สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

       เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะออกไปเที่ยวกับเพื่อนหนุ่ม  โดยมีโทโมะยื่นมองหญิงสาวที่แต่งตัวอยู่  วันนี้แก้วเลือกที่จะใส่เสื้อยืดพอดีตัวกับกางเกงขาเดฟสีดำ
          " วันนี้แต่งตัวน่ารักนะเนี่ย"
          " กลัวสามีหึงค่ะ" แก้วว่าก่อนจะเดินมายืนตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ที่ปลายเตียง
          " เลิกประชดพี่ได้แล้วครับ" ชายหนุ่มรวบเอวหญิงสาวมากอดไว้
          " ล้อเล่นค่ะ งั้นเราลงไปกินข้าวกันดีกว่า" แก้วว่าก่อนจะจับมือชายหนุ่มเดินลงมายังโต๊ะอาหาร
          " มาแต่เช้าเชียวนะเขื่อน"  แก้วเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่มก่อนจะเดินไปนั่งคู่กับชายหนุ่ม
          " แน่นอน วันนี้จะพาเพื่อนสาวไปกิน เที่ยว ช็อปแหละเลย นานๆ ได้เจอกันที" เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนสาว
          " แกเลี้ยงใช่ป่ะ"
          " แน่นอน ในโอกาสที่นานๆ เจอกัน"
          " งั้นวันนี้ฉันจัดเต็มนะ อ่าอ่าอ่า"
          " สามีนั่งอยู่ สนใจกันบ้างสิ" โทโมะเอ่ยบอกทำให้หญิงสาวหันมามอง
          " ได้ค่ะ ให้แก้วป้อนให้ด้วยไหม" แก้วเอ่ยถามก่อนจะยิ้มออกมา
          " เอาสิ วันนี้พี่ขี้เกียจกินเอง"
          " ป้อนสิแก้ว ฉันอยากเห็นแกหวานบ้าง เห็นแต่ห้าวๆ ตลอด" เขื่อนเอ่ยบอกเพื่อนสาว
          " เร็วสิ เพื่อนอยากเห็น"
          " แหม ที่แบบนี้และอารมณืดีจังเลยนะ" แก้วหมั่นไส้คนตัวโตกว่าจึงบิดเข้าที่เอวไปหนึ่งที
          " โอ๊ยๆ พอแล้วครับแก้วใจของพี่"  ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะเอามือมาจับมือหญิงสาวที่บิดเข้าที่เอว
          " งั้นก็กินข้าวได้แล้วค่ะ พี่จะได้ไปทำงาน แก้วเองก็ต้องไปเที่ยวด้วย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะลงมือทานข้าวตรงหน้าให้หมดอย่างเร็ว   แก้วเดินมาส่งสามีไปทำงานที่รถก่อนที่ตัวเองจะเดินเข้าไปนั่งในรถเพื่อนหนุ่มก่อนจะขับออกไป 
 

        วันนี้แก้วสนุกอยู่กับเขื่อน เพื่อนสนิททั้งวัน  ตอนเช้าไปไหว้พระที่อยุธยา  แล้วมาเดินเล่นที่ตลาดน้ำอโยธยาทั้งสองสนุกกับเดินเลือกซ์อของสมัยก่อน และอาหารที่หาทานยากด้วย
        " ประเทศไทยนี้ร้อนจริงๆ เลยเนอะ" เขื่อนเอ่ยบ่นขณะทานน้ำอ้อยเย็นหวานช่ำลงไปในท้อง
        " ใช่ น้ำอ้อยนี้หวาน เย็น สดชื่นจัง" แก้วว่าแก้วจะหันไปหาเพื่อนหนุ่ม
        " แกไม่ซื้ออะไรไปฝากสุดที่รักแกหน่อยหรอก" เขื่อนเอ่ยถามเพื่อนสาว
