ป่วนใจนักขอรักซะเลย…ยัยตัวแสบ

Part…[ Kaew] <3

หลังจากที่ฟางวิ่งไปฉันก็เลยต้องวิ่งตามฟางมาแล้วจับแขนฟางไว้

“เดี๋ยวฟาง!! จะไปไหน?” ฉันถามฟางที่ทำหน้างอนๆอยู่

“กลับหอไงถามได้” -O- เออนั่นสิฉันไม่น่าถามเลย -*-

“งอนฉันหรอ?” ฉันแกล้งเอียงคอถามฟาง

“เปล่า ฉันจะไปงอนแกได้ไงฉันไม่มีสิทธิ์งอนอยู่แล้วนี่” แล้วฟางก็หันไปมองทางอื่น

“ชัวร์ป๊าบ! งอนแก้วจริงๆด้วย” ฉันสรุปอย่างรู้ทัน

“ก็บอกไม่ได้งอนๆ ไง!” ฟางโวยวาย

“เชื่อดีมั้ยน้า!!” แก้วพูดลอยๆ

“ยัยแก้วบ้า ไปเลยไปสนุกกับแฟนแกต่อสิมาสนฉันทำไม” ฟางพูดออย่างน้อยใจ

“โหย! ฟาง ไล่แก้วเลยหรอ?”

“…”

“ฟางอ่ะ เรายังไม่ได้ไปเที่ยวกันเลยนะ อย่างอนสิ นะๆ^^”

“…” ไม่ตอบอีก ><

“สรุปคืองอนแก้วเรื่องอะไรอ่ะฟางงงงง” ฉันลากเสียงยาว

“ไม่รู้คิดเอาเอง” ฟางว่า แล้วฉันจะรู้มั้ยยะ -0-

“เอาอย่างนี้นะแก้วไม่รู้ว่าฟางงอนไรแก้ว งั้นวันนี้แก้วจะยอมทำตามคำสั่งฟาง 1 วันเต็มๆเลย ฟางให้แก้วทำอะไรแก้วตามใจทุกอย่างเลย โอเคนะ”

“แก้วพูดจริงนะ ^O^” ดูเหมือนฟางจะสนใจโปรโมชั่นนี้ไม่น้อย ฮ่าๆๆ

“พูดจริงสิ ^^”

“โอเคงั้นหายงอนก็ได้”

“เย้ๆ ฟางพูดจริงนะ”

“จริง! แล้วต้องยอมทำตามฟางสั่งทุกอย่างนะ” ฟางพูดอย่างผู้ชนะสิบทิศ

“ไม่ลืมหรอกน่า -0-“ ฉันพูดปัดๆ

“งั้นไปเที่ยวกันเลยยยย” ว่าแล้วยัยฟางก็เป็นคนลากฉันกลับไปที่ที่เพื่อนๆรอกันอยู่ที่เดิม

พวกเราทั้ง 5 คน ออกเดินทางไปเดินเที่ยวกันต่อที่สวนสาธารณะซึ่งบรรยากาศดีเหมาะแก่คู่รักที่มาออกเดท แต่ทว่าฉันไม่มีสิทธิ์นั้นเพราะยัยฟางห้ามไม่ให้ฉันตัวติดกับโทโมะ -0- โหดมากกกกกกก ยัยนี่!!!

“แก้ว เอาน้ำมั้ย?” โทโมะยื่นขวดน้ำมาให้ฉัน

“ขอบใจมากจ้าโทโมะกำลังหิวเลย ^^” ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ยื่นมือไปรับน้ำยัยฟางก็ยื่นไปรับตัดหน้าฉันไปก่อน ดูเหมือนว่ายัยฟางจะพยายามสกัดฉันทุกวิถีทางเลยนะ เฮ้อ!

