สาวห้าวปะทะหนุ่มมาเฟีย TK

       " ต่อนะ"       " ไม่เอาแล้ว เหนื่อย" แก้วเอ่ยห้าม แต่คิดเหรอว่าชายหนุ่มจะฟังร่างบาง
 
      แก้วรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็มองไปรอบๆ ก็เห็นว่าชายหนุ่มนั้นนั่งพิงเบาะหลับอยู่ข้างๆ   แก้วมองสภาพตัวเองที่แต่งตัวเรียบร้อยคงเป็นเพราะว่าชายหนุ่มนั้นเอง       " ถ้าเจอปั๊ม จอดให้ด้วยนะ" แก้วกดปุ่มก่อนจะเอ่ยบอกลูกน้องของชายหนุ่ม       " ได้ครับคุณแก้ว" แก้วนั่งมองชายหนุ่มที่หลับอยู่ข้างๆ ก่อนจะอมยิ้ม  เพราะถ้าดูแบบนี้ก็น่ารักไปนะเนี่ย       " อืม" โทโมะบิดตัวเพราะความเมื่อยก่อนจะหลับไปอีก   แก้วรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวของรถที่จอดอยู่กับที่       " ถึงปั๊มแล้วครับคุณแก้ว"       " ขอบใจ" แก้วบอกแล้วเปิดประตูรถตู้ออกไป โดยมีลูกน้องมายืนเฝ้าที่ประตูรถ       " โทโมะหลับอยู่ในรถนะ ฉันจะไปอาบน้ำและก็ซื้อของกินนิดหน่อย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ  ก่อนจะเดินออกมาซื้อของกินที่ซุปเปอร์   ไม่นานหญิงสาวกลับมาพร้อมถุงขนมเต็มมือ       " ไปไหนทำไมไม่บอก" โทโมะเอ่ยถามเมื่อหญิงสาวเดินมาที่รถ       " ก็เห็นหลับอยู่ เลยไม่อยากปลุก มาทานข้าวดีกว่า แก้วซื้อมาให้" แก้วเอ่ยบอกแล้วขึ้นไปนั่งบนรถ   โทโมะเข้ามานั่งใกล้ๆ หญิงสาวที่เตรียมอาหารไว้ให้  พร้อมกับรถที่เคลื่อนที่ออกไป       " ป้อนหน่อยสิ" โทโมะเอ่ยอ้อนหญิงสาว       " อย่ามาทำตาหวานใส่นะ"        " ทำกับแก้วคนเดียวนะ ก็แก้วน่ารักโมะก็ต้องทำตัวน่ารักบ้างสิ" โทโมะเอ่ยบอกแฟนสาว       " มาเฟียต้องดุแบบเสือสิ แล้วดูโมะสิเชื่องอย่างกับแม่  แล้วอย่างนี้ลูกน้องที่ไหนจะกลัว"       " เชื่องกับแก้วคนเดียวจริงๆ นะ หรือว่าจะให้โมะโหดกับแก้วด้วยดีไหม"        " ไม่ดีแน่ กินข้าวกันดีกว่า"  แก้วบอกแล้วป้อนข้าวชายหนุ่มสลับกับตัวเอง  ทั้งสองทานจนหมดก่อนที่แก้วจะหยิบขนมมากินต่ออีก       " กินเยอะระวังอ้วนนะ เดี๋ยวโมะจะอุ้มไม่ไหว"       " งั้นหาคนอุ้มใหม่ดีกว่า เอาแบบหล่อๆ น่ารัก มีซิกแพคเยอะๆ" แก้วเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม       " น้อยๆ หน่อยสามีนั่งอยู่ตรงนี้"       " อ่าอ่าอ่า" แก้วหัวเราะอย่างถูกใจ       " แต่จะว่าไปโมะก็มีซิกแพคนะ" ไม่ว่าเปล่าชายหนุ่มถอดเสื้ออวดโชว์หญิงสาวด้วย       " น้อยไปหน่อย แบบนี้จะอุ้มแก้วไหวเหรอ"       " ไหวสิ เมื่อกี้ยังพิสูจน์ให้เห็นเลยว่าโมะอ่ะแข็งแรงขนาดไหน แก้วยังยอมแพ้โมะเลย" โทโมะเอ่ยบอก       " จบได้แล้ว" แก้วบอกด้วยใบหน้าที่เริ่มจะแดงขึ้นมาเรื่อยๆ       ' คุณโทโมะครับ ตอนกลางคืนจะเดินทางต่อหรือจะให้แวะหาโรงแรมพักก่อนครับ' ลูกน้องเอ่ยถามเจ้านาย       ' ขับต่อไปเลย'       ' ถ้าเจอโรงแรมก็จอด' แก้วเอ่ยสั่งลูกน้องชายหนุ่ม       ' ตกลงว่าไงครับ จะพักหรือไม่พักครับ' ลูกน้องเอ่ยถามอย่างสงสัย       ' พักจ๊ะ' แก้วบอกพร้อมเอามือมาปิดปากชายหนุ่มไว้       " แก้วอ่ะ ทำแบบนี้ลูกน้องจะเชื่อฟังโมะไหมอ่ะ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างงอนๆ       " งั้นแก้วขอโทษที่ยุ่งกับชีวิตโมะแล้วกัน" แก้วบอกแล้วหยิบหูฟังขึ้นมาใส่ก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมโปงทันที       " แก้ว ไม่ใช่แบบนั้นนะ" โทโมะเรียกหญิงสาวแต่เธอไม่ยอมฟัง       ' ไม่ต้องหาโรงแรมแล้วนะ ขับต่อให้ถึงกรุงเทพฯเลย' แก้วกดปุ่มบอกลูกน้องของชายหนุ่มก่อนจะดึงผ้าคลุมโปงอีก       " แก้วครับ โมะขอโทษ" โทโมะสะกิดเรียกหญิงสาวแต่เธอก็สะบัดตัวออก   ตอนนี้บรรยากาศในรถเริ่มจะไม่ค่อยดีเท่าไรแล้ว  แก้วไม่คุยกับชายหนุ่มตั้งแต่ที่ทะเลาะกัน  โทโมะเองก็พยายามง้อและพูดคุยกับหญิงสาวจนเหนื่อยก่อนจะหลับไป แก้วเองก็หลับไปเช่นกัน       
 
        เวลาผ่านไปแก้วตื่นขึ้นมาก็เปิดผ้าม่านออกก่อนจะมองไปยังข้างนอก  หญิงสาวมองอย่างไม่รู้ว่าตอนนี้เธอถึงไหนแล้วก่อนจะกดปุ่มเอ่ยถามลูกน้องของชายหนุ่ม         ' ตอนนี้ถึงไหนแล้วอ่ะ'         ' จะถึงนครสวรรค์แล้วครับคุณแก้ว'         ' ข้างหน้ามีโรงแรมจอดพักผ่อน เดี๋ยวนายสองคนจะแย่เอาเสียก่อน' แก้วเอ่ยบอก         ' แต่ว่า'         ' นี้คือคำสั่ง' แก้วเอ่ยบอกก่อนจะหยุดบทสนาพร้อมหันไปมองชายหนุ่มข้างกายที่นอนหลับอยู่  เมื่อมาถึงแก้วก็เดินลงมาเพื่อจองห้องพักสองห้องของคือห้องแก้วกับโทโมะห้องหนึ่งและลูกน้องสองคนของโทโมะห้องหนึ่ง         " แบกเจ้านายของพวกนายไปยังห้องพักด้วย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะถือกระเป๋ษเสื้อผ้าตามเข้าไป         " ผมวางไว้ที่เตียงให้แล้วนะครับ"         " อืม นี้กุญแจห้องของนายสองคน" แก้วเอ่ยบอกพร้อมส่งกุญแจห้องให้ก่อนจะปิดประตูเดินกลับไปยังที่นอนของตัวเอง แก้วเลือกห้องทีเป็นเตียงคู่  หญิงสาวเดินมาล้มตัวนอนอีกเตียงหนึ่งและหลับไปทันที        โทโมะที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็มองไปรอบๆ อย่างแปลกตาก่อนจะหันไปเห็นหญิงสาวที่นอนอยู่อีกเตียงก่อนจะยิ้มออกมา เขาลุกเดินไปหาหญิงสาวก่อนจะจูบมอร์นิ่งคิสกับปากบางของหญิงสาว      " อื้ออออ" แก้วบิดตัวก่อนจะค่อยๆ ลืมตาปรับเข้ากับแสงแดดที่ส่งเข้ามาจากหน้าต่าง      " ตื่นได้แล้วครับคนดี" โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว  แก้วลุกขึ้นมานั่งก่อนจะลุกเดินไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า  โทโมะก็มองตามหญิงสาวที่งอนเขาตั้งแต่เมื่อวานและไม่ยอมคุยเขาเลย     หมับ       " แก้ว โมะขอโทษ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วดึงหญิงสาวที่เดินออกมาจากห้องน้ำเข้ามากอด       " ปล่อย แก้วจะไปแต่งตัว" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มและดิ้นออกจากอ้อมกอด       " ยกโทษให้โมะก่อนแล้วจะปล่อย"       " ไม่ได้โกรธ พอใจยังจะได้ไปแต่งตัว" แก้วเอยบอกชายหนุ่ม       " ไม่เชื่อ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะพาหญิงสาวไปนั่งที่ปลายเตียงนอน       " ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ ออกไปไกลๆ เลยนะ" แก้วเอ่ยพร้อมดันตัวชายหนุ่มไว้เพราะตอนนี้เขาเริ่มดันเธอให้นอนราบลงมากับเตียงแล้ว      " ต้องพิสูจน์ก่อนว่าไม่ได้โกรธ"      " อุ๊บ.." แก้วปิดปากชายหนุ่ม ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวานแล้วถอนปากออกมา      " พอใจยัง" แก้วเอ่ยบอกหลังถอนปากออกมา      " ยัง มันต้องแบบนี้" ชายหนุ่มจูบหญิงสาวอย่างดูดดื่ม  