        " ซื้อสิ ฉันซื้อขนมไปตั้งเยอะแล้ว" แก้วว่าเพราะเธอกับเพื่อนหนุ่มนั้นเดินเอาของไปเก็บที่รถมารอบนึงแล้ว  หลังจากเดินตลาดน้ำอโยธยาและถ่ายรูปกันจนเพลินทั้งสองก็มุ่งหน้ากลับเข้ามาที่กรุงเทพฯ 
        " เดินห้างกันไหม จะได้หายร้อน" เขื่อนเอ่ยชวนเพื่อนสาว
        " โอเค ไปเดินเล่นตากแอร์กันสักหน่อย" แก้วตอบยิ้มๆ ไม่นานเขื่อนก็ขับรถเข้ามาจอดก่อนที่ทั้งสองจะเดินเข้ามาในห้าง
        " ไปไหนก่อน กินข้าว ดูหนัง กินติม" เขื่อนเอ่ยถามเพื่อนสาวอย่างตามใจ
        " กินข้าวก่อน เสร็จแล้ว ไปดูหนัง พอออกมาก็มากินติม" แก้วเอ่ยบอกอย่างอารมณ์ดี
        " อ้าว! แก้ว"
        " อ้าวพี่โทโมะ มาทำอะไรค่ะ" แก้วเอ่ยถามคนรัก
        " พี่มาคุยงานกับลูกค้านะ แล้วแก้วล่ะ" โทโมะเอ่ยถามพร้อมโอบเอวแฟนสาวเอาไว้
        " กำลังจะไปทานข้าวค่ะ ต่อด้วยดูหนัง และออกมากินไอติม" แก้วเอ่ยบอกถึงแผนการให้ชายหนุ่มฟัง
        " ไปกินร้านเดียวกับพี่สิ เดี๋ยวพี่เลี้ยง"
        " แต่พี่คุยกับลูกค้า"
        " ไม่เป็นไรหรอก ลูกค้าก็คือเพื่อนพี่เอง" โทโมะเอ่ยบอกโดยไม่รอฟังคำตอบเขาโอบเอวร่างบางให้เดินไปพร้อมเขาโดยมีเขื่อนเดินตามมาติดๆ  ทั้งสามเข้ามานั่งในร้านอาหารจีนโดยเป็นห้องส่วนตัว  ไม่นานเพื่อนหนุ่มของโทโมะก็มาถึง
        " หวัดดีโทโมะ แล้วนั้นใครล่ะ" ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาถามก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้
        " นี้แก้วภรรยาข้าเอง และก็เขื่อน เพื่อนของแก้ว" โทโมะแนะนำทั้งสองให้เพื่อนหนุ่มรู้จัก
        " ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมเคนตะ" เคนตะเอ่ยบอกแล้วยื่นมือไปจับเพื่อทักทายเขื่อนกับแก้ว
        " เช่นกันค่ะ/ครับ"
        " งั้นอาหารหรือยัง" เคนตะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม
        " ไม่ต้องห่วง สองคนนี้เพิ่งกลับจากอยุธยาท่าทางจะเหนื่อยมาก เดี๋ยวค่อยดูอาหารที่สั่งมานะ" โทโมะเอ่ยแซวแฟนสาว
        " แก้วสั่งมาเยอะค่ะ แต่ไม่รู้ว่าคุณเคนตะจะชอบหรือเปล่า" ไม่นานอาหารที่หญิงสาวสั่งมาก็ถูกทะยอยเข้ามาวางบนโต๊ะกลมจนเต็ม ทั้งหูฉลาม กระเพาะปลา ติ่มซำ ออส่วนกระทะร้อน กุ้งทอดสลัดครีม ข้าวผัดปูจานใหญ่ และอีกมากมายจนอธิบายไม่ถูก
        " ถูกใจสิครับ มีแต่ของที่ผมชอบทั้งนั้นเลย" เคนตะเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว
        " ไอ้เคน เมียกรู" โทโมะเอ่ยบอกเพื่อนหนุ่ม
        " แซวเล่นนิดหน่อยอย่าหวงดิว่ะ"
