ผิดมั้ย....ที่ฉันเลว ver.TK (NC 20+)

9.2

เขียนโดย aeytomokaew

วันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 16.25 น.

  5 chapter
  323 วิจารณ์
  51.78K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
“ ใครว่าไม่มี..ฉันให้ มากกว่า 100ล้านบาทที่เป็น 2 เท่าแล้วกัน นี่เงินสดพร้อมจ่าย ”
 
 
 
เสียงเปิดประตูดังปัง พร้อมเสียงตะโกนของชายหนุ่มร่างสูง ที่อยุ่ในชุดสูทสุดเท่ห์  ใบหน้าหล่อราว
เทพบุตรที่สาวๆเห็นเป็นอนต้องหลงใหล ขาเรียวก้าวเดินเข้ามา พร้อมกับเปิดกระเป๋าออก แล้วเทเงิน
ให้ตรงหน้าแก้วที่อึ้งและช็อคพอสมควร  หญิงสาวยกมือเรียวเล็กขึ้นถอดหน้ากากออกพร้อมมองดู
ธนบัตรเงินมากมายที่หล่นลงไปตามร่างกายเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า  ดวงตางามปริ่มไปด้วยน้ำตา ไม่ใช่
ร้องไห้เพราะดีใจ  แต่ร้องไห้เพราะถูดเหยียดหยามศักดิ์ศรีต่างหาก
 
 
 
 
“นี่มัน....?”
 
 
“ นี่ไอ้โมะ..แกทำอะไรว่ะเนี่ย ”
 
 
 
ป็อปปี้เอ่ยถามเพื่อนอย่างไม่อยากเชื่อ  ว่าเพื่อนตนเองจะเอาเงินโปรยใส่ตัวเธอขนาดนี้  ทำแบบนี้ดู
ไม่ให้เกียรติกันเลย
 
 
 
“200  ล้านบาท คงพอสำหรับคืนนี้ที่เธอต้องไปเป็นเมียฉันเพียงคืนเดียวใช่มั้ย..เหอะ แพงเป็นบ้า”
 
 
“ ถ้านาย..ไม่ต้องการก็ไม่ต้องซื้อก็ได้น่ะ คุณวิศว ”
 
 
ฟางเอ่ยเสียงแข็ง  มองดูอากการเพื่อนสาวที่ยังคงช็อคกับเหตุการณ์เมื่อกี้อยู่  ร่างที่งดงามถูกประดับ
ประดาด้วยกองเงินมากมาย
 
 
 
“..ใครว่าฉันไม่ต้องการคุณผู้หญิงคนนี้...สวยๆอย่างนี้ใครหล่ะที่ไม่อยากได้  เอาเป็นว่าไปกันเลยมั้ย”
 
 
 
โทโมะแสระยิ้ม เดินมาหยุดตรงหน้า  มือหนายกขึ้นแตะแก้มที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา เช็ดมันออกเบาๆ
 แก้วหันหน้าหนีอย่างเจ็บแค้นใจ  มือเล็กกำเข้าหากันแน่นจิกเล็บลงไป
 
 
 
“ ว้าย .....”
 
 
 
เสียงหวานร้องของเธอดังออกมา  เมื่อจู่ๆมือแกร่งก็คว้าเธอไปกอดและมืออีกข้างก็คว้าใบหน้าเธอหัน
มาก้มลงบดขยี้ริมฝีปากเธอทันที สร้างเสียงฮืออาของคนในบาร์ได้แป็นอย่างมาก  โทโมะจับเอวบาง
มาแนบชิดร่างเขามากขึ้นเพื่อไม่ให้เธอดิ้นหนี  ลิ้นร้อนแทรกเล็มเข้าไปในโพรงปากเล็ก ก่อนจะดูด
เล็มความหวานอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนท่ามกลาง  สายตานับร้อยที่มองกันอย่างอิจฉาตาร้อน
 
 
 
 ชายหนุ่มไม่รอโอกาสทีให้ตนเองหมดอารมณ์ ช้อนร่างบางขึ้นอุ้ม  ก่อนจะพาเธอเดินออกไป ทั้งที่ยัง
จูบเธออยู่ เขาพาร่างเธอมาที่รถลีมูซีน  คันหรู  โยนร่างงามลงไปบนรถ  ก่อนที่จะโถมร่างตนเองโถม
ทับลงไป  พร้อมกับประตูที่ถูกคนขับรถปิดลง และขับเลื่อนออกไปช้าๆ แก้วทำหน้ากลัว รีบถอยหนี 
 
 
 
 
“ นี่คุณ....ฮึก....คุณมันป่าเถื่อน ..”
 
