สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

       " ขอให้โมะยกโทษให้พี่กราฟได้ไหมอ่ะค่ะ" แก้วออดอ้อนชายหนุ่มเสียงหวาน

        " ได้สิ โมะตามใจแก้วอยู่แล้ว" โทโมะเอ่ยบอกแต่ยังคลอเคลียที่อกหญฺงสาวอย่างต่อเนื่อง

        " ขอบคุณนะค่ะโมะ" แก้วเอ่ยบอกเสียงหวาน

        " อื้อ..อืม" โทโมะครางเสียงหวานเมื่อสนุกกับอกหวานของหญิงสาว  แต่แล้วแก้วก็ลุกขึ้นอย่างดื้อๆ

        " ไปไหนอ่ะแก้ว" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวที่อยู่ดีๆ ก็ลุกออกจากตัวซึ่งมันทำให้เขาค้างอย่างมาก

        " แก้วได้ในสิ่งที่แก้วต้องการ แล้วโมะเองก็ได้ในสิ่งที่โมะต้องการเหมือนกัน เท่ากันว่าจบแล้ว" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะคว้าเสื้อที่อยู่ที่พื้นเดินหนีเข้าไปในห้องนอนทันที

        " แก้ว มาเคลียร์กันให้รู้เรื่องก่อนนะ" โทโมะเอ่ยก่อนจะเดินตามหญิงสาวมาแต่เธอก็ปิดแล้วล็อคห้องไม่ให้ชายหนุ่มเข้าไป

       ตอนเย็นแก้วก็เดินออกมาจากห้องนอนก่อนจะมองหาชายหนุ่ม  ก็พบว่าโทโมะนอนหลับอยู่ที่โซฟา

     " โทโมะ แก้วหิวข้าวอ่ะ พาไปกินข้าวหน่อยสิ" แก้วเขย่าตัวชายหนุ่มให้ตื่น

     " มานี้เลย" โทโมะที่เห็นว่าเป็นใครก็จับตัวให้ลงมานอนที่โซฟาก่อนที่ตัวเองจะขึ้นไปคร่อมหญิงสาวเอาไว้

     " จะทะ ทำอะไรนะโมะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม

     " เมื่อตอนบ่ายมาทำให้ค้างแล้วจากไป อย่านึกว่ารอดนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะก้มลงสูดดมที่ซอกคอของหญิงสาวแล้วดูดเม้มอย่างชอบใจ

     " มะ..โมะ อย่าสิ" แก้วบอกพร้อมดันหน้าชายหนุ่มออก

     " ไม่เอาอ่ะ โมะค้างรู้ไหม" โทโมะบอกแล้วกระชากเสื้อของหญิงสาวออกขาดก่อนจะโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี  พร้อมรวบมือทั้งสองข้างขึ้นเหนือหัวไว้เพียงมือเดียว  ก่อนที่จะเอาอีกมือลูบไล้ที่ต้นขาของหญิงสาวก่อนจะปัดผ่านเนื้อนูนของหญิงสาวอย่างตั้งใจและปลดกระดุมกางเกงออก  แล้วเกี่ยวออกจากขาของหญิงสาวพร้อมก่อนจะมองร่างกายหญิงสาวอย่างชื่นชอบใจ

     " พอเถอะโมะ แก้วอายนะ" หญิงสาวบอกด้วยใบหน้าที่แดงอมชมพู  โทโมะยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะลุกขึ้นมาจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง  แก้วก็กำลังคิดหาวิธีหนีจากการกระทำของชายหนุ่มจึงลุกแล้ววิ่งหนี

     " อย่าคิดหนีดีกว่าแก้วใจ" โทโมะบอกแล้วดึงหญิงสาวลงมานอนที่โซหาก่อนจะใช้ขาแกร่งแยกขาเรียวของหญิงสาวออกจากกัน  

     " โมะจ๋า แก้วหิวข้าวอ่ะ กินข้าวก่อนไม่ได้เหรอ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม

     " ได้ แต่กินโมะแทนก่อนนะ เดี๋ยวแก้วค่อยกินข้าว" โทโมะบอกพร้อมกันสอดแกนกายเข้ามาในตัวหญิงสาวอย่างเร็ว

     " โอ๊ย เจ็บนะ เบาๆ ไม่เป็นไง" แก้วเอ่ยว่าชายหนุ่มพร้อมกับยกมือตีแขนชายหนุ่ม

     " เจ็บแล้วจำนะ ว่าอย่าลองดีกับโมะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะขยับสะโพกไปตามจังหวะที่เพิ่มขึ้น  ไม่ได้ช้าเมื่อครั้งที่ผ่านมา

     " โมะ เบาๆ สิ แก้วยอมแล้ว" แก้วเอ่ยบอก  โทโมะผ่อนจังหวะลงก่อนจะก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากบางๆ ของหญิงสาวอย่างนุ่มนวล 

     " อื้อ..อื้อออ" แก้วครางด้วยรอยยิ้มที่มันไม่ได้เจ็บ  ก่อนจะถูกจับพลิกขึ้นมาอยู่ด้านบน  แก้วเองที่กำลังค้างอยู่จึงขยับสะโพกตามจังหวะอย่างเร็ว

     " นั้นแหละที่รัก..อื้อออ" โทโมะครางเรียกหญฺงสาวที่อยู่ด้านบน 

     " อ๊า" ทั้งสองถึงจุดแห่งความสุขพร้อมกันพร้อมกันแก้วที่ล้มตัวลงนอนบนอกอันแข็งแรงของชายหนุ่มอย่างอ่อนล้า

     " อย่าทำให้โมะโกรธอีกรู้ไหม" โทโมะลุกแล้วจับหญิงสาวให้หันหน้ามามองกัน

     " อืม" แก้วบอกแล้วหลบสายตา

     " ถ้าโมะโกรธอีก แก้วเองก็จะเจ็บตัวรู้ไหมคนดี" โทโมะเอ่ยบอกแล้วประกบปากอย่างแผ่วเบาก่อนจะถอนออก

     " ไปกินข้าวได้ยัง หิวแล้ว" แก้วเอ่ยบอกด้วยความหิว

     " แต่งตัวสิ หรือจะต่ออีกรอบ" โทโมะเอ่ยบอก  แก้วจึงคว้าเสื้อผ้ากก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องนอน

      ทั้งสองเดินออกจากห้องพักมานั่งทานอาหารที่ริมทะเลก่อนจะเดินมานั่งเล่นบนหาดทราย

      " โทโมะ พาฉันไปดูพี่กราฟหน่อยได้ไหม" แก้วเอ่ยอ้อนชายหนุ่ม

      " ไม่ได้"

      " นะโมะนะ แก้วอยากไปดูเขา" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม  โทโมะมองหญิงสาวที่ทำหน้าออดอ้อนก่อนจะยิ้มออกมา

      " ก็ได้ แต่แปบเดียงนะ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะลุกขึ้น 

      " เย้ นายน่ารักที่สุดเลย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมกระโดดหอมแก้มชายหนุ่ม

      " ก็เธอน่ารักไง ฉันถึงต้องใจอ่อนยอมทุกที" โทโมะเอ่ยบอกแล้วจับมือพาหญิงสาวเดินมายังห้องพักที่ชายหนุ่มที่เขาซ้อมไปเมื่อเช้าอยู่

      " พี่กราฟ" แก้วเดินเข้าไปหาพี่ชายที่นอนหลับอยู่  ก่อนจะเดินไปเตรียมผ้ากับน้ำมาเช็ดตัวให้พี่ชาย

      " กะ.แก้ว" กราฟค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองน้องสาวก่อนจะยิ้มให้

      " เช็ดตัวหน่อยนะ" แก้วเอ่ยบอกพี่ชายก่อนจะค่อยๆ เช็ดใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยเลือดอย่างแผ่วเบา  โดยมีโทโมะนั่งมองอย่างไม่ชอบใจ  แก้วจัดการเช็ดตัวให้พี่ชายจนเสร็จ

      " โทโมะ แก้วขอยาหน่อยได้ไหม แก้วจะทำแผลให้พี่กราฟ" แก้วเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม

      " พามาหา แล้วแก้วก็เช็ดตัวให้ก็เกินพอแล้วมั้ง" โทโมะเอ่ยบอกอย่างหึงหวง

      " นะโมะนะ" แก้วบอกแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มชายหนุ่ม  แกเวทำอย่างนั้นเพราะเธอไม่อยากให้ชายหนุ่มนั้นทำร้ายพี่ชายเธออีก

      " เฮ้ย เอายามาดิ" โทโมะตะโกนสั่งลูกน้อง  เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแก้วก็ประคองให้พี่ชายลุกขึ้นนั่งกับหัวเตียงแล้วทายาให้

      " หิวข้าวไหมพี่กราฟ" แก้วเอ่ยถามพี่ชายพร้อมทายาที่มุมปากให้

      " นิดน้อยอ่ะ แล้วแก้วมากับ" กราฟเอ่ยถามน้องสาวแล้วมองไปยังชายหนุ่มที่นั่งมองมาอยู่

       " เรื่องมันยาวอ่ะพี่กราฟ เดี๋ยวแก้วไปสั่งข้าวให้พี่กินดีกว่านะ" แก้วบอกแล้วลุกเดินออกไป

       " จะไปไหนแก้ว" โทโมะลุกขึ้นรั้งแขนหญิงสาวไว้

       " แก้วจะไปสั่งข้าวให้พี่กราฟ"

       " ไม่ต้อง เดี๋ยวให้ลูกน้องไปสั่งให้" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันไปสั่งลูกน้องก่อนจะดึงหญิงสาวลงมานั่งบนตัก 

       " แก้ว ลุกออกมาเลย" กราฟเอ่ยเรียกน้องสาว

       " ไม่ได้" โทโมะบอกแล้วรั้งเอวหญิงสาวไว้ก่อนจะยิ้มอย่างชอบใจที่ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงไม่สามารถทำอะไรเขาได้

       " ไม่เป็นไรค่ะพี่กราฟ" แก้วหันมาบอกพี่ชายแล้วยิ้มบางๆ ให้พี่ชาย

       " อุ๊บบ" โทโมะปิดปากหญิงสาวตรงหน้าอย่างแผ่วเบาเพื่อยั่วอารมณ์คนที่นั่งดูอยู่บนเตียง

      ++ อัพแล้วนะจ๊ะ เม้น เม้น โหวตให้ด้วยนะจ๊ะ ++