        " ไม่ได้ คนนี้หวง ถ้าคนนี้ตามสบายเลย" โทโมะเอ่ยบอกยิ้มๆ แล้วชี้ไปทางเขื่อน
        " ขอโทษครับ ผมไม่กินไม้ป่าเดียวกัน" เขื่อนเอ่ยบอกทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา
        " อ่าอ่าอ่าอ่าอ่าอ่าอ่า"
        " ทานกันเถอะค่ะ แก้วกับเขื่อนหิววววมากแล้ว" แก้วเอ่ยบอกอย่างเขิลๆ
        " เชิญครับ" เคนตะเอ่ยบอกแล้วทุกคนจึงลงมือทานอาหารกันแล้วสองหนุ่มอย่างโทโมะกับเคนตะก็นั่งคุยงานกัน  และเขื่อนกับฉันก็เอาแต่กินแล้วก็คุยกันแค่สองคน
        " คุณเคนตะจะกลับแล้วเหรอค่ะ" แก้วหันมาถามชายหนุ่มที่ลุกขึ้นยืน
        " ครับ แล้วเจอกันใหม่นะครับ" เคนตะบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะก้มหัวให้หนึ่งครั้งแล้วเดินออกจากห้องอาหารไป
        " ค่ะ" แก้วยิ้มให้ชายหนุ่มที่เดินออกไปก่อนจะหันมาคุยกับเพื่อนหนุ่มอย่างเขื่อน
        " เดี๋ยวเรากลับกันเลยไหม" โทโมะเอ่ยถามแฟนสาว
        " ก็ได้ค่ะ เริ่มรู้สึกเมื่อยแล้ว"
        " งั้นเดี๋ยวเขื่อนขับรถตามไปที่บ้านแล้วแก้ว ส่วนแก้วก็ไปพร้อมพี่เลย" โทโมะว่าแล้วก็เรียกพนักงานมาเก็บเงินค่าอาหารก่อนจะเดินจับมือแฟนสาวมายังรถที่จอดกลับมาที่บ้าน

        " ซื้ออะไรมาเยอะแยะเรื่องเรา" โทโมะเอ่ยถามแฟนสาว
        " ขนมทั้งนั้นเลยค่ะ" แก้วเอ่ยบอก
        " กินมากนะวังอ้วนเป็นหมูนะ"
        " ทำไม ถ้าอ้วนแล้วจะไม่รักไง" แก้วว่าก่อนจะเข้ามากอดเอวหนาของคนรักอย่างออดอ้อน
        " รักสิ เมียทั้งคนพี่จะไม่รักได้ไง" โทโมะมาก่อนจะหอมแก้มแฟนสาวอย่างเอาใจ
        " น่ารักจังเลย งั้นเก็ยเอาของที่ซื้อมาไปเก็บก่อนนะค่ะ" แก้วว่าแล้วก็หยิบถุงพวกเสื้อผ้าเดินขึ้นบ้านไป  ส่วนโทโมะนั้นไปเคลียร์งานที่ห้องทำงานก่อน   หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วหญิงสาวก็เดินลงมาหาแฟนหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่พร้อมกับนมสดร้อนๆ
        " นมร้อนๆ มาแล้วค่ะ" แก้วเอ่ยบอพร้อมวางแก้วนมร้อนลงบนโต๊ะทำงานหนุ่ม พร้อมอาหารว่าง
        " วันนี้มีแซนวิทของโปรดพี่ด้วยนะ ป้อนหน่อยสิ" โทโมะเอ่ยอ้อนๆ ก่อนจะจับมือหญิงสาวให้เดินอ้อมมาใกล้ๆ แล้วดึงมานั่งที่ตัก
        " ก็ได้ค่ะ" แก้วหยิบแซนวิทป้อนไปที่ปากของชายหนุ่ม
        " กินด้วยกันนะ" โทโมะคาบแซนวิทนั้นไว้ก่อนจะยื่นไปจ่อที่ริมฝีปากบางของคนตรงหน้า  หญิงสาวอ้าปากรับแซนวิทก่อนจะจ้องมองลงไปในดวงตาของชายหนุ่มแล้วทั้งสองก็ค่อยๆ กันแซนวิทกันไปจนเกือบหมด   แก้วพยายามดันหน้าออกแต่......