สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

      โทโมะเดินออกมาด้วยกางเกงขาสั้นยาวแค่เข่ากับเสื้อเชิ๊ตสีขาว โดยไม่ติดกระดุ้มเม็ดบน มันทำให้เห็นอกแกร่งของชายหนุ่ม

     " ไปกินข้าวกันดีกว่า" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินมาหาชายหนุ่ม โทโมะยิ้มตอบก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวแล้วโอวเอวเดินพามายังร้านอาหาร

     " กินอะไรดี" โทดมะเอ่ยถามหญิงสวที่นั่งอยู่ข้างกาย

     " ข้าวผัดทะเลดีกว่า" แก้วเอ่ยบอกแล้วหันหน้าไปมองในทะเล ตอนนี้ก็สายแล้วแต่ที่นั่งมันร่มรื่นย์เพราะมีต้นไม้ให้บังเอาไว้  แต่ลมยังพัดเย็นสบาย

      " ข้าวผัดทะเลสอง น้ำส้มหนึ่ง และก็เบียร์เย็นๆ ขวดนึง" โทโมะเอยสั่งก่อนจะเอามือขึ้นมาโอบไหล่หญิงสาวข้างกายเอาไว้

      " กินเบียร์แต่เช้าเลยเหรอ" แก้วเอ่ยถามโดยไม่ได้หันกลับมามองชายหนุ่ม

      " ก็ปกติอยู่แล้ว ไม่ชอบเหรอ" โทโมะเอ่ยถาม พร้อมขยับเอาคางมาเกยไว้บนไหล่หญิงสาว

      " เปล่า ก็แค่ถามดู" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

      " ไว้คราวหน้าเรามาเที่ยวอีกนะ"  โทดมะเอ่ยบอกหญิงสาว  แก้วจึงหันกลับมามองชายหนุ่ม ทำให้ปากของทั้งคู่เฉียดกัน

       " จะพาฉัน เอ่อ แก้วกลับบ้านแล้วใช่ไหม" แก้วเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

       " อืม อยากกลับบ้านมากเลยเหรอ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว พร้อมยกแก้วเบียร์ที่พนักงานเอาเสิร์ฟขึ้นดื่ม

       " ใช่ แก้วอยากกลับไปช่วยแม่ทำงานแล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

       " ก็ได้ ตามใจอยู่แล้ว" โทดมะเอ่ยบอกพร้อมก้มลงจูบหญิงสาว

       " พอก่อน อาหทารมาเสร์ฟแล้ว" แก้วดันชายหนุ่มออกก่อนจะนั่งไขว่ห้าง

       " นั่งดีๆ กางเกงมันสั้น" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมเอามือมาวางบนขาของหญิงสาว  แก้วไม่ว่าอะไรโทโมะจึงเลื่อนจานข้าวมาตรงหน้าหญิงสาว  แก้วจึงจัดการทานอาหารจานของตัวเองให้หมดก่อนจะหันมาหาชายหนุ่มที่ไม่ยอมทานข้าว

       " ไม่หิวเหรอ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม

       " หิวสิ แต่รอแก้วใจป้อนให้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว

       " เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าหนุ่มหล่อมาเฟียพิการซะแล้ว" แก้วเอ่ยบอกแต่มือก็ตักอาหารใส่ปากชายหนุ่ม

        " นายครับ เราจับตัวไอ้คนที่โกงเงินไปได้แล้วครับ" ลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาบอกเจ้านาย

        " รอก่อน เดี๋ยวกินข้าวสร็จแล้วคุยกัน" โทโมะเอ่ยบอก ลูกน้องจึงก้มหัวใจก่อนจะเดินออกไป

        " มีอะไรหรือเปล่า"

        " เปล่า เดี๋ยวแก้วไปรอที่ห้องนะ เดี๋ยวโมะขอตัวไปทำงานก่อน" โทโมะเรียกเก็บตังค์ก่อนจะเดินออกไป  แก้วเองก็อยากจะรู้ก็แอบเดินตามไปห่างๆ เมื่อมาถึงบริเวณที่โล่งแก้วเองก็เห็นชายหนุ่มนั้นกำลังซ้อมชายคนหนึ่งอยู่

        " พี่กราฟ"  แก้วเอ่ยเรียกชื่อพี่ชายอย่างตกใจ  พี่กราฟเป็นพี่ชายที่ไปอยู่กับพ่อหลังจากที่พ่อกับแม่แยกทางกัน  ตอนนี้หน้าของพี่ชายมีแต่เลือด

        " หยุด อย่าทำเขา" แก้วตะโกนบอกแล้ววิ่งเข้ามากอดพี่ชายไว้

        " พี่กราฟ พี่เป็นอะไรไหม" แก้วกอดพี่ชายก่อนจะเช็ดใบหน้าพี่ชายที่เต็มไปด้วยเลือด

        " ไม่ แก้วออกไปเถอะ"  กราฟบอกน้องสาวพร้อมกับแก้วที่โดนชายหนุ่มกระชากออกมา

        " เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วส่งหญิงสาวไปให้ลูกน้องจับตัวไว้  ก่อนจะลงมือซ้อมชายหนุ่มต่อ