 
 
หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตา  มองใบหน้าหล่อที่ยิ้มเยาะให้เธอ  แขนเรียวถูกถูกมือหนากระชากเข้าหาตัวสุด
แรง มือแกร่งอีกข้าบีบแก้มเธอแน่น
 
 
 
“ ผู้หญิงขายตัวกินอย่างเธอ  ฉันไม่ทะนุถนอมหรอม...เหอะ  ยังบริสุทธิ์งั้นเหรอ   หลอกใครมากี่คน
แล้วหล่ะ ถึงจะสวยยังไง  งดงามแค่ไหน   ข้างในก็เน่าเฟะหมดแล้ว  ชุบตัวหลอกขายงั้นเรอะ  ฉันไม่
ปราณีหรอก   เธอต้องบริการฉันให้คุ้มเงินที่ได้ไปก็พอ ”
 
 
 
“...ฮึก..ฉันเกลียดแก..ไอ้คนบ้า  คิดจะฟาดกันด้วยเงินงั้นหรอ..ฮือ...คนเล...อุ๊บ ”
 
 
 
ริมฝีปากอวบอิ่มถูกบดขยี้คู่สวยด้วยริมฝีปากบางของโทโมะอย่างรวดเร็ว  ลิ้นสากบดขยี้ เกี่ยวรัดลิ้น
เล็กที่นุ่มอย่างรุนแรง  แก้วหลับตาแน่นพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงถึกเขาไม่ไหว  ร่างงามกระตุก เมื่อ
ถูกมือสากสอดแทรกเข้าไปในกระโปรงรัดรูปพร้อมทั้งฉีกชุดเธออกอย่างช่ำชอง เผยให้เห็นทรวงอก
คุ่งามที่ตั้งชันเต่งตึงที่โนบราปรากฎอยู่ตรงหน้าใบหน้าหล่อของชายหนุ่ม
 
 
 
 โทโมะมองแล้วลอบกลืนน้ำลาย แก้วน้ำตาไหล  รีบอามือปิดปทุมถันคู่สวยของตนเอง  แต่ถูกเขา
กระชากมือออกไป  พร้อมกับถูกคนตรงหน้าประกบจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง  มือหนากอบกุมทรวงอกคู่
สวย  บีบเคล้นอย่างเมามันจนมันล้นมือ  ก่อนจะลูบไล้ลงไปเรื่อยๆ ผ่านหน้าท้องแบนราบขาวนวน
เนียน ผ่านก้นงอนได้รูปอละขาเรียวสวยก่อนจะยกขันขึ้นตั้งชันและแยกมันออกกว้าง
 
 มือหนาบรรจงถอดกางเกงในตัวจิ๋วสีหวาน  เผยให้เห็นรังผึ้งที่งดงามและเขาไม่เคยเห็นมาก่อน
 มันขาวอวบอูมอมชมพูจนสติของเขากระเจิง  โทโมะก้มหน้าลงจูบเล็มหาความหวานจากโพรง
สาวอย่างไม่รั้งรอ
 
 
 
“ อ๊า...ฮึก...ได้โปรด  ..อย่าทำ..อ๊ะ..ฉันเลยน่ะ ...”
 
