ป่วนใจนักขอรักซะเลย…ยัยตัวแสบ

Part…[ Kaew] <3
หลังจากที่ฟางวิ่งไปฉันก็เลยต้องวิ่งตามฟางมาแล้วจับแขนฟางไว้
“เดี๋ยวฟาง!! จะไปไหน?” ฉันถามฟางที่ทำหน้างอนๆอยู่
“กลับหอไงถามได้” -O- เออนั่นสิฉันไม่น่าถามเลย -*-
“งอนฉันหรอ?” ฉันแกล้งเอียงคอถามฟาง
“เปล่า ฉันจะไปงอนแกได้ไงฉันไม่มีสิทธิ์งอนอยู่แล้วนี่” แล้วฟางก็หันไปมองทางอื่น
“ชัวร์ป๊าบ! งอนแก้วจริงๆด้วย” ฉันสรุปอย่างรู้ทัน
“ก็บอกไม่ได้งอนๆ ไง!” ฟางโวยวาย
“เชื่อดีมั้ยน้า!!” แก้วพูดลอยๆ
“ยัยแก้วบ้า ไปเลยไปสนุกกับแฟนแกต่อสิมาสนฉันทำไม” ฟางพูดออย่างน้อยใจ
“โหย! ฟาง ไล่แก้วเลยหรอ?”
“…”
“ฟางอ่ะ เรายังไม่ได้ไปเที่ยวกันเลยนะ อย่างอนสิ นะๆ^^”
“…” ไม่ตอบอีก ><
“สรุปคืองอนแก้วเรื่องอะไรอ่ะฟางงงงง” ฉันลากเสียงยาว
“ไม่รู้คิดเอาเอง” ฟางว่า แล้วฉันจะรู้มั้ยยะ -0-
“เอาอย่างนี้นะแก้วไม่รู้ว่าฟางงอนไรแก้ว งั้นวันนี้แก้วจะยอมทำตามคำสั่งฟาง 1 วันเต็มๆเลย ฟางให้แก้วทำอะไรแก้วตามใจทุกอย่างเลย โอเคนะ”
“แก้วพูดจริงนะ ^O^” ดูเหมือนฟางจะสนใจโปรโมชั่นนี้ไม่น้อย ฮ่าๆๆ
“พูดจริงสิ ^^”
“โอเคงั้นหายงอนก็ได้”
“เย้ๆ ฟางพูดจริงนะ”
“จริง! แล้วต้องยอมทำตามฟางสั่งทุกอย่างนะ” ฟางพูดอย่างผู้ชนะสิบทิศ
“ไม่ลืมหรอกน่า -0-“ ฉันพูดปัดๆ
“งั้นไปเที่ยวกันเลยยยย” ว่าแล้วยัยฟางก็เป็นคนลากฉันกลับไปที่ที่เพื่อนๆรอกันอยู่ที่เดิม
 
พวกเราทั้ง 5 คน ออกเดินทางไปเดินเที่ยวกันต่อที่สวนสาธารณะซึ่งบรรยากาศดีเหมาะแก่คู่รักที่มาออกเดท แต่ทว่าฉันไม่มีสิทธิ์นั้นเพราะยัยฟางห้ามไม่ให้ฉันตัวติดกับโทโมะ -0- โหดมากกกกกกก ยัยนี่!!!
“แก้ว เอาน้ำมั้ย?” โทโมะยื่นขวดน้ำมาให้ฉัน
“ขอบใจมากจ้าโทโมะกำลังหิวเลย ^^” ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ยื่นมือไปรับน้ำยัยฟางก็ยื่นไปรับตัดหน้าฉันไปก่อน ดูเหมือนว่ายัยฟางจะพยายามสกัดฉันทุกวิถีทางเลยนะ เฮ้อ!
