แค้นนี้สั่งใจให้รักเธอ

ปัง เสียงประตูกระทบกับกำแพงอย่างดังจนคนในห้องสะดุ้งตื่น

"นี่ข้าว"กระแทกจานลงกับพื้นจนข้าวในจานกระจายเกลื่อน

"โทโมะปล่อยชั้นไปจากที่นี่นะชั้นขอร้องล่ะชั้นกลัว"พอเห็นร่างสูงก็รีบเข้าไปกอดไว้แน่น

"ปล่อยเธอต้องอยู่ที่นี่"ผลักร่างบางออกจนหญิงสาวล้มกระแทกกับพื้น

"โอ๊ย ฮึกโทโมะนายจะใช้ชั้นยังไงก็ได้แต่อย่าเอาชั้นมาไว้ในนี้ชั้นกลัวกลัวมันชั้นกลัว"ลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปกอดแน่นอีกครั้ง

"เออๆถ้าไม่อยากอยู่ก็มากับชั้น"แกะมือร่างบางก่อนจะลากขึ้นไปบนห้องนอน

"โอ๊ย"ร้องเมื่อถูกร่างสูงเหวี่ยงลงเตียงอย่างแรง

"ถ้าเธอไม่อยากอยู่ที่นั่นก็ต้องทำตัวดีๆ"เข้าไปคร่อมร่างบางก่อนจะตะคอกใส่หญิงสาว

"ฮึกนายก็ทำตัวดีๆกับชั้นบ้างสิ่ชั้นไม่ชอบที่นายเป็นแบบนี้นะโทโมะ"จับหน้าชายหนุ่ม

"ทำไมชั้นเป็นยังไง"จับข้อมือหญิงสาวทั้งสองข้างก่อนจะกดข้อมือลงกับเตียง

"ฮึก นายใจร้ายนายชอบขู่ชั้นตะคอกใส่ตวาดใส่รุนแรงกับชั้นนายรักชั้นมั้ยโทโมะรักหรือเปล่า"ถามร่างสูงน้ำตาเอ่อล้นขอบตาจนกระทั่งไหลออกมาจากดวงตา

"โธ่เว้ย ชั้นเกลียดน้ำตาผู้หญิงที่สุด"ปล่อยข้อมือแล้วลงจากตัวร่างบางก่อนจะหันหลังให้ร่างบางแล้วนั่งที่ขอบเตียง

"ฮึก นายเกลียดน้ำตาหรือนายเกลียดชั้นกันแน่โทโมะ"ลุกจากเตียงแล้วเดินอ้อมมาหาชายหนุ่ม

"อย่ามายุ่งไปอาบน้ำซะแล้วจะได้ไปทำงาน"ตวาดร่างบางก่อนจะเดินออกไป

"ฮึก ชั้นเกลียดนายโทโมะชั้นเกลียดนายชั้นจะเอาของชั้นคืนให้เร็วที่สุด"กัดปากแน่นก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวเดินมาหาชายหนุ่มด้านล่าง

"ไปขึ้นรถ"ยังไม่ทันก้าวพ้นบันไดขั้นสุดท้ายก็ถูกกระชากจนข้อเท้าพลิก

"โอ๊ย เดี๋ยวข้อเท้าชั้นเจ็บข้อเท้า"ทรุดตัวนั่งก่อนจะบีบข้อเท้าตัวเอง

"อย่ามาสำออยลุกขึ้นมา"ดึงแขนร่างบาง

"เออชั้นมันสำออยเอามือนายออกไปชั้นเดินเองได้"ตะคอกร่างสูงก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินกะเผลกกะเผลกไปขึ้นรถ

"รัดเข็มขัดด้วย"เข้ามาในรถก็สั่งร่างบางก่อนจะขับรถไปบริษัท

บริษัท ไทยายนนท์ จำกัด

"วันนี้ชั้นไม่อยู่จะไปทำงานด้านนอกกับลูกค้ามีอะไรเธอจัดการด้วยหวังว่าทำได้นะ"ลงมาเปิดประตูให้ร่างบางแล้วดึงออกมาจากรถก่อนจะยึดเอวบางเข้ามาใกล้กรอกเสียงผ่านปากหนากระซิบข้างหูเล็กก่อนจะลากจมูกผ่านแก้มใสประกบปากกับร่างบางแล้วถอนออก