มือหนาลูบไล้ที่ต้นขาก่อนจะล้วงเข้าไปในผ้าขนหนูที่พันตัวเอาไว้ก่อนจะปลดมันออกแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี      " พอก่อน แก้วอยากกลับบ้าน" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะดันตัวชายหนุ่มให้พ้นทางแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ  โทโมะเองก็รู้ว่าหญิงสาวยังโกรธเข้าไปเลิก  จึงปล่อยไปก่อนไว้อารมร์เย็นลงแล้วค่อยคุยกันใหม่  เมื่อแก้วเดินออกมาโทโมะจึงเดินไปอาบน้ำทันที  ไม่นานก็เดินออกมาแต่ก็ไร้วี่แววของหญิงสาว ชายหนุ่มจึงรีบแต่งตัวและเดินถือกระเป๋าเสื้อผ้าลงมาทันที
 
        " เห็นแก้วไหม" โทโมะเอ่ยถามลูกน้องพร้อมส่งกระเป๋าเสื้อผ้าให้เอาไปเก็บ        " อยู่ที่ห้องอาหารครับ" โทโมะที่ได้ยินรีบเดินไปทันที        " แก้ว"        " แก้วสั่งอาหารให้แล้ว ทานสิเดี๋ยวเย็นมันจะไม่อร่อย" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะก้มหน้าทานอาหารของตัวเอง        " ขอบคุณนะครับที่รัก" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะลงมือทานบ้าง  แก้วที่ทานหมดก่อนจึงนั่งมองไปเรื่อยๆ เพื่อรอชายหนุ่มที่กำลังทานอยู่   หญิงสาวที่เห็นว่าชายหนุ่มทานเสร็จแล้วจึงเดินนำไปที่รถก่อน  โทโมะวางเงินไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินมาจับมือหญิงสาวเดินไปที่รถด้วยกัน        " แก้ว เป็นอะไรครับ ยังโกรธโมะอยู่อีกเหรอ"        " เปล่า แก้วเวียนหัวอ่ะ" แก้วบอกแล้วเดินขึ้นมานั่งบนรถ  ตลอดทางหญิงสาวเอาแต่นอนโทโมะได้แต่อยู่ข้างๆ ไม่ไปไหนจนหญิงสาวหลับไป  โทโมะจึงพักสายตาบ้าง         แก้วที่ตื่นขึ้นมาก่อนจะเปิดม่านมองออกไปข้างนอกก่อนจะเกิดปุ่มเพื่อคุยกับคนขับรถ        " ไปส่งฉันที่ร้านอาหารที่คอนโดด้วยนะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่เบาะข้างๆ        " ถึงแล้วครับคุณแก้ว" คนขับบอกก่อนจะจอดรถและเดินมาเปิดประตูรถให้        " เอากระเป๋าฉันลงและก็กลับไปได้เลย" แก้วเอ่ยบอก        " แล้วคุณโทโมะล่ะครับ"        " ก็พาเจ้านายของนายกลับไปบ้านสิ" แก้วบอกแล้วรับกระเป๋ามาก่อนจะเดินเข้าไปในร้านอาหารของมารดา        " กลับมาแล้วค่ะแม่ พี่กราฟ" แก้วตะโกนเมื่อเดินเข้ามาในร้าน        " แล้วแฟนแกล่ะ ไม่ลงมาส่งด้วยเหรอ" กราฟเอ่ยถามน้องสาว        " นอนอยู่ค่ะ แก้วไม่อยากรบกวน" หญงิสาวว่าก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัว        " เป็นอะไรเรา ยังเคลียร์กันไม่ลงตัวอีกเหรอ" กราฟจับแขนน้องสาวก่อนจะเอ่ยถาม        " เดี๋ยวคุยด้วย ขอกินข้าวก่อน หิว" แก้วบอกแล้วเดินไปทำอะไรกินในครัวก่อนจะเดินออกมานั่งที่โต๊ะ        " ว่าไง ยังเคลียร์กันไม่จบอีกเหรอ"        " เรื่องเก่าจบแล้ว มีเรื่องใหม่นิดหน่อย" แก้วว่าพร้อมตักอาหารเข้าปาก        " เรื่องไร" กราฟถามน้องสาว  แก้วจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ชายฟัง        " เรื่องเล็กนิดเดียวเอง ทำเป็นโกรธไปได้"        " แต่แก้วอย่าลืมนะว่าโทโมะเป็นมาเฟียอยู่  ถ้าคิดจะรักจะแต่งงานกับเขา  แก้วเองก็ควรจะทำตามเขา  เพราะเขาจะต้องเป็นผู้นำสำหรับคนอื่น แต่ถ้าเขาอยู่บ้านเขาจะยอมอ่อนข้อให้กับแก้วเอง" กราฟเอ่ยบอกน้องสาว        " อืม" แก้วบอกอย่างใช่ความคิด