สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK
8.6
30)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " แก้ว ถ้าเขาไม่รักแก เขาไม่หึง ไม่หวง ไม่ห่วงแกหรอก เชื่อฉันสิ" " บางที่ฉันก็แอบน้อยใจเหมือนกันนะ ฉันยังเคยคิดว่าเขานั้นรักฉันหรือรักตัวฉันกันแน่" " แก้ว แกอย่าคิดมากสิ ยังไงแกก็เป็นเมียเขาแล้วนะ" " แต่..." " พอเถอะ อย่าเพิ่งคิดเลย เดี๋ยวแกจะไม่สบายเอาเปล่าๆ" เขื่อนเอ่ยบอกก่อนจะดึงเพื่อนสาวมากอดปลอบ " อืม แกอยากกินอะไรไหม หรือจะไปดูหนังกันดี ร้องเกะก็ได้นะ" แก้วเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม เพราะไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วง " ร้องเกะดีกว่า มีขนมด้วยก็ดี" เขื่อนเอ่ยบอก " ได้เลย งั้นเราไปสนุกกันดีกว่า" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะพาเพื่อนหนุ่มมายังห้องร้องคาราโอเกะก่อนจะปล่อยให้เพื่อนหนุ่มนั้นเลือกเพลงไป ส่วนตัวเองจึงออกมาหาขนมและเครื่องดื่มไปในห้องคาราโอเกะ " มาแล้ว" แก้วเดินเข้ามาพร้อมถาดเครื่องดื่ม พร้อมเด็กรับใช้ที่เดินถือถาดขนมเข้ามายังห้องคาราโอเกะ " มาร้องเพลงกัน เพลงนี้สนุก" เขื่อนเอ่ยบอกก่อนจะยื่นไมค์อีกอันให้เพื่อนสาว ทั้งสองใช้เวลาเกือบทั้งบ่ายอยู่ในห้องคาราโอเกะ " อ้าว! ยัยแก้ว หลับไปซะแล้ว" เขื่อนหันมามองเพื่อนสาว ก่อนจะจัดการปิดเพลงแล้วหันมาดูเพื่อนสาวก่อนจะอุ้มเพื่อนสาวออกมาจากห้องคาราโอเกะเพื่อที่จะพาขึ้นไปนอนให้ดีๆ " น้องครับ ห้องนอนของแก้วอยู่ไหนอ่ะครับ" เขื่อนเอ่ยถามเด็กรับใช้ที่เดินผ่านมาพอดี " มาค่ะ เดี๋ยวหนูพาไปค่ะ" " ไม่ต้อง เมียฉันฉันดูแลเองได้" โทโมะที่เดินเข้ามาก็เข้ามารับแฟนสาวไปอุ้มไว้แนบอก " อ๋อ แล้วนายห้ามไปไหนด้วย" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะพาแฟนสาวเดินขึ้นไปพักผ่อนยังห้องนอนด้านบน ก่อนจะเดินลงมาข้างล่าง " แก้วเป็นอะไร" " เอ่อ..คะ คือว่า พวกเราร้องเพลงกันอยู่นะครับ แล้วแก้วก็หลับไป ผมก็เลยจะพาขึ้นไปนอนที่ห้อง เท่านั้นเอง"เขื่อนเอ่ยบอกชายหนุ่ม " ขอบใจที่อยู่เป็นเพื่อนแก้วล่ะกันวันนี้ ถ้าพรุ่งนี้แก้วอยากไปเที่ยวไหนก็มาพาไปล่ะกัน" โทโมะเอ่ยบอกกับเพื่อนสนิทของหญิงสาว " นายว่าอะไรนะ" เขื่อนเอ่ยถามอย่างไม่เชื่อ " บอกว่าถ้าแก้วอยากไปไหนก็พาไป" โทโมะเอ่ยบอก " จริงเหรอ นายให้ไปจริงๆ เหรอ" " อืม เดี๋ยวอยู่กินข้าวเย็นด้วยกันล่ะ ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อน" โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นบ้านไป ปล่อยให้เขื่อนมองตามอย่างสงสัย " แก้วตื่นครับ" โทโมะเข้ามาในห้องนอนก่อนจะคุกเข่าลงข้างที่นอนก่อนจะใช้มือเขี่ยผมที่ตกลงมาปิดใบหน้าขาวไว้ออกก่อนจะก้มลงจูบที่หน้าผากเบาๆ " หืม กลับมาแล้วเหรอค่ะ แล้วแก้วมานอนที่นี้ได้ไง" แก้วลุกขึ้นถามชายหนุ่ม " โมะอุ้มขึ้นมาครับ เดี๋ยวเราอาบน้ำและลงไปกินข้าวกันนะครับ เพื่อนของแก้วรอทานข้าวอยู่ด้วย" โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาว " เขื่อนเนี่ยนะ" แก้วเอ่ยถามอยากแปลกใจ " ใช่ งั้นโมะไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วแก้วค่อยอาบน้ำ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ แก้วจึงเดินไปเตรียมเสื้อผ้าให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินมานั่งรอที่เตียง เมื่อชายหนุ่มเดินออกมาหญิงสาวจึงเดินเข้าไปอาบน้ำบ้าง เมื่อนานทั้งสองจึงเดินลงมายังโต๊ะอาหารทันที โดยมีเขื่อนที่นั่งรออยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว " ยังไม่กลับอีกเหรอ" แก้วเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มอย่างประชดคนข้างๆ " ก็คุณโทโมะเอ่ยปากชวนกินข้าวเย็น ก็ต้องอยู่ตามมารยาทสิว่ะ" เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนสาว " ตักข้าวได้แล้ว หิว" โทโมะเอ่ยบอกเด็กรับใช้ที่ยืนอยู่ด้านหลัง
" ขับรถกลับบ้านดีๆ ล่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินมาส่งเพื่อนหนุ่มที่รถ " แล้วพรุ่งนี้เจอกัน" เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนสาว " หมายความว่าไง" แก้วเอ่ยถามอย่างสงสัย " ก็แฟนแกยอมให้ฉันพาแกไปเที่ยวแล้ว" แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาว " เขาบอกแกเหรอ" " ใช่ ฉันไปก่อนนะ พรุ่งนี้ฉันจะมาหาที่บ้าน" เขื่อนบอกแล้วเดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับก่อนจะขับรถออกไป แก้วที่เดินเข้าบ้านมาก็เห็นชายหนุ่มเดินหนีขึ้นบ้านจึงเดินตามขึ้นมา " ทำไมยอมให้แก้วไปเที่ยวกับเขื่อนล่ะค่ะ" แก้วเดินขึ้นมาดักหน้าชายหนุ่มก่อนที่เขาจะเข้าห้องนอน " แล้วไม่อยากไปเหรอ" " อยากมันก็อยากไปค่ะ แต่แค่แปลกใจ" " งั้นเขาไปคุยกันในห้องดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกแล้วโอบเอวแฟนสาวเข้าไปในห้องนอน " มีไรก็ว่ามาสิ แก้วอยากฟังแล้ว" แก้วเอ่ยบอกเมื่อนั่งลงบนเตียง " พี่ได้ยินเรื่องที่แก้วคุยกับเพื่อน" " ได้ยินได้ไง" " สงสัยว่าแก้วหรือเพื่อนแก้วนั้นแหละกดโทรออกมาหาพี่ ทำให้พี่ได้ยินบทสนทนาของแก้วกับเพื่อน" " อะไรนะ" " แก้ว พี่รักแก้วนะ ยิ่งพี่รักมากก็ยิ่งหึง ห่วง หวงมากขึ้นเท่านั้น อย่าโกรธพี่เลยนะ" " ก็ได้ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม " พี่รักแก้วทั้งตัวแล้วหัวใจ แต่ตัวอาจจะมากหน่อย" โทโมะเอ่ยบอก ทำให้หญิงสาวหน้าแดงทันที " บ้า ปล่อยแก้วเลย แก้วจะนอนแล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่กอดเอวบางไว้ก่อนจะผลักตัวให้เธอลงไปนอนกับเขา " ปล่อยก็บ้าแล้ว" โทโมะว่าก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวทั้งสองข้างอย่างมีความสุข ก่อนที่ทั้งสองจะเริ่มบทเพลงรัก
เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนหนุ่ม โดยมีโทโมะยื่นมองหญิงสาวที่แต่งตัวอยู่ วันนี้แก้วเลือกที่จะใส่เสื้อยืดพอดีตัวกับกางเกงขาเดฟสีดำ " วันนี้แต่งตัวน่ารักนะเนี่ย" " กลัวสามีหึงค่ะ" แก้วว่าก่อนจะเดินมายืนตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียง
" ขับรถกลับบ้านดีๆ ล่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินมาส่งเพื่อนหนุ่มที่รถ " แล้วพรุ่งนี้เจอกัน" เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนสาว " หมายความว่าไง" แก้วเอ่ยถามอย่างสงสัย " ก็แฟนแกยอมให้ฉันพาแกไปเที่ยวแล้ว" แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาว " เขาบอกแกเหรอ" " ใช่ ฉันไปก่อนนะ พรุ่งนี้ฉันจะมาหาที่บ้าน" เขื่อนบอกแล้วเดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับก่อนจะขับรถออกไป แก้วที่เดินเข้าบ้านมาก็เห็นชายหนุ่มเดินหนีขึ้นบ้านจึงเดินตามขึ้นมา " ทำไมยอมให้แก้วไปเที่ยวกับเขื่อนล่ะค่ะ" แก้วเดินขึ้นมาดักหน้าชายหนุ่มก่อนที่เขาจะเข้าห้องนอน " แล้วไม่อยากไปเหรอ" " อยากมันก็อยากไปค่ะ แต่แค่แปลกใจ" " งั้นเขาไปคุยกันในห้องดีกว่า" โทโมะเอ่ยบอกแล้วโอบเอวแฟนสาวเข้าไปในห้องนอน " มีไรก็ว่ามาสิ แก้วอยากฟังแล้ว" แก้วเอ่ยบอกเมื่อนั่งลงบนเตียง " พี่ได้ยินเรื่องที่แก้วคุยกับเพื่อน" " ได้ยินได้ไง" " สงสัยว่าแก้วหรือเพื่อนแก้วนั้นแหละกดโทรออกมาหาพี่ ทำให้พี่ได้ยินบทสนทนาของแก้วกับเพื่อน" " อะไรนะ" " แก้ว พี่รักแก้วนะ ยิ่งพี่รักมากก็ยิ่งหึง ห่วง หวงมากขึ้นเท่านั้น อย่าโกรธพี่เลยนะ" " ก็ได้ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม " พี่รักแก้วทั้งตัวแล้วหัวใจ แต่ตัวอาจจะมากหน่อย" โทโมะเอ่ยบอก ทำให้หญิงสาวหน้าแดงทันที " บ้า ปล่อยแก้วเลย แก้วจะนอนแล้ว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่กอดเอวบางไว้ก่อนจะผลักตัวให้เธอลงไปนอนกับเขา " ปล่อยก็บ้าแล้ว" โทโมะว่าก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวทั้งสองข้างอย่างมีความสุข ก่อนที่ทั้งสองจะเริ่มบทเพลงรัก
เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนหนุ่ม โดยมีโทโมะยื่นมองหญิงสาวที่แต่งตัวอยู่ วันนี้แก้วเลือกที่จะใส่เสื้อยืดพอดีตัวกับกางเกงขาเดฟสีดำ " วันนี้แต่งตัวน่ารักนะเนี่ย" " กลัวสามีหึงค่ะ" แก้วว่าก่อนจะเดินมายืนตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