"ทำอะไรให้มันดูสถานที่บ้างโทโมะ"ผลักอกชายหนุ่มก่อนจะปลีกตัวออกมาจากอ้อมอกอุ่น

"หึแล้วไงชั้นทำออกบ่อยไม่เห็นมีใครว่าชั้นเลย"ยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินไปกอดเอวบางไว้

"แต่อย่ามาทำแบบนี้กับชั้นชั้นไม่ชอบ"ปัดแขนชายหนุ่มก่อนจะเดินขึ้นไปบริษัทพอร่างบางเดินออกไปร่างสูงก็ขึ้นรถขับออกจากบริษัท

"เดี๋ยวสิ่คุณโทโมะไปไหน"พอเห็นร่างบางเดินมาก็รีบเข้าไปกระชากแขนถามหาชายหนุ่มเพราะทุกวันเห็นมาด้วยกัน

"ชั้นกับโทโมะไม่ได้ตัวติดกันถึงจะได้รู้ว่าเค้าไปไหน"ทำหน้ายียวนกวนประสาทใส่เลขาสาว

"อ๊าย นี่อย่ามาทำหน้าแบบนั้นนะแกกำลังกวนประสาทชั้นอยู่"บีบแขนร่างบางแรงขึ้น

"แต่ชั้นคิดว่าชั้นกวนประสาทชะนีที่ชอบร้องหาสามีชาวบ้านเค้าน่ะ"ดึงแขนตัวเองออกจากมือเลขา

"แกว่าชั้นเป็นชะนีหรอหะนังแก้ว"ตวาดใส่ทำให้พนักงานที่ดูเหตุการณ์ตั้งแต่แรกเริ่มนินทาทั้งคู่

"ชั้นก็ไม่ได้บอกว่าแกคือชะนีนิ่นังเกล"ตวาดใส่ก่อนจะยิ้มเหยียดแล้วเดินเข้าห้องทำงานไปปล่อยเลขาสาวยืนโมโหเป็นคนบ้าอยู่คนเดียว

"ใบการโอนหุ้นหรอ"ยิ้มนิดๆก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ประธานดูใบเอกสารการโอนหุ้นที่ยังไม่มีใครเซ็น

"หึชั้นจะเอาอีกครึ่งนึงมาให้ได้ชั้นต้องเป็นเจ้าของมันทั้งหมด"เซ็นชื่อตัวเองตรงผู้รับหุ้นส่วนอีกอันคือผู้โอนหุ้น

"เตรียมเซ็นโอนหุ้นให้ชั้นได้เลยโทโมะ"มองรูปชายหนุ่มที่ถูกอัดด้วยกรอบสีทองก่อนจะแสยะยิ้มคล้ายผู้ชนะ

ตึง เสียงแฟ้มเอกสารถูกกระแทกลงกับโต๊ะทำงานตากลมโตไล่มองขึ้นไปจากแขนขาวจนหยุดที่ใบหน้าสวยที่ยืนบึ้งตึงอยู่ข้างหน้า

"เอกสารที่คุณโทโมะต้องเซ็นแกอย่ามาสะเออะเซ็น"มองร่างบางด้วยสายตาเหยียดก่อนจะเชิดหน้าใส่

"แกนั่นแหละอย่ามาสะเออะสั่งชั้นชั้นก็เป็นหุ้นส่วนที่นี่ตั้งครึ่งนึงเท่ากับชั้นก็เป็นผู้บริหารเหมือนโทโมะชั้นมีสิทธิ์"ลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับเลขาสาว

"อย่ามาทำเป็นอวดหน่อยเลยสักวันแกก็โดนถอนหุ้น"หันมาสบตาร่างบางอย่างเคียดแค้น

"หรอหึชั้นว่าคงไม่เพราะบางทีชั้นอาจจะได้เลื่อนขั้นจากผู้ถือหุ้นมาเป็นผู้บริหารบริษัททั้งหมดเลยก็ได้"ยิ้มให้เลขาอย่างเยือกเย็น

"ฝันไปเถอะว่าแกจะได้มาเป็นผู้บริหารนังกาฝาก"ตะคอกใส่ร่างบางก่อนจะเดินออกไปแต่ยังไม่ทันพ้นออกจากห้องก็โดนกระชากหัวเข้าไป

"แกว่าใครหะ"กระชากหัวเลขาก่อนจะจ้องหน้าอย่างไม่พอใจ

"อ๊าย ชั้นเจ็บปล่อยนะ"มือจับที่มือร่างบางที่ดึงผมตัวเองอยู่แล้วจิกเล็บเพื่อให้ร่างบางปล่อย

"อย่ามาปากดีว่าชั้นนังเด็กเมื่อวานซืน"ตะคอกใส่ก่อนจะกระชากผมเลขาอย่างแรง

เพี๊ยะ มือบางของหญิงสาวฟาดลงเต็มหน้าของเลขา

"นี่คือที่แกว่าชั้น"ตะคอกใส่ก่อนจะจับคางเลขาไว้แน่นบีบจนแดง

เพี๊ยะ ฟาดลงไปอีกครั้ง

"และนี่ที่แกมาทำตัวแย่ๆใส่ชั้น"ดึงเลขาที่ถูกตบจนล้มลงกับพื้นขึ้นมายืน

เพี๊ยะ คราวนี้เลขาที่ถูกตบถึงกับล้มเลือดออกที่มุมปาก

"และนี่ที่แกยุ่งกับโทโมะ"เข้าไปนั่งคร่อมเลขาไว้

เพี๊ยะ เพี๊ยะ ตบอีกสองครั้งก่อนจะจับหน้าเลขาไว้

"และนี่คือการสั่งสอนว่าอย่ามายุ่งกับของๆชั้นและตัวชั้นจำไว้"ตวาดใส่

"และแกคิดว่าแกมีมือคนเดียวรึไงนังแก้ว"จับตัวร่างบางผลักนอนกับพื้นก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางไว้

เพี๊ยะ มือของเลขากระทบหน้าร่างบางจนสะบัด

"นี่ที่แกกระชากหัวชั้น"ชี้หน้าร่างบาง

หมับ กำลังจะตบอีกรอบแต่ถูกร่างบางคว้าข้อมือไว้

เพี๊ยะ มือขาวร่างบางฟาดลงหน้าคนด้านบนตัวจนล้มออกจากตัว

"แกอย่ามาลองดีกับชั้นจำไว้"ลุกขึ้นก่อนจะชี้หน้าเลขา

ซ่าส์ น้ำใบบัวบกที่เลขาเอามาให้ถูกสาดด้วยฝีมือร่างบางจนเปียกเลขา

"ชั้นว่าน้ำใบบัวบกเนี่ยไม่ต้องเอามาให้ชั้นรักษาความช้ำหรอกชั้นว่าแกเอาไปรักษาตัวแกดีกว่านะเกล"ยิ้มเหยียดให้หญิงสาว

"อ๊าย แกชั้นจะฟ้องคุณโทโมะอ๊าย"กรีดร้องลั่นก่อนจะเดินออกไปร่างบางยิ้มกับฝีมือตัวเองก่อนจะกลับไปนั่งที่เก้าอี้

"คุณพ่อแก้วจะเอาทุกอย่างกลับมาเป็นของเราให้ได้"กำมือแน่นก่อนจะหยิบรูปคุณพ่อออกมาดูหยดน้ำตาใสหยดใส่รูปนิ้วบางเช็ดออกก่อนจะเก็บใส่กระเป๋าแล้วปาดน้ำตาตัวเองทิ้ง