“นั่นของแฟนเขาเธอแย่งไปทำไมยัยตะกละ” แน่นอนว่านี่คือเสียงของป๊อปปี้เพื่อนปากร้ายของนายโทโมะนั่นเอง
“ฉันจะเอามีอะไรมั้ยยะ?” ฟางหันไปถลึงตาใส่ป๊อปปี้ เอาล่ะสิสงครามเริ่มอีกแล้ว
“ไม่มีหรอก ยัยตะกละ!” ป๊อปปี้ยังคงหันไปเถียงกับฟางอย่างเอาเป็นเอาตาย รู้สึกว่าหมู่นี้ป๊อปปี้จะดูพูดมากขึ้นอ่ะนะโดยเฉพาะกับฟาง ถ้าไม่นับนายโทโมะเพื่อนสนิทของเขา ป๊อปปี้จะเป็นคนไม่ค่อยพูดกับใครก่อนสักเท่าไหร่ แต่นี่ก็แปลกแฮะที่คุยกับยัยฟางก่อนประจำ ถึงจะดูกวนๆก็เถอะ เห่อๆ
“นาย!!! อยากโดนฉันกระโดดถีบปากหรือไง” ฟางยังคงเถียงกับป๊อปปี้ต่อไป
“หึ! เตะถึงหรอ? ตัวสั้นขนาดนี้เนี่ย!!!!” ป๊อปปี้พูดหน้าตาเฉย
“ไอ้บ้า! ฉันจะฆ่าแก!!” ฟางพูดจบก็หันไปหมายจะตะคลุบนายป๊อปปี้แต่ฉันดึงไว้ซะก่อน ส่วนนายป๊อปปร้ก็หัวเราะอย่างมีความสุข แปลกแฮะ แล้วสงครามก็ดูจะคลีคลายลงเมื่อโทโมะจับป๊อปปี้ไปนั่งอีกที่นึงเพื่อไม่ให้กวนประสาทฟางอีก -0-
แก้วอ่ะน้ำ” มินยื่นขวดน้ำมาให้ฉัน เธอคงเห็นว่าฉันไม่ได้ดื่มน้ำอ่ะนะเพราะยัยฟางยึดหมด -0- ไม่ว่าโทโมะจะพยายามหามาให้ฉันกี่ขวดๆ ยัยฟางก็เอาไปหมด แงๆๆๆ อยากหวานบ้างอะไรบ้างเหมือนกันนะยะยัยฟางงงงง!!!
“ขอบใจนะมิน - -“ ฉันรับขวดน้ำมาจากมินอย่างเนือยๆ
“เป็นอะไรไปแก้ว ดูไม่ค่อยสดใสเลย” มินมองฉันอย่างสงสัย
“เปล่า” ฉันตอบปัดๆ
“เชื่อเธอก็บ้าละ บอกมาเผื่อมินช่วยได้” มินพูดพลางขยับเข้ามานั่งใกล้ๆฉัน ส่วนยัยฟาง ฟังเพลงสบายใจเฉิบไป
“ก็ฟางน่ะสิ คอยกันท่าไม่ให้ฉันกับโมะอยู่ใกล้กัน ฉันก็เป็นคนมีความรูสึกน้า TOT” ฉันบอกมินเศร้าๆ
“อ่อ ฉันพอเข้าใจละ อยากมีเวลาอยู่ 2 ต่อ 2 กับโทโมะว่างั้น” มินพูดยิ้มๆ
“ชู่ว! เบาๆ เดี๋ยวยัยฟางได้ยิน” ฉันบอกมินเบาๆ
“ฟางไม่ได้ยินหรอก เสียงหูฟังแล้วเปิดเสียงอย่างกับเต้นในผับซะขนาดนี้ เรานั่งอยู่ไกลพอสมควรยัยได้ยินเพลงที่ฟางฟังเลย ฮ่าๆๆ” มินพูดพลางหัวเราะ
“แล้วเราจะทำไงกันดีอ่ะ” ฉันถามมินแบบขอความช่วยเหลือสุดๆ
“เอางี้นะ… @#$*)*&^%$#*(+)_(*&^%$#@@%#@$&^”
“เอาแบบนั้นเลยเหรอ???” ฉันถามยัยมินเพื่อความมั่นใจ
“แบบนี้แหละ ดีสุดแล้ว เธอก็ได้อยู่กับโทโมะ 2 คนอย่างสบายๆไง” มินพูดยิ้มๆ
“แล้วถ้าทำอย่างนั้นยัยฟางจะไม่งอนฉันเพิ่มเหรอเนี่ย! -0-“
“ไม่หรอกน่า ฉันเอาหัวเป็นประกันเลย” ยัยมินการันตีขนาดนี้แล้ว เชื่อก็เชื่อ ทำแบบนั้นก็ได้
“ก็ได้ ตกลงตามนั้น”
“มาๆ ปฏิบัติตามแผนการได้” ฉันกับยัยมินเอามือแปะกันก่อนจะเริ่มแผนของยัยมินขึ้น…….