“นั่นของแฟนเขาเธอแย่งไปทำไมยัยตะกละ” แน่นอนว่านี่คือเสียงของป๊อปปี้เพื่อนปากร้ายของนายโทโมะนั่นเอง

“ฉันจะเอามีอะไรมั้ยยะ?” ฟางหันไปถลึงตาใส่ป๊อปปี้ เอาล่ะสิสงครามเริ่มอีกแล้ว

“ไม่มีหรอก ยัยตะกละ!” ป๊อปปี้ยังคงหันไปเถียงกับฟางอย่างเอาเป็นเอาตาย รู้สึกว่าหมู่นี้ป๊อปปี้จะดูพูดมากขึ้นอ่ะนะโดยเฉพาะกับฟาง ถ้าไม่นับนายโทโมะเพื่อนสนิทของเขา ป๊อปปี้จะเป็นคนไม่ค่อยพูดกับใครก่อนสักเท่าไหร่ แต่นี่ก็แปลกแฮะที่คุยกับยัยฟางก่อนประจำ ถึงจะดูกวนๆก็เถอะ เห่อๆ

“นาย!!! อยากโดนฉันกระโดดถีบปากหรือไง” ฟางยังคงเถียงกับป๊อปปี้ต่อไป

“หึ! เตะถึงหรอ? ตัวสั้นขนาดนี้เนี่ย!!!!” ป๊อปปี้พูดหน้าตาเฉย

“ไอ้บ้า! ฉันจะฆ่าแก!!” ฟางพูดจบก็หันไปหมายจะตะคลุบนายป๊อปปี้แต่ฉันดึงไว้ซะก่อน ส่วนนายป๊อปปร้ก็หัวเราะอย่างมีความสุข แปลกแฮะ แล้วสงครามก็ดูจะคลีคลายลงเมื่อโทโมะจับป๊อปปี้ไปนั่งอีกที่นึงเพื่อไม่ให้กวนประสาทฟางอีก -0-

แก้วอ่ะน้ำ” มินยื่นขวดน้ำมาให้ฉัน เธอคงเห็นว่าฉันไม่ได้ดื่มน้ำอ่ะนะเพราะยัยฟางยึดหมด -0- ไม่ว่าโทโมะจะพยายามหามาให้ฉันกี่ขวดๆ ยัยฟางก็เอาไปหมด แงๆๆๆ อยากหวานบ้างอะไรบ้างเหมือนกันนะยะยัยฟางงงงง!!!

“ขอบใจนะมิน - -“ ฉันรับขวดน้ำมาจากมินอย่างเนือยๆ

“เป็นอะไรไปแก้ว ดูไม่ค่อยสดใสเลย” มินมองฉันอย่างสงสัย

“เปล่า” ฉันตอบปัดๆ

“เชื่อเธอก็บ้าละ บอกมาเผื่อมินช่วยได้” มินพูดพลางขยับเข้ามานั่งใกล้ๆฉัน ส่วนยัยฟาง ฟังเพลงสบายใจเฉิบไป

“ก็ฟางน่ะสิ คอยกันท่าไม่ให้ฉันกับโมะอยู่ใกล้กัน ฉันก็เป็นคนมีความรูสึกน้า TOT” ฉันบอกมินเศร้าๆ

“อ่อ ฉันพอเข้าใจละ อยากมีเวลาอยู่ 2 ต่อ 2 กับโทโมะว่างั้น” มินพูดยิ้มๆ

“ชู่ว! เบาๆ เดี๋ยวยัยฟางได้ยิน” ฉันบอกมินเบาๆ

“ฟางไม่ได้ยินหรอก เสียงหูฟังแล้วเปิดเสียงอย่างกับเต้นในผับซะขนาดนี้ เรานั่งอยู่ไกลพอสมควรยัยได้ยินเพลงที่ฟางฟังเลย ฮ่าๆๆ” มินพูดพลางหัวเราะ

“แล้วเราจะทำไงกันดีอ่ะ” ฉันถามมินแบบขอความช่วยเหลือสุดๆ

“เอางี้นะ… @#$*)*&^%$#*(+)_(*&^%$#@@%#@$&^”

“เอาแบบนั้นเลยเหรอ???” ฉันถามยัยมินเพื่อความมั่นใจ

“แบบนี้แหละ ดีสุดแล้ว เธอก็ได้อยู่กับโทโมะ 2 คนอย่างสบายๆไง” มินพูดยิ้มๆ

“แล้วถ้าทำอย่างนั้นยัยฟางจะไม่งอนฉันเพิ่มเหรอเนี่ย! -0-“

“ไม่หรอกน่า ฉันเอาหัวเป็นประกันเลย” ยัยมินการันตีขนาดนี้แล้ว เชื่อก็เชื่อ ทำแบบนั้นก็ได้

“ก็ได้ ตกลงตามนั้น”

“มาๆ ปฏิบัติตามแผนการได้” ฉันกับยัยมินเอามือแปะกันก่อนจะเริ่มแผนของยัยมินขึ้น…….