สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
8.6
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " ขอให้โมะยกโทษให้พี่กราฟได้ไหมอ่ะค่ะ" แก้วออดอ้อนชายหนุ่มเสียงหวาน
" ได้สิ โมะตามใจแก้วอยู่แล้ว" โทโมะเอ่ยบอกแต่ยังคลอเคลียที่อกหญฺงสาวอย่างต่อเนื่อง
" ขอบคุณนะค่ะโมะ" แก้วเอ่ยบอกเสียงหวาน
" อื้อ..อืม" โทโมะครางเสียงหวานเมื่อสนุกกับอกหวานของหญิงสาว แต่แล้วแก้วก็ลุกขึ้นอย่างดื้อๆ
" ไปไหนอ่ะแก้ว" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่อยู่ดีๆ ก็ลุกออกจากตัวซึ่งมันทำให้เขาค้างอย่างมาก
" แก้วได้ในสิ่งที่แก้วต้องการ แล้วโมะเองก็ได้ในสิ่งที่โมะต้องการเหมือนกัน เท่ากันว่าจบแล้ว" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะคว้าเสื้อที่อยู่ที่พื้นเดินหนีเข้าไปในห้องนอนทันที
" แก้ว มาเคลียร์กันให้รู้เรื่องก่อนนะ" โทโมะเอ่ยก่อนจะเดินตามหญิงสาวมาแต่เธอก็ปิดแล้วล็อคห้องไม่ให้ชายหนุ่มเข้าไป
ตอนเย็นแก้วก็เดินออกมาจากห้องนอนก่อนจะมองหาชายหนุ่ม ก็พบว่าโทโมะนอนหลับอยู่ที่โซฟา
" โทโมะ แก้วหิวข้าวอ่ะ พาไปกินข้าวหน่อยสิ" แก้วเขย่าตัวชายหนุ่มให้ตื่น
" มานี้เลย" โทโมะที่เห็นว่าเป็นใครก็จับตัวให้ลงมานอนที่โซฟาก่อนที่ตัวเองจะขึ้นไปคร่อมหญิงสาวเอาไว้
" จะทะ ทำอะไรนะโมะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" เมื่อตอนบ่ายมาทำให้ค้างแล้วจากไป อย่านึกว่ารอดนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะก้มลงสูดดมที่ซอกคอของหญิงสาวแล้วดูดเม้มอย่างชอบใจ
" มะ..โมะ อย่าสิ" แก้วบอกพร้อมดันหน้าชายหนุ่มออก
" ไม่เอาอ่ะ โมะค้างรู้ไหม" โทโมะบอกแล้วกระชากเสื้อของหญิงสาวออกขาดก่อนจะโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี พร้อมรวบมือทั้งสองข้างขึ้นเหนือหัวไว้เพียงมือเดียว ก่อนที่จะเอาอีกมือลูบไล้ที่ต้นขาของหญิงสาวก่อนจะปัดผ่านเนื้อนูนของหญิงสาวอย่างตั้งใจและปลดกระดุมกางเกงออก แล้วเกี่ยวออกจากขาของหญิงสาวพร้อมก่อนจะมองร่างกายหญิงสาวอย่างชื่นชอบใจ
" พอเถอะโมะ แก้วอายนะ" หญิงสาวบอกด้วยใบหน้าที่แดงอมชมพู โทโมะยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะลุกขึ้นมาจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง แก้วก็กำลังคิดหาวิธีหนีจากการกระทำของชายหนุ่มจึงลุกแล้ววิ่งหนี
" อย่าคิดหนีดีกว่าแก้วใจ" โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวลงมานอนที่โซหาก่อนจะใช้ขาแกร่งแยกขาเรียวของหญิงสาวออกจากกัน
" โมะจ๋า แก้วหิวข้าวอ่ะ กินข้าวก่อนไม่ได้เหรอ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ได้ แต่กินโมะแทนก่อนนะ เดี๋ยวแก้วค่อยกินข้าว" โทโมะบอกพร้อมกันสอดแกนกายเข้ามาในตัวหญิงสาวอย่างเร็ว