 
 
แก้วร้องอ้อนวอนด้วยเสียงแหบพร่า  ตอนนี้อารมณ์ความต้องการของเธอกำลังทรยศหัวใจที่ตะโกน
 
ร้องห้ามอยู่ ดวงหน้าสวยแดงซ่าน  ริมฝีปากสวยเม้มกัดเข้าหากันด้วยความเสียวซ่าน  เมื่อคนตรงหน้า
 
แทรกลิ้นเข้าไปในโพรงรักและดูเหมือนเค้าจมีความสุขที่กำลังกลืนกินน้ำหวานของเธออยุ่  รถยนต์ยัง
 
คงแล่นต่อไปอย่างช้าๆ โทโมะผละใบหน้าออกจากโพรงรัก ก่อนจะจูบโลมเลียตามร่างกายเอ
 
  ขบเม้มจนเป็นรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของ  ลิ้นสากลากไล้มาถึงทรวงอกคุ่สวย ก่อนจะหยอกล้อ
 
กลืนกินยอดถันอมชมพูอย่างเมามัน  แก้วปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา  มือเล็กจิกเล็บลงไปบนแผ่น
 
หลังที่มีสาบเสื้อหุ้มอยุ่อย่างสะกัดกลั้นอารมณ์
 
 
 
 
“ เธอน่ากินอย่างนี้นี่เอง...ถึงค่าตัวแพง  เหอะๆ  ข้างนอกหอมหวานอย่างนี้ 
ข้างในคงไม่เป็นโพรงหมดแล้วสิน่ะ  ”
 
 
เผียะ !!!
 
 
 
แก้วผลักอกแกร่งออกไป  พร้อมฟาดมือเรียวเข้าที่ใบหน้าหล่อย่างโกรธเกรี้ยว พอที  เธอไม่ทนแล้ว
 
“ ฮึก..จอดรถเดี๋ยวนี้น่ะ  ฉันบอกให้จอดรถ ”
 
 
 
หญิงสาวตะโกนสั่งให้คนขับรถ  โทโมะยิ้มเยาะ  คว้าเอวเปลือยเปล่ามาแนบชิด  ก้มลงฝังจมูกบน
แก้มนวล
 
 
 
“ เดี๋ยวสิที่รัก..เรายังไม่ไปถึงไหนเลย...ลุงครับ  ถึงแยกข้างหน้า  เลี้ยวเข้าคอนโดของผมได้เลยครับ ”
 
 
 
โทโมะตะโกนกลับไปบ้าง  หันมาแค่นหัวเราะให้เธอ
 
 
 
“ ครับคุณหนู.....อีก 500 เมตรก็จะถึงแล้วรับ ”
 
 
 
เสียงตะโกนดังกลับมา  แก้วทำหน้าอยากตาย ดิ้นหนีจาการเกาะกุม  คนตรงหน้าปล่อยมือเธอออก 
ก่อนจะถอดกางเกงตนเองออก  หญิงสาวตาโตเมื่อเห็นแก่นกายความเป็นชายที่ปรากฎอยุ่ตรงหน้า
เธอ  ใบหน้าสวยแดงซ่าน หันหน้าหนี
 
 
 
 
“ นายจะทำอะไร...ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้ ”
 
 
“ หึหึ...อายงั้นเหรอ  เธอก็กำลังเปลือยกายอยุ่ต่อหน้าฉันนี่ ”
 
 
“ หน้าไม่อาย...อุ๊บ ”
 
 
 
มือหน้าคว้าใบหน้าสวยให้หันมา  ก่อนจะก้มลงจูบปากงามอย่างเร่าร้อน  ลิ้นสากเกี่ยวรัดลิ้นนุ่ม 
 
ความเร่าร้อนและหอมหวานที่ไม่เคยได้สัมผัส  หญิงสาวถึงกับเคลิ้มตอบรับโทโมะกลับไป  จุ่ๆ มือ
 
เล็กของเธอก็ถูกคนตรงหน้าคว้าไปจับแก่นกายร้อนที่ตั้งโด่อยู่  แก้วตกใจรีบผละออกจากเขาทันที
 
 
 
“ เธอเป็นทาสฉัน  ฉันสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำ ”
 
 
 
 
***** มาแว้วๆๆกลับมาอัพให้เสียที
ขอโทษที่ให้รอนานน่ะค่ะ
ไม่รุ้คุ้มกับการรอคอยมั้ย
แต่ขอบอกว่ามันค้างอ่า 5555+
ไรเตอร์ทำค้างใช่มั้ยหล่ะ
จัดเต็มจัดหนักตอนหน้าน่ะ  อยากอ่านต่อทำไงเอ่ย******
 
ฝันดีน่ะค่ะ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา