ผิดมั้ย....ที่ฉันเลว ver.TK (NC 20+)

9.2

เขียนโดย aeytomokaew

วันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 16.25 น.

  5 chapter
  323 วิจารณ์
  51.77K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

“ เธอเป็นทาสฉัน  ฉันสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำ ”

 

“ นี่นาย..อ๊ะ.อุ๊บ .”

 

 

โทโมะไม่ปล่อยให้เธอพูดต่อ ก้มลงดูดความหอมหวานจากปากงามครั้งแล้วครั้งเล่า  มือหนานำพามือ

เล็กให้กำความเป็นชายและขยับขึ้นลง เมื่อเธอรู้หน้าที่  จึงปล่อยมือออก ปล่อยให้เธอปรนเปรอความ

สุขให้เขาด้วยตนเอง  มือหน้าเลื่อนขึ้นมากอบกุมทรวงอกบีบเคล้นมันจนมันมือ 

 

 

 

 

“ นะ..นี่เธอ..อ๊า ”

 

 

 

โทโมะโอดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อคนตรงหน้าซอยมือตนเองเร็วถี่ๆ ความต้องการของเขา

มันทวีความรุนแรงขึ้น  ชายหนุ่มอยากให้ถึงคอนโดตนเองเร็วๆเนี่ยกระไร

 

 

 

“ ลุงครับ...เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย ”

 

 

“ ถึงแล้วๆครับคุณหนู”

 

 

 

รถยนต์ค่อยๆจอดลง  โทโมะรีบใส่กางเกงตนเองก่อนจะคลุมร่างเปล่าเปลือยของแก้วไว้ด้วยสูท  ร่าง

งามถูกคนร่างสูงอุ้มขึ้นไว้ในอ้อมแขน  แก้วซบหน้าลงบนแผงอก  เธอไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อแรงต่อกรกับ

คนตรงหน้าแล้ว  ปล่อยให้เค้าพาไปในที่ที่เธอเรียกมันว่านรก  ประตุห้องถูกถีบออกและปิดลงด้วย

เท้าของชายหนุ่มอย่างแรง   โทโมะเดินมาที่เตียงทิ้งร่างงามลงบนเตียงอย่างแรง

 

 

 

แก้วนอนอย่างหมดแรง  หันหน้าหนีเขา  น้ำตาค่อยๆไหลอีกครั้ง  สมเพชในโชคชะตาตนเอง  โทโมะ

บรรจงถอดเสื้อผ้าตนเองออก ก่อนจะขึ้นคร่อมร่างงาม  มองเรือนร่างงดงามอย่างหลงใหล  ลิ้นร้อน

แตะลงบนริมฝีปากสวย เพื่อปลุกเร้าอามรณ์เธอใหม่ ตอนนี้เธอจูบตอบรับเธอย่างง่ายดายและดูดดื่ม

 มันหอมหวานจนเค้าเปลี่ยใจที่จะค่อยเป็นค่อยไป  มากกว่าเร็วและรวบรัด  มือหน้าลูบไล้ไปตามเรียว

ขางาม ก่อนจะยกขาเรียวขึ้นชัน เขาค่อยๆสอดแทรกนิ้วเรียว 2 นิ้ว เข้าไปในโพรงรักของเธอ

แก้วกระตุกร่างตนเองขึ้น  เมื่อรับรุ้ถึงสิ่งที่เข้ามาข้างใน  จนเธอต้องผละออกจากการจุบกับเขา

 

 

 

“ อ๊ะ...ฉันเจ็บ ...”

 

 

 

โทโมะไม่สนใจคำทักท้วง  เพราะเค้าคิดว่าเอคงท่องบทมาทำไร้เดียงสาแบบนี้  เขาก้มลงกลืนกิน

 

ยอดถันที่ตั้งชันอยุ่ตรงหน้า แล้วค่อยๆขยับนิ้วเรียวเข้าออกเร็วถี่  จาก 2 นิ้วก็ค่อยๆเพิ่มเป็น 3 นิ้ว

 

 

 

“ อ๊ะ..อ๊ะ....อ๊า”

 

 

 

แก้วร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านและเจ็บปวด  สะโพกบางค่อยๆแอ่นตอบรับนิ้วเรียวที่กำลังขยับ

เข้าออกทางช่องคลอดของเธอเพื่อคลายความเจ็บปวด  น้ำรักของเธอหลั่งไหลออกมา  ทำให้ชาย

หนุ่มรุ้ว่าเธอไปถึงจุดความเสียวแล้ว  เขาค่อยๆเอานิ้วออก น้ำเมือกสีขุ่นเปรอะเปื้อนนิ้วเรียวของเขา 

 แต่เขาดูไม่รังเกียจมัน  แถมยังเลียมันจนสะอาด  แก้วมองอย่างเอียงอาย  มันสกปรกขนาดนี้ ไม่คิด

ว่าเขาจะกินมันเข้าไปได้ไง

 

 

 

 

“ พร้อมเต็มที่แล้วสิน่ะ..หึหึ  มาสนุกกับของของฉันสักที ”

 

 

 

โทโมะเอ่ยยิ้มเจ้าเล่ห์ ร่างสูงยกร่างบางแก้วตั้งบนหมอน  ก่อนที่เขาจะจับแก่นความเป็นชายตนเอง 

 

 สอดเข้าไปกดมันจนมิดด้ามรวดเดียว

 

 

 

“กรี๊ดดดดดดดดด”

 

 

 โทโมะถึงกับผงะเมื่อ รับรุ้ว่าเมื่อกี้เขาได้ฝ่าด่านเยื่อบางๆเข้ามา  มองคนใต้ร่างที่กำผ้าปูเตียงแน่นสี

หน้าแสดงความเจ้บปวด นี่มันอะไรกัน 

 

 

“ นี่เธอ.....” ยังบริสุทธิ์อย่างงั้นหรอ  เวรแล้วตู

 

 

“ นายจะทำอะไรก้รีบทำให้มันเสร็จซะที...ฮึก  ฉันจะได้ไปให้พ้นๆจากที่นี่ ”

 

 

แก้วเอ่ยพร้อมกับน้ำตาอีกครั้ง  เมื่อเห็นว่าคนบนร่างหยุดการกระทำไม่ทำต่อไป  โทโมะหยุดการ

กระทำเพื่อให้แก้วที่หลับตาแน่นด้วยความเจ็บได้ผ่อนคลาย ทั้งสองหอบหายใจถี่ๆ โทโมะประกบจูบ

ร่างบางอย่างรุนแรง สัมผัสที่ได้ช่างหอมหวานจนเขาแทบคลั่ง เขาไม่นึกว่าต้องการเธอมากถึงเพียงนี้

ลิ้นหนาร้อนถอนออกจากโพรงปากนุ่ม เปลี่ยนมาซุกไซร้ลำคอหอมกรุ่นอย่างหื่นกระหาย ใล้ลงต่ำ

 

เรื่อยๆ

 

 

 

            จนถึงหน้าอกกลมกลึง ลมหายใจอุ่นที่รวยรินอยู่บนยอดถันทำให้แก้วเกร็งตัวแข็งด้วยความ

เสียวซ่าน นิ้วมือเรียวยาวจิกผมชายหนุ่มเพื่อสะกดกลั้นอารมณ์ ลิ้นร้อนแตะสัมผัสบริเวณเนินอกเบาๆ

แล้วเริ่มเริ่มโลมเลียไปรอบๆ ใช้มือแกร่งสัมผัสหยอกเย้าเนินอกอีกข้าง บีบขย้ำรุนแรงไม่ปราณี

ปราศรัย ฟันคมกัดยอดถันแรงจนห้อเลือด

 

 

 

“อ๊าาาาา!!”

 

 

 

ความเจ็บที่แอบปนความเสียวซ่านทำให้แก้วเผลอร้องออกมาอย่างสุดกลั้น มือเรียวยังคงจับศรีษะ

ชายหนุ่มแน่น โทโมะเริ่มขยับแก่นกายช้าๆ สลับรวดเร็ว ความรู้สึกเหมือนบางอย่างภายในฉีกขาดทำ

ให้น้ำตาของแก้วหลั่งรินมากขึ้น

 

 

ชายหนุ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น แก่นกายที่บดเบียดเสียดสีส่วนอ่อนนุ่ม เกิดเป็นเสียงแห่งการร่วมเพศที่ทำ

ให้โทโมะเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่

 

 

 

“อ๊า...แก้ว...ฮื่อ ”

 

 

 

 เขาแทบลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นใคร สิ่งที่เขารับรู้ในตอนนี้คือต้องการหญิงสาวคนนี้ยิ่งนักเมื่อแก่น

กายที่ใหญ่โตของร่างสูงขยับเร็วขึ้นทำให้โทโมะกลั้นเสียงร้องต่อไปไม่ไหว

 

 

“อ๊า...ฉันเจ็บ..”

 

 

ร่างบางกรีดร้องเพื่อขอความปราณีแต่ร่างสูงหาได้สนใจไม่ เขายังคงกระแทกเข้าไปในตัวหญิงสาว

สุดแรงจนมิดด้าม หนักหน่วงและเร่าร้อนแก้วคลายมือจากการจิกศรีษะโทโมะ

 

เปลี่ยนมาเป็นขย้ำผ้าปูที่นอนแทน มือแกร่งยังคงบีบเคล้นหน้าอกเธออย่างเมามัน ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่

ที่สัมผัสนี้แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านให้กับเธอ หญิงสาวเริ่มแอ่นสะโพกรับการกระแทกของโท

โมะทีละนิดจนในที่สุด ร่างกายของทั้งสองก็เคลื่อนไหวด้วยจังหวะเดียวกัน เสียงน้ำที่ชื้นแฉะ เสียง

ผิวเนื้อที่กระทบ

 

 และเสียงครวญครางของทั้งสองคนดังลั่นไปทั่วห้องร่างสูงกระแทกรุนแรงสอดลึก แล้วเร่งจังหวะเร็ว

ขึ้นด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่านมือแกร่งตระกองกอดเอวร่างบางเพื่อรับจังหวะที่หนักหน่วงและรุนแรง

 ในหัวแก้วเริ่มขาวโพลนแล้วเธอก็ถึงจุดสุดยอด

 

 

 

หญิงสาวรู้สึกเหมือนมีพลุนับร้อยจุดอยู่ในหัวเธอ ไม่นานโทโมะก็กระเด้าแรงๆ อีกสองสามทีก่อนจะ

ฉีดน้ำรักขุ่นขาวเข้าภายในร่างกายของเธอ

 

 ร่างสูงทิ้งตัวลงทาบทับร่างบาง ทั้งคู่หายใจหอบ มีเหงื่อเกาะพราวทั่วทั้งร่างตอนนี้สติของโทโมะเริ่ม

กลับคืนมาอีกครั้ง

 

 เขาบอกไม่ถูกว่าเวลานี้รู้สึกเช่นไร มันผสมปนเปกันทั้งเสียใจและรู้สึกผิด แต่ความรู้สึกที่มีมากกว่า

ความรู้สึกอื่นทั้งหมดคือ ความต้องการที่ยังไม่มอดไหม้ เขายังคงต้องการคนตรงหน้า โทโมะจึง

ตระกองกอดแก้วไว้  ก่อนจะจะพลิกร่างแก้วที่นอนหมดแรงขึ้นบนร่างตนเองและเริ่มบรรเลงบนรักอัน

แสนเร่าร้อน เพื่อให้คุ้มค่ากับเงินที่เขาต้องจ่ายไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

 

 

 

***อัพให้แล้วน่ะ มึนๆอึนๆนิดหน่อย

ไรเตอร์ขอตัวไปปั่นบำเรอรักก่อนน้า ใครรอเรื่องนั้นอยุ่บ้างเอ่ย******

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา