทำงานแต่พอถึงด้านนอกก็เปลี่ยนเป็นคว้าเอวบางมาแนบตัวไว้

"คุณโทโมะคะเกลกลับด้วยได้มั้ยคะ"วิ่งเข้ามากอดแขนชายหนุ่ม

"เอ่อคือผมจะไปกับแก้วเกลกลับเองนะหรือจะไปกับกั้งก็ได้ผมขอตัว"เดินปลีกตัวออกมาจากการกอดของเลขาพาร่างบางเดินมาที่ลิฟท์แล้วพาร่างบางลงมาด้ารล่าง

"แก้วว่าเรารีบกลับบ้านกันดีกว่าแก้วอยากไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปก่อนผับเปิดจะได้ไม่ต้องไปเบียดใครนะ"อ้อนชายหนุ่มที่ยังไม่ยอมออกรถ

"อืม"พยักหน้าก่อนจะขับรถออกจากบริษัท

ณ บ้านไทยานนท์

"โทโมะแก้วจะอาบน้ำ"บอกชายหนุ่มที่เข้ามากอดทางด้านหลัง

"อืมอาบเร็วๆนะคนสวย"จูบที่แผ่นหลังเนียนแล้วคลายกอดปล่อยให้ร่างบางไปอาบน้ำสายตาเหยี่ยวมองตามร่างเล็กที่มีเพียงผ้าขนหนูปกคลุมไว้เดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ

10 นาทีผ่านไป

"โทโมะแก้วอาบเสร็จแล้วโทโมะไปอาบเถอะ"บอกชายหนุ่ม

"อืม"พยักหน้าก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ

"แก้ว"ตรงเข้ามากอดหญิงสาวจากด้านหลังใบหน้าหล่อชนกับแผ่นหลังเนียนวันนี้ร่างบางใส่ชุดที่หวือหวาพอสมควรเพราะเป็นชุดรัดรูปผ่าหลังจนแทบถึงสะโพกกระโปรงเลยเข้ามาคืบครึ่งเกาะอกปกปิดอกอวบอิ่มไว้อย่างมั่นคง

"ทำไมแต่งตัวแบบนี้โป๊ไปหรือเปล่า"จับหญิงสาวให้หันหน้ามาหาก่อนจะจับหมุนสำรวจชุด

"น่าไม่เป็นไรหรอกโทโมะแต่งตัวเสร็จแล้วใช่มั้ยไปกันเถอะ"ดึงมือชายหนุ่มลงไปข้างล่าง

"นายจะไปผับหรอครับ"เข้ามาถามร่างสูง

"เออทำไมจะเอาไปรายงานคุณแม่หรอเออชั้นไปผับไปกับแก้ว"จับมือร่างบางพอเดินมาที่รถ

"โทโมะไม่น่าไปดูพี่เสือเค้าแบบนั้นนะคนนะไม่ใช่ควายที่จะไม่มีความรู้สึกพูดดีๆบ้างสิ่"บอกร่างสูง

"อย่าสั่งได้มั้ยเงียบๆไม่งั้นไม่พาไปแน่"หันมาดุร่างบางก่อนจะขับรถออกจากบ้านพาร่างบางมาที่ผับของเพื่อน

ผับ K_Club