ป่วนใจนักขอรักซะเลย…ยัยตัวแสบ

ฉันย้ายมาอยู่หอพักกับแก้วได้สองอาทิตย์แล้ว คิดถึงบ้านมาก แต่แม่นะแม่บังคับให้ฉันมาอยู่หอในมหาวิทยาลัยเพราะฉัน…ตื่นสาย -O-

และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เซ็งมากๆไม่ได้เรียนยังต้องมานั่งบ้าอยู่ในห้องคนเดียวเพราะยัยแก้วไปเรียน TOT

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

“เอ๊ะ! ยัยแก้วกลับมาแล้วเหรอ? พึ่งสิบโมงเองนะปกติยัยนั่นเลิกเที่ยงนี่นา” ฉันพูดไปพลางไปเปิดประตู ก็เห็นสาวน้อยคนหนึ่งสูงกว่าฉันนิดๆยืนยิ้มอยู่หน้าประตูห้อง

“เอ่อ….แก้วให้ฉันมาอยู่เป็นเพื่อนเธอน่ะ เธอชื่อฟางใช่มั้ย?” สาวสวยคนนั้นถามฉัน

“จ้าๆ ฉันชื่อฟาง เธอชื่อ…..”

“มินจ้า ^^”

“จ้าๆมินเข้ามาก่อนนะ ^^” ฉันบอกมิน พอมินเดินเข้ามาฉันก็ปิดประตู

“เอ่อ! ฟาง ฉันว่าเราไปเที่ยวดีกว่ามั้ย? อยู่ที่นี่ไม่มีอะไรทำมันเหงานะ ^^” มินพูดเป็นเชิงชวนฉัน

“ไปก็ได้จ๊ะ แต่ฟางว่าเรารอแก้วมาก่อนดีมั้ย? แก้วจะได้ไปด้วย” ฉันบอก

“ไม่ต้องหรอกจ้าฟาง แก้วบอกให้มินพาฟางไปก่อนแล้วเดี๋ยวแก้วจะตามไป ^^” มินพูด

“งั้นไปก็ได้จ้า รอฟางแปบนะมิน” ว่าแล้วฉันก็เดินไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนมินก็คุยโทรศัพท์ไป

ผ่านไป 30 นาที ฉันและมินก็มาอยู่ที่วัดเรียบร้อยแล้ว ^O^

“ฟางเดี๋ยวรอเพื่อนมินแปบนะ เดี๋ยวเขาจะมา” มินพูดในขณะที่คุยโทรศัพท์ไปด้วย สงสัยคุยกับเพื่อนที่จะพามาแหละ

“ได้สิมิน ^^”

สักพักเพื่อนของมินก็มาอีก 2 คน เป็นผู้ชายทั้งคู่ คนหนึ่งหล่อ เท่ห์ หน้าใส สูงโปร่ง อ๊าก!!! หล่อ!! ใส่แว่นตากับเสื่อโค๊ซสีดำยิ่งเท่ห์เข้าไปใหญ่ แต่ไม่ร้อนบ้างไง บ้านเรามันเมืองร้อนจะตาย แต่เขาหล่ออยู่แล้ว ให้อภัย ฮ่าๆๆ ^O^ ส่วนอีผู้ชายอีกคน… เอ๊ะ! นั่นมัน เฮ้ย!!! นายปากหมานี่ มาทำไมเนี่ย!!! >O<

“ฟางจ๋า เพื่อนมินมาแล้วจ้า คนนี้ชื่อโทโมะนะ” มินแนะนำคนที่ใส่แว่นตาให้ฉันรู้จัก ก็คนที่หล่อๆแหละ อิอิ

“ดีจ้าโทโมะ ^^” ฉันพูด

“ดีครับฟาง” นายโทโมะพูดยิ้มๆ แต่ค่อนข้างเรียบร้อย

“ฟาง อีกคนชื่อป๊อปปี้จ้า ^^” มินแนะนำนายปากหมานั่นให้ฉันรู้จัก

“หึ! ไม่อยากรู้จักเท่าไหร่หรอก” นายปากหมานั่นตอบแล้วเดินนำเพื่อนไป กรี๊ดดดดดดด!!! อีตาบ้า! นิสัยไม่ดีเหมือนหน้าตา ฉันจะสรรหาคำไหนมาด่านายเนี่ย!!! นายปากหมา!!

“เอ่อ…ฟางอย่าถือสาป๊อปปี้เลยนะเขาก็เป็นคนแบบนี้แหละปากไม่ค่อยดีแต่เขานิสัยดีนะ”มินพยายามขอโทษแทนนายปากหมานั่น

“เฮ้อ! มิน ปากหมาก็กินไปครึ่งไปจ้าสำหรับนิสัย” ฉันพูดแล้วเดินนำมินกับโทโมะมาเรื่อยๆ

ฉัน มิน โทโมะ และ นายปากหมานั่นพากันเข้าไปไหว้พระ โทโมะเป็นสุภาพบุรุษมาก ชอบช่วยเหลือทุกอย่างส่วนนายปากหมานั่นเอาแต่ใจตัวเองสุดๆ ชอบทำอะไรเองแต่บางครั้งก็ช่วยมิน ชิ! ทีกับฉันทำอย่างกับคนไม่มีตัวตน เซ็ง!!!

“ไหว้พระเสร็จแล้ว เราไปที่ไหนต่อดีน้า” มินพูดขึ้นลอยๆ

“ไม่รู้สิ ตามใจฟางละกันไปไหนดี” โทโมะถามฉันขึ้น

“ตอนนี้ก็เที่ยงกว่าแล้วฟางว่าเราไปหาอะไรกินกันก่อนดีมั้ย?” ฉันพูดขึ้น

“นั่นสิ! ฉันลืมไปเลยอ่ะ” มินพูดขึ้น

“งั้นเราไปกินข้าวกัน แต่ที่ไหนดีวะป๊อป” โทโมะหันไปถามนายปากหมานั่นที่เอาแต่เล่นโทรศัพท์ - -“

นายจะมาทำไมก็ไม่รู้ ฮ่วยยยย!

“ฟาง!!!” เสียงยัยแก้วเรียกนี่ ฉันรีบหันไปหาต้นเสียงนั้นทันที O_O

“แก้ววววววววว!!!” เย้ๆ แก้วมาแล้วๆ ^O^

“ทุกคน หวัดดีๆ จะไปไหนกันต่ออ่ะ” แก้วพูดแล้วเดินไปกอดคอโทโมะ

“กะว่าจะไปกินข้าวกันน่ะ” มินตอบยิ้มๆ

“ไปที่ร้านเดิมของเรามั้ยแก้ว ที่นั่นอาหารอร่อยเนอะๆ” โทโมะถอดแว่นตาออกแล้วบอกแก้ว

“ตกลง ทุกคนว่าไง” แก้วมองพวกเราทุกคนเพื่อออกความเห็น

“ก็ได้อ่ะ” ฉันตอบ แต่ฉันเริ่ม งง กับยัยแก้วกับโทโมะอ่ะ ทำไมต้องกอดคอกันด้วย ยืนด้วยกันกันเฉยๆ ฉันจะไม่ว่าเลย ทำอะไรกันเนี่ย! ยัยแก้วนะยัยแก้วไม่ปรึกษากันเลย Y_Y หรือว่าสองคนนี้…..เป็นแฟนกัน ทำไมไม่บอกช้านนนน!!!

“ฉันไม่มีปัญหาอยู่แล้ว” มินตอบแล้วเหลียวไปทางนายป๊อปปี้ปากหมา แต่นายนั่นไม่ตอบพยักหน้าอย่างเดียว ชิ!

“งั้นไปกันเลย ^^” แก้วพูดแล้วเดินจูงมือไปกับโทโมะแล้วตามไปด้วยมิน

“หึ! อิจฉาเขาล่ะสิ” นายปากหมานั่นยื่นหน้าเข้ามากระซิบหูฉันเบาๆ แล้วก็เดินตามไปติดๆ ไอ้บ้านี่! ตกใจหมด >O<

“ใครอิจฉายะ เชอะ!!!” ฉันตะโกนไล่หลังแล้ววิ่งตามไป

หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ ฉันก็มองแต่ยัยแก้วกับโทโมะเพื่อจับผิดอย่างเดียว ไม่ใช่เพราะฉันหวงยัยแก้วหรืออิจฉานะ แต่ยัยแก้วเพื่อนฉันนะ เป็นแฟนกับนายโทโมะทำไมไม่บอกกันบ้าง แล้วไปคบกันตอนไหนด้วย ทำไมฉันไม่รู้ อย่างนี้ฉันต้องงอนซะแล้วล่ะ เชอะ!

“ทุกคน ฟางกลับหอแล้วนะ >”<” ฉันพูดขึ้นทำให้ทุกคนเหลียวมาทางฉันเป็นตาเดียว

“ทำไมฟาง ไม่สนุกเหรอ?” มินถามฉัน

“ป่าวจ้า” >O<

“ง่วงหรือเหนื่อยหรือป่าว” โทโมะถามฉัน เชอะ! นั่งกับยัยแก้วเพื่อนเลิฟฉันด้วย เซ็ง

“ป่าวไม่ได้ง่วงไม่ได้เหนื่อย” >O<

“แล้วทำไมล่ะฟาง” แก้วทำหน้าอ้อนๆฉัน

“ไม่มีอะไร!!” >O<

“เรียกร้องความสนใจน่ะสิ” เสียงนี้คงไม่ใช่ใครที่ไหน? กวนประสาทจริงๆ

“นี่นาย! ไม่รู้อะไรอย่ามาพูดเลย! ฉันเกลียดนาย ไอ้บ้า! ปากไม่ดี” ฉันโวยใส่นายนั่นแล้ววิ่งไปอีกทางคนเดียว เชอะ! เที่ยวกันให้สนุกเถอะ ไม่อยู่แล้วววว กลับหอ!!!