        " อย่าทำเขา แก้วขอร้องนะโมะ" แก้วเอ่ยร้องขอชายหนุ่มทั้งน้ำตา

        " ก็ได้" โทโมะหยุดซ้อมชายหนุ่ม แก้วจึงสะบัดตัวจากการจับกุมแล้ววิ่งมาหาพี่ชายที่สลบไป

        " พี่กราฟ อย่าเป็นอะไรนะ" แก้วเข้ามาประคองหน้าพี่ชายเอามาวางไว้บนตักตัวเอง

        " แค่นี้ไม่ตายหรอก" โทโมะเอ่ยบอกแล้วดึงตัวหญิงสาวออกมาก่อนจะเดินกลับมายังห้องพัก

        " จัดการมันด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแล้วอุ้มหญิงสาวเดินออกไป

       " เป็นห่วงมันมากเลยหรือไง" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวยังหึงหวง

       " ใช่ เขาเป็นคนที่แก้วรักและคิดถึง" แก้วเอ่ยบอกออกไป

       " ดี ฉันจะฆ่ามันให้ตายไปเลย" โทโมะเอ่ยบอกอย่างโมโห

       " อย่าทำอะไรเขาเลยนะ แก้วขอร้อง" แก้วเดินมาหยุดที่หน้าโทโมะ

       " แลกกับอะไรที่ไม่ให้ทำอะไรผู้ชายคนนั้น" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่ยืนต่อรองกันเขาอยู่ตรงหน้า

        " อะไรก็ได้ที่นายอยากได้ แต่ฉันขออย่าทำอะไรเขาเลย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

        " คิดก่อน" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินหนีไปนั่งที่โซฟา

        " โทโมะ แก้วขอร้องได้ไหม" แก้วเดินตามชายหนุ่มมาก่อนจะนั่งลงบนตักโดยหันหน้าเข้าหาชายหนุ่ม

        " รักมันมากเหรอ ถึงยอมทำทุกอย่างเพื่อมันได้" โทโมะเอ่ยถามอย่างไม่พอใจ

        " ใช่ เพราะเขาเป็นพะ..อุ๊บ" ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดจบก็โดนชายหนุ่มปิดปากแล้ว  มือทั้งสองยังขึ้นจับที่ไหล่กว้างของชายหนุ่มเอาไว  ก่อนจะจูบตอบมือหนาลูบไล้บริเวณสะโพกของหญิงสาว

        " อื้อ..อื้อ" แก้วครางออกมาทำให้ชายหนุ่มนั้นได้แลกลิ้นกับหญิงสาวตรงหน้าอย่างชอบใจ

        " งั้นก็ทำให้ดูว่าสิ่งที่แก้วแลกมันสมควรกับสิ่งที่เธอขอไหม" โทโมะถอนจูบออกก่อนจะเอ่ยบอกหญิงสาว  แก้วนิ่วหน้าก่อนจะค่อยๆ ถอดเสื้อออกพร้อมกับบราเพื่อให้ชายหนุ่มเห็น  โทโมะก็อดที่จะบอกสิ่งที่งามตาอยู่ตรงหน้าไม่ได้  มือบางก็เอื้อมมาปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของชายหนุ่มจนหมด  ก่อนจะลูบไล้ไปทั่วแผงอก

        " อืม.." โทโมะครางพร้อมมองการกระทำของหญิงสาว  

        " โมะ โมะรักแก้วไหม" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มก่อนจะดึงชายหนุ่มลงมาคลอเคลียที่อกงามของตัวเอง

        " อื้อ.รักสิ..อืม รักที่สุด" โทโมะครางตอบอย่างลืมตัวว่ากำลังโมโหหึงหญิงสาวอยู่

        " อื้อ..งั้นแก้วขออะไรโมะ อืม..โมะให้แก้วได้ไหม" แก้วกำลังเชิญชวนชายหนุ่มโดยที่โทดมะเองไม่รู้เลยว่ากำลังหลงกลหญิงสาว

        " ได้สิ คนดีของโมะ" โทดมะเอ่ยบอกก่อนจะตวัดลิ้นเลียที่ยอดอกของหญิงสาวแล้วดูดดื่มกับมันอย่างหลงใหล

        " แล้วผู้ชาย..อื้อ..คนนั้นทำอะไรผิดล่ะคนดีของแก้ว"

        " โกงเงินโมะนะสิ..อื้ม"

        " อ๋อ..อื้อ"

        " แล้วแก้วจะขออะไรโมะล่ะคร๊าบ..หวาน"โทโมะเอ่ยถามก่อนจะเลื่อนมาที่ซอกคอของหญิงสาว

          ++ อัพแค่นี้ก่อนนะ เม้น โหวต แล้วจะมาต่อให้ในตอนเย็นๆ ++