" โอ๊ย เจ็บนะ เบาๆ ไม่เป็นไง" แก้วเอ่ยว่าชายหนุ่มพร้อมกับยกมือตีแขนชายหนุ่ม
" เจ็บแล้วจำนะ ว่าอย่าลองดีกับโมะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะขยับสะโพกไปตามจังหวะที่เพิ่มขึ้น ไม่ได้ช้าเมื่อครั้งที่ผ่านมา
" โมะ เบาๆ สิ แก้วยอมแล้ว" แก้วเอ่ยบอก โทโมะผ่อนจังหวะลงก่อนจะก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากบางๆ ของหญิงสาวอย่างนุ่มนวล
" อื้อ..อื้อออ" แก้วครางด้วยรอยยิ้มที่มันไม่ได้เจ็บ ก่อนจะถูกจับพลิกขึ้นมาอยู่ด้านบน แก้วเองที่กำลังค้างอยู่จึงขยับสะโพกตามจังหวะอย่างเร็ว
" นั้นแหละที่รัก..อื้อออ" โทโมะครางเรียกหญฺงสาวที่อยู่ด้านบน
" อ๊า" ทั้งสองถึงจุดแห่งความสุขพร้อมกันพร้อมกันแก้วที่ล้มตัวลงนอนบนอกอันแข็งแรงของชายหนุ่มอย่างอ่อนล้า
" อย่าทำให้โมะโกรธอีกรู้ไหม" โทโมะลุกแล้วจับหญิงสาวให้หันหน้ามามองกัน
" อืม" แก้วบอกแล้วหลบสายตา
" ถ้าโมะโกรธอีก แก้วเองก็จะเจ็บตัวรู้ไหมคนดี" โทโมะเอ่ยบอกแล้วประกบปากอย่างแผ่วเบาก่อนจะถอนออก
" ไปกินข้าวได้ยัง หิวแล้ว" แก้วเอ่ยบอกด้วยความหิว
" แต่งตัวสิ หรือจะต่ออีกรอบ" โทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงคว้าเสื้อผ้ากก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องนอน
ทั้งสองเดินออกจากห้องพักมานั่งทานอาหารที่ริมทะเลก่อนจะเดินมานั่งเล่นบนหาดทราย
" โทโมะ พาฉันไปดูพี่กราฟหน่อยได้ไหม" แก้วเอ่ยอ้อนชายหนุ่ม
" ไม่ได้"
" นะโมะนะ แก้วอยากไปดูเขา" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม โทโมะมองหญิงสาวที่ทำหน้าออดอ้อนก่อนจะยิ้มออกมา
" ก็ได้ แต่แปบเดียงนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะลุกขึ้น
" เย้ นายน่ารักที่สุดเลย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมกระโดดหอมแก้มชายหนุ่ม
" ก็เธอน่ารักไง ฉันถึงต้องใจอ่อนยอมทุกที" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจับมือพาหญิงสาวเดินมายังห้องพักที่ชายหนุ่มที่เขาซ้อมไปเมื่อเช้าอยู่
" พี่กราฟ" แก้วเดินเข้าไปหาพี่ชายที่นอนหลับอยู่ ก่อนจะเดินไปเตรียมผ้ากับน้ำมาเช็ดตัวให้พี่ชาย
" กะ.แก้ว" กราฟค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองน้องสาวก่อนจะยิ้มให้
" เช็ดตัวหน่อยนะ" แก้วเอ่ยบอกพี่ชายก่อนจะค่อยๆ เช็ดใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยเลือดอย่างแผ่วเบา โดยมีโทโมะนั่งมองอย่างไม่ชอบใจ แก้วจัดการเช็ดตัวให้พี่ชายจนเสร็จ
" โทโมะ แก้วขอยาหน่อยได้ไหม แก้วจะทำแผลให้พี่กราฟ" แก้วเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม
" พามาหา แล้วแก้วก็เช็ดตัวให้ก็เกินพอแล้วมั้ง" โทโมะเอ่ยบอกอย่างหึงหวง
" นะโมะนะ" แก้วบอกแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มชายหนุ่ม แกเวทำอย่างนั้นเพราะเธอไม่อยากให้ชายหนุ่มนั้นทำร้ายพี่ชายเธออีก
" เฮ้ย เอายามาดิ" โทโมะตะโกนสั่งลูกน้อง เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแก้วก็ประคองให้พี่ชายลุกขึ้นนั่งกับหัวเตียงแล้วทายาให้
" หิวข้าวไหมพี่กราฟ" แก้วเอ่ยถามพี่ชายพร้อมทายาที่มุมปากให้
" นิดน้อยอ่ะ แล้วแก้วมากับ" กราฟเอ่ยถามน้องสาวแล้วมองไปยังชายหนุ่มที่นั่งมองมาอยู่
" เรื่องมันยาวอ่ะพี่กราฟ เดี๋ยวแก้วไปสั่งข้าวให้พี่กินดีกว่านะ" แก้วบอกแล้วลุกเดินออกไป
" จะไปไหนแก้ว" โทโมะลุกขึ้นรั้งแขนหญิงสาวไว้
" แก้วจะไปสั่งข้าวให้พี่กราฟ"
" ไม่ต้อง เดี๋ยวให้ลูกน้องไปสั่งให้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันไปสั่งลูกน้องก่อนจะดึงหญิงสาวลงมานั่งบนตัก
" แก้ว ลุกออกมาเลย" กราฟเอ่ยเรียกน้องสาว
" ไม่ได้" โทโมะบอกแล้วรั้งเอวหญิงสาวไว้ก่อนจะยิ้มอย่างชอบใจที่ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงไม่สามารถทำอะไรเขาได้
" ไม่เป็นไรค่ะพี่กราฟ" แก้วหันมาบอกพี่ชายแล้วยิ้มบางๆ ให้พี่ชาย
" อุ๊บบ" โทโมะปิดปากหญิงสาวตรงหน้าอย่างแผ่วเบาเพื่อยั่วอารมณ์คนที่นั่งดูอยู่บนเตียง
++ อัพแล้วนะจ๊ะ เม้น เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ ++
" ได้สิ โมะตามใจแก้วอยู่แล้ว" โทโมะเอ่ยบอกแต่ยังคลอเคลียที่อกหญฺงสาวอย่างต่อเนื่อง
" ขอบคุณนะค่ะโมะ" แก้วเอ่ยบอกเสียงหวาน
" อื้อ..อืม" โทโมะครางเสียงหวานเมื่อสนุกกับอกหวานของหญิงสาว แต่แล้วแก้วก็ลุกขึ้นอย่างดื้อๆ
" ไปไหนอ่ะแก้ว" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่อยู่ดีๆ ก็ลุกออกจากตัวซึ่งมันทำให้เขาค้างอย่างมาก
" แก้วได้ในสิ่งที่แก้วต้องการ แล้วโมะเองก็ได้ในสิ่งที่โมะต้องการเหมือนกัน เท่ากันว่าจบแล้ว" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะคว้าเสื้อที่อยู่ที่พื้นเดินหนีเข้าไปในห้องนอนทันที
" แก้ว มาเคลียร์กันให้รู้เรื่องก่อนนะ" โทโมะเอ่ยก่อนจะเดินตามหญิงสาวมาแต่เธอก็ปิดแล้วล็อคห้องไม่ให้ชายหนุ่มเข้าไป
ตอนเย็นแก้วก็เดินออกมาจากห้องนอนก่อนจะมองหาชายหนุ่ม ก็พบว่าโทโมะนอนหลับอยู่ที่โซฟา
" โทโมะ แก้วหิวข้าวอ่ะ พาไปกินข้าวหน่อยสิ" แก้วเขย่าตัวชายหนุ่มให้ตื่น
" มานี้เลย" โทโมะที่เห็นว่าเป็นใครก็จับตัวให้ลงมานอนที่โซฟาก่อนที่ตัวเองจะขึ้นไปคร่อมหญิงสาวเอาไว้
" จะทะ ทำอะไรนะโมะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
" เมื่อตอนบ่ายมาทำให้ค้างแล้วจากไป อย่านึกว่ารอดนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะก้มลงสูดดมที่ซอกคอของหญิงสาวแล้วดูดเม้มอย่างชอบใจ
" มะ..โมะ อย่าสิ" แก้วบอกพร้อมดันหน้าชายหนุ่มออก
" ไม่เอาอ่ะ โมะค้างรู้ไหม" โทโมะบอกแล้วกระชากเสื้อของหญิงสาวออกขาดก่อนจะโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี พร้อมรวบมือทั้งสองข้างขึ้นเหนือหัวไว้เพียงมือเดียว ก่อนที่จะเอาอีกมือลูบไล้ที่ต้นขาของหญิงสาวก่อนจะปัดผ่านเนื้อนูนของหญิงสาวอย่างตั้งใจและปลดกระดุมกางเกงออก แล้วเกี่ยวออกจากขาของหญิงสาวพร้อมก่อนจะมองร่างกายหญิงสาวอย่างชื่นชอบใจ
" พอเถอะโมะ แก้วอายนะ" หญิงสาวบอกด้วยใบหน้าที่แดงอมชมพู โทโมะยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะลุกขึ้นมาจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง แก้วก็กำลังคิดหาวิธีหนีจากการกระทำของชายหนุ่มจึงลุกแล้ววิ่งหนี
" อย่าคิดหนีดีกว่าแก้วใจ" โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวลงมานอนที่โซหาก่อนจะใช้ขาแกร่งแยกขาเรียวของหญิงสาวออกจากกัน
" โมะจ๋า แก้วหิวข้าวอ่ะ กินข้าวก่อนไม่ได้เหรอ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
" ได้ แต่กินโมะแทนก่อนนะ เดี๋ยวแก้วค่อยกินข้าว" โทโมะบอกพร้อมกันสอดแกนกายเข้ามาในตัวหญิงสาวอย่างเร็ว
" โอ๊ย เจ็บนะ เบาๆ ไม่เป็นไง" แก้วเอ่ยว่าชายหนุ่มพร้อมกับยกมือตีแขนชายหนุ่ม
" เจ็บแล้วจำนะ ว่าอย่าลองดีกับโมะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะขยับสะโพกไปตามจังหวะที่เพิ่มขึ้น ไม่ได้ช้าเมื่อครั้งที่ผ่านมา
" โมะ เบาๆ สิ แก้วยอมแล้ว" แก้วเอ่ยบอก โทโมะผ่อนจังหวะลงก่อนจะก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากบางๆ ของหญิงสาวอย่างนุ่มนวล
" อื้อ..อื้อออ" แก้วครางด้วยรอยยิ้มที่มันไม่ได้เจ็บ ก่อนจะถูกจับพลิกขึ้นมาอยู่ด้านบน แก้วเองที่กำลังค้างอยู่จึงขยับสะโพกตามจังหวะอย่างเร็ว
" นั้นแหละที่รัก..อื้อออ" โทโมะครางเรียกหญฺงสาวที่อยู่ด้านบน
" อ๊า" ทั้งสองถึงจุดแห่งความสุขพร้อมกันพร้อมกันแก้วที่ล้มตัวลงนอนบนอกอันแข็งแรงของชายหนุ่มอย่างอ่อนล้า
" อย่าทำให้โมะโกรธอีกรู้ไหม" โทโมะลุกแล้วจับหญิงสาวให้หันหน้ามามองกัน
" อืม" แก้วบอกแล้วหลบสายตา
" ถ้าโมะโกรธอีก แก้วเองก็จะเจ็บตัวรู้ไหมคนดี" โทโมะเอ่ยบอกแล้วประกบปากอย่างแผ่วเบาก่อนจะถอนออก
" ไปกินข้าวได้ยัง หิวแล้ว" แก้วเอ่ยบอกด้วยความหิว
" แต่งตัวสิ หรือจะต่ออีกรอบ" โทโมะเอ่ยบอก แก้วจึงคว้าเสื้อผ้ากก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องนอน
ทั้งสองเดินออกจากห้องพักมานั่งทานอาหารที่ริมทะเลก่อนจะเดินมานั่งเล่นบนหาดทราย
" โทโมะ พาฉันไปดูพี่กราฟหน่อยได้ไหม" แก้วเอ่ยอ้อนชายหนุ่ม
" ไม่ได้"
" นะโมะนะ แก้วอยากไปดูเขา" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม โทโมะมองหญิงสาวที่ทำหน้าออดอ้อนก่อนจะยิ้มออกมา
" ก็ได้ แต่แปบเดียงนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะลุกขึ้น
" เย้ นายน่ารักที่สุดเลย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมกระโดดหอมแก้มชายหนุ่ม
" ก็เธอน่ารักไง ฉันถึงต้องใจอ่อนยอมทุกที" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจับมือพาหญิงสาวเดินมายังห้องพักที่ชายหนุ่มที่เขาซ้อมไปเมื่อเช้าอยู่
" พี่กราฟ" แก้วเดินเข้าไปหาพี่ชายที่นอนหลับอยู่ ก่อนจะเดินไปเตรียมผ้ากับน้ำมาเช็ดตัวให้พี่ชาย
" กะ.แก้ว" กราฟค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองน้องสาวก่อนจะยิ้มให้
" เช็ดตัวหน่อยนะ" แก้วเอ่ยบอกพี่ชายก่อนจะค่อยๆ เช็ดใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยเลือดอย่างแผ่วเบา โดยมีโทโมะนั่งมองอย่างไม่ชอบใจ แก้วจัดการเช็ดตัวให้พี่ชายจนเสร็จ
" โทโมะ แก้วขอยาหน่อยได้ไหม แก้วจะทำแผลให้พี่กราฟ" แก้วเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม
" พามาหา แล้วแก้วก็เช็ดตัวให้ก็เกินพอแล้วมั้ง" โทโมะเอ่ยบอกอย่างหึงหวง
" นะโมะนะ" แก้วบอกแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มชายหนุ่ม แกเวทำอย่างนั้นเพราะเธอไม่อยากให้ชายหนุ่มนั้นทำร้ายพี่ชายเธออีก
" เฮ้ย เอายามาดิ" โทโมะตะโกนสั่งลูกน้อง เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแก้วก็ประคองให้พี่ชายลุกขึ้นนั่งกับหัวเตียงแล้วทายาให้
" หิวข้าวไหมพี่กราฟ" แก้วเอ่ยถามพี่ชายพร้อมทายาที่มุมปากให้
" นิดน้อยอ่ะ แล้วแก้วมากับ" กราฟเอ่ยถามน้องสาวแล้วมองไปยังชายหนุ่มที่นั่งมองมาอยู่
" เรื่องมันยาวอ่ะพี่กราฟ เดี๋ยวแก้วไปสั่งข้าวให้พี่กินดีกว่านะ" แก้วบอกแล้วลุกเดินออกไป
" จะไปไหนแก้ว" โทโมะลุกขึ้นรั้งแขนหญิงสาวไว้
" แก้วจะไปสั่งข้าวให้พี่กราฟ"
" ไม่ต้อง เดี๋ยวให้ลูกน้องไปสั่งให้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันไปสั่งลูกน้องก่อนจะดึงหญิงสาวลงมานั่งบนตัก
" แก้ว ลุกออกมาเลย" กราฟเอ่ยเรียกน้องสาว
" ไม่ได้" โทโมะบอกแล้วรั้งเอวหญิงสาวไว้ก่อนจะยิ้มอย่างชอบใจที่ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงไม่สามารถทำอะไรเขาได้
" ไม่เป็นไรค่ะพี่กราฟ" แก้วหันมาบอกพี่ชายแล้วยิ้มบางๆ ให้พี่ชาย
" อุ๊บบ" โทโมะปิดปากหญิงสาวตรงหน้าอย่างแผ่วเบาเพื่อยั่วอารมณ์คนที่นั่งดูอยู่บนเตียง
++ อัพแล้วนะจ๊ะ เม้น เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ ++
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